біяграфія
«Рэдкасны мярзотнік, але жудасна абаяльны», «прыроджаны арыстакрат», «фантастычны погляд», «ўсмешка, якая выклікае дрыжыкі» - так прыхільнікі апісваюць кінагерояў Дзмітрыя Ісаева. У яго фільмаграфіі пераважна серыялы, але створаныя вобразы глыбока перадаюць ўнутраны стан артыста. Акцёр марыць аб класічным персанажа альбо «апынуцца ў руках рэжысёра, які дапаможа змяніцца пад уплывам нейкага гарэзлівага матэрыялу».Дзяцінства і юнацтва
Нарадзіўся Зміцер 23 студзеня 1973 гады ў Ленінградзе. У сям'і было, па яго словах, жорсткае жаночае выхаванне цёткай і мамай, грымёрам Вялікага драматычнага тэатра. З дзіцячага ўзросту акцёр займаўся музыкай. Па заканчэнні 7-га класа ён паступіў у Музычнае вучылішча імя Рымскага-Корсакава, якое кінуў, ня сыдучыся з педагогам ў пытанні выбару рэпертуару. Зараз на скрыпцы Ісаеў не гуляе. Валоданне інструментам спатрэбілася для дэбютнай ролі юнага Моцарта ў французскай карціне «Дэбюсі, або Мадэмуазель Шу-Шу».
Спартсменам юнак не стаў па патрабаванні маці, якая заявіла, што «пры наяўнасьці такога бацькі гэта немагчыма». Так Дзмітрый даведаўся, што яго бацька - сам Уладзіслаў Стржельчик. Эйфарыі з гэтай нагоды не было, але адчувалася нейкая ўнутраная сувязь з бацькам. Ўзяць знакамітую прозвішча пазашлюбны сын Уладзіслава Стржельчика не хацеў.
Акцёрская біяграфія Ісаева пачалася ў 14 гадоў у тэатры «Прытулак камедыянта». Вольга Волкава, на той момант пачаткоўка акторка, узяла над ім шэфства і накіравала ў тэатральную ВНУ. З другой спробы (у першы раз ён заваліў іспыт па гісторыі) Дзмітрый паступіў у ЛГИТМиК. Паралельна з вучобай падпрацоўваў фітнес-трэнерам, масажыстам, тэле- і радыёвядучы.
Фільмы і тэатр
Пасля заканчэння ВНУ Ісаеў працягнуў працаваць у «прытулкаў камедыянта», адначасова выходзячы на сцэну ў Тэатры імя Камісаржэўскай. Пазней да іх дадаліся Тэатр «НитьЯ», антрэпрыза імя Андрэя Міронава, «электратэатр Станіслаўскі», Маскоўскі незалежны тэатр «Імперыя зорак».Кінакар'ера Дзмітрыя доўгі час знаходзілася ў спячым стане. Здараліся, праўда, эпізоды ў фільмах «Бандыцкі Пецярбург», «Вуліцы разбітых ліхтароў», «Мангуст», «Хроніка кахання». Галоўная роля цэсарэвіча Аляксандра ў серыяле «Бедная Насця» з Кацярынай Клімавай стала сапраўдным трыумфам акцёра і прынесла прызнанне гледачоў. Затым рушылі ўслед «Грахі бацькоў», «Вяртанне блуднага таты» і «Квартэт для дваіх». У серыяле «Вайна і мір» 2007 года Зміцер выканаў ролю Мікалая Растова.
У драме «Правакатар» герой Ісаева - гэтакі Робін Гуд сучаснасці, таемна што чыніў суд над тымі, да каго не можа дабрацца афіцыйная судовая ўлада. У трылеры «Сіняя барада» ён алігарх, у якога адна за адной гінуць жонкі. У меладрамах «Пачуй маё сэрца», «А абяцаньне маўчання» і «Залатая клетка» персанажы Дзмітрыя ламаюць жыцьцё правінцыйным дзяўчатам. Па віне пластычнага хірурга, якога выканаў акцёр у серыяле «Незнаёмка ў люстэрку», папулярную спявачку даводзіцца замяняць двайніком. Героі з станоўчай аўрай дасталіся Ісаеву ў «Клянёмся абараняць», «Дарозе дадому», «Цені». Таксама акцёр зняўся ў серыяле «Падары мне нядзеля» з Кацярынай Кузняцовай.
