біяграфія
Уладзімір Удавічэнка - расійскі акцёр тэатра і кіно, які доўга, але ўпэўнена ішоў да сваёй мэты - стаць вядомым артыстам. Пачаўшы творчы шлях з роляў бандытаў і рэкеціраў, ён неўзабаве здолеў даказаць, што акцёрскі талент дазваляе яму ўвасабляць на экране і на сцэне драматычныя вобразы. Сёння ў яго скарбонцы не толькі мноства папулярных серыялаў, але і працы ў фільмах, якія атрымалі міжнароднае прызнанне.Дзяцінства і юнацтва
Біяграфія Уладзіміра Вдовиченкова бярэ пачатак у маленькім горадзе Гусева Калінінградскай вобласці. Будучы кумір нарадзіўся ў 1971 годзе пад знакам задыяку Леў. Сям'я выхоўвала яшчэ дваіх дзяцей - старэйшую сястру Ірыну і малодшага брата Канстанціна. Бацька Уладзімір працаваў на заводзе святлотэхнічнай арматуры на пасадзе старэйшага механіка, а яго жонка Святлана працавала там жа, але ў якасці інжынера.
У дзяцінстве Удавічэнка быў прыхільнікам Жан-Клода Ван Дама і займаўся боксам. Сярэднюю адукацыю атрымаў у 42-й Кранштацкай мореходное школе. У 1989 году забраў атэстат сталасці і папоўніў шэрагі прызыўнікоў. Армейскі доўг выконваў у Балтыйскім і Паўночным морах на працягу 4 гадоў. Пасля марскога флоту Удавічэнка спрабаваў знайсці сябе.
Пачаў працаваць афіцыянтам у адным з рэстаранаў, пасля стаў метрдатэлем затым і зусім перакваліфікаваўся ў кухары. Калі кухня надакучыла, Уладзімір вырашыў зарабляць перагонам аўтамабіляў з Польшчы.
У праграме «Мой герой» ў 2017 годзе распавёў Таццяне Усцінавай, што ў ВГIК вырашыў паступаць, убачыўшы па тэлевізары навіны. У рэпартажы паказвалі абітурыентаў, якія прайшлі ўступныя выпрабаванні ў інстытут кінематаграфіі.
Год хлопец жыў у Маскве і рыхтаваўся да паступлення, пасля чаго паспяхова здаў экзамены і быў залічаны на курс да Георгію Тараторкін. Акцёрская кар'ера Уладзіміра Вдовиченкова пачалася яшчэ ў студэнцкія гады. Мужная знешнасць, досвед ваеннай службы і фактурнае целасклад не пакінулі студэнта незаўважаным.
фільмы
Па заканчэнні курса зняўся ў легендарным серыяле «Брыгада», што прынесла прызнанне гледачоў. Фільм Аляксея Сідарава стаў культавай карцінай пачатку 2000-х і падарыў маладым акцёрам славу і бясцэнны вопыт. Выдатна выкананая роля Філа прынесла масу прапаноў ад рэжысёраў. Неўзабаве фільмаграфія Вдовиченкова папоўнілася не менш папулярным киносюжетом 2 частак «Бумера» рэжысёра Пятра Бусловым.
У 2010-м запомніўся прыхільнікам з'яўленнем у шматсерыйным дэтэктыве «Адкупленне». Тут Уладзімір Удавічэнка паўстаў у цэнтральным вобразе карціны, згуляўшы эксцэнтрычнага царкоўнага служку Сяргея Дзямідава з загадкавым мінулым.
У 2014 годзе быў экранізаваны нашумелы «Левіяфан», удзел у якім Удавічэнка ледзь было не выпусціў. Уладзіміру тады прапанавалі здымацца ў замежнай фільме «Чорнае мора», і хто жыве ў недасведчанасці артыст ужо пачаў збірацца да вылету, аднак раптам патэлефанаваў Андрэй Звягінцаў і паведаміў, што пачынаюцца здымкі «Левіяфана».
«Левіяфан» з Вдовиченковым у галоўнай ролі атрымаў мноства прызоў кінафестываляў, у тым ліку і прысуджаны Галівудскай асацыяцыяй замежнай прэсы «Залаты глобус», што стала вялікім падзеяй у расійскім кінематографе, бо ўпершыню такая ўзнагарода дасталася стужцы «Вайна і мір» у 1969 годзе.
У 2016-м з удзелам Уладзіміра Вдовиченкова выйшлі праекты «Двое» і «Здаецца дом з усімі нязручнасцямі». Галоўнымі гераінямі апошняга сталі Ірына Пегова, Святлана Ходчанкавай і Вікторыя Ісакава.
У красавіку 2017 года адбылася прэм'ера драмы «Салют-7», дзе Уладзімір пераўвасобіўся ў касманаўта. Напарнікам Вдовиченкова стаў Павел Дзеравянка. Здымкі кіно праходзілі ў цяжкіх умовах, таму перад працай акцёры прайшлі поўную праверку здароўя. Праца каманды па вартасці быў ацэнены сапраўднымі лётчыкамі-выпрабавальнікамі: прэм'ера карціны адбылася на Байкануры.
З часам Уладзімір ўсё часцей стаў гуляць у сямейных стужках. Па словах знакамітасці, тэма адносін бацькоў і дзяцей цікавіла яго ўжо даўно. У 2018 годзе Удавічэнка з'явіўся ў асноўным акцёрскім складзе меладрамы «Настаўнікі». Ужо праз год стартавала лірычная камедыя «Дарагі тата», у якой ён зноў зняўся ў галоўнай ролі. І ў тым, і ў іншым фільме герою расійскай зоркі трэба было знайсці агульную мову з дарослымі дочкамі.
