біяграфія
Уладзімір Мішукоў - расійскі акцёр кіно і тэатра. Вядомасць да артыста прыйшла далёка не адразу, але ён паспяхова наганяе выпушчанае, зачыняючы прабел у творчай біяграфіі, і нават прызнаны прыхільнікамі сэкс-сімвалам.Дзяцінства і юнацтва
Уладзімір Мішукоў нарадзіўся ў Маскве 11 чэрвеня 1969 года. Бойкі хлопчык, якога ў сям'і клікалі Вовка-артыст, у дзяцінстве з задавальненнем удзельнічаў у творчых мерапрыемствах. Лідэрскія якасці дапамаглі тады шчуплы падлетку стаць фізоргам і арганізоўваць актыўнасці сярод аднагодкаў.
Аб акцёрскім ніве юнак задумаўся ў старэйшых класах, але адразу паступаць у спецыялізаваны ВНУ не стаў. Для пачатку дальнабачны малады чалавек вырашыў паглядзець на выварат тэатральнага свету, уладкаваўшыся працаваць рэквізітарам ў Расійскі акадэмічны маладзёжны тэатр.
Прызыўной ўзрост запатрабаваў ад які не адбыўся абітурыента аддаць доўг Радзіме. На службу ён трапіў ўсяго толькі ў пяхотныя войскі (сувязіст), але ў Германію. Аднак ідэю атрымаць вышэйшую адукацыю ў тэатральным інстытуце Мішукоў не пакінуў. Вярнуўшыся з войска, былы салдат пасяліўся не ў бацькоў, а ў доме аднаго з братоў, і стаў рыхтавацца да паступлення.
У выніку, хоць і не з першага разу, ён трапіў у Дзяржаўны інстытут тэатральнага мастацтва на курс да Уладзіміра Навумовічу Левертову. Атрымаўшы дыплом у 1995 годзе і феерычна адыграўшы ў выніковым спектаклі «Цудоўны сплаў», акцёр атрымаў прапанову працы ад Канстанціна Райкіна.
Асабістае жыццё
Асабістае жыццё Уладзіміра ўладкавалася на 3-м курсе. Яго жонка, Іна Мишукова, таксама атрымала акцёрскую адукацыю, але з нараджэннем дзяцей сышла ў медыцыну. Вядома, што да моманту заключэння шлюбу ў жанчыны быў статус былой жонкі Андрэя Звягінцава.
У Мишуковых нарадзілася чацвёра дзяцей. У апошняга з іх, сына Платона, пры нараджэнні дыягнаставаны сіндром Дауна, а пазней - захворванне аутического спектру.
У 2017 годзе пара падала на развод, і цяпер артыст вядзе вольны лад жыцця. Некаторы час прыхільнікі прыпісвалі яму раман з Дар'яй Мароз, але пацверджання гэтыя чуткі не знайшлі.
Мужчына спакойна кажа ў інтэрв'ю аб сваёй сэксуальнай жыцця, здымаецца ў пасцельных сцэнах у кіно і адкрытых фотасесіях. Апошнія падобныя фота ён рабіў у пары са Стасяй Міласлаўскай.
Прафесійныя здымкі запаўняюць і «Инстаграм» Мишукова, таксама там можна ўбачыць кадры з яго новых карцін. Аб удзеле артыста ў культурных мерапрыемствах паведамляюць у сваіх стужках яго калегі, напрыклад - Кацярына Вилкова пасля фестывалю «Кінатаўр-2019».
Рост зоркі - 178 см, вага - 75 кг. Па нацыянальнасці ён рускі.
Кар'ера і фільмы
Да 90-м гадам, адпрацаваўшы некаторы час у «Сатырыкон» і Тэатры Расійскай арміі, артыст пакінуў сцэну і заняўся зарабляннем грошай. Спачатку ён працаваў відэаграфія, здымаючы і манціруючы відэа дзіцячых і школьных святаў, а пазней прафесійна вывучыў фатаграфаванне.
Паступова Мішукоў заняў нішу ў камерцыйнай здымцы. Першы час яго працы публікаваліся ў «Агеньчыку», потым імі зацікавіліся іншыя выданні. Зараз у паслужным спісе вядомага фатографа працы з дызайнерамі, рэкламнікамі, прадстаўнікамі свету моды. Ён здымаў як фэшен-паказы, так і культурныя мерапрыемствы, у тым ліку звязаныя з кінаіндустрыяй.
