біяграфія
Янка Брыль з дзяцінства быў творчай асобай і здолеў дасягнуць поспехаў на літаратурнай ніве. Ён пакінуў пасля сябе памяць у выглядзе кніг, апавяданняў і фота.Дзяцінства і юнацтва
Янка Брыль з'явіўся на свет 22 ліпеня (4 жніўня) 1917 года ў Адэсе. Ён стаў познім дзіцем, гадаваўся шматдзетнай сям'і. Бацькі былі выхадцамі з Беларусі, таму неўзабаве вярнуліся на радзіму і пасяліліся ў вёсцы Загора, якая ў той час знаходзілася пад уладай Польшчы.
Янка вучыўся па польскіх стандартам і паспяхова скончыў сямігодку, затым паступіў у гімназію. Але пасля смерці бацькі матэрыяльнае становішча сям'і пагоршылася, юнак быў вымушаны пакінуць вучобу і заняцца самаадукацыяй. Ужо тады ён пачаў пісаць вершы, якія гадамі не вырашалася апублікаваць.
Толькі ў 1938-м творы Брыля з'явіліся ў часопісе «Шлях моладзі". У гэты перыяд хлопец арганізаваў у роднай вёсцы гурток тэатральнай самадзейнасці, дзе ставілі п'есы па матывах творчасці не толькі беларускіх, але і польскіх і рускіх аўтараў.
Дзейнасць групы прыйшлося перапыніць, паколькі Янку прызвалі на фронт. Ён папоўніў шэрагі кулямётчыкаў марской пяхоты, але пры бітве пад Гдыняй трапіў у палон да нямецкім захопнікам. Бегчы маладому чалавеку ўдалося толькі 2 гады праз, у 1941-м, пасля чаго ён далучыўся да партызанскага руху.
Падчас вайны Брыль адкрыў у сабе талент да журналістыкі. Хлопец быў рэдактарам газеты «Знамя свабоды», а пасля вызвалення Мінска пераехаў туды і пісаў для газеты «Раздавім фашысцкую гадзіну», а таксама часопісаў «Полымя», «Маладосць» і «Вожык».
Асабістае жыццё
Асабістае жыццё пісьменніка склалася ўдала, з будучай жонкай Нінай ён сябраваў яшчэ са школы. Падчас вайны закаханыя абменьваліся кранальнымі лістамі, а ў пераможным 1945 сёлета вырашылі ажаніцца. Пасля вяселля яны пасяліліся ў здымнай пакоі, і толькі калі Янка стаў знакамітым, дазволілі сабе ўласнае жыллё.Ніна Міхайлаўна памерла ў 2003 годзе, што стала цяжкім ударам для аўтара, бо яна ва ўсім падтрымлівала яго і дапамагала ў творчасці. Жонка нарадзіла мужчыну траіх дзяцей - дачок Галіну і Наталлю, а таксама сына Андрэя. Іх унук Антон Брыль атрымаў у спадчыну талент дзеда - стаў папулярным перакладчыкам і паэтам.
кнігі
Пасля завяршэння вайны пісьменнік вярнуўся да літаратурнай творчасці. Ён выдаў дэбютную кнігу "Апавяданні" на беларускай мове, якой напісана большасць твораў. У яе ўвайшоў папулярны аповяд «У сям'і» ( «У Сям'і"), прысвечаны жыцця ў заходнебеларускай вёсцы.
Затым быў апублікаваны зборнік «Неманскія казакі», які раскрыў знакамітасць як знаўцы псіхалогіі беларускага народа. Усе яго творы напісаны жывым і зразумелай мовай. Асаблівай увагі заслугоўвае аповесць «Галя», у якой апісаны перажыванні дзяўчыны на фоне вясковага жыцця.
У многіх творах аўтара прасочваецца ваенная тэматыка, у тым ліку «Птушкі і гнёзды» ( «Птушкі І гнязда»). У аснову рамана ляглі моманты з біяграфіі Брыля. Іншым папулярным тварэннем мужчыны стала «Я з вогненнай вёскі» ( «Я з вогненнай вескi ...»), якое ён напісаў сумесна з Алесем Адамовічам і Уладзімірам Калеснікам. Пры стварэнні аповесці выкарыстоўваліся ўспаміны ацалелых жыхароў спаленых беларускіх вёсак. Пазней па матывах гісторыі знялі цыкл дакументальных фільмаў «Хатынскi цыкл».
Характэрны апавяданне «Маці» ( «Маці»), які лічыцца класікай беларускай літаратуры. Ён апавядае пра жанчыну, якая не пабаялася даць прытулак знясіленых чырвонаармейцаў падчас вайны. Не менш папулярныя «Сіроцкі хлеб» ( «Сірочы хлеб»), пачаты яшчэ да вайны, і Memento mori.
Янка заслужыў прызнанне і як аўтар прозы для дзяцей. Ён прысвяціў ім апавяданні «Ветэрынар» ( «Вэтэрынар»), «Зялёная школа» ( «Зяленая школа») і «Ліпка і клён» ( «Ліпка І кленік»), якія знайшлі водгук у сэрцах маленькіх чытачоў.
Акрамя таго, мужчына валодаў талентам напісання лірычных мініяцюр, якія займалі асаблівае месца ў яго бібліяграфіі і былі выдадзеныя ў выглядзе зборнікаў. Яны заснаваныя на непрыметных з выгляду фактах, якія раскрываюцца дзякуючы ўмелай перадачы уражанняў пісьменніка пра іх.
смерць
Нават у састарэлым узросце Брыль захоўваў актыўнасць. З-за праблем са слыхам яму давялося адмовіцца ад радыё і тэлебачання, але ён шмат чытаў і працягваў тварыць. Сваё апошняе твор «Парастак» ( «Парастак») мужчына скончыў незадоўга да смерці і паспеў падпісаць частка асобнікаў. Аўтар памёр 25 лiпеня 2006 года, прычынай смерці стала саслабленае здароўе. Ён быў пахаваны ў Калодзішчах побач з магілай жонкі.бібліяграфія
- 1946 - «Апавяданні»
- 1949 - «Сентябрьская рунь»
- 1950 - «У Забалоцце світае»
- 1955 - «На Быстрянке»
- 1957 - «Пачатак сталасці»
- 1960 - «Мой край родны»
- 1962 - «Працяг размовы»
- 1963 - «Птушкі і гнёзды»
- 1965 - «Жменя сонечных промняў»
- 1970 г. - «Яшчэ раз першы снег»
- 1972 - «Вітраж»
- 1975 - «Ніжнія Байдуны»
- 1975 - «Я з вогненнай вёскі ...»
- 1977 - «акраец хлеба»
- 1978 - «Зара, ўбачаная здалёк»
- 1985 - «Сённяшні дзень і памяць»
- 1987 - «Ад сяўбы да жніва»
- 1990 - «Муштук і папка»