біяграфія
Футбаліст Алег Саленко ўпісаў сваё імя ў гісторыю спорту ў далёкім 1994-м, калі на чэмпіянаце свету ў адным матчы забіў у вароты суперніка пяць мячоў. Тады ён павёз з турніру «Залатую буц», хоць яго каманда нават не дабралася да плей-оф. Гэта дасягненне трапіла ў Кнігу рэкордаў Гінеса і стала вяршыняй кар'еры нападніка, які прысвяціў гульні з мячом больш за 15 гадоў жыцця.Дзяцінства і юнацтва
Алег нарадзіўся 25 кастрычніка 1969 году ў Ленінградзе. Саленко лічыць сябе савецкім чалавекам і не прывык падзяляць Расію і Украіну, хоць паспеў пагуляць за абедзве краіны і ў ягоных жылах цячэ кроў абедзвюх нацый. З ранняга дзяцінства хлопчык захапляўся гульнёй з мячом і стаў выхаванцам Краснасельскае дзіцяча-юнацкага футбольнага клуба «Дружба». Адтуль трапіў у «Змену» - падраздзяленне, якое цяпер эвалюцыянавала ў фармакадемию «Зеніта». Алег трэніраваўся з хлопцамі, якія былі старэйшыя на 2 гады, што спрацавала ў яго карысць.
Таленавітага юнака паклікалі гуляць за «Зеніт», калі яму толькі споўнілася 16. Ён падаваў надзеі стаць выбітным гульцом і ўжо ў першы свой выхад на поле ў сакавіку 1986 га аформіў у вароты маскоўскага «Дынама» гол, які вырашыў зыход матчу.
У маладосці Алег адчуваў сябе зоркай і не хаваў буяны нораў. На школьным выпускным Саленко зладзіў бойку, якая ледзь не прывяла да крымінальнай справы. Пазней у яго біяграфіі здарыўся падобны эпізод, і пазбегнуць арышту дапамаглі толькі клопаты трэнерскага штаба «Зеніта». Гэта можна назваць цудам, паколькі ад кулакоў футбаліста пацярпеў сын палкоўніка КДБ.
Асабістае жыццё
Праца ў калектыве, дзе ўсе былі старэйшыя, наклала адбітак на асобу Алега, які рана адчуў сябе дарослым. Ён з 14 гадоў атрымліваў штомесячную стыпендыю ў 150 рублёў - грошы, якія не кожнаму даросламу ўдавалася зарабляць. А за першы сезон у «Зеніце» 16-гадовы бамбардзір атрымаў на рукі 3,7 тыс. Руб. - суму, на якую можна было набыць аўтамабіль.
Тады ж ён стаў сустракацца з будучай жонкай Ірынай, з якой ажаніўся праз 2 гады. У 1989-м хлопец пераехаў у Кіеў і перавёз з сабой усю сям'ю, уключаючы брата і бацькоў. Калі футбольная кар'ера ў еўрапейскіх клубах завяршылася, мужчына вырашыў асесці ў сталіцы Украіны.
Да таго моманту ён ужо развёўся з жонкай, пакінуўшы ёй кватэру ў Санкт-Пецярбургу. Яшчэ адну аддаў сыну Сашы, які нарадзіўся ў 1996-м. З-за канфлікту Расіі і Украіны Саленко не бачыць сына гадамі і мае зносіны з хлопцам выключна па відэасувязі.
Першы шлюб Алега пратрымаўся 13 гадоў, другі таксама апынуўся недаўгавечным. Мужчына прызнаўся, што расчараваўся ў жанчынах, і, каб захаваць зносіны з малодшым сынам Раманам, яму даводзіцца ісці на кампрамісы. Хлопчык займаецца футболам у моладзевай школе кіеўскага «Дынама», і бацька стараецца аказваць на яго мужчынскае ўплыў. Пра асабістае жыццё і дзецях спартсмен распавёў ў 2014 годзе ў інтэрв'ю праграме «У гасцях у Дзмітрыя Гордана».
