біяграфія
Знешнасць і артыстычны дыяпазон Вольгі Паўлюковай дазваляюць пераўвасабляцца ў гарэзных дзяўчынак і прынцэс-недатыку. Актрыса запатрабаваная тэатральнымі рэжысёрамі і пастаноўшчыкамі серыялаў. Адметная асаблівасць Паўлюковай - трапяткое стаўленне да кожнай ролі і падзяку да партнёраў па сцэне і здымачнай пляцоўцы.Дзяцінства і юнацтва
Актрыса з'явілася на гэтым свеце 11 лютага 1992 г. у горадзе на Няве, якому за 5 месяцаў да нараджэння Вольгі вярнулі імя Санкт-Пецярбург. У дзяцінстве Паўлюкова займалася балетам, скончыла музычную школу па класе фартэпіяна і прыняла рашэнне звязаць біяграфію з тэатрам і кіно.
З 6-га па 11-ы клас Оля вучылася на тэатральным аддзяленні ліцэя мастацтваў «Санкт-Пецярбург», у выпускным класе якога атрымала запрашэнне зняцца ў серыяле «Сямейны дом". Для выканання ролі дзяўчынкі-падлетка Мікіты, усё жыццё пражыла ў дзіцячым доме, дэбютантцы адрэзала доўгія валасы і перафарбавалі шавялюру.
Дзяўчына адчувала сябе нязвыкла ў новым вобразе і пры паступленні ў тэатральную акадэмію была некалькі скаванай. Па выніках творчых выпрабаванняў Паўлюкову пагадзіліся прыняць толькі на платнай аснове, што было непрымальна для яе. Будучая зорка серыялаў ўжо сабралася забіраць дакументы, як высветлілася, што адна з абітурыентак, якая паступіла на бюджэт, не зможа вучыцца, і Вольгу ўзялі на яе месца.
Паўлюкова трапіла на курс Юрыя Гальцева. Настаўнік дрыгатліва ставіўся да сваіх падапечных, праводзіў са студэнтамі шмат часу, а тых, хто, як Вольга, змог раскрыць патэнцыял, узяў працаваць у тэатр, якім кіруе.
Аднакурсніцай Паўлюковай была Алёна Савастова. Актрысы, разам працуюць у Тэатры эстрады імя Аркадзя Райкіна, сябруюць і цяпер. Вольга гуляла на вяселлі Алены і Сцяпана Бекетава і выклала фота з ўрачыстасці ў сваім акаўнце «Инстаграма».
Асабістае жыццё
Пра асабістае жыццё актрысы вядома мала. Вольга ўпэўнена адчувае сябе як за рулём аўтамабіля, так і ў сядле ровара. Паўлюкова любіць як падарожжа, так і час, праведзены з бацькамі і маленькай пляменніцай.У 2020 годзе, падчас каранцінных абмежаванняў, артыстка ўпершыню ў жыцці пазагараць на пустцы побач з домам. Раней яна, нягледзячы на стройную постаць, лічыла, што паказвацца ў купальніку дзесьці, акрамя пляжу, непрыстойна.
Рост Вольгі - 169 см, аднак у «Инстаграме» зрэдку сустракаюцца здымкі з высокім барадатым хлопцам па імі Андрэй, побач з якім актрыса здаецца Дзюймовачкай. Кім Паўлюковай даводзіцца Андрэй, невядома.
Тэатр і фільмы
У тэатры, у якім служыць Вольга, пераважаюць лёгкія, вясёлыя спектаклі, у якіх выканаўцы шмат танчаць і спяваюць. Актрыса ганарыцца сваімі ролямі ў пастаноўках «Кракадзіл душы маёй» і «Мастацтва ажаніцца».
Акрамя спектакляў тэатра імя Аркадзя Райкіна, Паўлюкова ўдзельнічае ў антрэпрызах. Найбольш вядомай антрэпрызны працай Вольгі стала «Boulevard, або У кожнага свае недахопы» на сцэне Тэатра камедыі імя Мікалая Акімава, галоўную ролю ў якім выканаў легендарны Портос з тэлевізійнага фільма Георгія Юнгвальд-Хількевіча «Д'Артаньян і тры мушкецёры" Валянцін Смирнитский.
Акрамя «Сямейнага дома», на здымках якога Паўлюковай пашчасціла перасекчыся з масцітымі акцёрамі Валянцін Гафт, Святланай Кручкова, Андрэя Мерзлікіна і Міхаілам Пореченковым, у інтэрв'ю яна часта згадвае серыял Уладзіміра Бортко «Аб каханні».
Хоць ролю Вольгі была другараднай (артыстка пераўвасобіліся ў сяброўку галоўнай гераіні Ларысу), але для ўдзелу ў стужцы дзяўчыне прыйшлося вывучыць маналог на кітайскім і здымацца на набярэжнай Санкт-Пецярбурга пры тэмпературы мінус 25 градусаў. Са смехам Паўлюкова успамінае «пасцельную сцэну» з персанажам Аляксея Чадова, знятую ў апраметнай цемры, так што адлюстроўваць захапленні любові ім давялося выключна голасам.
У «чужым твары» акторка згуляла лейтэнанта Вікторыю Мялешкі, а ў «Неўскім» - наркаманку Ленку. Таксама ў фільмаграфіі Паўлюковай ёсць серыялы «Асабістыя абставіны» і «Мажор-3».
Вольга Паўлюкова зараз
Улетку 2020 года канал НТВ паказаў серыял «Ліхач», кадры са здымак якога Вольга выкладвала ў «Инстаграме». Гледачы ўпадабалі панорамы Сочы, дзе разгортваецца дзеянне дэтэктыўна-камедыйнага баевіка. Аднак акцёрскія работы Паўлюковай і яе калегі Дзяніса Пьянова атрымалі неадназначную ацэнку. Шматлікім гледачам здалося, што артысты, якія згулялі калегаў-паліцэйскіх, перабралі з клаунадай і ў вобразах вартай правапарадку выглядалі недастаткова пераканаўча.фільмаграфія
- 2010 - «Сямейны дом»
- 2012 - «Асабістыя абставіны»
- 2014 - «Неўскі»
- 2014 - «шаманка»
- 2015 - «Такая праца»
- 2016 - «Пра каханне»
- 2017 - «Марскія д'яблы. Паўночныя межы »
- 2017 - «Чужы твар»
- 2018 - «Мажор-3»
- 2020 працэнта - «Ліхач»