біяграфія
Уладзімір Панкоў з дзяцінства захапляўся творчасцю, якому ў выніку вырашыў прысвяціць сваё жыццё. Ён праславіўся, як таленавіты расійскі акцёр, тэатральны рэжысёр і кампазітар.Дзяцінства і юнацтва
Уладзімір Панкоў з'явіўся на свет 4 ліпеня 1975 года ў расійскім горадзе Курску. Ужо ў раннія гады біяграфіі будучы рэжысёр захапляўся фальклорам, ездзіў у экспедыцыі па вёсках і сёлах.
Пасля заканчэння школы ён вырашыў працягнуць заняткі творчасцю і паступіў у Расійскі інстытут тэатральнага мастацтва, дзе вучыўся пад кіраўніцтвам Алега Кудрашова, а затым пачаў пакараць сцэну.
Асабістае жыццё
Славутасць не раскрываеце падрабязнасці асабістага жыцця, таму інфармацыі аб наяўнасці ў яго жонкі і дзяцей няма.творчасць
Першым месцам службы ўчорашняга студэнта стаў Маскоўскі дзяржаўны тэатр эстрады. У гэты перыяд артыст не толькі іграў на сцэне, але і пачаў рэалізоўваць творчыя амбіцыі. Ён арганізаваў музычную групу «Пан-квартэт», якая з часам пераўтварылася ў студыю SounDrama.
Асаблівасцю спектакляў, пастаўленых Панковым у якасці тэатральнага рэжысёра, стала іх музычная напоўненасць. Мелодыі да пастановак ствараліся прама ў працэсе працы над імі і станавіліся іх неад'емнай часткай. Уладзімір прыцягваў да ўдзелу ў стварэнні п'ес не толькі прафесійных акцёраў, але і спевакоў, з дапамогай якіх дадаваў элементы мюзікла.
На думку зоркі, ён не з'яўляецца аднаасобным кіраўніком творчага працэсу і стваральнікам пастановак. Усе яны нараджаюцца ў ходзе сумесных імправізацый, а ролі размяркоўваюцца паміж удзельнікамі ў адпаведнасці з іх ўнутранымі адчуваннямі.
Намаганнямі артыстаў студыі былі пастаўлены спектаклі «Чырвонай ніткай», Doc.tor, «Пераход», «Машына», «Качынае паляванне» і іншыя, якія нязменна карысталіся поспехам у гледачоў. Сам Панкоў ганараваўся такіх прэстыжных узнагарод, як «Залатая маска», «Дэбют» і «Чайка», а таксама стаў адкрывальнікам жанру саўнд-драма, пра які неаднаразова распавядаў у інтэрв'ю.
Але нягледзячы на поспех і любоў публікі, студыя далёка не адразу здабыла сваё месца. Некаторы час артысты гулялі ў «Гогаль-цэнтры», але затым іх папрасілі сысці з-за скарачэння фінансавання. Амаль 2 гады яны вандравалі па пляцоўках і тэатрам, пакуль ў 2016 годзе Уладзіміра ня прызначылі кіраўніком Цэнтра драматургіі і рэжысуры, у якім ён змог працягнуць ўвасабляць творчыя задумкі.
Паралельна са станаўленнем ў якасці рэжысёра Панкоў рэалізоўваўся як кінаакцёр. Ён дэбютаваў на экранах яшчэ ў 2002 годзе ў эпізадычнай ролі ў серыяле «Каменская». Пасля гэтага фільмаграфія зоркі папоўнілася такімі праектамі, як «Феерверк», «Дзеці Арбата» і «Авантурніца», дзе ён сыграў выканаўцы песень панк-гурта.
Сваю першую галоўную ролю на экранах Уладзімір выканаў у фільме «Пацярпелы», створаным Аляксандрам Галіна. Ён увасобіў маладога артыста, які эмігруе з Расіі ў Амерыку і сутыкаецца з праблемай незапатрабаванасці з-за няведання мовы. У роспачы герой згаджаецца на прапанову «згуляць» ахвяру ДТЗ, каб атрымаць страхоўку, але ў выніку трапляе ў сапраўдную аварыю.
Затым рушыла ўслед не менш яркае з'яўленне ў меладраме «Халодны разлік», дзе зорцы выпала гуляць прадзюсара Сяргея Воранава. Як і ў "пацярпелага", яго персанаж вырашаецца на авантуру, каб палепшыць фінансавае становішча, але воляю лёсу ператвараецца з хітрага маніпулятара ў ахвяру.
У 2015 годзе адбылася прэм'ера серыяла «Дарослыя дачкі», сюжэт якога разгортваецца вакол шматдзетнага бацькі, вымушанага хавацца за мяжой, каб зберагчы ад небяспекі сям'ю. У праекце акцёру дасталася невялікая роля Васіля, пасля якой ён вырашыў прыпыніць экранную кар'еру і прысвяціць сябе тэатру. Рэжысёр працягнуў радаваць публіку новымі творамі, уключаючы саўнд-драму «Тры сястры» па матывах п'есы Антона Чэхава.
Уладзімір Панкоў зараз
У верасні 2020 года адбылася гучная прэм'ера пастаноўкі «Загнаных коней прыстрэльваюць, ці не праўда?». Акрамя звыклых для рэжысёра драмы і музыкі, у ёй знайшлося месца танцах і кіно, а асаблівасцю спектакля стала выкарыстанне англійскай мовы нароўні з рускай. Акрамя таго, прысутнічалі элементы інтэрактыву, і гледачы змаглі не толькі ўбачыць відовішчны танцавальны марафон, але і паўдзельнічаць у ім.Зараз артыст працягвае займацца творчасцю. Навіны аб яго поспехах прыхільнікі пазнаюць у «Инстаграме» і на афіцыйным сайце тэатра ЦДР, дзе публікуюцца відэа і фота.
фільмаграфія
- 2002 - «Каменская 2»
- 2003 - «Феерверк»
- 2004 г. - «Дзеці Арбата»
- 2005 - «Авантурніца»
- 2006 - «Ніхто не ведае пра сэкс»
- 2007 - «Скарб»
- 2010 - «Пацярпелы»
- 2014 - «Халоднае разьлік»
- 2015 - «Дарослыя дачкі»