футбол
Пачаўшы кар'еру ў «Зеніце», малады нападаючы хутка стаў улюбёнцам публікі. Пры росце 182 см і вазе 75 кг бамбардзір паказваў манеўранасць, высокую хуткасць і пісьменнае чытанне гульні. Якое ж было расчараванне заўзятараў, калі ў 1989 годзе Саленко перайшоў у кіеўскае «Дынама». Хлопца абвінавацілі ў здрадзе, да таго ж інтарэсы той пераследваў не толькі спартыўныя: Алег стаў адным з першых савецкіх футбалістаў, за чый пераход была выплачана вялікая сума ў 36 тыс. Руб.Гульня ва Ўкраіне не задалася, і малады бамбардзір адправіўся пакараць Еўропу. Пагуляўшы 2 тыдні за «Тотэнхэм Хотспур», у выніку асёл у Іспаніі, дзе спатрэбіўся клубу «Логроньес». Выступаючы за каманду з 1992 года, Саленко стаў карыснай адзінкай, паказаўшы найвышэйшую выніковасць з усіх гульцоў постсавецкай прасторы, калі-небудзь гулялі ў прафесійнай футбольнай лізе Іспаніі.
Кар'ера ў зборных пачалася для нападніка яшчэ ў 1990-м, калі ён стаў абараняць сцяг СССР і адыграў за каманду 3 матчы. Затым здарылася адна гульня за зборную Украіны, якая не перашкодзіла ў 1993 годзе ўступіць у склад галоўнай каманды Расіі.
З расійскай зборнай Алег ў 1994-м адправіўся на чэмпіянат свету ў ЗША, які апынуўся яго зорнай гадзінай. Там у паядынку супраць Камеруна Саленко забіў 5 галоў і быў прызнаны лепшым бамбардзірам турніру, хоць далейшы шлях каманды ў чэмпіянаце не задаўся.
Пасля гэтага футбаліст паспеў пагуляць у іспанскай «Валенсіі», шатландскім «Рэйнджэрс» і турэцкай «Истанбулспоре». Кар'еру мужчына сканчаў ў польскім клубе «Пагоня», дзе стала відавочна, што траўма калена не дасць паказаць адпаведны класу спартсмена вынік. Пасля гэтага Алег яшчэ спрабаваў трымацца бліжэй да спорту, трэніруючы зборную Украіны па пляжным футболе і займаючыся аматарскімі камандамі, але гэта так і не стала пастаяннай працай.
Алег Саленко зараз
У 2020 годзе Саленко жыве ў Кіеве, атрымліваючы даход з удала прыбудаваных актываў. Гэта зямельныя ўчасткі ў элітным прыгарадзе і кватэры ва ўкраінскай сталіцы. Акрамя гэтага, мужчына вядзе бізнэс - у яго некалькі аздараўленчых комплексаў, якія ўключаюць сауну і масажныя кабінеты, але даход яны прыносяць невялікі. Футбаліст прызнаецца, што яму не хапае калянасці для паспяховага вядзення спраў.
Эпізадычны прыбытак прыносіць ўдзел у матчах ветэранаў. А яшчэ Алег спрабаваў прадаць «Залатую буц» арабскім шэйхам, але здзелка, ацэненая ў $ 500 тыс., Сарвалася. Цяпер ён згодзен падзяліцца трафеем з музеем санкт-пецярбургскага «Зеніта» і чакае ад клуба прапаноў.
дасягненні
камандныя:
- 1988 г. - Чэмпіён Еўропы сярод юніёраў са зборнай СССР да 19 гадоў
- 1990 - Чэмпіён СССР з «Дынама» Кіеў
- 1990 - Уладальнік Кубка СССР з «Дынама» Кіеў
- 1996 г. - Чэмпіён Шатландыі з «Рэйнджэрс»:
асабістыя:
- 1989 г. - Лепшы бамбардзір моладзевага чэмпіянату свету
- 1994 - Уладальнік «Залаты буцы» чэмпіянату свету
- 2002 - Чэмпіён Украіны па пляжным футболе
- Уладальнік рэкорды чэмпіянатаў свету па колькасці галоў у адным матчы (5 галоў)
- Рэкардсмен зборнай Расіі па колькасці галоў на чэмпіянатах свету (6 галоў)
- Член бамбардзірскіх Клуба Алега Блахіна (120 галоў)
- Член клуба Рыгора Фядотава (114 галоў)