біяграфія
У дзяцінстве Генадзь Назараў нават не задумваўся аб кар'еры акцёра, але лёс усё роўна прывяла яго ў кіно. Мужчына запомніўся і палюбіўся гледачам дзякуючы яркім выявам, увасобленым у расійскіх фільмах часоў сярэдзіны 1990-х - пачатку 2000-х гадоў.Дзяцінства і юнацтва
Генадзь Назараў з'явіўся на свет у сакавіку 1967 гады ў Маскве. Яго бацька працаваў інжынерам-выпрабавальнікам, ён загінуў, калі сын быў маленькім. Нягледзячы на гэта трагічнае падзея, будучы артыст рос жартаўніком і балака, славіўся душой кампаніі.
У раннія гады біяграфіі Назараў захапляўся маляваннем. Ён наведваў мастацкую школу, а затым паступіў у мясцовае тэатральнае мастацка-тэхнічнае вучылішча, дзе вучыўся на бутафорскай факультэце. Пасля выпуску хлопец уладкаваўся на працу ў «Сучаснік», дзе дапамагаў у падрыхтоўцы спектакля «Мурлин Мурло». Тыя ж абавязкі Генадзь выконваў у Тэатры Рамана Вікцюка.
Ужо тады Назараў разважаў пра паступленне на акцёрскі курс, але рашыўся на гэта толькі дзякуючы рэжысёру Валянціну Донсковым, які заўважыў талент будучай знакамітасці. Малады чалавек здаў экзамены для залічэння ў ГІТІС (РАЦІ), дзе вучыўся пад кіраўніцтвам Марка Захарава.
Асабістае жыццё
Асабістае жыццё артыста склалася ўдала, з будучай жонкай Наталляй Назаравай ён упершыню сустрэўся падчас паступлення ў тэатральны інстытут. У той жа дзень хлопец павёў дзяўчыну знаёміцца з маці, ухваліў будучую нявестку.
Выбранніца мужчыны ў выніку таксама стала актрысай, але значна больш праславілася як сцэнарыстка. Творчы саюз аказаўся ўдалым, але стаць бацькамі мужам так і не ўдалося з-за стану здароўя. Сваімі дзецьмі яны лічаць вучняў, якім выкладаюць акцёрскае майстэрства.
Тэатр і фільмы
Ужо ў маладосці Генадзь адрозніваўся харызмай і талентам, быў адным з лепшых выпускнікоў акцёрскага курса. Нядзіўна, што настаўнік яшчэ студэнтам паклікаў яго ў свой тэатр. На сцэне «Ленкома» артыст бліскаў у пастаноўках «Мудрэц» і «Вар'яцкі дзень, або Жаніцьба Фігаро».
Экранны дэбют маладога акцёра таксама адбыўся да заканчэння тэатральнага ВНУ. Ён атрымаў галоўную ролю ў фільме сумеснай вытворчасці Вялікабрытаніі, Францыі, Чэхіі, Італіі і Расіі "Жыццё і незвычайныя прыгоды салдата Івана Чонкіна», створаным паводле аднайменнага рамана Уладзімір Вайновіч.
Па сюжэце герой Назарава - просты салдат, якога паставілі ахоўваць самалёт, які зрабіў вымушаную пасадку ў вёсцы Краснае. У працэсе нясення службы хлопец знаходзіць каханне ў асобе мясцовага паштальёна, з-за чаго пазней ледзь не трапляе ў турму за дэзерцірства.
Здымкі стужкі праходзілі ў Чэхіі пад кіраўніцтвам замежных кінематаграфістаў. Па ўспамінах Генадзя, на пляцоўцы да яго ставіліся як да зоркі, што было дзіўным для пачаткоўца акцёра з Расеі.
Пасля выхаду на экраны камедыя атрымала пераважна станоўчыя водгукі крытыкаў і ганаравалася ўзнагароды Венецыянскага кінафестывалю. А малады артыст прыцягнуў увагу іншых рэжысёраў, якія запрасілі яго на здымкі сваіх карцін.
Так хлопец апынуўся на пляцоўцы прыпавесці «Курочка Ряба» Андрэя Канчалоўскага, затым ганараваўся галоўнай ролі ў стужцы «Якая цудоўная гульня» Пятра Тадароўскага. У наступныя гады фільмаграфія знакамітасці папоўнілася такімі праектамі, як «Арол і рэшка», «Воровка», «Дробны бес» і «барханах і яго целаахоўнік», дзе ён здолеў прадэманстраваць усе грані акцёрскага майстэрства.
Паралельна выканаўца бліскаў у пастаноўках Тэатра на Малой Броннай. У канцы 1990-х мужчына нечакана трапіў у бальніцу, дзе яму паставілі страшны дыягназ - хвароба нырак. Гэта азначала, што зараз Назараву прыйдзецца 3 разы на тыдзень праводзіць працэдуру гемадыялізу, каб чысціць арганізм ад таксінаў.
Навіна пра хваробу стала ударам для акцёра, бо ён зразумеў, што больш не зможа ўдзельнічаць у буйных праектах. Некалькі дзён Генадзь бязмэтна сядзеў перад тэлевізарам, але затым зразумеў, што хоча вярнуцца да працы. Ён сыграў эпізадычных персанажаў серыялаў «Каменская», «Сышчыкі» і «Спас пад бярозамі».
Аднак з гадамі знаходзіцца на пляцоўцы станавілася ўсё больш складана, таму мужчына вырашыў засяродзіцца на выкладанні. Ён адзначыўся яркай роляй у фільме «Унук касманаўта» і некалькімі кароткімі з'яўленнямі ў кінакарцінах, пасля чаго амаль знік з экранаў. Прыхільнікам ўдавалася ўбачыць куміра толькі ў рэдкіх інтэрв'ю, якія ён даваў для праграм «Пакуль усё хаты", "Народжаныя ў СССР», «І будуць двое» і «Телесоскоб».
Генадзь Назараў зараз
У 2020 годзе Генадзь працягвае займацца выкладаннем, взращивая новыя пакалення таленавітых акцёраў. Зараз ён рэдка з'яўляецца на публіцы і амаль не выкладвае фота ў Сетку.фільмаграфія
- 1994 - «Жыццё і незвычайныя прыгоды салдата Івана Чонкіна»
- 1994 - «Воровка»
- 1995 - «Якая цудоўная гульня»
- 1995 - «Дробны бес»
- 1995 - «Орёл і рэшка»
- 1996 г. - «Каралі расійскага вышуку»
- 1996 г. - «З пекла ў пекла»
- 2000-2001 - «Дальнабойнікі»
- 2000 - «Каменская»
- 2000 - «Марш Турэцкага»
- 2002 - «Рускія амазонкі»
- 2002 - «Рускія амазонкі 2»
- 2004 г. - «На віражы»
- 2004 г. - «Нястрымны Чыжоў»
- 2007 - «Унук касманаўта»
- 2007 - "Сляпы-3»
- 2011 - «Чырвоныя фантаны»