біяграфія
Паліна Шелепень была якая падае надзеі спартсменкай, але так і не стала зоркай дарослага фігурнага катання. Затое яна ўвайшла ў гісторыю як першы талент, адкрыты трэнерам Этери Тутберидзе, і стала прыкладам ўжо для сваіх вучняў.Дзяцінства і юнацтва
Паліна Шелепень з'явілася на свет 28 ліпеня 1995 гады ў расійскай сталіцы. З ранніх гадоў біяграфіі будучая знакамітасць была актыўнай і рухомы, з-за чаго бацькі вырашылі аддаць яе ў спорт. Паліна наведвала секцыю плавання разам са старэйшым братам і займалася гімнастыкай, але, калі дзяўчынцы споўнілася 4 гады, маці адвяла яе на фігурнае катанне.
Першы прагляд прайшоў у школе ЦСКА, дзе маленькай спартсменцы не спадабалася. Яе кар'ера на лёдзе магла так і не пачацца, але Шелепень трапіла да Этери Тутберидзе. У тыя гады настаўніца трэніравала дзяцей старэй, таму доўга прыглядалася да пачаткоўкі фігурыстка, якая прадэманстравала зайздросную ўпартасьць для дошкольницы.
У выніку пад кіраўніцтвам Тутберидзе сабралася цэлая група малых, сярод якіх вылучалася Паліна. У свой час яна была вундэркіндам ў фігурным катанні, бо прырода ўзнагародзіла спартсменку талентам да скачках. Ужо ў 6 гадоў яна асвоіла ўсе падвойныя, у 10 - патройныя і каскады 3-3, а ў 12 ўпершыню паспрабавала выканаць чацвярны скачок.
Неўзабаве пра маленькую зорачцы пачалі пісаць у прэсе, а імя яе трэнера загучала на ўвесь свет. Але спачатку ім абодвум прыходзілася няпроста, бо ў выхаванцаў Тутберидзе не мела нават сваёй лёду. Яны займаліся ў «Срэбных акуламі», дзе дзялілі каток з хакеістамі. Паліне пастаянна не хапала часу на падрыхтоўку, але нават у такіх умовах яна раскрыла свой патэнцыял.
Асабістае жыццё
Славутасць не раскрывае падрабязнасці асабістага жыцця і лічыць за лепшае не гаварыць пра гэта падчас інтэрв'ю.Фігурнае катанне
Упершыню спартсменка звярнула на сябе ўвагу публікі, калі заваявала бронзавы медаль на першынстве Расіі сярод юніёраў, пасля чаго імгненна узвысілася ў вачах сапернікаў. Зорны час фігурысткі наступіў у сезоне 2009/2010, бо яна добра паказала сябе на этапах юніёрскага Гран-пры ў Беларусі і Венгрыі, што прынесла краіне дзве залатыя медалі. У фінале вучаніца Тутберидзе была не менш яркай, але заваявала срэбра.
У той час Шелепень была на піку формы, выглядала маленькай, далікатнай і спрытнай, а яе адвольная праграма пад народную песню «Коробушка» заваявала ўсіх. Не перашкодзіў спартсменцы нават нечаканы скачок росту, які ў выніку дасягнуў усяго 163 см. Яна нязменна бліскала на этапах Гран-пры і ўваходзіла ў тройку лідэраў на першынстве Расіі, толькі галоўны прыз чэмпіянату свету так і не скарыўся юніёркі, якая ні разу не дабралася да пастамента.
Аднак у той час як на спаборніцтвах Паліна заставалася ўсмешлівай і вясёлай, у яе жыцці ўсё было не так вясёлкава. Хоць цяжкія ўмовы трэніровак даўно засталіся ззаду, бо група Тутберидзе займалася ў «Хрустальнага», Шелепень не адчувала сябе камфортна. Адбіваліся пераходны ўзрост і канфліктныя адносіны з трэнерам.
