біяграфія
Аляксей Варламаў - пісьменнік-празаік, публіцыст і даследчык рускай літаратуры. У 2003 годзе аўтар атрымаў доктарскую ступень па філалогіі, а ў перыяд з 2011-га па 2016-ы займаў пасаду галоўнага рэдактара выдання "Літаратурная вучоба». Акрамя пісьменніцкай дзейнасці, Варламаў таксама рэалізаваўся як прафесар МДУ і рэктар Літаратурнага інстытута імя А. М. Горкага.Дзяцінства і юнацтва
Аляксей Варламаў нарадзіўся ў Маскве 23 чэрвеня 1963 года. Яго бацька быў цэнзарам у газеце «Праўда», а маці выкладала рускую мову і літаратуру ў сярэдняй школе. Дзяцінства хлопчык правёў у Нагінску раёне Маскоўскай вобласці, паблізу станцыі Купавна.
Маленькі Лёша захапляўся вандроўкамі і рыбалкай, а асаблівую задавальненне знаходзіў у чытанні. Першыя літаратурныя эксперыменты ён рабіў яшчэ ў юныя гады.
Да 13 гадоў Варламаў жыў на Аўтазаводскай вуліцы і быў вучнем ангельскай спецыялізаванай школы. У 1985-м Варламаў скончыў філалагічны факультэт МДУ. Кандыдацкая дысертацыя Аляксея была прысвечана даследаванню рускай прозы канца 20-га стагоддзя. У доктарскай ён аналізаваў творчасць Міхаіла Пришвина.
У 1987 годзе ў часопісе "Кастрычнік" апублікавалі яго дэбютны апавяданне «Тараканы». У творы праглядалася арыентаванне аўтара на стылістыку класічнай літаратуры. Па прызнанні пісьменніка, ён з юнацтва аддаваў перавагу творчасці Антона Чэхава, Івана Буніна, Аляксандра Пушкіна, Андрэя Платонава і Юрыя Казакова. У 1990-х публіцыст супрацоўнічаў з выданнямі "Кастрычнік", "Напярэдадні", "Літаратурная газета» і іншымі.
Асабістае жыццё
Аляксей Варламаў жанаты. Пра яго сям'і вядома няшмат: разам з жонкай пісьменнік выхаваў дваіх дзяцей.Чэрпаючы натхненне з гісторый блізкіх, асабістае жыццё і вопыту, аўтар нярэдка апісвае ў творах падзеі, якія адбываліся з ім ці яго сям'ёй. У творы "Нараджэнне» гаворка ідзе пра праблему, з якой сутыкнуліся жонкі Варламавым ў чаканні сына. Цяжкая цяжарнасць, складаныя роды і няпросты дыягназ працяглы час трымалі бацькоў пад ціскам негатыўных думак. Лекары памыліліся: маляня апынуўся здаровым. Але ўражанні бацькі знайшлі адлюстраванне ў прозе і здабылі мноства водгукаў ад чытачак.
Дзякуючы творчай дзейнасці публіцыст пабываў у многіх гарадах краіны і ўбачыў на свае вочы Сібір, Каўказ, Урал, Далёкі Ўсход і Алтай. У рамках замежных паездак Варламаў бываў у Кітаі, ЗША, Еўропе, выкладаў у замежных інстытутах.
Аляксей Варламаў адкрыты да зносін з прэсай і лёгка згаджаецца на інтэрв'ю, выконваючы медыйныя традыцыі. Пісьменнік вядзе старонку ва «Укантакце», але пасты і асабістыя фота з'яўляюцца там рэдка.
Кар'ера і творчасць
Першая кніга Аляксея Варламава трапіла ў продаж у 1990 годзе. Па словах пісьменніка, яна была тонкай, надрукаванай на паперы нізкай якасці, затое наклад налічваў 75 тыс. Экзэмпляраў. Выданне «Знамя» ў 1991-м апублікавала творы «Пакроў» і «Сакрамэнт», а на старонках «Новага свету» ў 1992-м з'явіліся «Куццю» і «Галаш». Наступнай святло ўбачыла аповесць «Добры дзень, князь!». Праз год Варламаў увайшоў у Саюз пісьменнікаў Расіі.
Да гэтага перыяду адносіцца выхад аповесці «Нараджэнне», апублікаванай у «Новым свеце». Асабістую гісторыю аўтар апісваў на фоне гістарычных падзей, якія развіваліся ў краіне. Аптымістычны фінал у маленькай гісторыі адной сям'і даваў адчуванне пазітыўнага настрою аўтара і ў адносінах да будучыні яго роднай дзяржавы. Твор атрымала прэмію «Антибукер».
Пачынаючы з працы з малымі жанрамі, паступова аўтар перайшоў да аповесцях і раманах. У 1995 годзе апублікавалі дэбютнае буйнафарматных твор «Лох». У ім працягваецца тэма Расіі. Складанне выбудавана па канонах казкі, а дзеянне адбываецца ў перыяд з 1963 па 1993 год у Маскве і Мюнхене. Традыцыйны для рускай літаратуры матыў падарожжы знайшоў прымяненне ў рамане. Гісторыя галоўнага героя зноў развівалася на фоне дзяржаўных перыпетый. Крах вялікай імперыі ў пераламленні фантазіі аўтара сімвалічны і адсылае да гібелі чалавецтва.