Таксама у 2019 годзе фільмаграфія Уладзіміра Вдовиченкова папоўнілася чарговай сумеснай працай з Аленай Лядаў. Муж і жонка зняліся ў трылеры Вольгі Гарадзецкай «Стварэнне». Артыстычная пара згуляла мужа і жонку, якія пасля смерці роднага дзеці вырашаюцца на ўсынаўленне дзіцяці.
Асабістае жыццё
Будучы яшчэ 18-гадовым юнаком, Уладзімір звязаў сябе сямейнымі вузамі са школьнай сяброўкай з паралельнага класа Вікторыяй Наталухой. Аднак складаныя 90-я гады сталі выпрабаваннем не толькі эканамічнай сітуацыі ў краіне, але і сацыяльнай асяроддзя ў мікраклімаце асобных сем'яў. Праз некалькі гадоў у асабістым жыцці Уладзіміра Вдовиченкова адбыўся другі шлюб. Маладая жонка Ганна Конева ў 1993 годзе нарадзіла акцёру сына Леаніда. Аднак у хуткім часе саюз распаўся.Здабыўшы вядомасць, Удавічэнка аднавіў зносіны з Ганнай, каб наладзіць кантакт з дзіцем. Забяспечаны бацька падарыў Леаніду кватэру на 18-годдзе, дапамог паступіць у Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны універсітэт аэракасмічнага прыборабудавання і скончыць яго. Хлопец цураецца акул пяра і не любіць з'яўляцца на свецкіх мерапрыемствах.
Трэцяй жонкай Уладзіміра стала Наталля Давыдава, дырэктар маскоўскага ТКЦ «Юпітэр», але і гэты шлюб не быў доўгатэрміновым. У 2005 годзе чацвёртая жонка Вольга Філіпава нарадзіла Вдовиченкову дачка Вераніку. У 2014-м Філіпава і Удавічэнка пацвердзілі чуткі пра тое, што растаюцца.
Дачка Уладзіміра Уладзіміравіча расце рознабаковай дзяўчынай. Вераніка любіць літаратуру і фотамастацтва. А вось школу трываць не можа. Бацька разумее спадчынніцу:
«Мая дачка ненавідзіць школу, і я падтрымліваю яе ў гэтым. Перакладаю з аднаго ўстановы ў іншае ... Я на яе баку абсалютна. Можа, гэта і зусім ня педагагічна », - прызнаецца ў інтэрв'ю« Вакол ТВ ».Ужо летам 2014 года стала вядома, што Удавічэнка сустракаецца з калегам па «Левіяфанам» Аленай Лядаў. 2 красавіка 2015 года СМІ паведамілі, што акцёры ажаніліся. Вяселле зорак «Левіяфана» адбылася яшчэ ў пачатку года, на сціплай цырымоніі прысутнічалі толькі самыя блізкія сябры і сваякі пары.
У артыста ёсць уласны рахунак на сеткі «Инстаграм». Уладзімір размяшчае на старонцы працоўныя фота і кадры з жыцця сям'і. Па сумесных здымках з Аленай відаць, як дрыгатліва ён ставіцца да жонкі.
Тэма здаровага ладу жыцця не надта цікавіць знакамітасць. У асабістым акаўнце Вдовиченкова можна знайсці здымкі з каньяком ў руках і такімі пацешнымі подпісамі: «Пятніца-чаровательница ... І ў мяне ёсць ключ ад яе таямніц ... І сёння ўвечары мы з каханай паляцім у Парыж! У марах, вядома ... Пакуль толькі ў марах! ».
Але, нягледзячы на адсутнасць рэгулярных спартыўных трэніровак і строгай дыеты, пры росце 185 см вага Уладзіміра Вдовиченкова вагаецца ад 80 да 90 кг, што практычна не адрозніваецца ад яго параметраў у маладосці.
Уладзімір Удавічэнка зараз
У 2020 годзе на расійскія экраны выйшаў шматсерыйны дэтэктыў «Вір» з Уладзімірам у галоўнай ролі. Артыст паўстаў у выявы запальчывага начальніка опергруппы Аляксандра Краснова, які ўдзельнічае ў вышуку небяспечнага маньяка. У працэсе раскрыцця сюжэту зноў падымаецца тэма адносінаў героя Вдовиченкова з дачкой.
У той жа час Уладзімір Удавічэнка з'явіўся ў менш значных для сцэнара вобразах ў 2-м сезоне драмы «Аптымісты» і киноальманахе «Сапраўднае будучыню».
У лютым 2021 года адбылася прэм'ера драматычнай камедыі «Баця». Гуляючы суровага «бацю», акцёр закране пытанні псіхалогіі выхавання і, магчыма, прымусіць задумацца некаторых гледачоў аб правільнасці сваіх учынкаў.
Ў 2021-м Удавічэнка плануе працягваць працу над гістарычным трылерам Кліма Шипенко «Сьнежня» і шахматистской драмай Аляксея Сідарава «Чэмпіён свету». Зараз зорка знаходзіцца ў росквіце сіл і з галавой кідаецца ў новыя праекты.
фільмаграфія
- 1999 - «Прэзідэнт і яго ўнучка»
- 2002 - «Брыгада»
- 2003 - «Бумер»
- 2007 - «Параграф 78»
- 2009 г. - «Тарас Бульба»
- 2010 - «Калі б я цябе кахаў ...»
- 2012 - «Белая гвардыя»
- 2014 - «Левіяфан»
- 2016 - «Аптымісты»
- 2017 - «Салют-7»
- 2018 - «Настаўнікі»
- 2018 - «Дарагі тата»
- 2019 - «Стварэнне»
- 2019 - «Настаўнікі»
- 2020 працэнта - «Вір»
- 2020 працэнта - «Сапраўднае будучыню»
- 2020 працэнта - «Аптымісты-2»