біяграфія
Сяргея Дудакова называюць ціхім трэнерам, таму што ён заўсёды трымаецца ў цені сваіх калег і рэдка дае інтэрв'ю. Але імя настаўніка вядома на ўвесь свет дзякуючы поспехам яго выхаванак, сярод якіх пераможцы Алімпійскіх гульняў, чэмпіёнкі свету і Еўропы.Дзяцінства і юнацтва
Сяргей Віктаравіч Дудак з'явіўся на свет 13 студзеня 1970 гады ў Маскве. Калі Сярожа быў маленькім, бацькі вырашылі адвесці яго на фігурнае катанне. Ён стаў выхаванцам трэнераў Марыны і Віктара Кудраўцава, якія ацанілі хуткасць слізгацення Дудакова. Акрамя таго, у раннія гады біяграфіі ў яго былі яркія рудыя валасы, а рыжы ў камандзе, згодна прымеце, прыносіць шчасце.
Фігурнае катанне
У перыяд спаборніцкай кар'еры спартсмену не ўдалося дасягнуць поспехаў на лёдзе. Ён займаў пераважна 6-8-е месца на расійскіх чэмпіянатах, але самым крыўдным стала 7-е месца на чэмпіянаце свету сярод юніёраў, які праводзіўся ў 1986 годзе.Пазней Дудакову ўдалося папоўніць скарбонку дасягненняў перамогамі на турнірах «Залаты канёк Заграба» і Piruetten, але неўзабаве ён зразумеў, што стаць зоркай фігурнага катання яму не наканавана, і ва ўзросце 21 года абвясціў аб завяршэнні кар'еры.
Каб зарабіць на жыццё, фігурыст заняўся балетам на лёдзе. Ён удзельнічаў у лядовых шоу, быў у Англіі і Германіі, а аднойчы адправіўся ў турнэ на круізным лайнеры. Прадстаўлення праходзілі 4 разы на тыдзень на невялікім катку, але самі марскія паходы доўжыліся каля паўгода.
трэнерская праца
Першыя крокі ў якасці настаўніка Дудак зрабіў на нядаўна які адкрыўся катку «Хрустальны». Ён працаваў пераважна з маленькімі дзецьмі, якія займаліся на лёдзе для аздараўлення. Але неўзабаве выхаванцы сталі пераходзіць у спартыўныя групы, і на яго звярнула ўвагу Марыя Бутырская.
Пасля гэтага трэнер перайшоў працаваць у «Крылатское», у якім правёў амаль 5 гадоў, але яго імя так і заставалася нікому не вядомым. Упершыню аб Дудакове загаварылі як пра прадстаўніка каманды заслужанага трэнера Расіі Этери Тутберидзе, з якой ён пазнаёміўся ў 2011 годзе.
Па словах Сяргея Віктаравіча, гэтая сустрэча стала яго шчаслівым квітком. Ён атрымаў магчымасць займацца з дзецьмі старэй і раскрыў трэнерскі патэнцыял. Першымі вучаніцамі настаўніка пасля вяртання ў «Хрустальны» сталі якая падае надзеі Паліна Шелепень і маленькая Яўгена Мядзведзева. Акрамя таго, у групу перайшла будучая чэмпіёнка Юлія Ліпніцкая.
У хуткім часе штаб Тутберидзе папоўніўся маладым пастаноўшчыкам Даніілам Глейхенгаузом, і «Самба-70» ператварыўся ў школу, якая падарыла свету такіх зорак жаночага адзіночнага катання, як Аліна Загитова, Алёна Косторная, Аляксандра Трусава, Ганна Шчарбакова і Каміла Валиева.
На думку экспертаў, каля 50% гэтага поспеху - заслуга Дудакова, паколькі ў камандзе ён адказвае за тэхнічнае напаўненне праграм. Менавіта дзякуючы Сяргею Віктаравічу ў арсенале выхаванак «Хрустальнага» з'явіліся чацвярня скачкі, складаныя каскады і патройны Аксель.
