біяграфія
Ілля Азар вядомы ў расійскай журналістыцы яркімі і актуальнымі рэпартажамі. Мужчына асвятляе падзеі, якія выклікаюць шырокі грамадскі рэзананс. Яго артыкулы і відэасюжэты закранаюць тэмы палітыкі, грамадства, свабоды слова. Некалькі разоў за кар'еру масквіча арыштоўвалі, але гэта не перашкодзіла «змагару за справядлівасьць" працягваць працаваць. Цяпер яго імя зноў апынулася ў калонках навін.Дзяцінства і юнацтва
Карэспандэнт нарадзіўся 29 чэрвеня 1984 г. Маскве. Бацька Вільям Азар зрабіў бліскучую кар'еру ў сферы навукі і палітыкі. Мужчына яшчэ ў савецкі перыяд займаўся пытаннямі турыстычнай галіны. Пазней заняў пасаду першага віцэ-прэзідэнта Міжнароднай акадэміі турызму. У 90-я гады быў намеснікам міністра культуры Расійскай Федэрацыі.
Аб дзіцячых і падлеткавых гадах у біяграфіі журналіста вядома мала. Ілля вучыўся ў школе-гімназіі № 1529 якая носіць імя Аляксандра Грыбаедава. Атрымаўшы сярэднюю адукацыю, юнак стаў студэнтам Вышэйшай школы эканомікі, выбраўшы для сябе факультэт паліталогіі.
Асабістае жыццё
Пра асабістае жыццё карэспандэнт не расказвае прэсе. Азар жанаты на Кацярыне Кузняцовай. У 2017 годзе жонка падарыла мужчыну дачка. У Сеткі бацькі выклалі сумесныя фота з дзіцем.журналістыка
Скончыўшы ВНУ, хлопец стаў працаваць па спецыяльнасці. У пачатку журналісцкай кар'еры малады чалавек ствараў артыкула пераважна для спартыўных выданняў «Савецкі спорт», Total Football і іншых. У 2006 годзе таленавітага журналіста запрасілі на працу ў «Газета.ру». Тут Ілля заняў пасаду карэспандэнта аддзела палітыкі.
У кастрычніку 2007 года, падчас правядзення ў кафэ-клубе «Гогаль» палітычных дэбатаў, адбыўся інцыдэнт. Аўтаслесар Цімур Тезиев паспрабаваў сарваць мерапрыемства, у выніку чаго пачалася бойка. Які прысутнічаў у будынку апазіцыянер Аляксей Навальны стрэліў у завадатая бязладзіцы з траўматычнага пісталета.
Як затым сцвярджаў палітык, рамонтніка машын падаслалі крамлёўскія структуры. На наступны дзень пасля падзеяў Азар апублікаваў артыкул, асвятляе дэталі сутыкнення бакоў. У жніўні 2008 года Ілья стварыў некалькі рэпартажаў, якія распавядаюць аб баявых дзеяннях паміж Грузіяй і Паўднёвай Асеціяй.
У 2011 годзе малады чалавек пачаў супрацоўнічаць з інтэрнэт-выданнем Lenta.ru. У снежні ў Расіі праводзіліся выбары ў Дзяржаўную думу. Тады ж маскоўскі журналіст разам з калегамі правёў незалежнае расследаванне, якое дазволіла выкрыць «карусельщиков». Так у палітыцы назвалі асоб, якія арганізуюць падчас правядзення выбарных мерапрыемстваў ўкіды і фальсіфікацыі.
У сярэдзіне снежня рэдакцыя адправіла Іллю ў Жанаозен, дзе прайшлі акцыі пратэсту мясцовых нафтавікоў. Забастоўкі перараслі ў сур'ёзны канфлікт з ахвярамі. Шэраг апазіцыйных СМІ адзначылі, што ўлады Казахстана хаваюць інфармацыю пра здарэнне, дакладнай ліку загінуўшых і параненых. 18 снежня знаходзіцца на месцы падзей расійскага карэспандэнта затрымалі, аднак адпусцілі праз некалькі гадзінаў.
Неўзабаве, у студзені 2012 года, Ілля Вільямавіч разам з фотакарэспандэнтам выдання «Новая газета» Яўгенам Фельдманом і дэпутатам Масгардумы Дзмітрыем Гудкова апублікаваў факт падробкі подпісаў. Яны збіраліся ў падтрымку кандыдата ў прэзідэнты РФ Дзмітрыя Мезенцава.
Калі ў снежні 2012 года адбылася прэс-канферэнцыя Уладзіміра Пуціна з журналістамі, Азар з Кацярынай Вінакуравай задалі прэзідэнту пытанне пра фігурантаў «балотнага справы», у прыватнасці пра Уладзіміра Акименкове. Таксама карэспандэнт падняў пытанне пра справу актывістаў «Левага фронту», абвінавачаных у спробе зладзіць дзяржаўны пераварот на сродкі, выдзеленыя грузінскім дэпутатам Гіві Таргамадзэ.
