Раман Вікцюк славіўся рэжысёрам, якія прымушаюць гледачоў раскрываць ўнутранае "я". Сучаснае мастацтва ён называў «дэманскіх», тэатр лічыў элітарным, а свой стыль называў «свядомым эклектызм». 17 лістапада 2020 гады чалавек-эпоха пайшоў з жыцця, пакінуўшы пасля сябе свежыя ідэі ў мастацтве, натхненне для маладога пакалення і незабыўныя ўражанні гледачоў.
Цікавыя факты з жыцця легенды двух стагоддзяў - у матэрыяле 24СМИ.
1. У пачатку быў Шэкспір
У інтэрв'ю Раман Вікцюк не раз падкрэсліваў, што ў жыцці выпадковасцяў не існуе. Ён нават не можа растлумачыць, як у яго дзіцячай галаве з'явілася ідэя ўпершыню наведаць бібліятэку з просьбай выдаць «Гамлета». Ад здзіўлення бібліятэкар працягнула кнігу, нават не зірнуўшы ў вучнёўскі білет. Пазней рэжысёр прызнаўся, што той томік ён так і не вярнуў.2. Адчайны аптыміст
Раман Рыгоравіч казаў, што зразумець прызначэнне чалавека нельга. Гэта трэба адчуваць. «Ідзі і рабі - усё складзецца, як трэба!» - пераконваў у інтэрв'ю Вікцюк.
Гэтая ўпэўненасць калісьці дапамагла Раману Рыгоравічу адправіцца з Львова ў Маскву. За гадзіну да ад'езду цягніка яго сустрэла настаўніца, якой дзве вучаніцы даслалі тэлеграму з просьбай спыніць Рамана, паколькі «тут такіх шмат». Тады малады Вікцюк выразна ўсвядоміў, што калі верыш у сябе, то і лёс павядзе за руку і будзе накіроўваць да перамогі.
3. Містэрыя Вікцюка
Дарэчы, вера ў сябе не раз дапамагала ў жыцці тады яшчэ малавядомаму і не які адпавядае савецкай ідэалогіі рэжысёру. Пасля таго, як яго звольнілі з тэатра ў Калініне, на кар'еры ў СССР можна было б паставіць крыж. Аднак гэта не спалохала таленавітага пастаноўшчыка.Ён удакладніў імя і прозвішча начальніка аддзела Міністэрства культуры Літоўскай ССР, і, прадставіўшыся вышэйстаячым кіраўніком, прасіў прыняць на працу рэжысёра Вікцюка, які абавязкова дапаможа адрадзіць тэатральную культуру ў Вільні.
Рамана Рыгоравіча прынялі на пасадзе галоўнага рэжысёра. Там ён паставіў «Майстры і Маргарыту» раней, чым у «Сучасніку», і п'есу А. Вампилова «Валянцін і Валянціна» першым у СССР.
4. Заўсёды 19
Раман Вікцюк ўмеў гаварыць метафарамі і славіўся містыфікатарам не толькі ў вачах журналістаў, але і сяброў. Аднак асабістае жыццё рэжысёра так і засталася загадкай.
«Так мне дзевятнаццаць гадоў!» - настойваў тэатральны дзеяч, калі яму задавалі пытанне пра ўзрост. Вікцюк быў перакананы, што калі мозг «прашыты» на гэты ўзрост, то ў чалавеку жыве энергія космасу, якая дапамагае сыходзіць ад стэрэатыпнага ўяўленні аб узроставых групах. Гэта дазваляла эпатажных рэжысёру выглядаць маладжавы і стыльна, застаючыся на піку модных тэндэнцый і зразумелым для любога пакалення.
5. «У рабстве кахаць нельга»
Каханне рэжысёр лічыў галоўнай запаведдзю ў жыцці, што выяўлялася ў пачуццёвасці, якая прасочвалася лейтматывам ў яго пастаноўках.А маніфестам новай тэатральнасці стаў спектакль «Служанкі», які яго запрасіў паставіць Аркадзь Райкін ў «Сатырыкон». З лёгкай рукі гумарыста пастаноўка, дзе жаночыя ролі выконваюць мужчыны, быў пакінуты ў рэпертуары. Пазней гісторыя пра сутыкненні мары і рэальнасці адгукнулася ў душы ў гледачоў па ўсім свеце.
6. Ацэньваць павінны гледачы
У творчай біяграфіі Вікцюка сотні работ, але спектаклі ён не выстаўляў на суісканне тэатральных прэмій. Пастаноўшчык лічыў, што «ацэньваць пастаноўкі павінны ў першую чаргу гледачы».
Сваё узаемаадносіны з публікай рэжысёр называў рэлігіяй, а спектаклі прыраўноўваюць да кіравання лёсам. Творчасць дапамагала, на думку пастаноўшчыка, разбіваць хвалі адзіноты і адчуваць гармонію. Менавіта гэты сакрамэнт ён і назіраў, выходзячы да гледачоў у фае пагутарыць.
7. Рэінкарнацыя
Свой 84-ы дзень нараджэння тэатральны класік сустрэў у шпіталі, дзе аднаўляўся пасля заражэння коронавирусом. Пазней акцёр ішоў на папраўку пасля хваробы. Раптам стан здароўя рэзка пагоршыўся, Рамана Рыгоравіча перавялі ў рэанімацыю з інсультам, дзе ён і памёр 17 лістапада 2020 года.
Раман Вікцюк верыў, што пасля смерці «душа вяртаецца, калі на зямлі ёсць душа, ёй роднасная, выкананая той жа радасці, таго ж спасціжэння свету ў страху Божым». У инстаграм-акаўнце Тэатра Рамана Вікцюка пасля сумнага весткі гледачы дзякуюць маэстра і кажуць пра тое, што ён застанецца ў сэрцах і розумах.