біяграфія
Вікторыя Калініна - расійская гандбалістка, ужо дамаглася звання алімпійскай чэмпіёнкі. Баявы характар, упартасць і ўменне не звяртаць увагі на сінякі дазволілі ёй стаць адной з лепшых брамнікаў расійскай зборнай.Дзяцінства і юнацтва
Спартсменка нарадзілася ў сталіцы Рэспублікі Адыгеі, Майкопе, 8 снежня 1988 года. У сям'і акрамя яе выхоўвалася яшчэ 2 сястры, Віка - самая малодшая. Аднак па характары гэты дзіця быў баявым - неаднаразова лезла ў бойку, калі патрабавалася абараніць старэйшых.
Паводле слоў першага трэнера Яўгена Папова, дзяўчынка прыйшла ў гандбол ў 1999 годзе і адразу праявіла сябе. Высокага росту, рэзкая, з фенаменальнай рэакцыяй - школьніца Майкопской школы № 11 бачылася яму ідэальным брамнікам. З настаўнікам выхаванка дзялілася і перажываннямі - ёй цяжка давалася вучоба. Яна заўсёды цёпла адклікалася аб бабулі і дзядулі, якія яе падтрымлівалі.
У інтэрв'ю пра старт у гандболе сама Віка распавяла - аднойчы на ўроку фізкультуры хлопцам задалі пытанне пра тое, хто б хацеў дадаткова займацца гэтай гульнёй. Яна падняла руку, але з-за таго, што астатнія вучні ў секцыі былі іншага ўзросту, яе не бралі на спаборніцтвы. У выніку школьніца сышла і год займалася валейболам.
Набліжаўся турнір па гандболе паміж школамі Майкопа - дзяўчынку папрасілі згуляць за каманду. Убачыўшы імкненне да перамогі ў выхаванкі, трэнер паклікаў яе назад. І паабяцаў, што пасля тая патрапіць у Суперлізе. На той момант (2004 г.) дзяўчыне нават прапанавалі зарплату ў 500 руб. Вядома, гэтая акалічнасць спрыяла адмовы ад валейбола. Зрэшты, ніколькі не бянтэжачыся, ужо алімпійская чэмпіёнка паведамляе - засталася б там, дзе давалі грошы.
Што тычыцца пазіцыі на поле, то Калінінай, нягледзячы на якая б'е праз край энергію, было лянота бегаць. На працягу паўгода спартсменка спяваў у якасці паўсярэдняга. А затым яе паставілі на вароты. Там яна і затрымалася, ані не лічачы гэта месца сумным.
гандбол
Прафесійная біяграфія Вікторыі стартавала ў клубе «Адыиф». У 2008 годзе ураджэнка Майкопа перавялася ў КГ-53 у сталіцы РФ, дзе затрымалася на год. Тады ж у складзе маскоўскай каманды ўпершыню ўдзельнічала ў прэстыжным турніры - Кубку Еўрапейскай гандбольнай федэрацыі.Затым перайшла ў Звенігародскага «Зорку». На чэмпіянаце Расіі ў 2009 і 2010 гадах разам з камандай заваявала другое месца. А ў 2013-м атрымала бронзавы медаль.
Велізарную ролю ў лёсе галкіпера згуляў легендарны трэнер Яўген Трафілаў, якога выхаванкі называлі Каралём Крэсцяў. Першая сустрэча паміж імі адбылася яшчэ калі Калініна выступала за «Зорку».
Затым спартсменка перайшла ў шэрагі «Кубані», але тады ніякіх трафеяў гандбалісткі заваяваць не ўдалося. Пазней ўслед за трэнерам перайшла ў «Астраханочку». Аднак у пачатку сезона 2016 года ураджэнка Майкопа на працягу 3 месяцаў была ў арэндзе ў «Адыиф», пасля чаго яшчэ некаторы час гуляла ў «Кубані».
У складзе «Астраханочки» Калініна атрымала перамогу ў Суперлізе, пасля чаго атрымала выклік у жаночую зборную Расіі па гандболе ў амплуа галкіпера. Алімпійскія гульні праходзілі ў жніўні 2016 года ў Рыа-дэ-Жанейра. Сама ўдзельніца міжнароднага спаборніцтва мала верыла ў перамогу - яна толькі акрыяла пасля траўмы калена.
Але гэтая спартсменка бліскуча згуляла ў найскладанейшым матчы для Расіі - з Карэяй. Выйшаўшы на замену, прадэманстравала выбітны паказчык адлюстраваных мячоў - 69%. І дзякуючы хуткасці рэакцыі брамніка зборная перамагла суперніка.