Па ўспамінах Паліны, яны з Этери Георгіеўнай часта лаяліся, з-за чаго спартсменка парой збегала з катка і прапускала заняткі. Пазней яна прызналася, што ў гэтым была яе віна, але ў той жа час фігурыстка жудасна пакутавала, бо не адчувала мінуўшчыны цікавасці ад настаўніцы. У групе падрасталі новыя зоркі - прыйшлі Юлія Ліпніцкая і якая падае надзеі Яўгена Мядзведзева, а яна адчула сябе так, нібы яе спісалі з рахункаў.
Таму аднойчы пасля чарговага канфлікту Шелепень не вытрымала і папрасіла маці забраць яе. У той дзень яна паехала моўчкі, без высвятлення адносін і лішніх слоў, і толькі праз некалькі гадоў знайшла ў сабе сілы, каб сустрэцца з Тутберидзе і папрасіць прабачэння.
А тады, пасля сыходу, Паліна была ў разгубленасці і не ведала, што ёй далей рабіць. Яна нават хацела выкрасьліць спорт з жыцця, але бацькі ўгаварылі застацца і паспрабаваць сілы ў іншага трэнера. Так Шелепень апынулася ў ЦСКА, дзе займалася ў Святланы Сакалоўскай.
Неўзабаве з фігурысткай адбылося няшчасце - падчас трэніроўкі яна пашкодзіла нагу, з-за чаго было цяжка стаяць на каньках. Лекары паставілі спартсменцы дыягназ «расцяжэнне», і яна працягвала катацца, перамагаючы боль.
Некаторы час знакамітасць займалася ў Амерыцы пад кіраўніцтвам Рамана Сярова, а затым вырашыла змяніць грамадзянства і перайсці з зборнай Расіі ў зборную Ізраіля. Там падчас абследавання высветлілася, што ўвесь гэты час Шелепень трэніравалася з разрывам звязкаў. З-за гэтай медычнай памылкі спартсменцы тэрмінова спатрэбілася аперацыя, а затым наступіў доўгі перыяд аднаўлення, на працягу якога яна не магла выйсці на лёд.
У 2014 годзе дзяўчына абвясціла аб завяршэнні кар'еры, што далося ёй нялёгка. У той час, калі яна вырашыла, што з фігурным катаннем ўсё скончана, на дапамогу зноў прыйшла Сакалоўская, якая прапанавала паспрабаваць сябе ў якасці настаўніка. Першы час Паліна здавольвалася пазіцыяй другога трэнера, а затым вырашыла займацца індывідуальна.
Паліна Шелепень зараз
У 2020 годзе імя Шелепень застаецца на слыху. Зараз знакамітасць актыўна дае інтэрв'ю і дзеліцца экспертным меркаваннем з нагоды падзеяў, якія адбываюцца ў свеце фігурнага катання. Акрамя таго, яна вядзе старонку ў «Инстаграме», дзе публікуе фота і паведамляе аб навінах.дасягненні
- 2007/2008 - Бронзавая прызёрка першынства Расіі сярод юніёраў
- 2009/2010 - Бронзавая прызёрка першынства Расіі сярод юніёраў
- 2009/2010 - Пераможца этапу юніёрскага Гран-пры ў Беларусі
- 2009/2010 - Пераможца этапу юніёрскага Гран-пры ў Венгрыі
- 2009/2010 - Серебряная прызёрка юніёрскага Гран-пры
- 2010/2011 - Серебряная прызёрка першынства Расіі сярод юніёраў
- 2010/2011 - Бронзавая прызёрка этапу юніёрскага Гран-пры ў Чэхіі
- 2010/2011 - Пераможца этапу юніёрскага Гран-пры ў Францыі
- 2011/2012 - Серебряная прызёрка першынства Расіі сярод юніёраў
- 2011/2012 - Пераможца этапу юніёрскага Гран-пры ў Латвіі
- 2011/2012 - Пераможца этапу юніёрскага Гран-пры ў Румыніі
- 2011/2012 - Серебряная прызёрка юніёрскага Гран-пры
- 2012/2013 - Пераможца туринра Ice Star