біяграфія
Сяргей Шнураў - расійскі рокер, акцёр, тэлевядучы, лідэр групоўкі «Ленінград», які праславіўся эпатажным паводзінамі і недрукаваныя тэкстамі песень. На працягу дзесяцігоддзяў яго музычны калектыў ўтрымлівае высокую планку папулярнасці. Зараз Шнур спрабуе сябе ў ролі палітыка, якому неабыякавы лёс рускай культуры.Дзяцінства і юнацтва
Сяргей нарадзіўся вясной 1973 гады ў Ленінградзе. Рос у просты савецкай сям'і, дзе бацькі працавалі інжынерамі, у дзяцінстве не адрозніваўся ад аднагодкаў, хадзіў у агульнаадукацыйную школу. Самым вялікім захапленнем хлопчык лічыў музыку.
Пасля школы Шнураў паступіў у Ленінградскі інжынерна-будаўнічы інстытут, але так і не атрымаў дыплом. Пайшоў вучыцца ў ПТВ, каб асвоіць прафесію рэстаўратара вырабаў з дрэва. Пазней Сяргей разам з сябрамі паступіў у духоўную семінарыю, дзе правучыўся 3 курса на філасофскім факультэце.
Да таго як звязаць жыццё з музыкай, будучы артыст змяніў велізарную колькасць прафесій. У маладосці Сяргей не саромеўся працаваць грузчыкам, вартаўніком у дзіцячым садку, сталяром і шкляроў. У біяграфіі зоркі прысутнічалі і больш творчыя пасады: памочнік рэжысёра і дырэктар аддзела прасоўвання на радыёстанцыі «Мадэрн».
музыка
У 1991 годзе Шнураў вырашыў сур'ёзна акунуцца ў свет рок-н-ролу, што прывяло да стварэння яго першай групы з назвай «Алкорепица». Некаторы час каманда выступала на невялікіх сцэнах, але неўзабаве спыніла існаванне. Наступным праектам Сяргея стаў калектыў з не менш экзатычнай назвай «Вуха Ван Гога».У 1997 годзе за 4 дні Шнураў стварыў новую групу пад назвай «Ленінград». Спявак зрабіў стаўку на скандальнасці і эпатажность. Пры падтрымцы музыканта з «Аукцыон» Леаніда Фёдарава калектыў запісаў 1-й студыйны альбом «Куля», які свет убачыў у ліпені 1999-га. Пасля сыходу фронтмэна Сяргей сам стаў да мікрафону.
Каманда праславілася незвычайнымі ўяўленнямі, частка з якіх можна назваць хуліганскай выхадкі. Так, у 2003 годзе на ўручэнні прэміі «МУЗ-ТВ» ўдзельнікі «Ленінграда» адмовіліся рабіць выгляд, што гуляюць на інструментах і спяваюць пад фанаграму, задаволіўшы на сцэне вясёлыя скокі. Прыз у выглядзе металічнага сподкі з яблыкам Шнураў запусціў у залу са словамі: "Свабоду не купіш і не прадасі».
Шмат у чым папулярнасці групоўкі «Ленінград» паспрыяў яркі лідэр, харызма якога, нягледзячы на сярэднія знешнія дадзеныя (рост 177 см), дазваляе Шнураву ўтрымліваць цікавасць публікі.
У 2008-м на змену знакамітаму творчаму калектыву прыйшла група «Рубль», рэпертуар якой апынуўся яшчэ больш выклікаюць. Але праз 2 гады Сяргей Шнураў адрадзіў «Ленінград».
Але не толькі эпатажам славяцца песні групоўкі. Адна з найлюбых расейцамі кампазіцый «Ленінграда» не ўтрымлівае нецэнзурных слоў. Трэк «Я свабодны!» запісаны з уключэннем творы Валерыя Кіпелаву. І менавіта адсутнасць лаянцы ў тэксце прывяло Валерыя Аляксандравіча да рашэння не падаваць у суд на Шнурава.
А вось арыгінал кампазіцыі «Лабуць» усё ж такі утрымліваў мат. Аднак дасведчаны рокер падрыхтаваў і цэнзурны варыянт, які дазваляе круціць трэк на радыё, а яркі і пацешны кліп, развесяліць не толькі даўніх прыхільнікаў калектыву, але і шырокую публіку, - па цэнтральных тэлеканалах.
фільмы
Сяргей Шнураў напісаў музыку для шматлікіх расійскіх кінастужак. Найбольшую папулярнасць артысту як кампазітару прынёс саўндтрэк «Мабільнік», напісаны для культавай драмы «Бумер». 2 гады праз спявак выканаў песню "Каханне і боль» для працягу карціны, па твор, як і 2-я частка фільма, не атрымала такі водгук у народзе.
