біяграфія
Табаков Алег Паўлавіч нарадзіўся ў Саратаве ў сям'і медыкаў. Першыя гады жыцця будучы акцёр правёў у камунальнай кватэры. Дзіцячыя ўспаміны Алега Табакова вельмі светлыя. Яго атачала мноства тых, што любяць людзей: мама, бацька, дзве бабулі, дзядзька з цёткай, зводныя брат і сястра.Аднак гэтая вясёлая бесклапотная жыццё скончылася ў чэрвені 1941-га. У першыя дні вайны бацька сышоў добраахвотнікам на фронт. У канцы 1942 гады мама Алега Табакова захварэла брушным тыфам і нават пасля акрыяння доўга не магла ўстаць на ногі.
Вясной 1943 г. Марыя Андрэеўна, узяўшы з сабой дзяцей, адправілася ў гарадок Эльтон, размешчаны на поўначы Прыкаспія. Тут, уступіўшы ў дзеючую армію, яна прапрацавала ў шпіталі урачом-тэрапеўтам два гады. У Эльтон Алег пайшоў у школу. Але потым сям'я вярнулася ў Саратаў, дзе Табакоў працягнуў навучанне ў мужчынскай сярэдняй школе.
Васьмікласнік Алег Табакоў патрапіў у славуты на ўвесь Саратаў дзіцячы тэатр «Маладая гвардыя» пад кіраўніцтвам Наталлі Іосіфаўны Сухостав, якую ён называе сваёй хроснай маці ў акцёрскай прафесіі. Заняткі ў дзіцячым тэатры згулялі вырашальную ролю ў выбары будучай прафесіі.
Паступаць у тэатральны інстытут Алег Табакоў вырашыў у сталіцы. Ён падаў заявы ў Школу-студыю МХАТ ім. Неміровіча-Данчанкі і ў ГIТIС. Яго прынялі адразу ў абодва інстытута, але Табакоў аддаў перавагу МХАТ, які лічыў «вяршыняй тэатральнай педагогікі».
Кіраўніком курса, на якім вучыўся Алег Табакоў, быў адзін з найбуйнейшых тэатральных педагогаў свайго часу, народны артыст СССР, загадчык кафедры акцёрскага майстэрства Школы-студыі Васіль Топорков. Адначасова з Табаковым ў Школе-студыі МХАТ вучыліся будучыя майстры сцэны Валянцін Гафт, Галіна Воўчак, Леанід Бранявы, Яўген Еўсцігнееў, Алег Басілашвілі, Таццяна Дароніна, Міхаіл Казакоў і іншыя.
тэатр
Пасля Школы-студыі малады акцёр быў размеркаваны ў Маскоўскі драматычны тэатр імя Станіслаўскага. Але лёс прывёў Табакова ў новы, створаны Алегам Яфрэмавым, тэатр, які пазней атрымаў назву «Сучаснік».
Пасля сыходу Яфрэмава ў МХАТ «Сучаснік» амаль на сем гадоў узначаліў Алег Табакоў. У снежні 1986 гады выйшаў загад аб стварэнні ў Маскве трох новых тэатраў. Сярод іх быў і Тэатр-студыя пад кіраўніцтвам Алега Табакова. Так спраўдзілася яго запаветная мара аб уласным тэатры, які неўзабаве ахрысцілі «табакеркі».
Пачатак шляху «Табакеркі» не было бясхмарным. Некаторыя крытыкі не ўспрынялі сур'ёзна з'яўленне новай студыі. Затое ў глядзельнай зале тэатра на вуліцы Чаплыгіна заўсёды быў аншлаг. Першай працай Тэатра-студыі пад кіраўніцтвам Алега Табакова стаў спектакль «Крэсла» пастаўлены Табаковым паводле аповесці Юрыя Палякова 1 сакавіка 1987 года.
За перыяд праўлення тэатрам Табакова тут адбываецца карэннае абнаўленне рэпертуару і акцёрскага складу. У трупу прымаецца цэлы шэраг маладых і таленавітых акцёраў: Марына Неелова, Канстанцін Райкін, Юрый Багатыроў і іншыя. Абнавіўся і рэпертуар. Алег Табакоў прыцягваў у тэатр для новых работ вядомых рэжысёраў і пісьменнікаў, ахвяравалі свежыя ідэі і новы імпульс для творчага развіцця.
