біяграфія
Нямецкі біятланіст Эрык Лессер ніколі не ўваходзіў у лік спартыўных зорак першай велічыні, пры гэтым на працягу многіх гадоў дэманструе высокія вынікі. На рахунку спартсмена ёсць алімпійскія медалі, перамогі на чэмпіянатах свету і Еўропы, а таксама кубкавыя подыумы.Дзяцінства і юнацтва
Эрык нарадзіўся 17 мая 1988 года ў горадзе Зуль, што знаходзіцца ў цэнтры Германіі. Любоў да зімовых відах спорту дасталася хлопчыку ў спадчыну ад дзеда. Аксель Лессер ў 1960-70-х гадах прадстаўляў Усходнюю Нямеччыну на міжнародных спаборніцтвах па лыжных гонках і нават выйграў сярэбраны медаль чэмпіянату свету ў 1970 годзе.
Натхнёны прыкладам дзеда, Эрык ўстаў на лыжы ў 6-гадовым узросце, а 5 гадоў праз перакваліфікаваўся ў біятланіста. З 1999 года ён стаў рэгулярна трэніравацца, ў якасці пляцоўкі для развіцця выбраўшы спартыўную школу Аберхофа. Падрыхтоўкай спартсмена займаўся шэраг трэнераў, сярод якіх Марк Кірхнер і Петэр Зендель.
Спартыўная біяграфія Лессера пачалася ў клубе SV Eintracht Frankenhain. Упершыню ў міжнародных гонках біятланіст удзельнічаў у 2006 годзе ў рамках Кубка Еўропы сярод юніёраў у Обертиллиахе, дзе заняў 6-е месца ў гонцы пераследу. Год праз ён фінішаваў другім у індывідуальнай гонцы і, такім чынам, упершыню падняўся на подыум. Ён яшчэ не раз займаў п'едэстал юніёрскага Кубка Еўропы, але перамагчы яму так і не ўдалося.
Моладзевыя чэмпіянаты свету складваліся больш паспяхова. У 2009 годзе ў Канморе немец выйграў бронзавы медаль у асабістым заліку і заваяваў золата ў эстафеце разам з таварышамі па зборнай Германіі: Сымонам Шемппом, Бэнэдыктам дал і Флорыянам Графам. Чэмпіянат свету па летнім біятлоне, які ў тым жа годзе праходзіў у родным для Лессера Оберхофе, прынёс яму 2 залатыя медалі.
Удалыя выступы адкрылі Эрыку шлях у дарослы біятлон, дзе першыя старты праходзілі ў рамках Кубка IBU. З'явіўшыся пад заслону сезону 2008/2009 ў італьянскім Риднау, немец не пакінуў супернікам шанцаў і выйграў адразу 3 гонкі. Стала зразумела, што Лессер паспеў для таго, каб скласці канкурэнцыю самым моцным біятланістам планеты.
біятлон
Дэбют Лессера на Кубку свету адбыўся ў 2010 годзе. Тады немец вызначыўся ў змешанай эстафеце, узяўшы срэбра ў кампаніі Каці Вільгельм, Магдалены Нойнер і Сымона Шемппа. Асабістыя вынікі апынуліся куды менш уражлівымі. Першы подыум Кубка свету адбыўся ў шведскім Эстэрсундзе ў 2013 годзе. Да таго моманту Эрык ўжо перастаў быць Нябачнікам і паказваў высокую хуткасць пры не заўсёды стабільнай стральбе.У тым жа годзе на чэмпіянаце свету ў Нове-Месца Лессер даказаў, што ён надзейны камандны баец, і дапамог зборнай Нямеччыны ўзяць бронзу класічнай эстафеты. Адметнай рысай немца стала чаргаванне перамог і правалаў. Ён прымудраўся начыста «запарывать» гонкі, а ўжо на наступны дзень - як ні ў чым не бывала - выходзіць і перамагаць. Гэтым Эрык даказваў, што ўмее не «ўкісаць» пасля няўдач.
На Алімпіядзе ў Сочы 2014 года Лессер першапачаткова не ўваходзіў у лік фаварытаў. Канкурэнцыю яму складалі куды больш мастистые і ўпэўненыя біятланісты накшталт дамінуючых не адзін сезон Мартэна Фуркада і Эміля Хегле Свендсена. Ды і ў зборнай Германіі Эрык ня быў лідэрам, аднак толькі ён здабыў для краіны асабістую медаль. Ёю стала срэбра індывідуальнай гонкі. Пазней да яго дадалося другое месца ў мужчынскай эстафеце.
