біяграфія
Марына Гайзидорская - актрыса і спявачка, якая згуляла мноства роляў не толькі ў расійскім, але і ў амерыканскім кіно. Свае пераезды з ЗША ў Расію і назад яна называе «падарожжамі Чырвонага Капялюшыка». І перакананая, што ўсё ў жыцці адбываецца невыпадкова.Дзяцінства і юнацтва
Нарадзілася зорка расійскіх экранаў у Адэсе 14 студзеня 1963 гады ў габрэйска-ўкраінскай сям'і. Так склалася, што з дзяцінства Марына жыла з бабуляй і дзядулем у камунальнай кватэры, а не з бацькамі. Але дзякуючы іх выхаванню яна палюбіла тэатр і музыку.
Яе дзядуля Пётр Давыдовіч гуляў на ўдарных, таму ў хаце было шмат барабанных установак і іншых інструментаў. Яшчэ ў дашкольны перыяд ён забіраў ўнучку ў сябе на працу - у адэскі тэатр. І дзяўчынка з пяці гадоў пачала знаёміцца з мастацтвам прама з аркестравай ямы - яе саджалі побач з дырыжорскім пультам. Ужо тады яна адчувала неверагодны захапленне ад гэтай атмасферы.
Ва ўзросце васьмі гадоў Марына загарэлася марай стаць балярынай. Дзядуля па знаёмстве знайшоў пуанты, а пасля запісаў ўнучку на танцавальныя курсы ў Палац піянераў.
Бабуля націрала масцікай паркетная падлога, каб школьніца займалася і дома. Зрэшты, захапленне балетам скончылася роўна праз 2 месяцы. Няўдала зваліўшыся, Гайзидорская моцна пашкодзіла пахвінныя звязкі. Пуанты ў яе адабралі і забаранілі нават думаць пра танцы.
Іншыя мары былі звязаны з кар'ерай мастачкі. Гэтае жаданне споўнілася: цяпер яна піша жывапісныя карціны і нават арганізуе выставы. З многімі з іх можна азнаёміцца ў яе акаўнце ў «Инстаграме».
А вось музыка ніколі не сыходзіла з спісу прыярытэтаў. Яшчэ ў школе вучаніца пачала выступаць у ансамблях, тады часцей спявала сольныя партыі і магла пахваліцца высокім сапрана. З тэатрам склалася не адразу, хоць з дзяцінства акторка бачыла сябе ў ролі Сільвы.
Нейкім паваротным момантам стала знаходжанне школьніцы ў піянерскім лагеры. На выпускны канцэрт прыехалі бацькі юнай артысткі і былі ўражаны талентам дачкі. Марына не толькі чытала вершы Міхаіла Лермантава, але яшчэ і танчыла. Апынуўшыся зоркай вечара, стала сур'ёзна задумвацца аб развіцці.
У перадачы на «Эху Москвы» госця ўзгадала вясёлы выпадак, які адбыўся з ёй у маладосці. У 10-м класе яна ўжо жыла асобна ад бабулі і дзядулі, але таксама ў камуналцы - пакой ёй прадаставіў бацька. Часта запрашала да сябе сябровак, і яны слухалі класіку. Гэта было не па душы суседцы - тая тэлефанавала бацьку школьніцы і скардзілася.
У адплату будучая зорка кіно стала ставіць Санату № 2 сі-бемоль мінор Фрэдэрыка Шапэна, вядомую як «Жалобны марш». Гэта прыводзіла жанчыну ў істэрыку, але на пытанні бацькі Марына сумленна адказвала, што ўключае толькі класіку.
На паступленне ў Дзяржаўны інстытут тэатральнага мастацтва юную выпускніцу «благаславіў» сам Алег Табакоў. Пры гэтым Гайзидорская ўжо адзін раз з'ездзіла ў сталіцу і правалілася на конкурсе. Тады знакаміты рэжысёр параіў адэсітка паспрабаваць сябе ў іншай ролі і паўстаць перад суддзямі ў камедыйным амплуа.
Дзяўчына паслухала і зноў адправілася ў Маскву. У гэты раз удача ёй спрыяла. Пасля таго як скончыла ГІТІС, стала працаваць у Маскоўскім акадэмічным тэатры імя У. Маякоўскага, «Ленкоме», «Таганцы» і ў тэатры-кабарэ «Кажан».
Аднойчы ёй прапанавалі ролю ў мюзікле. Пачаткоўка акторка пайшла на праслухоўванне і закахалася: жывы спеў у мікрафон, кабарэ, канкан - усё гэта было для яе ў навінку. Больш за тое, спектакль меркавалася гуляць у Канадзе. У адзін момант Гайзидорская вырашылася на кардынальныя змены ў жыцці і ў 1992 годзе паехала ў Амерыку. А праз год вярнулася ў Расею.