Расія атрымала першае месца па выніковым выніках, а Алімпійская чэмпіёнка стала ўладальніцай памятнага падарунка ад дзяржавы - BMW X6. Ключы ад аўтамабіля ўручыў Дзмітрый Мядзведзеў. Сама Вікторыя заняла 6-е месца сярод лепшых гульцоў. За спартыўныя дасягненні і волю да перамогі ураджэнку Майкопа таксама ўзнагародзілі ордэнам Дружбы.
У 2016 годзе Калініна, а таксама Трафілаў вярнулася ў «Кубань». І ў складзе краснадарскага клуба спартсменка заваявала бронзавы медаль у Суперлізе.
На чэмпіянаце Еўропы ў снежні 2016 года брамнік «Кубані» таксама ўдзельнічала. Праўда, у гэты раз каманда заняла толькі 7-е месца па выніках турніру. У 2017 годзе галкіпер паехала ў Германію - на чэмпіянат свету. Камандзе ўдалося выйсці ў 1/4 фіналу, у групавым этапе выйграўшы ў Даніі, затым на адно ачко апярэдзіць Рэспубліку Карэю. Але сустрэча з Нарвегіяй прынесла паразу - па выніках турніру Расія заняла 5-е месца.
Асабістае жыццё
Доўгія гады, як прызнавалася спартсменка, трэнер Яўген Трафілаў літаральна адважваецца ад яе кавалераў, лічачы тых нявартымі. Зараз брамнік замужам. З будучым выбраннікам Вікторыя пазнаёмілася ў 2015 годзе. Але кар'ера не дазваляла гандбалісткі ўшчыльную заняцца асабістым жыццём.
Дату для вяселля маладыя выбралі прыгожую - 2018/08/18 года. А 21 лютага ў 2019 года ў сям'і здарылася папаўненне. Сын Сяргей нарадзіўся сапраўдным волатам - 4370 грамаў і 55 см. Зрэшты, першынцу было ў каго пайсці - рост маці 183 см, а вага 73 кг.
Клопату аб нованароджаным праглынулі новаспечаных маці. Аднак галкіпер першапачаткова не планавала сыходзіць у дэкрэт на 3 гады. У выніку ўжо восенню адправілася на чэмпіянат свету ў Японію, дзе стала бронзавым прызёрам турніру.
Вікторыя Калініна зараз
З днём нараджэння ў снежні 2020 года гандбалістку ужо віншаваў «Растоў-Дон» на сваёй афіцыйнай старонцы ў «Инстаграме». Фота брамніка яшчэ не раз з'яўлялася ў Сеткі - разам з яшчэ 5 калегамі з клуба, якія выправілася на чэмпіянат Еўропы - 2020 у Данію.У папярэднім этапе расіянкі перамаглі зборную Чэхіі, забяспечыўшы сабе выхад у другі этап. 8 снежня ўдалося разграміць Швейцарыю - Вікторыя ўстала на варотах у другім тайме гульні.
Праз 3 дні спартсменкі выйшлі на поле супраць Францыі. Дарэчы, абедзве каманды ў рамках турніру ні разу не прайгравалі. У першым тайме Калініна забіла гол суперніку - мяч заляцеў у пустыя вароты, паколькі апанент зняў галкіпера з-за выдалення.
Вынік жорсткай сустрэчы - 28:28. І такі вынік прадэманстраваў: абодва бакі годна змагаліся, хоць аналітыкі ўпэўненыя - расіянак ад паразы выратавала цуд.
Але надзеі заўзятараў не апраўдаліся ў матчы супраць Даніі 14 снежня. З-за пройгрышу ў гэтай сустрэчы зборная Расіі не выйшла ў паўфінал, заняўшы трэцяе месца ў сваёй групе.
Зрэшты, для Калінінай, якая прыйшла ў спорт пазней, чым яе аднагодкі, гэтая няўдача - толькі чарговы этап да будучых здзяйсненняў. І ў сезоне 2020/2021, казала яна, будзе маса шанцаў для рэалізацыі свайго патэнцыялу.
дасягненні
- 2010, 2011 - Пераможца Кубка Расеі з «Зоркай»
- 2009, 2010 - Серебряная прызёрка чэмпіянату Расеі з «Зоркай»
- 2013 - Бронзавая прызёрка чэмпіянату Расеі з «Зоркай»
- 2015 - Бронзавая прызёрка чэмпіянату Расеі з «Астраханочкой»
- 2016 - Чэмпіёнка Расіі з «Астраханочкой»
- 2016 - Алімпійская чэмпіёнка са зборнай Расіі
- 2019 - Бронзавая прызёрка чэмпіянату свету са зборнай Расіі
- 2020 працэнта - Пераможцаў Кубка Расіі з клубам «Растоў-Дон»
- 2020 працэнта - Пераможцаў Суперкубка Расіі з клубам «Растоў-Дон»