Год праз на першынстве свету ў Кантыялахці Лессер упершыню стаў чэмпіёнам. Пасля 5-га месца ў спрынце ён перамог у гонцы пераследу, острелявшись без адзінага промаху. Антон Шыпуліна з аднаго асечкай саступіў немцу 17 секунд і стаў другім. Тады ж Эрык замацаваў поспех, узяўшы яшчэ адно золата, на гэты раз у эстафеце.
Наступныя сезоны складваліся менш удала, хоць Лессер працягваў час ад часу збіраць медалі чэмпіянатаў свету і заязджаць на кубкавыя подыумы. Яго месца ў агульным заліку Кубка свету на працягу некалькіх сезонаў трымаліся каля першай дзясяткі.
Асабістае жыццё
Біятланіст вядзе старонку ў «Инстаграме», але падрабязнасці асабістага жыцця часцей застаюцца за яе межамі. Лессер аддае перавагу размяшчаць там фота з лыжні і трэніровак, хоць, стаўшы бацькам, не прамінуў апублікаваць здымак з калыскай. У студзені 2019 года ва Эрыка нарадзілася дачка Анук. Маці дзіцяці стала Надзін Нойбер, з якой немец разам з 2010-га.
Дзяўчына далёкая ад свету спорту. Цяпер яна займаецца ўласным бізнэсам і з 2016 года стварае дызайнерскія лямпы. Аднак за каханага заўсёды горача перажывае, падтрымліваючы яго на трасе і падчас трэніровак. Яны даўно жывуць разам як адна сям'я, хоць Эрык не імкнуўся рабіць Надзін афіцыйнай жонкай. Ён нават аджартоўваўся ад журналістаў словамі:
«Нават наш прэзідэнт не жанаты - і ўсё яшчэ прэзыдэнт".Акрамя агульнага дзіцяці, у пары ёсць сабака пароды далмацін. А яшчэ іх аб'ядноўвае хобі - кампутарныя гульні, якім яны прысвячаюць выходныя дні. Сумесны адпачынак яны аддаюць перавагу праводзіць на выездах ў суседнія краіны, дзе аддаюцца адзіноты. Пры гэтым Лессер не пакідае трэніровак, падтрымліваючы форму: пры росце 171 см ён важыць 70 кг.
Эрык Лессер зараз
У той час як яго равеснікі ўжо сыходзяць з вялікага спорту, Эрык працягвае займацца любімай справай, пастаянна знаходзячы для сябе новую матывацыю. Яго ўжо паспелі спісаць з рахункаў, калі ў лютым 2020 года на чэмпіянаце свету ў італьянскім Антхольцы ён раптам заехаў на подыум двойчы. Першая ўзнагарода дасталася ў сінгл-міксце, дзе на пару з Францыск Пройс немец узяў срэбра, саступіўшы толькі нарвежцам. Другі медаль апынулася бронзавай вартасці, яе Лессер атрымаў за ўдзел у класічнай эстафеце.У сезоне 2020/2021 Эрык працягнуў прадстаўляць зборную Германіі на этапах Кубка свету. Пакуль лепшым вынікам стала 3-е месца ў індывідуальнай гонцы, занятае на першым этапе ў фінскім Кантыялахці. У студзені 2021 года немец займаў 11-ю радок у агульным заліку Кубка свету.
дасягненні
- 2010 г. - Сярэбраны прызёр чэмпіянату Еўропы ў гонцы пераследу
- 2010 г. - Пераможца чэмпіянату Еўропы ў эстафеце
- 2011 - Пераможца чэмпіянату Еўропы ў эстафеце
- 2012 - Пераможца чэмпіянату Еўропы ў эстафеце
- 2012 - Срэбны прызёр чэмпіянату Еўропы ў індывідуальнай гонцы
- 2013 - Бронзавы прызёр чэмпіянату свету ў эстафеце
- 2014 - Срэбны прызёр Алімпійскіх гульняў у індывідуальнай гонцы
- 2014 - Срэбны прызёр Алімпійскіх гульняў у эстафеце
- 2015 - Пераможца чэмпіянату свету ў эстафеце
- 2015 - Пераможца чэмпіянату свету ў гонцы пераследу
- 2016 - Срэбны прызёр чэмпіянату свету ў эстафеце
- 2018 - Бронзавы прызёр Алімпійскіх гульняў у эстафеце
- 2018 - Срэбны прызёр чэмпіянату свету сярод вайскоўцаў у гонцы патрулёў
- 2019 - Срэбны прызёр чэмпіянату свету ў эстафеце
- 2020 працэнта - Бронзавы прызёр чэмпіянату свету ў эстафеце
- 2020 працэнта - Срэбны прызёр чэмпіянату свету ў сінгл-міксце