Абстаноўка пасля перабудовы ня мела да тэатра або кіно. Марына не ўбачыла магчымасцяў для развіцця, таму ў 1993-м на доўгія гады іміграваць у ЗША. На іншым кантыненце вучылася спяваць джаз, працавала ў рэстаране «Нацыянальны» на Брайтан-Біч і нават знялася ў фільме «Шчасце».
Асабістае жыццё
У Амерыцы Гайзидорская выйшла замуж. Вядома, што яе першы муж памёр праз 10 гадоў шлюбу. Пасля трагедыі сяброўка параіла «змяніць карцінку". І Марына Валер'еўна вырашыла вярнуцца ў Расію.На радзіме яна ў другі раз спалучалася шлюбам. Яе выбранніка клічуць Яўген. У «Инстаграме» зоркі мноства фота закаханых, аднак аб дзецях артыстка аддае перавагу не распаўсюджвацца. Гэты аспект асабістым жыцці і сёння застаецца таямніцай для прыхільнікаў.
Затое на сваёй старонцы Гайзидорская дзеліцца здымкамі карцін. Спявачка працуе ў тэхніцы алеем - піша пейзажы і нацюрморты.
Яна часта прыязджае на малую радзіму ў Адэсу, дзе прайшла яе ранняя біяграфія, праведвае маці разам з мужам. Там знакамітасць ходзіць на пляж, прымушае Яўгена ўставаць рана, каб сустракаць світанкі.
Яе бацька памёр восенню 2019 года. Пра гэта Марына Валер'еўна напісала ў «Инстаграме», шкадуючы, што так мала мела зносіны з родным чалавекам.
фільмы
Першая знамянальная ролю, якую выканала акторка, - Няфёдава, прыяцелька галоўнай гераіні з «інтердевочка» (1989). Карціна нарабіла шмат шуму, а пасля яе выхаду Гайзидорская была завалена прапановамі аб рабоце. Наступны кінастужка - «Камедыя пра Лісістраце», дзе ураджэнка Адэсы згуляла афинянку Леду.
Неўзабаве яе фільмаграфія папоўнілася яшчэ адным скандальным праектам «Паляванне на суценёра». Марыну чакала вялікая будучыня, але раптам яна знікла з расійскіх экранаў, паколькі пераехала ў ЗША.
Па вяртанні на радзіму адэсітка працягнула працу ў тэлепраектах. Тады, у 2000-х, Гайзидорская пачала здымацца ў драматычных серыялах. Сёння яна асацыюецца з Шурачкай ( «Рыжая»), экспертам-крыміналістам Ганнай Жураўлёва ( «Масква. Тры вакзала»), і Эльвірай ( «Дочкі-маці»). У некаторых праектах артыстка сама спявалі песні, часцей рамансы.
Дзякуючы гэтым ролям за Марынай замацаваўся вобраз жанчыны з вялікай душой, здольнай да суперажывання.
Часам Гайзидорская ўдзельнічала і ў камедыйных праектах. Так, актрыса атрымала эпізадычную ролю ў сіткомаў «Мая выдатная няня», была задзейнічана ў серыялах «Зайцаў +1» і «Два бацькі і два сыны». Прыхільнікі памятаюць неперасягненую Маргарыту Сяргееўну з «Анжалікі».
У знакамітым скетч-шоў «Даеш моладзь!» артыстка прымерыла вобраз строгай выкладчыцы. У яе фільмаграфіі прысутнічае яшчэ адзін моладзевы праект «Выпускны», дзе камео згуляў Аляксандр Незлобин.
Марына Гайзидорская зараз
Зорка тэатра і кіно працягвае здымацца ў тэлепраектах. А ў перапынках спяшаецца за горад - малюе карціны, атрымлівае асалоду ад прыродай, даглядае агародам.У 2020 годзе на тэлебачанні выйшаў серыял з удзелам Гайзидорской «Тонкія матэрыі», у якім навыварат вывернутая жыццё самых элітных слаёў грамадства. У вытворчасці знаходзяцца яшчэ дзве карціны - 2-й сезон «Войны сем'яў» і «Гадаўцы». Апошняя заснаваная на рэальных падзеях, звязаных са справай «віцебскага душыцеля» Генадзя Міхасевіча.
фільмаграфія
- 1989 - «Камедыя пра Лісістраце»
- 1989 - «інтердевочка»
- 1992 - «Убачыць Парыж і памерці»
- 2008-2009 - «Рыжая»
- 2010-2011 - «Масква. Тры вакзала »
- 2011-2014 - «Зайцаў +1»
- 2014 - «Анжаліка»
- 2017 - «Гатэль Элеон»
- 2018 - «Тэлефануйце Дікапріо!»
- 2019 - «Маскоўскі раманс»
- 2020 працэнта - «Гадаўцы»
- 2020 працэнта - «Вайна сем'яў-2»
- 2020 працэнта - «Тонкія матэрыі»