Але трэнер не спяшаецца прымаць лаўры і ўшанаванні. Як лічаць калегі, ён сціплы і ціхі чалавек, які адказна ставіцца да працы. Сам Дудак ў нешматлікіх інтэрв'ю не перастае дзякаваць Тутберидзе. Настаўнік упэўнены, што яна задала высокую планку для каманды, і апісвае Этери Георгіеўну як дысцыплінаваных, валявога і справядлівага чалавека.
Акрамя таго, Тутберидзе навучыла трэнера ўзаемадзейнічаць з дзецьмі і знаходзіць да іх падыход. У сваёй працы Сяргей Віктаравіч імкнецца быць для вучняў не проста трэнерам, але яшчэ і памочнікам, ён займаецца псіхалагічнай і выхаваўчай працай, збольшага замяняе выхаванцам бацькоў, што ідзе на карысць іх супрацоўніцтву.
У 2020 годзе трэнерскі штаб Тутберидзе пазбавіўся Сяргея Разанава, а затым з групы сышлі Аляксандра Трусава і Алёна Косторная, на якіх ускладаюцца вялікія надзеі ў жаночым адзіночным катанні. Дудак цяжка перажыў сыход калегі і выхаванак, але, як заўсёды, устрымаўся ад каментароў.
Улетку настаўнік з'явіўся на кантрольных пракат, дзе падтрымаў Дар'ю Усачова, Маю Храмых і Усевалада Князева. Пазней ён пагадзіўся пагутарыць з журналістамі і распавёў аб праграмах, якія былі пастаўленыя для вучняў «Самба-70».
Зараз Дудак працягвае трэнерскую кар'еру. Прыхільнікі сочаць за яго поспехамі на фанацкіх старонках «Инстаграма», дзе публікуюцца навіны і фота.
Асабістае жыццё
Пра асабістае жыццё знакамітасці вядома мала, паколькі ён рэдка кажа пра гэта ў інтэрв'ю. Яшчэ ў маладосці фігурыст ажаніўся, і неўзабаве сям'я папоўнілася сынам Ягорам.Менавіта з'яўленне на свет дзіцяці стала прычынай, па якой Сяргей Віктаравіч вырашыў пачаць кар'еру трэнера. Мужчына распавядаў: аднойчы ён вярнуўся дадому з паездкі (на момант ад'езду хлопчыку было 1,5 месяца) і літаральна не пазнаў нашчадка. Тады ж ён і асеў канчаткова ў Маскве і стаў займацца падрыхтоўкай юниров. Па ўласным прызнанні, яму заўсёды падабалася працаваць з дзецьмі.
Сяргей Дудак зараз
У 2021 годзе імя Сяргея Віктаравіча пазначылася ў навінавых зводках ў сувязі з грандыёзнай падзеяй - упершыню расійская зборная па фігурным катанні заняло 1-е месца ў камандным чэмпіянаце свету ў японскай Осацы.
Цікава, што пры падрыхтоўцы да спаборніцтваў Ганны Шчарбаковай трэнер з'ехаў у Японію разам з ёй і іншымі спартсменамі, у той час як Тутберидзе дапамагала выхаванцам выдалена (з-за абмежаванняў па колькасці суправаджаюць).
Трыюмф адсвяткавала не толькі Шчарбакова, але і іншыя фігурысты - ў танцах перамаглі Мікіта Кацалапов і Вікторыя Сініцына, у парным катанні - Аляксандр Галлямов і Анастасія Мішына.
У красавіку 2021 года трэнер разам з калегамі Тутберидзе і Даніілам Глейхенгаузом пабываў у шоў «Вячэрні Ургант».
дасягненні
- 1990 - Пераможца турніру «Залаты канёк Заграбу»
- 1990, 1991 - Пераможца турніру Piruetten
- 2018 - Кавалер ордэна Дружбы