біяграфія
Мікалай Карачанцаў - легенда тэатра і кіно, лаўрэат Дзяржпрэміі РФ, Народны артыст РСФСР, вядомы гледачам па фільмах «Сабака на сене», «Юнона і Авось», «Чалавек з бульвара Капуцынаў», «Прыгоды Электроніка».Дзяцінства і юнацтва
Мікалай Пятровіч - карэнны масквіч. Ён з'явіўся на свет восенню 1944 года на Чыстых сажалках. Выхоўваўся будучы артыст у творчай сям'і. Айцец Пётр Якаўлевіч быў заслужаным мастаком РСФСР і доўгі час працаваў у знакамітым часопісе «Огонёк». А маці Яніна Яўгенаўна Брунак працавала балетмайстрам-пастаноўшчыкам у прэстыжных тэатрах Масквы і нярэдка дапамагала ставіць спектаклі ў вядомых тэатрах па ўсёй краіне.
Не мудрагеліста, што успадкаваныя бацькоўскія гены выявіліся ў нашчадка яшчэ ў школьныя гады. Мікалай Карачанцаў актыўна ўдзельнічаў у конкурсах мастацкай самадзейнасці, а ў старэйшых класах стаў удзельнікам гурта «Актыў» пры дзіцячым тэатры.
Пасля заканчэння школы юнак вагаўся з выбарам будучай прафесіі, але ўсё ж спыніўся на тэатральным вну, вырашыўшы звязаць свой лёс з тэатрам і кіно.
У 1963 годзе Мікалай Карачанцаў паступіў у Школу-студыю МХАТ, якую з адзнакай скончыў у 1967 годзе. Таленавіты хлопец увайшоў у дзесятку лепшых студэнтаў-выпускнікоў і па размеркаванні трапіў у тэатр Ленінскага камсамола, якому прысвяціў усё сваё жыццё.
тэатр
Таленавіты і імпульсіўны Мікалай Карачанцаў ствараў на тэатральнай сцэне непаўторныя вобразы. Яго гульня зачароўвала. Заваяваць любоў і прызнанне гледачоў ён здолеў імгненна.Першымі тэатральнымі працамі маладога артыста былі спектаклі, якія да сыходу з «Ленкома» ставіў Анатоль Эфрос. Гэта «104 старонкі пра каханне», «Мой бедны Марат», «Здымаецца кіно» і «Бывай, зброя!". З першых выхадаў на сцэну Караченцова тэатралы зразумелі, што ўзышла новая зорка, яркая і дзіўная.
З прыходам у «Ленком» у пачатку 1970-х Марка Захарава жыццё ў тэатры пачала біць ключом. Галоўны рэжысёр адразу ацаніў маштабы таленту Караченцова. Пасля першага спектакля «Аўтагорад 21» ён даверыў маладому артысту зорную ролю - Тыля Уленшпігеля ў пастаноўцы «Тыль».
Спектакль вырабіў эфект бомбы, якая выбухнула. Здаецца, яго пабачыла падлогу-Масквы. Мікалай Карачанцаў ў вобразе Тыля - хуліган, адчайны бунтар, шут - ператварыўся ў куміра моладзі 70-х. Гэтая роля прынесла акцёру рэпутацыю ўніверсала. Бо ён апынуўся і спеваком, і мімам, і акрабатам. З рэпертуару «Ленкома» спектакль «Тыль» знялі толькі ў 1992-ым.
Велізарным поспехам карысталася і наступная пастаноўка - рок-опера Аляксея Рыбнікава «Зорка і смерць Хаакіна Мурьеты». Прэм'ера адбылася ў 1976-ым. І зноў поспех. Спектакль ішоў у «Ленкоме» да 1993 года. Мікалай Карачанцаў сыграў завадатара рэйнджараў і Смерць.
Але самай вядомай тэатральнай работай зоркі лічаць ролю ў легендарнай рок-оперы «Юнона і Авось». На працяглы час спектакль стаў візітнай карткай тэатра. Прэм'ера адбылася ўлетку 1981-го. Алена Шанін і Мікалай Карачанцаў згулялі галоўных герояў - Канчыта і графа Разанава. Рок-опера мела такі поспех, што ёю быў зачараваны знакаміты П'ер Кардэн. Ён прадставіў спектакль французскай публіцы. Пасля парыжскага тэатра «Эспас Кардэн» «Юнона і Авось» адправіліся ў грандыёзны гастрольны тур па ўсім свеце.