Перасягнуўшы 45-гадовую мяжу, Зміцер зразумеў, што «шчасце, можа, і ў грошах, але трэба даваць сабе перапынак, магчымасць выдыхнуць, больш часу праводзіць з дзіцем».
Перш чым сысці ў творчы адпачынак, акцёр прадставіў на суд гледачоў драму «Чужая». У фільме галоўны герой у яго выкананні - зноў пластычны хірург, муж жанчыны, якая страціла памяць.
У 2019 годзе на экраны выйшаў шпіёнскі дэтэктыў «Легенда Ферары». У назве карціны абыгрываецца прозвішча першай савецкай выведніцы Алены Галубоўскай, з якой яна працавала пад прыкрыццём ў Еўропе і стварыла дагэтуль дзейсную агентурную сетку. Галоўную ролю выканала Вольга Пагодзіна. Акрамя Дзмітрыя Ісаева ў прадзюсерскім праекце Аляксея Піманава былі задзейнічаныя Сяргей Горобченко, Павел Дэлонг і Канстанцін Крукаў. Таксама акцёр зняўся ў серыяле «Дэтэктыў на мільён».
Спіс сцэнічных работ артыста папоўніўся камедыяй «Асаблівасці нацыянальнай жаніцьбы», драмай «Дзень анёла», класічнай пастаноўкай «Майстар і Маргарыта», антрэпрызай «Сабачае сэрца».
Асабістае жыццё
У шлюбе з аднакурсніц, актрысай пецярбургскага тэатра «Акварыум» Асяй Шибаровой, у Ісаева нарадзіліся двайняткі Паліна і Сафія. У юным узросце дзяўчынкі з'явіліся ў фільмах «Арэлі» і «Рускі каўчэг». Муж і жонка прынялі рашэнне аб разводзе, калі дзецям споўнілася 4 гады. Дзмітрый тады амаль нічога не зарабляў, пачаў выпіваць, але разумеў, што дочкам нельга расці ў такім становішчы.
З другой жонкай, балярынай Інай Гинкевич, акцёр пражыў 6 гадоў, пасябраваў з яе дачкой Анітай. Заслужаная артыстка Расіі распавядала, што паклала ўласную кар'еру на алтар кахання, узяўшы на сябе ролю асабістага мэнэджара мужа. Дзякуючы ёй, сцвярджала Іна, Зміцер стаў зоркай кіно, пазбавіўся ад дэпрэсіі і алкагалізму. А ў адказ яна атрымала здрада: Ісаеў пайшоў да яе блізкай сяброўцы Аксане Ражок.
Сам Зміцер у інтэрв'ю Барысу Корчевникову ў праграме «Лёс чалавека» казаў, што да разрыву прывяла рознасць характараў, тэмпераментаў. Цесныя зносіны з сяброўкай былой жонкі пачалося толькі праз паўгода пасля разводу.
Акрамя заключэння афіцыйнага шлюбу ў загсе, Дзмітрый і Аксана абвянчаліся ў царкве. У чэрвені 2014 гады ў Крысціны, дачкі Ражок ад першага шлюбу, з'явіўся брат Аляксандр. Акцёр чакаў нараджэння сына з нецярпеннем.
Трэці шлюб не перашкодзіў з'яўленню новых чутак пра раманах Ісаева на баку. СМІ выкрылі акцёра ў любоўнай сувязі з Ноннай Грышаеву. Нібыта ў калегаў па спектаклі «Варшаўская мелодыя» адносіны са сцэны перамясціліся ў жыццё. Папарацы прымудрыліся зрабіць фота целующейся пары. Па адсутнасці рэакцыі з боку Аксаны журналісты зрабілі выснову, што жанчына спрабуе захаваць сям'ю і закрыла вочы на тое, што адбываецца.
