Вольга Балашова - фота, біяграфія, асабістае жыццё, навіны, актрыса 2021

Anonim

біяграфія

Палітра артыстычнага таленты Вольгі Балашовай такая, што сёння жанчына можа спяваць партыю няні ў оперы Пятра Чайкоўскага «Яўген Анегін», заўтра выконваць кампазыцыю «Вось салдаты ідуць» на тэлеканале «Зорка», а паслязаўтра ствараць вобраз, млелі правінцыялкі ў фільме або серыяле. Да нядаўняга часу ў фільмаграфіі актрысы практычна не было галоўных роляў. Але серыял «Андрэеўскі сцяг», паказ якога стартаваў у разгар лета 2020 года, гэтую сітуацыю выпраўляе.

Дзяцінства і юнацтва

Шматгранная акторка з'явілася на свет у перадапошні сакавіцкі дзень 1975 года ў горадзе Андыжане Узбекскай ССР. Цяпер насельніцтва жамчужыны Узбекістана ў 2 разы больш, чым у год нараджэння Вольгі.

Аб ранняй біяграфіі Балашовай амаль нічога не вядома. Пасля школы дзяўчына скончыла Ташкенцкае музычнае вучылішча імя Хамза Хакимзаде Ніязаў. У 2010 годзе ўстанова расфармавалі і ўключылі ў склад музычнага акадэмічнага ліцэя імя Уладзіслава Успенскага.

Вольга вельмі любіць вучыцца. У актыве актрысы - скарыначкі факультэта культуралогіі Маскоўскага экстэрнам гуманітарнага ўніверсітэта і факультэта музычнага тэатра Расійскай акадэміі тэатральнага мастацтва (былога ГІТІСа). Да 34 гадам Балашова папоўніла скарбонку дыпломаў, прайшоўшы навучанне ў творчай школе Алены Абразцовай.

Асабістае жыццё

Асабістае жыццё акторка стараецца не афішаваць, вядома толькі, што ў Балашовай ёсць дачка Даша, фота з якой яна дзеліцца ў сацыяльных сетках. Цікава, што прадзюсарам большасці стужак з удзелам Вольгі выступае Марыяна Балашова. Невядома, ці звязаныя творчыя дамы сямейнымі вузамі, але, як відаць з фота, абедзве любяць фарбаваць шавялюру ў адценні рудага колеру.

Тэатр і фільмы

З 23 гадоў Вольга служыла ў Маскоўскім дзіцячым музычным тэатры імя Наталлі Сац. Сярод роляў, выкананых Балашовай на гэтых падмостках, Чарапаха Тарціла ў «Залаты ключык» і Варона ў «Снежнай Каралеве», Вядзьмарка ў «Русалочке» і землярыйкі ў спектаклі «Дзюймовачка, або Цудоўны палёт».

Вакальныя дадзеныя салісткі спатрэбіліся на Паўднёвым Урале. У Чэлябінскам тэатры оперы і балета Вольга выканала партыю Азучены ў оперы Джузэпэ Вердзі «Трубадур». У няню Таццяны Ларынай оперная спявачка пераўвасаблялася на сцэне Міхайлаўскага тэатра ў Санкт-Пецярбургу.

З 2017 года Вольга працуе ў Тэатры нацый. У пастаноўцы «Грозагроза" па п'есе Аляксандра Астроўскага, якая ўваходзіць у праграму сярэдняй школы, Балашова гуляе спявачку, вакальныя нумары якой дапамагаюць гледачам прасякнуцца перажываннямі герояў. «Здвоены» назва спектакля рэжысёр Яўген Марчэла тлумачыць тым, што ролі мужа Ціхана і палюбоўніка Барыса Кацярыны Кабанава выконвае адзін і той жа акцёр Павел Чинарев. Вобраз галоўнай гераіні, задае сакраментальнае пытанне «З-за чаго людзі не лётаюць, як птушкі», стварае Юлія Пересильд.

У кіно Вольга дэбютавала ў 2002 годзе. Першай стужкай пачаткоўкі актрысы стала камедыйная меладрама Марыяны Балашовай «Чыгуначны раманс». Хоць у фільме бліскалі такія мэтры камедыйнага жанру, як Леанід Кураўлёў і Ніна Гребешкова, ураджэнка Андыжана, якая гуляла суддзю, не згубілася на іх фоне.

Не засталіся незаўважанымі гледачамі вобразы, створаныя Балашовай у серыялах «Вочы Вольгі Корж», «Вялікае неба» і «Сава Марозаў». Гады, пражытыя на Усходзе, дапамаглі Вользе пераўвасобіцца ў Каханне Уразбаеву ў шматсерыйнай камедыі «Міны ў фарватэры» і ў Назиру ў карціне «Прынцэса з Поўначы».

Вольга Балашова зараз

У серыяле «Андрэеўскі сцяг», першыя дзве серыі якога гледачы Першага канала ўбачылі 13 ліпеня 2020 года, Балашова гуляе нявестку галоўнага героя Ірыну Чернобаевскую. Вобраз яе свёкра, спісанага на бераг віцэ-адмірала Рыгора Сяргеевіча, стварыў Анатоль Васільеў, вядомы гледачам па фільме-катастрофе Аляксандра Міт «Экіпаж».

У ролі мужа гераіні Балашовай паўстаў Дзмітрый Мілер, а сына - Сямён Шемес. Пакліканне мужчын сям'і Чернобаевских - абараняць радзіму. Але ў рэаліях сухапутнай мірнага жыцця бравыя маракі арыентуюцца, на жаль, горш, чым у марскіх баталіях.

фільмаграфія

  • 2002 - «Чыгуначны раманс»
  • 2004 г. - «Надзея сыходзіць апошняй»
  • 2006 - «Слабасці моцнай жанчыны»
  • 2007 - «Ад любові да кохання»
  • 2007 - «Сава Марозаў»
  • 2008 - «Міны ў фарватэры»
  • 2009 г. - «Шкілет у шафе»
  • 2009 г. - «Халоднае сэрца»
  • 2010 - «Дом Сонца»
  • 2011 - «Паляўнічыя за дыяментамі»
  • 2012 - «Клуши»
  • 2015 - «Прынцэса з поўначы»
  • 2017 - «Графомафия»
  • 2019 - «Вялікае неба»
  • 2020 працэнта - «Андрэеўскі сцяг»

Чытаць далей