У папулярным сіткомаў канала ТНТ «Фізрук» гучаць 2 кампазіцыі «Ленінграда», якія самі па сабе з'яўляюцца хітамі. Трэк «Нікога не шкада» выкарыстоўваўся нават у спектаклі БДТ, а песня «У Піцеры - піць», хоць і заслужыла абурэньне часткі жыхароў Паўночнай сталіцы, знайшла адданых прыхільнікаў і стала застольнай.
Сяргей і сам не супраць з'явіцца ў кадры. За плячыма музыканта нямала цікавых кінароляў. У 2015 году акцёр зняўся ў расейска-амерыканскім фантастычным баявіку «Хардкор» Іллі Найшуллера, прадзюсарам якога выступіў Цімур Бекмамбетаў. На постсавецкай прасторы стужку сустрэлі цяпло, але ў ЗША праект набраў змешаныя водгукі. На сайце-агрэгатар Rotten Tomatoes рэйтынг карціны склаў 50%.
тэлебачанне
Творчая біяграфія Шнурава - гэта не толькі музыка і акцёрства. Вакаліст з'яўляецца вядомым тэлевядучым. Сярод перадач, якія вёў Сяргей, гледачам запомніўся «Неголубой агеньчык» на тэлеканале Ren-TV. Зразумела, шоу, супрацьпастаўляла сябе традыцыйнаму «Блакітным агеньчыку», суправаджалася скандаламі. Так, Ігар Нікалаеў абвінавачваў групу «Агата Крысці» ў незаконным выкарыстанні тэксту кампазіцыі «Маленькая краіна».У 2016 годзе Сяргей парадаваў прыхільнікаў з'яўленнем у новым тэлепраекце «Про любовь», які выходзіў на Першым канале. У тым жа багатым на падзеі 2016 годзе спявак зрабіў падарунак малянятам. Стваральнікі ранішняга эфіру для дзяцей на канале «Карусель» прапанавалі артысту напісаць песню да праграмы. Шнур адказаў згодай. Але не ўсім спадабалася ідэя. Музычны крытык Арцемій Троіцкі назваў працу Шнурава для дзіцячай перадачы «мяжою цынізму».
Але вакаліст не збянтэжыўся і працягнуў развіваць кар'еру на тэлебачанні. 22 верасня 2019 года на канале СТС адбылася прэм'ера новай версіі шоу «Форт Боярд», у якой Сяргей Шнураў выступіў вядучым.
Раней Сяргей з'явіўся ў 7-м сезоне перадачы «Голас», які атрымаў назву «Голас. Перазагрузка ». У кастрычніку 2020 го Сяргей вярнуўся на Першы канал, зноў заняўшы крэсла журы на праекце разам з Палінай Гагарына, Валерыем Сюткін і баста. З рэперам і спявачкай у Шнурава адбываліся канфлікты. У гутарцы з журналісткай Надзеяй Стралец артыст заявіў, што адмыслова задумаў супрацьстаянне дзеля драмы, каб гледачам цікавей было глядзець праграму.
Улетку 2020 года з'явілася інфармацыя, што музыка атрымаў пасаду генеральнага прадзюсара канала RTVI, змяніўшы на гэтай пасадзе Аляксея Піваварава. У той жа час Сяргей набыў 20% кампаніі «Карбон Прадакшн», якая спецыялізуецца на стварэнні кантэнту для тэлебачання.
Палітыка і грамадская дзейнасць
На працягу кар'еры Шнураў не раз падкрэсліваў, што не верыць у грамадзянскую супольнасць у Расіі і магчымасць дамовіцца з уладай, таму і пазбягае займацца палітыкай. Аднак за некаторыя дзеянні або выказванні Сяргея цалкам можна назваць апазіцыянерам.
Шнур заслужыў шмат папрокаў за тое, што доўга не хацеў пазначаць пазіцыю па праблеме ваенна-палітычнага канфлікту ў Украіне. Крытыкавалі Сяргея па абодва бакі барыкадаў. У 2020 годзе музыка канкрэтызаваў меркаванне, адказаўшы «так» на пытанне карэспандэнта «КП»: «Данбас - гэта Ўкраіна?».
Асобнай тэмай у творчасці і жыцця Шнурава з'яўляецца ненарматыўная лексіка.
