біяграфія
Кацярына Варченко заўсёды лічыла сябе кар'ерысткай і не спяшалася станавіцца маці, жадаючы надаваць больш увагі здымак у кіно і серыялах. Але толькі пасля нараджэння дзіцяці яна змагла па-сапраўднаму раскрыцца на экране і пачаць атрымліваць галоўныя ролі ў ўкраінскіх тэлевізійных праектах.Дзяцінства і юнацтва
Кацярына Варченко з'явілася на свет 18 ліпеня 1989 гады ў ўкраінскім горадзе Прылукі, Чарнігаўская вобласць. Бацькі далёкія ад акцёрскай прафесіі: бацька - вайсковец, мама - хатняя гаспадыня. Аднак яны заўсёды з энтузіязмам успрымалі цікавасць дачкі да творчасці.
У дзяцінстве Каця вывучала харэаграфію пры мясцовым Доме культуры, вучылася ў музычнай школе па класах скрыпкі і фартэпіяна. Ужо ў юным узросце яна вырашыла паступаць у Кіеўскі універсітэт імя Івана Карпенка-Карага, які скончыла ў 2011 годзе.
Асабістае жыццё
Са сваім мужам, акцёрам Анатолем Фон-Филандрой, Каця пазнаёмілася на працы ў тэатры. Спачатку ён здаўся ёй дзівакаватым, але за час сумесных выступаў на сцэне яна змяніла меркаванне, бо мужчына апынуўся цікавым і таленавітым чалавекам.Іх адносіны пачаліся з сумесных прагулак, падчас адной з якіх Анатоль прапанаваў дзяўчыне зайсці ў загс і падаць заяву. Вяселле згулялі сціпла: проста распісаліся ў джынсах і футболках. Неўзабаве пасля гэтага акторка нарадзіла выбранніку сына, якога назвалі Крысціян-Дорыян.
Пра асабістае жыццё Кацярына заўсёды распавядае з захапленнем. Хоць муж раўнуе яе да партнёраў па здымачнай пляцоўцы, ён падтрымлівае жонку ва ўсіх пачынаннях, з'яўляецца яе галоўным дарадцам і крытыкам. Сын з ранніх гадоў дэманструе талент да творчасці і радуе бацькоў пацешнымі выхадкамі і танцамі.
Тэатр і фільмы
Яшчэ ў студэнцкія гады Варченко пачала выступаць на сцэне Новага драматычнага тэатра на Пячэрск. Яна гуляла ў такіх пастаноўках, як «Распуснік», «Святою ноччу» і «Закон Танга», дзе заўсёды прыкоўвала да сябе погляды гледачоў. Праца ў тэатры была для Каці марай, але ўжо тады яна разумела, што на жыццё гэтым зарабіць цяжка і трэба імкнуцца ў кіно, дзе зарплата значна вышэй.
Таму ў 2009 годзе яна дэбютавала на экранах, зняўшыся ў кароткай ролі ў 5-м сезоне серыяла «Вяртанне Мухтара». Першы час фільмаграфія актрысы папаўнялася толькі эпізадычна удзелам у праектах «Жаночы доктар», «Матуля мая» і «Сваты».
У гэты перыяд яна далучылася да трупы Кіеўскага Маладога тэатра, дзе адзначылася яркімі вобразамі ў спектаклях «Гульні ў Бога», «Падступства і каханне» і «Шчасце». На тэлеэкранах Варченко стала вядомай толькі ў 2016 годзе, калі выканала галоўную ролю ў серыяле «Гаспадыня».
У драме дзяўчыне выпала гуляць маці-адзіночку Наталлю Сувораву, якая пад ціскам жыццёвых абставінаў вымушана працаваць на шахце ў маленькім пасёлку Аниканово. Ёй даводзіцца супрацьстаяць гаспадыні прадпрыемствы, якая перашкодзіла на ўлады і трымае ў страху мясцовае насельніцтва. Партнёрамі артысткі на здымачнай пляцоўцы сталі Алена Стефанской, Сяргей Радчанка і Уладзімір Гаранскі.
Неўзабаве пасля гэтага Кацярына пачала рэгулярна атрымліваць запрашэння на галоўныя ролі ў меладрамах, сярод якіх «Жаніць нельга памілаваць», «Мама маёй дачкі» і «Невыпадковыя сустрэчы». Але і ў якасці другараднай гераіні славутасць не гублялася і ўмела ўвасобіла Любу ў шматсерыйным фільме «Цыганка» і Ларысу ў «чужым граху», дзе ёй удалося папрацаваць з Вячаславам Довженко, Канстанцінам Кастрычніцкім і Кацярынай Тышкевіч.
Не менш яркім стала з'яўленне Варченко у камедыйным праекце «Джавані», дзе яна ўвасобіла экстравагантную Лізу. Вобраз гераіні жанчына прадумвала разам з грымёрамі, якія параілі ёй адрэзаць вельмі кароткую челку.
Іншым прыкладам удалага супрацоўніцтва актрысы і ўдзельнікаў здымачнай групы стала працаўніца бардэля Насця, якую Кацярыне выпала гуляць у 2-м сезоне «Прыгонны». Спецыяльна для яе персанажа выбралі рыжы парык і нанеслі кідкі макіяж. Каця прызналася, што за межамі пляцоўкі яе было не пазнаць.
Кацярына Варченко зараз
У 2020 годзе на экраны выйшлі серыялы «Адплата», «Два сэрца» і «Доўгая дарога да шчасця», у якіх здымалася акторка. Зараз Кацярына працягвае будаваць кар'еру на экране, цешачы прыхільнікаў новымі вобразамі. Яна вядзе старонку ў «Инстаграме», дзе дзеліцца навінамі і публікуе фота.фільмаграфія
- 2009 г. - «Вяртанне Мухтара - 5»
- 2012 - «Матуля мая»
- 2012 - «Жаночы доктар»
- 2016 - «Гаспадыня»
- 2016 - «Цэнтральная бальніца»
- 2017 - «Жаніць нельга памілаваць»
- 2019 - «Мама маёй дачкі»
- 2019 - «Прыгонная»
- 2019 - «Цыганка»
- 2020 працэнта - «Адплата»