10 сакавіка 2014 года на сайце Lenta.ru з'явілася вялікае інтэрв'ю журналіста з лідэрам украінскага «Правага сектара» Андрэем Тарасенка. Праз 2 дня выданне атрымала папярэджанне ад Роскомнадзора за гэты артыкул. Пасля гэтага Галіна Цімчанка, якая кіравала «Лентой.ру» з 2004 года, была звольненая з пасады галоўнага рэдактара.
Ілля разам з калегамі, будучы нязгодным з такім рашэннем, напісаў заяву на звальненне. З сакавіка па верасень таго ж года яго запрасілі на радыёстанцыю «Эхо Москвы» ў якасці спецыяльнага карэспандэнта. У кастрычніку 2014 га пачаў працу ў новым інтэрнэт-выданні «Медуза», створаным Галінай Цімчанка. У 2016 годзе адправіўся ў Беслан, каб зрабіць рэпартаж пра даўняй трагедыі.
У 2017-м масквіч стаў супрацоўнічаць з «Новай газетай», праз год запусціў у Хамовниках мясцовае онлайн-выданне «МОХ. Муніцыпальны акруга Хамовники », а ў 2019-м заняў пасаду галоўнага рэдактара газеты« Ляніўка ».
У пачатку чэрвеня 2019 года расійскі таварыства ускалыхнуў арышт Івана Голунова. Маладога чалавека, які працаваў журналістам у некалькіх СМІ і які рабіў расследавання аб працы маскоўскай мэрыі, затрымалі па падазрэнні аб збыце наркотыкаў. Падзеі выклікалі грамадскія пратэсты, шмат хто казаў аб незаконнасці дзеянняў у дачыненні да Івана.
Ілля Вільямавіч, які стаў да таго часу муніцыпальным дэпутатам, таксама выступіў у абарону асуджанага. 31 жніўня ў Маскве прайшоў несанкцыянаваны мітынг, у якім дэманстранты выступалі супраць палітычных рэпрэсій. У час мерапрыемства паліцыя не зрабіла затрыманняў і арыштаў.
Аднак 2 верасня Азар быў узяты пад варту праваахоўнымі органамі ў пад'ездзе свайго дома. Журналіст падазраваўся як адзін з арганізатараў «народнага хвалявання». Па паведамленні самага карэспандэнта, у той вечар ён знаходзіўся ў доме з маленькай дачкой, якой яшчэ не споўнілася і двух гадоў. Жонка была на працы.
Абклаўшы дзіцяці спаць, мужчына выйшаў папаліць, і яго арыштавалі прадстаўнікі правапарадку. Ілля прасіў паліцыю пачакаць, каб прыехала жонка, бо ён не мог пакінуць малую адну. Аднак просьбы масквіча засталіся па-за ўвагай. Інцыдэнт атрымаў розгалас, пост аб які адбыўся з'явіўся на старонцы ў «Инстаграме» Аляксея Навальнага.
Таксама былі ўзятыя пад варту, а пасля выпушчаныя Каханне Собаль і Мікалай Ляскін. Відэа вызвалення «падазраваных» пазней выклалі на ютьюб-канале «Дажджу». Былі і тыя, хто не падтрымаў «зняволеных». Напрыклад, Міхаіл Хадаркоўскі ў «Твітэры» напісаў:
«Як жа дасталі гэтыя акупанты».У снежні Азар ўзяў інтэрв'ю ў акцёра Эдуарда Боякова.
Ілля Азар зараз
У 2020 годзе Ілья працягнуў сваю дзейнасць на канале «Дождь». Гасцямі новых праграм сталі Марыя Баронова і Максім Кац. У траўні журналіст ізноў быў затрыманы паліцыяй, на гэты раз за правядзенне адзіночнага пікету ў падтрымку Уладзіміра Варанцова.
Уладзімір вядомы як заснавальнік праекта «Амбудсмен паліцыі», які публікуе матэрыялы пра злоўжыванні паўнамоцтваў у МУС. Акрамя таго, Азар выступіў з патрабаваннем вызваліць Віктара Немытова, які разам з Варанцовым праводзіў акцыі ў падтрымку палітвязняў.
26 мая Ілля Вильмович стаяў ля будынка ГУУС сталіцы на Пятроўцы. На ім былі ахоўная маска і гумовыя пальчаткі. Фармальна арышт адбыўся з-за таго, што журналіст парушыў прадпісанне мэра Масквы на правядзенне мерапрыемстваў падчас пандэміі COVID-19. Карэспандэнта затрымалі на 15 сутак.
Тое, што адбылося адразу выклікала грамадскае хваляванне, у выніку якога таксама былі ўзятыя пад варту тыя, хто зладзіў пікеты ў падтрымку Азараў. У «Новай газеце» з нагоды выйшаў артыкул пад загалоўкам «Маніфест парушальніка ізаляцыі».