біяграфія
Вольга Генадзьеўна Вилухина добра вядомая аматарам біятлона. Расійская спартсменка праславіла сваё імя на чэмпіянаце свету 2012 года і на зімовай Алімпіядзе ў Сочы ў 2014-ым, дзе ёй удалося заваяваць «срэбра» ў жаночай эстафеце і спрынце. Вольга - Заслужаны майстар спорту Расіі. А яшчэ яна Трохкратны чэмпіёнка краіны.
Біятланістка Вольга Вилухина з'явілася на свет у сакавіку 1988 года ў Башкартастане, у горадзе Мяжгор'е, які мае статус закрытага.
У сям'і Олі спартоўцаў не было. Тата працаваў інжынерам у адной з будаўнічых кампаній. Мама працавала аператарам у кацельні. У Вольгі ёсць сястра Злата. Але і яна да спорту не мае дачынення - стала інжынерам-праграмістам.
Вучылася Вольга Вилухина ў звычайнай школе, цешачы бацькоў чацьвёрку і пяцёркі. Любіла чытаць, асабліва ёй падабаліся раманы Паоло Коэльо. А вось здароўе ў дзяўчынкі было не вельмі моцнае. Таму мама прывяла яе ў лыжную спартыўную секцыю. Оля пачала займацца і неўзабаве так захапілася, што спорт апынуўся на першым месцы ў яе жыццёвых прыярытэтах. Але па-сапраўднаму Вольга Вилухина закахалася ў спорт, калі змяніла лыжы на больш складаны, але такі займальны біятлон.
біятлон
Біятлонам Вольга Вилухина занялася летам 2004 года. Так ёй параіў трэнер Валерый Уладзіміравіч Іваноў. Ён і пачаў трэніраваць дзяўчыну. Першыя значныя перамогі прыйшлі да юнай біятланістцы ў сярэдзіне першага дзесяцігоддзя 2000-ых. У амерыканскім Прэск-Айле спартсменка ярка дэбютавала.
Цікава, што ў індывідуальнай гонцы ёй дасталася толькі 28 месца, затое ў астатніх яна здолела заваяваць поўны камплект медалёў. Спрынт прынёс ёй золата, эстафета - срэбра, а этап пераследаў - бронзу.
Так пачалася бліскучая спартыўная біяграфія Вольгі Вилухиной.
Праз год у італьянскім Мартэла біятланістка здолела выйграць сярэбраны медаль у эстафеце, але ў гонцы ёй дасталася толькі 9-ае месца. У далейшым менавіта эстафета прыносіла спартсменцы лепшыя вынікі. На Чэмпіянаце Еўропы ў Банска Вольга Вилухина атрымала залаты медаль, на двух наступных чэмпіянатах у Кэнмары і Нове-Място заваявала срэбра і золата.
Вольга Вилухина ўлічыла ўсе свае памылкі і здолела «падцягнуцца» там, дзе адчувала свае слабыя бакі. Працавітасць спартсменкі ўражвала. Неўзабаве яно прынесла свой плён. У Чэмпіянаце Еўропы, які адбыўся ў Уфе, біятланістка заваявала золата ў чатырох існуючых дысцыплінах - пераследзе, спрынтэрскай, індывідуальнай і эстафетнай гонках. Гэта быў сапраўдны трыумф. Бо нікому з калегаў Вольгі з 1994 года не ўдавалася ўсталяваць абсалютны рэкорд чэмпіянатаў Еўропы, выйграўшы столькі ўзнагарод у адным кантынентальным чэмпіянаце.
Імя Вольгі Вилухиной становіцца шырока вядомым. Дзяўчыну запрашаюць на этап Кубка свету ў Ханты-Мансійску ў сакавіку 2009 года. І яна апраўдала ўсе чаканні, паказаўшы ў спрынце лепшы час сярод расійскіх спартсменак. Вилухина трапіла ў «кветкавую цырымонію». Па завяршэнні сезона 2008-2009 яе ўключылі ў склад нацыянальнай зборнай. Да новага сезону дзяўчына ўпершыню рыхтавалася разам з асноўнай камандай.
На жаль, у Оберхофе Вольга Вилухина захварэла. І без таго высокі ўзровень гемаглабіну проста «зашкальваў». З-за спёкі пачатку згортвацца кроў. Тэмпература паднялася да 40 градусаў. Пасля вяртання дзяўчына прайшла лячэнне, але за гэты перыяд страціла форму. Таму пасля кантрольных трэніровак трэнерскі штаб прыняў рашэнне адправіць яе на Кубак IBU. Але і тут усё апынулася не так вясёлкава, як хацелася. Вольга Вилухина здолела заняць толькі 14 месца.
