біяграфія
Роберт Качаран з'яўляецца адным з нямногіх ураджэнцаў Савецкага Саюза, якія здолелі прайсці шлях ад звычайнага слесара да кіраўніка незалежнай дзяржавы. Ён абіраўся кіраўніком непрызнанай Нагорна-Карабахскай Рэспублікі і двойчы - прэзідэнтам Арменіі. Ураджэнец Азербайджана падвяргаўся крымінальнаму пераследу з-за разгону масавых акцый пратэсту. Увесну 2021 гады пасля зняцця абвінавачванняў палітык заявіў пра рашэнне заняцца партыйнай дзейнасцю і вярнуцца да актыўнай працы.Дзяцінства і юнацтва
Біяграфія Роберта Седраковича Качарана пачалася ў жніўні 1954 года. Будучы палітык нарадзіўся ў сям'і прадстаўнікоў армянскай нацыянальнасці, якія жылі на тэрыторыі Азербайджанскай Рэспублікі, у горадзе Степанакерт.
Бацька, якога звалі Седрак Саркісавіч, быў даволі вядомым чалавекам. Вучоны-аграном са ступенню кандыдата сельскагаспадарчых навук сачыў за развіццём галіны ў рэгіёне, Найменныя Нагорна-Карабахскай Аўтаномнай вобласцю, сумяшчаючы выканання гэтых абавязкаў з пасадай першага намесніка выканаўчага камітэта аблсавету аўтаноміі і іншымі адказнымі пастамі.
Маці Эма Арсеновна Аганян працавала ў сферы жывёлагадоўлі. У маладосці яна скончыла спецыялізаваны ВНУ ў Ерэване па спецыяльнасці ветэрынар.
У інтэрв'ю журналістам Качаран казаў, што яго дзяцінства было звычайным, стараўся атрымліваць добрыя адзнакі, дапамагаў па хаце бацькам, бавіў час з сябрамі. Агульнаадукацыйную сярэднюю школу Роберт скончыў у пачатку 1970-х гадоў.
Па радзе старэйшых юнак стаў студэнтам-завочнікам Маскоўскага энергетычнага інстытута. Да прызыву ў рады Савецкай Арміі працаваў на степанакертском электратэхнічным заводзе слесарам зборачнага цэха. Пасля дэмабілізацыі будучы палітык паступіў у ерэванскі палітэха.
Кар'ера і палітыка
Атрымаўшы чырвоны дыплом па спецыяльнасці электратэхнік, Качаран працаваў інжынерам на адным з азербайджанскіх прадпрыемстваў. Ён удзельнічаў у дзейнасці камсамольскіх арганізацый да сярэдзіны 1980-х гадоў.Лідэрскія навыкі, якія выявіліся ў маладым узросце, дапамаглі заняць пасаду кіраўніка партыйнай ячэйкі. З часам ён стаў правадыром руху, якое змагалася за ўключэнне Нагорнага Карабаха ў склад Рэспублікі Арменія. Рашэнне гэтага пытання пацягнула за сабой міжнацыянальны канфлікт.
У канцы 1988 года пачаліся грамадзянскія сутыкнення, азербайджанцы масава пакідалі Нагорны Карабах і Арменію, а армяне - Азербайджан. У разгар баявых дзеянняў, якія заміналі развіццю і росквіту рэгіёна, палітычнымі і эканамічнымі праблемамі займаўся тады малавядомы Роберт Качаран.
Калі пры ўдзеле міратворцаў з Расіі і Арганізацыі па бяспецы і супрацоўніцтву ў Еўропе сітуацыя вакол Сцепанакерце стаў стабільным, былога слесара абралі кіраўніком непрызнанай НКР. Распачаўшы крокі, якія адказвалі інтарэсам палітычнага лідэра Арменіі Лявона Цер-Петрасяна, выпускнік політэхнічнага ВНУ атрымаў пасаду прэм'ер-міністра краіны.