Пастаноўка на некалькі месяцаў выпала з рэпертуару Маскоўскага абласнога ТЮГа, якім кіруе Грышаева. Але папулярнасць была настолькі вялікая, што спектакль вярнулі, а роля Дзмітрыя перадалі Ягору Бероеву.
З Масквы, каб набрацца сіл, Ісаеў імкнецца ў дом, які пабудаваў у запаведніку на Оке. Там, па інфармацыі СМІ, акцёр разам з суседам-музыкам захоплены развядзеннем кветак.
Прыхільнікі Дзмітрыя стварылі шматлікія фан-супольнасці ў сацыяльных сетках. У «Инстаграме» ёсць неверифицированная старонка, падпісаная імем артыста, дзе публікуюцца кадры з асабістага жыцця, са здымачных пляцовак і тэатральных сцэн.
Артыст доўгі час не меў зносіны з дочкамі Палінай і Сафіяй. Іх выхаваннем займаўся новы муж Шибаровой. Аднак, калі Дзмітрый абзавёўся сродкамі, ён аднавіў зносіны і нават пабудаваў майстэрню для дзяўчынак ва ўласным доме. Пасталелыя Паліна і Соня займаюцца дызайнам інтэр'ераў.
У адным з інтэрв'ю Дзмітрый Ісаеў прызнаваўся, што ў яго быў перыяд, калі зносіны з сынам давалася няпроста. На той момант маленькаму Сашу было чатыры гады. Паміж бацькам і сынам адсутнічала разуменне. Кожнае ўзаемадзеянне з дзіцем заканчваўся для Дзмітрыя вялікім стрэсам, пасля якога ён доўга прыходзіў у сябе. Акцёру ўдалося пераадолець крызіс, і цяпер ён ладзіць са сваім сынам. Артыст надае спадчынніку максімум часу.
Дзмітрый Ісаеў зараз
Акцёр працягвае гуляць у тэатры. Вясной 2020 года Зміцер ўдзельнічаў у пастаноўцы «Фатальная запал» у Серпухаве. Першапачаткова ў спектаклі павінен быў гуляць Ігар Ліванаў, аднак артыст захварэў, і Ісаеў падмяніў яго.Дзмітрый ўдзельнічае не толькі ў творчых, але і ў сацыяльных праектах. У чэрвені 2020 года Ісаеў падтрымаў акцыю «Няма куды сьпяшацца», дзе заклікаў аўтамабілістаў захоўваць хуткасны рэжым і правілы дарожнага руху, а таксама быць пільнымі за рулём.
У кастрычніку 2020 года Зміцер Ісаеў прыняў удзел у кінафестывалі «Мерыдыяны Ціхага» і пабываў у Прыморскім краі. У рамках гэтага праекта ён адыграў у спектаклі «У пошуках шчасця».
У 2021 году акцёр прыняў удзел у праграме пісьменніцы Таццяны Усцінавай "Мой герой". Ён падзяліўся падрабязнасцямі жыцця. Пра дзяцінства Дзмітрый Ісаеў казаў, што лічыць яго «вар'ятам», так як яно было насычана працай, у прыватнасці заняткамі музыкай. Пры гэтым артыст прызнаўся, што граў на скрыпцы не па сваёй уласнай волі, а па жаданні маці - тая спадзявалася зрабіць з сына музыканта, які можа выяжджаць за мяжу.
фільмаграфія
- 2003 - «Бандыцкі Пецярбург»
- 2004 г. - «Бедная Насця»
- 2006 - «Вяртанне блуднага таты»
- 2008 - «Зменлівасці лёсу»
- 2010 - «Пачуй маё сэрца»
- 2011 - «Павуцінка бабінага лета»
- 2012 - «Дзікі 3»
- 2013 - «Залатая клетка»
- 2015 - «Кропкі апоры»
- 2017 - «Незнаёмка ў люстэрку»
- 2018 - «Цень»
- 2018 - «Чужая»
- 2019 - «Дэтэктыў на мільён»
- 2019 - «Легенда Ферары»
- 2020 працэнта - «Дэтэктыў на мільён-2»