біяграфія
Прыхільнікі «Аукцыон» спачатку лічылі, што гэты чалавек з эксцэнтрычнымі танцамі - саліст папулярнай групы. Аднак Алег Гаркуша выконваў і працягвае гуляць ролю шоўмена, адказваючы за «бардачная» атмасферу падчас канцэртаў легендарнага калектыву.Дзяцінства і юнацтва
Аўтар мноства песень, паэт і спявак нарадзіўся 23 лютага 1961 года ў Ленінградзе, выхоўваўся маці і бабуляй. Імя па бацьку яму далі такое ж, як і ў Юрыя Аляксеевіча Гагарына, - так аджартавалася бабуля хлопчыка. Роднага ж бацькі Алег не ведаў.
Дзяцінства спевака нічым не адрознівалася ад дзяцінства аднагодкаў. У школе першай ацэнкай за дыктоўка вучня быў «кол». Пасля ўрокаў падлетак разам з сябрамі лазіў на гарышчы, бегаў па закінутых будынкаў. Часта прыносіў дадому жыўнасць - то памірае вераб'я, то марскіх свінак, якіх выкінулі з дзіцячага садка.
Аднойчы вырашыў збудаваць «гіпербалоід», але трапіўся на крадзяжы бензіну і першы раз апынуўся ў міліцыі. Падлетак пасля часта хуліганіў, пра што напісаў у сваіх мемуарах «Я нарадзіўся пад каўпаком». У двары разам з хлопчыкамі гуляў у «вайнушкі», часцей быў фашыстам. Адзін раз яму трапілі каменем ў вока, пасля чаго прыйшлося нават выдаляць крышталік.
Кожнае лета хлопчык адпраўляўся ў лагер, дзе яго маці працавала выхавальнікам. Там жа школьнік і ў поўнай меры выяўляў творчыя таленты - вывучаў народныя танцы, гуляў на барабане, ляпіў з гліны. Вяртацца па восені ў школу не хацелася, дакладныя навукі будучаму артысту не давалiся. З любімых - гісторыя, руская мова і літаратура. Вучань спяваў у хоры, вучыўся граць на баяне.
Пасля таго як бабуля атрымала жыллё, сям'я Гаркушы пераехала ў Вясёлы пасёлак. Там жа ён пайшоў у 6-ы клас, дзе набыў славу блазна. Нягледзячы на тое, што ў школе быў ціхоняй, заўсёды весяліў аднакласнікаў.
Аж да заканчэння 8-га класа ураджэнец Ленінграда не ведаў, куды пайсці далей вучыцца. Дзякуючы даведніку для тых, хто паступае, выбраў тэхнікум грамадскага харчавання. Стаў хадзіць на падрыхтоўчыя курсы, але з першага разу не здаў матэматыку. У выніку паступіў у Ленінградскі кинотехникум. У студэнцкія гады Алег пачаў пісаць вершы - як сам прызнаваўся пазней, «без рыфмы і сэнсу».
Атрымаўшы дыплом, зацікавіўся арганізацыяй вечарынак, наведваў лекцыі аб музычных групах і неўзабаве стаў вядучым у ДК імя Першай пяцігодкі. Каб афіцыйна атрымаць пасаду, скончыў курсы арганізатараў дыскатэк ў Ленінградскім межсоюзном доме самадзейнай творчасці (ЛМДСТ).
музыка
У маладосці пра Алега Аляксеевіча хадзіла слава як пра чалавека-весялун. Ужо стаўшы фронтмэнам рок-гурта «АукцЫон», ён не змяніў амплуа.Сваё патрапленне ў склад Гаркуша у інтэрв'ю называў выпадковасцю. Некаторы час ён толькі пісаў вершы для калектыву - пасля таго, як яго сястра пазнаёмілася з салістам яшчэ тады «Фаэтона», Леанідам Фёдаравым.
Будучы кінамеханік па прафесіі, малады чалавек таксама выступаў у якасці Гукатэхнік. Аднойчы Фёдараў, заўважыўшы, як Алег Аляксеевіч увесь час «тузаецца» пад музыку, прапанаваў яму праспяваць кампазіцыю «Грошы - гэта папера».
Паводзіны новага выканаўца на сцэне зрабіла фурор, усё літаральна каталіся ад смеху. Было вырашана ўзяць Гаркушы ў склад. З тых часоў з'яўленне калектыву, які быў перайменаваны ў «АукцЫон», ператваралася ў эксцэнтрычны шоў. Мужчына з ростам 190 см стаў тварам групы, з'яўляючыся на сцэне ў бліскучых строях і зараджаючы публіку неверагоднымі эмоцыямі.
Шоўмэн з выхадам на сцэну ня перастаў быць аўтарам. Мноства кампазіцый у рэпертуары калектыву былі напісаны на яго вершы. А альбом «Ж..а», які выйшаў у 1990 годзе, практычна цалкам з'яўляўся яго стварэннем. Самы актыўны ўдзел ён прымаў і ў запісу кружэлкі «Птушка», адна з песень якой - «Дарога», увайшла ў саўндтрэк кінастужкі Аляксея Балабанава «Брат-2».
У 2019 годзе на спецыялізаваных пляцоўках з'явіўся сольны альбом музыкі - «23» пры ўдзеле Антона Макарава. Сюды ўвайшлі такія трэкі, як «Чароўныя гаворкі», «Вось ты» і «Бяжы». Разам з дэбютнай пласцінкай Гаркуша пабываў у праграме на канале НТВ «Кватэрнік у Моргулиса».