Мікалай Карачанцаў становіцца зоркай «Ленкома». Ён сыграў дзясяткі галоўных роляў у мюзіклах, драмах, камедыях і рок-операх. Спектаклі «Аптымістычная трагедыя», «Дыктатура сумлення», «Школа для эмігрантаў» і «Чэшскае фота» былі настолькі выдатныя, што тэатралы ўсёй краіны лічылі сваім абавязкам убачыць іх.
Амаль за 30 гадоў творчай дзейнасці Караченцова ўдалося атрымаць статус вядучага акцёра сучаснасці. Апошнімі тэатральнымі працамі артыста былі ролі ў спектаклях «Шут Балакіраў» і «Горад мільянераў».
Фільмы і музыка
Упершыню акцёр з'явіўся на экране ў канцы 1960-х. Але па-сапраўднаму кінематаграфічная біяграфія Мікалая Караченцова пачалася пасля трыумфу пастаноўкі «Тыль», якая ператварыла артыста ў зорку. У 1975 году выйшла псіхалагічная драма Віталя Мельнікава «Старэйшы сын», у якой галоўных персанажаў згулялі Яўген Лявонаў, Міхаіл Баярскі, Святлана Кручкова і Наталля Ягорава. Ролю старэйшага сына дасталася Караченцова. Фільм і сёння з задавальненнем глядзяць і пераглядаюць мільёны гледачоў па ўсім свеце. А тады ён проста «закахаў» ў сябе гледачоў і прынёс галоўнаму акцёрскаму складу неверагодную славу.
З другой паловы 1970-х Мікалай Карачанцаў - адзін з найбольш запатрабаваных акцёраў савецкага кіно. Ён з поспехам здымаецца ў самых розных жанрах і амплуа. Гледачы без розуму ад кожнага яго з'яўлення на экране. Але асабліва папулярнымі апынуліся стужкі «Сабака на сене», «Набожная Марта», «Прыгоды Электроніка», «Трэст, які лопнуў», «Белыя росы», «Чалавек з бульвара Капуцынаў», «Светлая асоба» і «Дэжа Вю».
З апошніх прац акцёра на экране характэрныя якія ўвайшлі ў моду серыялы «Пецярбургскія таямніцы», «Каралева Марго», «Дасье дэтэктыва Дуброўскага» і «Таямніцы палацавых пераваротаў».
Фільмаграфія Мікалая Караченцова - гэта больш за 100 карцін.
Захапленнем ўсяго жыцця Мікалая Пятровіча было спевы, якім акцёр займаўся, нягледзячы на загружаны графік. На фестывалі акцёрскай песні Андрэя Міронава Карачанцаў заўсёды складаўся ў судзейскай камісіі, пры гэтым сам выконваў мноства песень для шырокай аўдыторыі.
Ён неаднаразова агучваў ролі Жана-Поля Бельмандо ў замежных кінастужках. А ў айчынным кіно песні Караченцова станавіліся своеасаблівай візітнай карткай мастацкіх карцін. Хітамі спевака можна назваць песні «Кляновы ліст», «Лэдзі Гамільтан», «Мне сніўся сон», «Архангел Міхаіл», «Патрыярхавыя сажалкі». Песня «Што табе падарыць», выкананая Караченцова і Ірынай Уваравай заваявала мільёны сэрцаў. Але «залатым» хітом на доўгія гады стала песня «Я цябе ніколі не забуду» у выкананні Мікалая Караченцова і Ганны Бальшова.
Вольга Кабо згуляла ролю «Лэдзі Гамільтан» у кліпе на аднайменную песню Мікалая Караченцова. А пазней запісала з ім дзве песні - «Вуліца выпадковая» і «Сцэнарыст».
У 2014 годзе ў Ленкоме быў праведзены юбілейны вечар Мікалая Караченцова, у якім прынялі ўдзел мноства ягоных калегаў па сцэне. У гэтым жа годзе ў Маскоўскім Доме кнігі быў праведзены творчы вечар артыста, прысвечаны выпуску падвойнага кампакт-дыска пад назвай "Лепшае і нявыдадзеныя».