У 1998-м, пасля таго як кіраўнік дзяржавы сышоў у адстаўку, Роберт Седракович пачаў выконваць абавязкі прэзідэнта. Пасля афіцыйных выбараў ён стаў паўнапраўным кіраўніком. У 2003-м тэрмін выканання паўнамоцтваў быў падоўжаны на наступную "пяцігодку», і нашчадак Седрака Качарана застаўся кіраваць краінай.
Прэзідэнт прытрымліваўся курсу ўкаранення ў жыццё еўрапейскіх каштоўнасцяў і імкнуўся да стварэння дзяржаўнай мадэлі па ўзоры прагрэсіўна якія развіваліся дзяржаў. Ён падкрэсліваў важнасць дружалюбных адносін з Расіяй і неабходнасць яе ваеннай падтрымкі, паралельна праводзячы сумесныя вучэнні з войскамі НАТА.
Сябры апазыцыйных партый неаднаразова абвінавачвалі другога прэзідэнта Арменіі ў карупцыі і адмываньні грошай. Па чутках, стан Качарана дасягала $ 5 млрд. ЗША. На мітынгах Грант Багратян і іншыя нядобразычліўцы заяўлялі, што экс-прэзідэнт ўваходзіць у лік самых багатых людзей постсоюзного прасторы і што бізнес ён ставіў вышэй, чым дзяржаўныя справы.
Ураджэнец Сцепанакерце катэгарычна абвяргаў абвінавачванні, сцвярджаючы, што людзі, якія разбіраюцца ў эканоміцы, павінны разумець недарэчнасць нападак. У краіне з гадавым бюджэтам у $ 2,5 млрд у адных руках не можа назапасіцца столькі сродкаў.
У 2008-м, калі прэзідэнцкае крэсла прыйшлося саступіць Сержу Саргсяну, у Арменіі пачалася рэвалюцыя. Пасля Качарана абвінавацілі ў арганізацыі змовы і спробы звяржэння канстытуцыйнага ладу і пасадзілі на 2 месяцы ў турму.
Пасля апеляцыі суд палічыў магчымым вызваліць былога кіраўніка дзяржавы з-пад арышту. Аднак грамадзяне, сарвала шэраг прэс-канферэнцый, і палітычныя ворагі дамагліся таго, што Качарана зноў заключылі пад варту. Акрамя афіцыйнай пенсіі яму не пакінулі нічога.
У перыяд з 2019-га па 2020 й пасля ўнясення закладаў Роберта Седраковича то адпускалі, то зноў заключалі пад варту. У ролі паручыцеляў выступілі кіраўнікі непрызнанай Нагорна-Карабахскай Рэспублікі Бако Саакян і Аркадзь Гукасян.
Асабістае жыццё
Асабістае жыццё армянскага палітыка ў гады знаходжаньня ва ўладзе заставалася за кадрам. Было вядома, што законная жонка Бэла Левоновна Качаран займаецца дабрачыннасцю, уваходзіць у нацыянальныя грамадскія арганізацыі і кіруе філіялам Фонду «Адораныя дзеці», які ўстанавілі дырыжорам Уладзіміра Співакова.
Шлюбная пара выхавала двух сыноў і дачку. Старэйшы дзіця, названы ў гонар дзеда Седраком, стаў работнікам аднаго з камерцыйных банкаў, малодшыя Лявон і Гаянэ скончылі Ерэванскі дзяржаўны універсітэт.
Роберт Качаран цяпер
Вясной 2021 года ўлады Арменіі спынілі крымінальную справу ў дачыненні да Роберта Качарана. Цяпер вядомы палітык афіцыйна вольны чалавек.
У інтэрв'ю, прадстаўленым у праграме Уладзіміра Познера, былы кіраўнік дзяржавы заявіў, што яго ліхтугі сталі наступствам асабістай помсты апазіцыянера Нікола Пашынян. У СМІ і тэматычныя акаўнты «Твітэру» прасачылася інфармацыя аб тым, што ураджэнец Сцепанакерце, які вырашыў вярнуцца да актыўнай дзейнасці, ініцыяваў судовы разгляд, каб кампенсаваць маральную шкоду.