Персанажы твораў Аляксея Варламава часта аказваюцца ў няпростых сітуацыях, з якіх выходзяць воляю лёсаў. Цуд, тое, што адбываецца з імі, немагчыма без веры. Аўтар апісвае яе і само выратавальнае провід. Варта адзначыць, што Варламаў быў выхаваны на атэістычных прынцыпах, але пасля заканчэння універсітэта хрысціўся і ў творчасці закранае важныя для яго светапогляду моманты.
Тэма, апісаная ў «Лохе», знайшла працяг у рамане «Патанулы каўчэг», які апублікавалі ў 1997-м. Ён апавядаў пра герояў з паўночнай секты скапцы. Трылогію твораў гэтага жанру завяршыла твор «Купал», якое папоўніла бібліяграфію пісьменніка ў 1999-м.
Сюжэт развіваецца ў перыяд з 1965 па 2000 год і ўяўляе сабой аповяд дальтонік, які бачыць свет у скажоных колерах. З-за хваробы герой назірае фантастычныя з'явы і падзеі накшталт купалы з туману, які ўзнікае над краінай, якая перажыла перабудову і наступныя перамены. Купал сімвалізуе ізаляцыю Расеі.
Якая выйшла ў 1999 годзе кніга «Купавна» прынесла аўтару стыпендыю Маскоўскага літаратурнага фонду. Паралельна з працай над раманамі і аповесцямі мужчына працягваў пісаць публіцыстычныя артыкулы, нарысы і літаратуразнаўчыя матэрыялы. У 2000-м апублікавалі аповесць «Цёплыя выспы ў халодным моры». Гэта гісторыя прыяцеляў, якія адправіліся на Рускі Поўнач і пабылі на Беламорска выспах, дзе жывуць манахі. Праз 6 гадоў Варламаў атрымаў прэмію Аляксандра Салжаніцына.
У 2014 году святло ўбачыў раман «Думкавы воўк», у якім аўтар пераносіць чытача на стагоддзе назад і апісвае падзеі, якія разгортваюцца на працягу чатырох гадоў. Аналіз Першай сусветнай вайны суседнічае тут з выдуманымі сітуацыямі і сімволікай.
Якая выйшла ў 2018-м кніга «Душа мая Павел» стала бэстсэлерам, як і папярэднія творы аўтара. Сачыненні Варламава перакладзеныя на некалькі замежных моў і папулярныя за мяжой. Апавяданні «Усе людзі ўмеюць плаваць» і «Брэменскія музыкі» карыстаюцца асаблівай увагай рускамоўнай публікі.
Аляксей Варламаў зараз
Аляксей Варламаў з'яўляецца пастаянным аўтарам серыі «Жыццё выдатных людзей». Яго аўтарству належаць кнігі, якія апісваюць жыццё Аляксея Талстога і Васіля Шукшына, Рыгора Распуціна і Аляксандра Грына, Міхаіла Булгакава і Андрэя Платонава. Зараз публіцыст па-ранейшаму займаецца напісаннем літаратуразнаўчых артыкулаў і нарысаў. У 2020 годзе ён выкладае рускую літаратуру пачатку 20-га стагоддзя ў Літаратурным інстытуце ім. А. М. Горкага, у якім займае пасаду рэктара.бібліяграфія
- 1987 - «Тараканы»
- 1992 - «Добры дзень, князь!»
- 1995 - «Нараджэнне»
- 1995 - «Лох»
- 1997 - «Патанулы каўчэг»
- 1999 - «Купал»
- 2000 - «Купавна»
- 2006 - «Гук якая лопнула цецівы»
- 2008 - «Рускі стагоддзе»
- 2014 - «Думкавы воўк»
- 2018 - «Душа мая Павел»
Ўзнагароды і прэміі
- 1995 - прэмія «Антибукер»
- 1995, 1997. - прэмія часопіса "Кастрычнік"
- 1995 - прэмія Лейпцыгскага літаратурнага клуба Lege Artis
- 1997 - прэмія газеты «Маскоўскі чыгуначнік»
- 1998 года - прэмія выдавецтва «Роман-газета»
- 1999 - стыпендыя Маскоўскага літаратурнага фонду
- 2006 - прэмія Аляксандра Салжаніцына
- 2007 - нацыянальная літаратурная прэмія «Вялікая кніга»
- 2013 - Патрыяршая літаратурная прэмія
- 2015 - прэмія «Студэнцкі Букер» за раман «Думкавы воўк»
- 2015 - міжнародная прэмія «Пісьменнік XXI стагоддзя»
- 2018 - прэмія губернатара Кіраўскай вобласці ў намінацыі «Прэмія імя Аляксандра Сцяпанавіча Грына»