У фільмаграфіі актрысы хапае карцін, якія можна смела назваць народнымі: ад «Жаніцьбы Бальзамінова» і «Родні» да «Шырлі-мырли» і «Мамы» - усе гэтыя стужкі і дагэтуль карыстаюцца папулярнасцю ў гледачоў. І немалая заслуга ў такой любові аўдыторыі належыць ёй - артыстцы, неаднаразова якая сцвярджала, што яе гераіні - увасабленне народа.
25 лістапада 2020 года сустрэла б сваё 95-годдзе Нона Мардзюкова, пра дэталі біяграфіі і асабістым жыцці якой - у матэрыяле 24СМИ.
1. Па чужому прыкладу
Мары пра акцёрскую кар'еры занялі сваё месца ў розуме будучай знакамітай артысткі ва ўзросце яшчэ вельмі юным. Немалую ролю ў гэтым, па ўспамінах Мордюковой, сыграла маці зоркі савецкага кінаэкрана. Слухаючы песні ў выкананні чароўна-чароўнага голасу апошняй, Ноябрина (а такое імя атрымала знакамітасць пры нараджэнні) і сама старанна завучвала і выконвала народныя мелодыі і рамансы ў перапынках паміж сыходам за домам і малодшымі братамі і сёстрамі.Іншы момант, якія падштурхнулі Мордюкову да выбару прафесіі, - закаханасць у Мікалая Мордвинова, якога юная Нона ўбачыла ў карціне «Багдан Хмяльніцкі». За гэтым эпізодам рушыла ўслед перапіска, у якой акцёр парэкамендаваў дзяўчыне ў абавязковым парадку пасля заканчэння школы прыехаць у Маскву і адшукаць там яго - абяцаў дапамагчы паступіць у тэатральны.
2. Уцёкі да мары
Нона Мардзюкова пасля ўспамінала пра сваё рашэнне паступаць вучыцца на акторку ў аўтабіяграфічнай кнізе «Казачка». Артыстка пісала пра тое, што ў маці, вымушанай пасля растання з бацькам падымаць у суровыя пасляваенныя гады некалькіх дзяцей, не было магчымасці дапамагчы ўласнай дачкі з атрыманнем вышэйшай адукацыі.
Тады будучая зорка савецкага кінаэкрана падгадала момант, калі мама адлучылася па справах, і, прыхапіўшы з сямейных назапашванняў шаснаццаць рублёў, адправілася пакараць сталіцу. На шчасце, паступіць у ВГIК ўцякачку атрымалася з першай спробы.
3. Няпросты характар
Нона Мардзюкова ўвайшла ў гісторыю савецкага, а пасля і расійскага кінематографа як персона рэзкая ў сваіх меркаваннях і выказваннях. Гэтыя рысы характару выяўляліся у артысткі яшчэ ў школьныя гады. Тады з-за абвостранага пачуцця справядлівасці дзяўчынка нярэдка ўступала ў славесныя сваркі не толькі са сваімі аднагодкамі, але і са старэйшымі, не баючыся агучваць уласнае меркаванне ні бацькам, ні настаўнікам.4. Па волі рэжысёра
Пасля першай ролі ў карціне Сяргея Герасімава «Маладая гвардыя», адразу якая прынесла акторцы ўсесаюзную вядомасць, Нона Мардзюкова на пяць гадоў знікла з экранаў.
Распавядаюць, што прычынай такога павароту падзей стала тое, што акторка адпрэчыла пачуцці рэжысёра, які вырашыў адпомсціць адмовіла прыгажуні, ўскладніць жыццё. Даволі вядомаму і ўплывоваму кінематаграфістаў не склала працы зрабіць так, каб артыстку перасталі сцвярджаць на ролі.
А калі Сяргей Герасімаў пачаў здымаць «Ціхі Дон», Мардзюкова гарэла жаданнем згуляць у карціне ролю Аксіння. Аднак рэжысёр, мабыць, так і не даруе артыстцы адмовы, палічыў за лепшае ў апошні момант узяць Эліну Быстрыцкую, у той перыяд яшчэ малавядомую.
5. Прадчуванне
Распавядаюць, што Нонна Мардзюкова працяглы час адмаўлялася здымацца ў фільме Мікалая Маскаленка «Рускае поле». Бо па сюжэце карціны гераіня актрысы хавала ўласнага сына, роля якога дасталася Уладзіміру Ціханаву. Прадчуванне гэта было ці забабоны - сказаць складана. Але ў выніку гэта пачуццё апынулася прароцкім - сын актрысы памёр значна раней сваёй маці, пакінуўшы ёй пасля сябе дваіх унукаў.6. Песні і сяброўства
На працягу некалькіх гадоў Нона Мардзюкова выступала разам з цыганскім трыа «Ромэн» - артысты вырашылі зрабіць унікальную праграму з выкананых сумесна песень, з якой абвандравалі ўвесь Савецкі Саюз.
Прэса нярэдка прыпісвала Мордюковой раман з заснавальнікам і салістам ансамбля Играфом Ёшка. Аднак артыст пасля смерці Нонны Віктараўны развеяў якія хадзілі чуткі, распавёўшы, што яго з актрысай звязвалі выключна сяброўскія адносіны. Надзвычай блізкія і даверлівыя, але пазбаўленыя інтымнай складнікам.
7. Мужыкі і мужчыны
Замужам Мардзюкова пабывала двойчы. Першым мужам актрысы стаў Вячаслаў Ціханаў. З ім Нона Віктараўна пазнаёмілася ў маладосці, на здымках фільма «Маладая гвардыя», і адразу закахалася. Шлюб пратрымаўся 13 гадоў, пасля чаго артысты рассталіся. У гэтым саюзе на свет з'явіўся адзіны дзіця актрысы - сын Уладзімір, што пайшлі па слядах бацькоў і атрымаў у 83-м званне заслужанага артыста РСФСР, але які загінуў у 1990 годзе ў выніку перадазіроўкі наркотыкамі.
Другім мужам актрысы стаў Уладзімір Сошальский. Праўда, сумеснае жыццё аказалася непрацяглай - праз паўгода рушыла ўслед растанне. Прычым, па ўспамінах знаёмых, яшчэ перад гэтым вяселлем артыстка адчувала, што здзяйсняе памылку. Але занадта баялася застацца ў адзіноце. Зрэшты, менавіта так усё і скончылася - калі прыйшла смерць, побач з актрысай не аказалася мужчынскага пляча, яе падтрымлівалі толькі сёстры.
У перыяд паміж замужжы у знакамітасьці здараліся і іншыя раманы. Так, на працягу пяці гадоў Нона Мардзюкова жыць сумесна з пісьменнікам і акцёрам Барысам Андроникашвили, былым мужам Людмілы Гурчанка. Прычым, кажуць, у той перыяд выбраннік артысткі фактычна жыў за яе кошт, нідзе не працуючы і нярэдка уладкоўваючы папойкі з прыяцелямі, што ў выніку і прывяло да спрэчкі.