Здаецца, спартыўная ўдача адвярнулася ад біятланісткі. У Аўстрыі Вольга Вилухина ў спешцы забылася стартавыя нумары на ногі. Пакуль дзяўчыне іх прынеслі, прайшло каштоўных 40 секунд. Менавіта гэтыя секунды яна прайграла лідэру. На Кубку IBU ў нямецкім Альтенберге біятланістка змагла стаць толькі 17-ай. Ад далейшых спаборніцтваў Оле давялося адмовіцца з-за моцнага атыту.
У наступным сезоне здароўе зноў падвяло Вольгу. Затое ў студзені 2012-га ў чэшскім Нове-Месца-на-Мораве Вилухина здолела вырваць перамогу. Яна ўстанавіла асабісты рэкорд: 5 месца ў спрынце. А ў сакавіку біятланістка ўпершыню ў сваёй кар'еры змагла падняцца на 3 месца ў гонцы пераследу на Чэмпіянаце свету ў баварскім Рупольдынгу.
Поспех ізноў усміхнулася спартсменцы. Першы ж этап сезону 2012-2013 ў шведскім Эстэрсундзе стаў для Вольгі самым удалым у кар'еры на той момант: яна заняла трэцяе месца ў спрынце і не апускалася ніжэй за 5-га ў астатніх двух асабістых гонках.
На Кубку Свету ў Ханты-Мансійску ў сакавіку 2013-га біятланістка замацавала поспех, зноў прадэманстраваўшы свой лепшы вынік за час выступаў. Вольга Вилухина паднялася на 2-е месца.
Перад зімовымі Алімпійскімі гульнямі ў Сочы 2014 года на спартсменку глядзелі, як на алімпійскую надзею Расіі. І яна не падвяла. 9 лютага дзяўчына заваявала сярэбраны медаль у спрынце, прапусціўшы наперад толькі славацкую саперніцу. Другое «срэбра» Оля вырвала ў эстафеце.
Наступны сезон Вольга Вилухина прапусціла з-за праблем са здароўем.
завяршэнне кар'еры
У лістападзе 2016 года віцэ-чэмпіёнка Алімпійскіх гульняў 2014 года прыняла рашэнне завяршыць сваю кар'еру. Больш яна не выступае.
У снежні 2016 года стала вядома, што Міжнародны саюз біятланістаў (IBU) назваў дваіх прадстаўнікоў расійскай біятлоннай зборнай, якія нібыта бралі допінг на гульнях у Сочы 2014 года. Гэта Яна Раманава і Вольга Вилухина. Саюз біятланістаў Расіі ўжо выступіў з рэзкай заявай. Бо віна спартсменак не даказана.
Асабістае жыццё
Мужам спартсменкі стаў яе асабісты трэнер Валерый Іваноў. Менавіта да яго прывялі вечна хварэюць 10-гадовую Олю бацькі. Іваноў ўклаў нямала сіл у перспектыўную дзяўчынку, вырасціўшы з яе алімпійскую чэмпіёнку. Ён трэніраваў яе 15 гадоў.
Калі дзяўчына пасталела, у нейкі момант зразумела, што Валеры Іваноў яе цікавіць не толькі як трэнер, але і як выдатны чалавек і мужчына. Больш пра дзяўчыну, пра яе жыцця, густах і характары не ведаў ніхто, нават бацькі.
Надзейны, спакойны, упэўнены Валерый Іваноў стаў для Олі лепшым у свеце мужчынам. Ён разумеў яе, як ніхто іншы. Бо Іваноў у мінулым - прафесійны біятланіст, у біяграфіі якога была Алімпіяда ў Нагана. Раней ён выступаў за каманду Казахстана і дамогся пэўных вышынь і аўтарытэту. Але самы вялікі поспех Валерыя Уладзіміравіча Іванова - яго падапечная Вольга Вилухина. Трэнерскія перамогі апынуліся вялікімі за спартыўныя.
Розніца ва ўзросце паміж мужам і жонкай вымяраецца 20 гадамі. Але асабістае жыццё Вольгі Вилухиной з Валерыем Івановым склалася як нельга лепш. Для Іванова гэта другі шлюб. Ад першага ў яго ёсць дзіця.
Нядаўна ў сацсетках прайшла чутка, што Вольга Вилухина цяжарная. Але ці праўда гэта - пакуль невядома. У адным з сваіх інтэрв'ю яна неяк прызналася, што сям'я для яе мае вялікае значэнне, таму што жанчына створана для сям'і і хатняга ачага. Але ў той момант Оля была ў зборнай і рыхтавалася да сочынскай Алімпіяды, таму на першае месца паставіла спорт. Пры гэтым празрыста намякнула, што пасля сыходу з біятлона яе прыярытэты кардынальна зменяцца.