Вераніка Цапкала - фота, біяграфія, асабістае жыццё, навіны, жонка Валерыя Цапкалы, IT-менеджэр 2021

Anonim

біяграфія

Вераніка Цапкала - грамадскі дзеяч, палітычная актывістка, адна з лідэраў апазіцыйнага руху Беларусі, жонка Валерыя Цапкала.

Дзяцінства і юнацтва

Вераніка Цапкала нарадзілася ў горадзе Магілёве. Маці Яўгена Шасцерыкова працавала ў банкаўскай сферы, бацька Валерый працаваў у адміністрацыі заводу «Электрарухавік». Акрамя Веранікі, у сям'і яшчэ расла яе сястра Наталля.

Бабуля па матчынай лініі Вера Дзмітрыеўна - заслужаны настаўнік рэспублікі, дзед Пётр шасцярыком працаваў карэспандэнтам, пісаў ваенную і пасляваенную прозу і не саромеўся адстойваць свае погляды і прынцыпы перад начальствам.

Скончыўшы школу, будучая палітычная актывістка паступіла ў дзяржаўны ўніверсітэт на факультэт міжнародных адносін, затым прайшла навучанне ў Вышэйшай школе кіравання і бізнесу і ў Нацыянальным інстытуце малых і сярэдніх прадпрыемстваў (Індыя).

Калі дзяўчына атрымлівала першую адукацыю, яе маці прад'явілі крымінальнае абвінавачваньне ў перавышэньні паўнамоцтваў. Жанчына на той момант ўзначальвала банк і змагалася з анкалогіяй. Вызваліць яе ўдалося толькі па амністыі.

кар'ера

Працоўная біяграфія Веранікі звязана выключна з прыватнымі кампаніямі. Першая праца пасля ўніверсітэта ў яе была ў аддзеле продажаў у GSM-аператара Velcom. Рухаючыся па службовай лесвіцы, актывістка дайшла да адміністрацыйнага кіравання. У далейшым яна ўладкавалася ў канадскую кампанію, якая займалася прадастаўленнем інтэрнэт-паслуг праз спадарожнікі.

Зараз грамадскі дзеяч займае пасаду IT-мэнэджэра ў кампаніі Microsoft і як старэйшы менеджэр па развіцці бізнесу адказвае за працу кампаніі ў краінах СНД. Пры працаўладкаванні яна праходзіла строгі адбор, гутаркі вяліся на англійскай мове, а на працягу першага года працы грамадскага дзеяча пастаянна правяралі і собеседовали.

палітыка

Лідэр штаба апазіцыі кажа, што ніколі не сумнявалася ў жаданні мужа пабудаваць кар'еру ў палітыцы. Да гэтага яго вялі і адукацыя, і сфера дзейнасці, а ўменне ўжыць навыкі ў справе Валерый паказаў у арганізацыі Парку высокіх тэхналогій (ПВТ), якую стварыў з нуля. Таму Вераніка зусім не здзівілася і, вядома, падтрымала мужчыну, калі за некалькі месяцаў да выбараў ён паведаміў пра жаданне балатавацца ў прэзідэнты краіны.

З траўня 2020 годзе жонка стала суправаджаць Валерыя на прэс-канферэнцыі - такое было ўзаемнае рашэнне сям'і. Акрамя таго, пары давялося раскрыцца перад публікай у сацыяльных сетках, хоць раней, напрыклад, у актывісткі быў толькі рахунак на Linkedin. Цяпер яна вядзе старонкі ў «Фэйсбуку» і «Инстаграме», але асабістых фота там па-ранейшаму няшмат.

Пазіцыю «быць бліжэй да народа» абодва жонка палічылі правільным, ды і міжнародная практыка пацвярджае такі падыход. Сваёй другой палове кандыдат у беларускія прэзідэнты даверыў адміністрацыйныя і арганізацыйныя пытанні.

Аднак у ліпені 2020 года Цэнтральная выбарчая камісія (ЦВК) адмовіла Валерыю ў рэгістрацыі кандыдатуры. У сабраных ім галасах выявіўся шлюб, таму колькасць не дацягнула да неабходнага мінімуму.