фільмы
Спявак і аўтар песень прымерыў на сябе і ролю акцёра. Першым праектам, у якім малады чалавек праявіў ліцадзейскія таленты, стаў «Узломшчык». Затым - дакументальная стужка "Рок" рэжысёра Аляксея Настаўнікі, у якой таксама згулялі Віктар Цой, Барыс Грабеншчыкоў, Юры Шаўчук.
Фільмаграфія шоўмена налічвае нямала праектаў, нягледзячы на адсутнасць у Гаркушы прафесійнай адукацыі. Зрэшты, сябе ён акцёрам і не лічыў. На здымачнай пляцоўцы спявак рабіў тое, што патрабаваў рэжысёр. Але нават пасля ўдзелу ў карцінах, дзе яму даставалася трохі экраннага часу, пасля атрымліваў цёплыя словы ад гледача.
Першая галоўная роля Алега Аляксеевіча здарылася ў рабоце Аляксандр Каваленка «Бедная Ніна, ці Еўрапейскія ночы Хадасевіча». У пачатку працы ураджэнцу Ленінграда няпроста даваліся рэплікі. Але з цягам часу ён здолеў запомніць матэрыял, а пасля прэм'еры адчуў, што «сыграў вялікага чалавека».
Наступны раз прымерыць ролю цэнтральнага персанажа спеваку даверыў Аляксей Балабанаў ў карціне жанру «фантастычнага рэалізму» «Я таксама хачу». У фільме таксама гучаць песні «Аукцыон», а сюжэт кінастужкі выканаўца ролі «музыканта» ахарактарызаваў як «пагоню за шчасцем».
У 2014 годзе выйшла дакументальная кінастужка «Яшчэ» пра гурт «АукцЫон». Напярэдадні прэм'еры Алег Аляксеевіч пабываў у тэлевізійнай перадачы «Вячэрні Ургант», дзе расказаў не толькі аб праекце, але і ранняй біяграфіі і пра гісторыю калектыву.
Патаемнай марай акцёра без адукацыі было згуляць любімага персанажа - князя Мышкіна з твора Фёдара Дастаеўскага «Ідыёт», а яшчэ Фагота з «Майстры і Маргарыты».
Асабістае жыццё
У фанацкіх инстаграм-акаўнтах музыканта мноства пастоў і фота, звязаных з прафесійнай сферай куміра. Аднак і падрабязнасці яго асабістым жыцці вядомыя прыхільнікам, у тым ліку і непрыемныя дэталі біяграфіі.
Мужчына складаецца ў шлюбе. Яго жонка Ірына нарадзіла франтмэн гурта «АукцЫон» сына Ягора (больш дзяцей у пары не было). Зараз спадчыннік ўжо скончыў ВНУ, атрымаўшы дыплом у Акадэміі грамадзянскай авіяцыі.
Сам жа спявак адчувае віну, што мала ўдзельнічаў у жыцці сям'і. З пачатку яго сцэнічнай дзейнасці ён пачаў пакутаваць алкагалізмам. Гэтая хвароба ледзь было не прывяла яго да смерці, але спявак своечасова знайшоў сілы спыніцца, прайшоў праграму «12 крокаў ананімных алкаголікаў» і кінуў піць.
Пра гэты бок асабістым жыцці музыкант неаднаразова распавядаў у інтэрв'ю і нават пабываў у шоў «Больш за ўсіх трэба», дзе ўступіў у дыскусію з урачом-нарколагам Ивери Кизицким.
Алег Гаркуша зараз
У пачатку 2021 года Алег Аляксеевіч прэзентаваў новую кнігу «Баба-яга», а з ёй і трэк «Ці змянілася», створаны ў супрацоўніцтве з Антонам Макаравым. Раней паэт апублікаваў некалькі сваіх зборнікаў - «Хлопчык як хлопчык» і «Варона».Юбілей - 60 гадоў - фронтмэн адсвяткаваў з размахам, даўшы шэраг канцэртаў у Маскве і Санкт-Пецярбургу. Шоўмэн сёння працягвае займацца ўласным арт-цэнтрам «Гаркундель». У ім зімой 2021 гады паспелі выступіць Вадзім Курылев і Крысціна Бужынскі, Ігар Гонда, Міхаіл Львоў і іншыя музыкі.
Дыскаграфія
З групай «АукцЫон»:
- 1986 - «Вярніся ў Сарэнта»
- 1989 - «Як я стаў здраднікам»
- 1989 - «У Багдадзе ўсё спакойна»
- 1990 - «Ж ** а»
- 1991 г. - «Бадун»
- 1994 - «Птушка»
- 2002 - «Гэта мама»
- 2007 - «Дзяўчаты спяваюць»
- 2011 - «Юла»
- 2016 - «На Сонца»
- 2020 працэнта - «Мары»
сольна:
- 1998 года - «Гаркундель»
- 2003 - «Правакатар»
- 2004 г. - «Алег Гаркуша, Міхаіл Колаўскім і Сяргей Летаў ў Мурманску»
- 2019 - «23»
фільмаграфія
- 1986 - «Узломшчык»
- 1988 г. - «Прэзумпцыя невінаватасці»
- 1993 - «Палоннікі поспеху»
- 1997 - «Бедная Ніна, ці Еўрапейскія ночы Хадасевіча»
- 2008 - «Нірвана»
- 2008 - «Арэлі»
- 2011 - «Сухадол»
- 2011 - «Спліт»
- 2012 - «Я таксама хачу"
- 2012 - «Служу Савецкаму Саюзу!»
- 2014 - «Рыгор Р.»
- 2015 - «Прынцып Хабарава»
- 2016 - «Сямейны альбом»
- 2017 - «Самы рыжы ліс»
- 2020 працэнта - «Трусіная лапа»