Асабістае жыццё
Своеасаблівая прыгажосць Мікалая Караченцова забіла напавал многіх жанчын. З першага погляду ён мог не спадабаецца, але калі выходзіў на сцэну, то роўных яму не было. У артыста было складана не закахацца. Здарылася гэта і з Людмілай Поргиной, маладой актрысай «Ленкома». На момант знаёмства з Карченцовым яна была замужам за каскадзёраў Віктарам Корзунам. Але якое гэта мела значэнне, калі жанчына зразумела, што ў яе сэрцы пасялілася сапраўдная любоў? Пара ўзаконіла свае адносіны ў 1975 годзе. Гэты шлюб апынуўся моцным і доўгім.Асабістае жыццё Мікалая Караченцова склалася таксама паспяхова, як і кар'ера. У 1978 годзе ў акцёра нарадзіўся сын Андрэй, які не пайшоў па слядах бацькоў і стаў адвакатам.
Харызматычны і папулярнаму актору прыпісвалі мноства раманаў. Яго жанчынамі называлі многіх вядомых акторак. Да сустрэчы з Людмілай Поргиной у Караченцева быў раман з калегам Святланай Савелава. Потым хадзілі чуткі пра сувязь артыста з Вольгай Кабо, танцоркай Марынай Ширшиковой і Ірынай Грибулиной. Але праўда гэта ці здагадкі прагнуць сенсацый журналістаў - было вядома толькі самому Мікалаю Караченцова і яго жонцы. Як бы там ні было, але пара пражыла разам чатыры дзесяцігоддзі.
Ужо пасля смерці акцёра спявачка Азіза распавяла аб кароткім, але яркім рамане з Мікалаем Пятровічам. Сенсацыйнае прызнанне яна здзейсніла ў эфіры праграмы "Пусть говорят" ў 2021-м. Іх знаёмства адбылося ў Ташкенце, дзе Карачанцаў і іншыя маскоўскія акцёры апынуліся ў гасцях у стрыечнага брата спявачкі. Нібыта, мужчына адразу звярнуў увагу на ўсходнюю прыгажуню Азізу і яе сястру Гульнара. Праз некалькі гадоў, калі дзяўчына стала папулярнай выканаўцай, яны сустрэліся зноў на адным з канцэртаў.
Пасля гэтага, па словах Азіз, і пачаўся іх раман. Праўда, адносіны неўзабаве скончыліся, пакінуўшы ў сэрцы спявачкі свой след. Удава Караченцова, якая таксама ўдзельнічала ў праграме, заявіла, што не верыць у раман Мікалая Пятровіча са спявачкай, аднак дапускае, што такое магло адбыцца. Тым не менш, жанчыны размаўлялі цалкам добразычліва.
За ўсю кар'еру Мікалай Пятровіч імкнуўся пазбягаць акцёрскіх тусовак, але ніколі не адмаўляўся ад вясёлых кампаній у цесным сямейным коле. У адрозненне ад падвышанай патрабавальнасці да ўласнай творчасці, у побыце акцёр адрозніваўся асаблівай непатрабавальна. Любімым відам спорту для яго заўсёды быў тэніс.
У Мікалая Караченцова і Людмілы Поргиной трое ўнукаў: Пётр, Яніна і Вольга.
ДТЗ
Ноччу 28 лютага 2005 года аўтамабіль акцёра Мікалая Караченцова трапіў у страшнае ДТЗ. Тады зорка айчыннага кінематографа спяшаўся са сваёй дачы ў Маскву, усхваляваны весткай пра смерць цешчы Надзеі Поргиной. У выніку абледзянелай дарозе, непрышпіленыя рамяні бяспекі і перавышэнне хуткасці аўто артыста прывялі да жудаснай аварыі, у выніку чаго Мікалай Карачанцаў атрымаў сур'ёзную чэрапна-мазгавую траўму.
У клініцы яму тэрмінова былі зробленыя трэпанацыя чэрапа і аперацыя на галаўным мозгу, пасля чаго Мікалая Пятровіча перавялі ў Інстытут Скліфасоўскага. Там акцёр праляжаў у коме амаль месяц, але высілкі лекараў ўвянчаліся поспехам: ён пайшоў на папраўку. Працяглы працэс аднаўлення дазволіў зорцы вярнуцца да жыцця.