Ўвага прэсы Уладзімір прыцягнуў фотарэпартажамі, якія ён рабіў у працэсе стварэння карціны Андрэя Звягінцава "Вяртанне". Працы фатографа былі прадстаўлены на выставе, прысвечанай фільму, а пазней ён стварыў цэлы альбом з гэтымі здымкамі.
Таксама сярод падобных мерапрыемстваў можна адзначыць экспазіцыю «Блізкія людзі», якую Мішукоў падрыхтаваў неўзабаве пасля нараджэння сына. Яна прысвечана людзям з сіндромам Дауна. Яшчэ амаль 10 гадоў Уладзімір будзе займацца любімай справай, пакуль фотаіндустрыі не напаткае крызіс.
Дэбют артыста ў кіно адбыўся ў канцы 90-х. На той момант гэта быў кароткаметражны фільм «Тоска цёлка», а праз некалькі гадоў эпізод у карціне «кадэнцыя». Паўнавартаснае жа вяртанне яго як акцёра адбылося толькі ў 2012 годзе. У гэты перыяд з яго удзелам выйшла адразу дзве стужкі - «Зімовы шлях» і «Дачка».
Работы Мишукова і яго здольнасць рабіць характар персанажа жывым і суцэльным зацікавілі многіх рэжысёраў. Яго сталі запрашаць на невялікія ролі, асабліва калі вобраз быў неадназначным. Так у фільмаграфіі акцёра з'явілася некалькі серыялаў ( «Пётр Лешчанка», «Травеньскія стужкі», «Заўтра ...») і фільмаў ( «Шродэр», «Госць», Gorod).
У перыяд з 2016 па 2018 год артыст з'явіўся ў галоўных ролях у карцінах «Рыба-мара» і «Сланы могуць гуляць у футбол». Абедзве стужкі паказваліся на фестывалі «Кінатаўр». Акрамя гэтага, «Сланы ...» удзельнічалі ў Манрэальскім кінафестывалі, а за «Рыбу ...» акцёр атрымаў на фестывалі ў Онфлер прыз за лепшую мужчынскую ролю.
У 2018-м ён увайшоў у склад праекта «утрыманкі», дзе артысту давялося выступіць у вобразе жорсткага бізнэсмэна, алігарха Глеба Альхоўскага. Сярод зорных партнёраў акцёра па здымках былі Дар'я Мароз, Вольга Сутулова, Марына Зудзіна і іншыя.
У 2019-м артыст зняўся яшчэ ў 5 карцінах, у ліку якіх «Просты аловак», «Фея», «Думай пазітыўна».
Уладзімір Мішукоў зараз
У 2020-м годзе з удзелам Уладзіміра выйшлі фільм «Хэпі-энд» і серыялы. Гэта былі 2-й сезон «палюбоўніц» і «Шэрлак ў Расеі» з Максімам Матвеева, дзе Мішукоў гуляе доктара Карцава. Таксама адбылася прэм'ера серыяла «Доктар Праабражэнскі», які распавядае пра лёс савецкага пластычнага хірурга Льва Прэабражэнскага. Прэм'ера карціны адбылася ў лістападзе 2020 га. У здымках таксама прынялі ўдзел Дзяніс Шведаў, Агнія Дитковските, Агрыпіна Сцяклова і іншыя артысты.Зараз акцёр заняты ў здымках «палюбоўніц-3» і ўдзельнічае яшчэ ў некалькіх праектах.
фільмаграфія
- 2012 - «Дачка»
- 2013 - «Пётр Лешчанка. Усё, што было ... »
- 2015 - «А ўцячы нельга загінуць»
- 2015 - «Жыццёвыя абставіны»
- 2015 - «Заўтра»
- 2016 - «Злачынства»
- 2016 - «Рыба-мара»
- 2017 - «Выдатніца»
- 2018 - «Сланы могуць гуляць у футбол»
- 2019 - «каханка"
- 2019 - «Просты аловак»
- 2019-2021 - «утрыманкі»
- 2019 - «Хэпі-энд»
- 2020 працэнта - «Фея»
- 2020 працэнта - «Доктар Праабражэнскі»
- 2020 працэнта - «Шэрлак ў Расеі»