«Ёсць руская мова ва ўсім аб'ёме. Ня трэба вылучаць мат. Гэта што, асобны нейкі памірае або існуючы мову? Няма ніякага мат. Ёсць руская мова, якая ўключае ў сябе і слова "х * й" », - лічыць зорка.Мацюкальнымі вершамі Сяргей часта выказваў меркаванне аб палітычных і грамадскіх падзеях. Прайшоўся Шнур і па якія трапілі ў пераплёт скандальна вядомым футбалістам, напісаўшы радкі пра Паўла Мамаева і Аляксандра Какорына.
У 2019 годзе Сяргей увайшоў у склад Грамадскага савета пры камітэце Дзярждумы па культуры, чым шакаваў і крытыкаў, і фанатаў. Старшыня камітэта Алена Ямпольскага выказалася, што сілкуе сімпатыю да творчасці Шнурава і лічыць з'яўленне пецярбургскага хулігана ў савеце перспектыўнай ідэяй.
У лютым 2020 го артысту зноў атрымалася здзівіць прыхільнікаў: Шнураў афіцыйна стаў членам «Партыі Росту». Вакаліст заявіў, што мае намер прынесці карысць палітычнага аб'яднання і «дадаць яркіх фарбаў». На спевака імгненна абрынуўся шквал крытыкі і скептычных заўваг з боку калег па медыйнаму цэху, аднак Сяргей, мяркуючы па ўсім, сур'ёзна настроіўся дамагчыся поспеху на палітычным ніве.
Аднапартыйцы не разгубіліся і, пакуль кумір мільёнаў знаходзіцца ў арганізацыі, прапанавалі Сяргею балатавацца ў дэпутаты Дзярждумы, нават паведамлялі, што музыкант пагадзіўся. Але пазней Шнураў адмаўляў рашэнне ўдзельнічаць у выбарах.
Асабістае жыццё
Асабістае жыццё Сяргея не менш бурная, чым творчасць. Будучы студэнтам духоўнай акадэміі, артыст пазнаёміўся з Марыяй Исмагиловой. Завязаўся раман, які завяршыўся вяселлем. У 1993 годзе ў мужа і жонкі нарадзілася дачка Серафіма. Адносіны не вытрымалі выпрабаванні кар'ерай - Сяргей сышоў з сям'і, як толькі стварыў групоўку «Ленінград».З наступнага жонкай Шнураў пазнаёміўся некалькі гадоў праз. Выбранніцай апынулася Святлана Касціцына, на той момант працы дырэктара арт-групы «Пеп-сі». Другая жонка дапамагала Сяргею ў арганізацыі гастроляў. У 2000 годзе ў мужа і жонкі нарадзіўся хлопчык, якога назвалі Апалон. Шлюб праіснаваў некалькі гадоў, пасля чаго пара расталася. Тым не менш Святлана засталася мэнэджэрам калектыву.
Яшчэ ў перыяд адносін з Касціцына Шнур пагрузіўся ў процізаконную рамантычную сувязь з юнай актрысай Аксанай Акиньшиной, якой на момант знаёмства са спеваком было 15 гадоў. Саюз падоўжыўся 5 гадоў, але пастаянныя скандалы з палкай дзяўчынай паставілі кропку ў любоўнай гісторыі.
У 2007 годзе Сяргей пазнаёміўся з журналісткай Аленай (Мацільдай) Мазгавы, якая пераехала ў Маскву з Варонежа. У 2010-м закаханыя зарэгістравалі адносіны і абвянчаліся ў царкве. Шлюб 2 творчых асоб лічыўся моцным, нягледзячы на адсутнасць агульных дзяцей. У траўні 2018 го прыхільнікі былі ўражаны навіной пра тое, што Мацільда і Сяргей Шнурава пасля 8 гадоў сумеснага жыцця падалі на развод.
Пасля разводу з Мацільдай ў жыцці рокера з'явілася новая муза Вольга Абрамава, выпускніца МДУ. На гэты раз публіку здзівіла тое, што з дэбашырам і аматарам алкаголю сышлася выдатніца з заможнай сям'і. Розніца ва ўзросце паміж закаханымі складае 18 гадоў, але гэта не спыніла Сяргея і Вольгу перад паходам у загс. У сярэдзіне кастрычніка 2018 года Шнураў і Абрамава пажаніліся.
У канцы 2020 го Сяргей паведаміў, што хутка зноў стане бацькам. Як водзіцца, навіна паэт мусіць даць у вершах. Мабыць, новая выбранніца станоўча паўплывала на мужа, бо ў той жа час рыфмаванымі радкамі Шнураў паведаміў аб тым, што кінуў піць.