У 2007 годзе Мікалай Карачанцаў стаў удзельнікам гала-канцэрта "Зоркі сышлі з нябёсаў ...», на якім ён прэзентаваў дыскі з уласным рэпертуарам. У той час акцёра прыйшлі падтрымаць на сцэне многія яго зорныя сябры, у ліку якіх Міхаіл Баярскі, Аляксандр Маршал, Алег Газманаў, Лайма Вайкуле.
Але пасля аварыі Мікалаю Караченцова так і не ўдалося цалкам аднавіць гаворка і руху, таму працягваць акцёрскую кар'еру ён не змог. У 2011 годзе артыст праходзіў курс рэабілітацыі ў Ізраілі.
24 чэрвеня 2012 года некаторыя СМІ паведамілі пра смерць вялікага артыста, чым шакавалі не толькі прыхільнікаў Мікалая Караченцова, але і яго сяброў і калегаў па «Ленком». Як аказалася, шакавальнае вестку пра смерць акцёра было справакавана інфармацыяй аб рэзкім пагаршэнні здароўя Мікалая Пятровіча. Нядбайныя журналісты, якія прагнуць сенсацыі, прыдумалі «качку» аб смерці, узбунтаваўшы тысячы людзей.
У 2013 годзе артыст прайшоў курс лячэння ў вядучых клініках Пекіна. У кастрычніку 2016 года Маскоўскі фонд міру ўзнагародзіў артыста залатым Ордэнам «Служэнне мастацтву».
Праз роўна 12 гадоў, 27 2017 года, Мікалай Карачанцаў зноў трапіў у сур'ёзнае ДТЗ. Якая належыць яго жонцы аўтамабіль Toyota Highlander сутыкнуўся з "Газэллю" у Падмаскоўі. Аварыя адбылася на вуліцы Пушкіна ў катэджным пасёлку Загорянский. Пасля сутыкнення з "Газэллю" аўто, у якім знаходзіўся Карачанцаў, перавярнулася, а акцёра прыйшлося экстранна шпіталізаваць у бліжэйшую клініку - у яго дыягнаставалі страсенне мозгу.
Хвароба і смерць
Апошнія гады Мікалая Пятровіча атачалі і падтрымлівалі сябры маладосці, у лік якіх уваходзяць Іна Чурыкава, Барыс Чунаев, Максім Фёдараў, Марына Ширшикова і Рустам Неврединов.У пачатку лістапада 2017 гады Людміла Поргина распавяла пра тое, што Мікалай Карачанцаў, акрамя праблем са здароўем пасля ДТЗ, пакутуе ад пухліны ў лёгкім. Як паказала даследаванне, наватвор злаякаснае. За апошні год Мікалай Пятровіч прайшоў некалькі курсаў лячэння, у тым ліку ў Ізраілі. Навіны аб стану здароўя любімага акцёра былі несуцяшальнымі.
26 кастрычніка 2018 года Мікалай Карачанцаў памёр у анкалагічнай бальніцы Масквы. Інфармацыю пра смерць акцёра паведаміў яго сын. Мікалаю Пятровічу было 73 гады. Па словах жонкі артыста, у яго адмовілі ныркі.
фільмаграфія
- 1975 - «Старэйшы сын»
- 1976 - «Дванаццаць крэслаў»
- 1977 - «Сабака на сене»
- 1978 - «Каралі і капуста»
- 1979 г. - «Прыгоды Электроніка»
- 1980 - «Набожная Марта»
- 1983 - «Белыя росы»
- 1987 - «Чалавек з бульвара Капуцынаў»
- 1989 - «Дэ жа вю»
- 1991 г. - «Дурнаватыя»
- 2000 - «Таямніцы палацавых пераваротаў»
- 2003 - «Калгас интертейнмент»
Дыскаграфія
- 1994 - «Прадчуванне кахання»
- 1996 г. - «Сны і былі Мікалая Караченцова»
- 1996 г. - «Мая маленькая лэдзі»
- 1998 года - «Вышэйшы пілатаж. Мікалай Карачанцаў пяе песні Алены Суржиковой »
- 2001 года - «Акцёр і песня»
- 2004 г. - «Я ўспамінаю пра цябе ...»
- 2008 - «THE BEST»
- 2008 - «Я не солгу! Мікалай Карачанцаў пяе песні Алены Суржиковой »
- 2008 - «Споведзь. Мікалай Карачанцаў пяе песні Рустама Неврединова »
- 2011 - «Давай пагаворым»
- 2014 - «Лепшае і нявыдадзеныя»