Адначасова з гэтым пачаліся затрыманні іншых прэтэндэнтаў на прэзідэнцкую пасаду - Віктара Бабарыкі і Сяргея Ціханоўскі. Па каналах з праваахоўных органаў да мужа і жонкі Цапкала дайшла інфармацыя, што і Валерый можа апынуцца пад арыштам. Таму мужчына разам з дзецьмі выехаў з краіны ў Расею.

Яго жонка засталася прадстаўляць інтарэсы мужа і стала адным з лідэраў штаба альтэрнатыўных кандыдатаў, які аб'яднаўся вакол Святланы Ціханоўскі - адзінай, каго ўхваліў ЦВК Беларусі. Разам з Марыяй Калеснікавай, якая выступала ад асобы Бабарыка, жаночы трыумвірат пачаў новую выбарчую кампанію.

На пытанне, што трэба змяніць цяпер у краіне, актывістка адказвае так: адпусціць палітычных і эканамічных зняволеных, укараніць базавыя правы чалавека, павялічыць заработную плату бюджэтнікам, перагледзець памер пенсій, абмежаваць прэзідэнцтва двума тэрмінамі.

Асабістае жыццё

Падзеі асабістым жыцці грамадскі дзеяч не хавае. З будучым мужам яна пазнаёмілася ў маладосці на пераддыпломнай практыцы, якая, па патрабаванням факультэта, павінна была праходзіць альбо ў Міністэрстве замежных спраў (МЗС), альбо ў Міністэрстве знешнеэканамічнай дзейнасці.

Па размеркаванні дзяўчына трапіла ў МЗС, дзе цалкам выпадкова сутыкнулася з першым намеснікам міністра замежных спраў Валерыем Цапкала. Той дапамог разгубілася выпускніцы зарыентавацца ў будынку, і на гэтым іх знаёмства завяршылася. Аднак лёсу было заўгодна звесці пару яшчэ раз у кампаніі знаёмых, і ўжо з тых часоў жонкі адлічваюць пачатак адносін.

У інтэрв'ю жанчына распавядае, што ў маладым чалавеку на той момант яе пабіў інтэлект - з ім было вельмі цікава размаўляць - і пачуццё гумару. Прапанову каханай Валерый зрабіў праз паўгода, калі Вераніка ўжо пачала перажываць, бо яе бацькі вырашылі ажаніцца ўжо праз 2 месяцы пасля знаёмства.

У сям'і Цапкала нарадзілася двое дзяцей - сыны Пётр і Андрэй. Бацька любіць праводзіць з імі час, а большая частка сродкаў бацькоў сыходзіць на іх адукацыю і захапленні: хакей, верхавую язду, замежныя мовы, заняткі з рэпетытарамі.

Вераніка Цапкала зараз

Ужо ў ліпені 2020 га на Вераніку пачаўся ціск уладаў: у школе яе дзяцей невядомыя збіралі з настаўнікаў подпісы, сястру Наталлю і саму Цапкала выклікалі ў МУС.

У дзень выбараў прадстаўнік саюза аб'яднаных сілаў вырашыла ўслед за мужам з'ехаць у Маскву, так як баялася крымінальнага пераследу. На наступны дзень яна запісала зварот да Святланы Ціханоўскі са словамі падтрымкі.

14 жніўня Беларусь пакінула сама Ціханоўскі. Яе свабодзе таксама сталі пагражаць ўладныя структуры. Марыі Калеснікавай не ўдалося патрапіць ва Украіну, у следчым ізалятары лідэр апазіцыі павінна заставацца да студзеня 2021 года.

У Беларусі пасля выбараў не сціхаюць акцыі пратэсту, людзі выходзяць на мірныя пікеты і патрабуюць перагляду вынікаў галасавання. У верасні 2020 го Цапкала запісала зварот да Уладзіміра Пуціна з просьбай стаць на бок беларускага народа.

У лістападзе 2020 года яна заявіла аб жаданні стварыць Беларускі фонд жанчын для тых, хто пацярпеў ад рэжыму Аляксандра Лукашэнкі. Таксама прадстаўніц апазіцыі вылучылі на Нобелеўскую прэмію міру.

Чытаць далей