У свой час на развітанне Шнура і Мацільды адрэагавала Ксенія Сабчак. Тэлевядучая ўстала на бок экс-муж і жонка музыканта і нават узяла ў пачатку 2019 гады ў Мазгавы інтэрв'ю для блога «Асцярожна, Сабчак!». З нагоды размяшчэння відэа, якое зацікавіла гледачоў канала, паміж ёй і Сяргеем разгарэліся спрэчкі: спявак папрасіў журналістку выдаліць выпуск. Ксенія адмовілася.
Пасля гэтага паміж лідэрам «Ленінграда» і экс-вядучай «Дома-2» пачаўся імправізаваны батл на старонках «Инстаграма», тэкст якога абодва размяшчалі пад уласнымі фота. Апошнім адказам вакаліста былой добрай знаёмай стала выкананне песні «Малпа і арол», якую Шнураў прысвяціў вяселлі Сабчак і Канстанціна Багамолава.
Не ладзяцца адносіны ў Сяргея і з іншымі калегамі па цэху. Не першы год працягваецца супрацьстаянне Шнура і Іосіфа Прыгожына, прымушаючы адвакатаў абодвух трымаць руку на пульсе. Галоўнай падставай для канфлікту з'яўляецца крытыка Шнурава ў адрас спявачкі Валерыі, якую Прыгожын нікому не дазваляе крыўдзіць.
Сяргей Шнураў зараз
У лютым 2021 года Сяргей у чарговы раз нарабіў шуму, выступіўшы за закон аб падтрымцы мата ў сацыяльных сетках. Як патлумачыў рокер, падобныя новаўвядзенні спрыяюць дыскрэдытацыі сур'ёзнасці улады. У той жа час Шнураў працягвае ўдзельнічаць у савеце па культуры, што падабаецца далёка не ўсім. У траўні псіхолаг і шматдзетная маці Валянціна Краснікава нагадала грамадскасці аб сувязі знакамітасці з непаўналетняй Акиньшиной.
Апроч іншага Шнур паспявае здымацца ў кіно. Вясной 2021 года на экраны выйшаў новы фільм Найшуллера «Ніхто», у якім Сяргею дасталася роля забойцы. Касавыя зборы склалі за $ 41,6 млн.
Пры гэтым Сяргей Шнураў паспеў змяніць прапіску, у траўні канчаткова пераехаўшы з Санкт-Пецярбурга ў Маскву.
У сярэдзіне 2021-га Шнур прадставіў новы праект «Зоя». Салісткай выступае дзяўчына па імі Зоя, якую на самай справе клічуць Ксенія Рудэнка. Яна вядзе свой инстаграм-рахунак на рэзкай форме і з нецэнзурнымі словамі.
Дыскаграфія
- 1999 - «Куля»
- 1999 - «Мат без электрычнасці»
- 2001 года - «Куля +»
- 2002 - «Кропка»
- 2004 г. - «Бабаробот»
- 2005 - «Хлеб»
- 2007 - «Аўрора»
- 2011 - «Хна»
- 2014 - «Пляж наш»
- 2018 - «Всякое»
фільмаграфія
- 2001 года - «Агенцтва НЛС»
- 2002 - «Тэорыя запою»
- 2003 - «Гульні матылькоў»
- 2005 - «Дзённы дазор»
- 2007 - «2-Асса-2»
- 2011 - «Generation П»
- 2014 - «Гена Бетон»
- 2016 - «Хардкор»
- 2018 - «Я худнею»
- 2021 - «Ніхто»
тэлепраекты
- 2004 г. - «Неголубой агеньчык» (REN-TV)
- 2005 - «Неголубой огонёк 2» (REN-TV)
- 2005 - «Ленінградскі фронт» (цыкл ТБ-перадач, Пяты канал)
- 2005 - «MTV Russia Music Awards (MTV Расія)
- 2006 - «Шнур вакол святла» (НТВ)
- 2006 - «Забароненыя песні-2» (фільм-канцэрт, НТВ)
- 2007 - «Жывая гісторыя. Яблычак »(цыкл ТБ-перадач, Пяты канал)
- 2008 - «Акопная жыццё» (цыкл ТБ-перадач, НТВ)
- 2008 - «ТОП 50. Самыя знакамітыя людзі Пецярбурга»
- 2010 - «Гісторыя расійскага шоў-бізнэсу» (СТС)
- 2011 - "Блакада. Таямніцы НКВД »
- 2015 - «Культ тура» (Матч ТБ)
- 2016 - «Про любовь» (ток-шоу, Першы канал)
- 2017 - «Галоўны коцік краіны» (Першы канал)
- 2017 - «Новы год, дзеці і ўсё-ўсё-ўсё!" (СТС)
- 2019 - «Форт Боярд. Вяртанне »(СТС)
- 2020 працэнта - «Малюнкі з выставы» (RTVI)