Тэатральная біяграфія Алега Табакова вельмі багатая і разнастайная. Табаков шмат працаваў за мяжой у якасці выкладчыка і рэжысёра-пастаноўшчыка. Расійскі мэтр паставіў больш за чатыры дзесяткаў спектакляў савецкай, рускай і замежнай класікі ў тэатрах Чэхіі, Фінляндыі, Германіі, Даніі, ЗША і Аўстрыі. А на базе Гарвардскага універсітэта акцёр адкрыў Летнюю школу імя Станіслаўскага, якую сам і ўзначаліў. З 1986 па 2000 год ён - рэктар Школы-студыі МХАТ, кіраўнік сумеснай аспіранцкіх праграм Школы-студыі і Універсітэта Карнегі Меллон (ЗША).
З 2000-га Алег Табакоў быў кіраўніком Маскоўскага Мастацкага тэатра імя Чэхава.
Акрамя кіно і працы ў тэатры Алег Табакоў з'яўляўся і на тэлебачанні. Менавіта Табакоў стаў адным з першых акцёраў, які ўдзельнічаў у тэлевізійных спектаклях, якія трансляваліся ў прамым эфіры. На яго рахунку два моноспектакля - «Канёк-Гарбунок» і «Васіль Цёркін».
Самымі вядомымі пастаноўкамі на тэлебачанні з удзелам Табакова сталі «Эзоп», «шчыгрынавая скура», «печнікоў». Таксама акцёр і рэжысёр прыклаў руку да стварэння тэлевізійны версіі спектакля «Сучасніка» пад назвай «Дванаццатая ноч».
фільмы
Ужо на трэцім курсе МХАТа тэатральная біяграфія Алега Табакова пачынае пераплятацца з кінематографам. Дэбютнай была роля Сашы Комелева ў фільме «Саша ўступае ў жыццё» Міхаіла Швейцера. Яна дапамагла актору пазнаёміцца з «кухняй» кіно.Першых герояў Табакова называлі «Разоўскага хлопчыкамі». Школьнік па імені Алег Савін, якога сыграў Табакоў ў стужцы «Шумны дзень» па п'есе «У пошуках радасці» Віктара Розава - гэта ўвасабленне лепшых рыс у людзях хрушчоўскія часу. Шчырасць меркаванняў, чысціня намераў, уменне адстойваць сваю пазіцыю - гэта ўсё адносіцца і да Алега Савіных, і да Віктара Булыгіна з фільма «Людзі на мосце», і да Сашы Ягорава з «Выпрабавальнага тэрміну», і да Сярожа з «Чыстага неба». Сюды ж можна аднесці і Мікалая Растова з "Вайны і міру», і Колю Бабулін з фільма «Молада-зялёна». Гэтыя карціны, безумоўна, лепшыя ролі акцёра ў пачатку кинопути.
Экранныя ролі Алега Табакова пачалі з'яўляцца ў перыяд, калі ў грамадстве адбывалася пераацэнка сістэмы каштоўнасцяў. Герояў Табакова ў маладосці аб'ядноўваў грамадзянскі пафас і шчырасць меркаванняў. Гэта можна ўбачыць, да прыкладу, у «шумную дне» або «выпрабавальным тэрмінам».
На рахунку Табакова ўдзел больш чым у 120 фільмах. Не ва ўсіх ён гуляў галоўную ролю, але ўсе яго ролі - прыкметныя і харызматычныя. На здымачнай пляцоўцы лёс зводзіла Табакова з вялікай колькасцю прызнаных і нават вялікіх акцёраў. У легендарным серыяле пра Шцірліца «Сямнаццаць імгненняў вясны» з Табаковым здымаліся Вячаслаў Ціханаў і Леанід Бранявы. У «12 крэслах» партнёрамі «блакітнага зладзюжкі» Табакова сталі Андрэй Міронаў і Анатоль Папанов.
У Оскароносный фільме Сяргея Бандарчука «Вайна і свет» (1968) Табакоў сыграў Мікалая Растова. У карціне «Некалькі дзён з жыцця І.І. Обломова »(1979) Алег Паўлавіч геніяльна ажыцьцявіў вобраз Іллі Ільіча. У тым жа годзе Табакоў засвяціўся ў яшчэ адным легендарным савецкім фільме «Масква слязам не верыць». У «д'Артаньяну" ён вельмі дакладна паднёс гледачу дурнаватага караля Людовіка.
Яшчэ адзін яскравы персанаж быў увасоблены акцёрам у «Чалавека з бульвара Капуцынаў», дзе Табакоў літаральна зліўся з вобразам прагнага да грошай ўладальніка салуне Гары Макк'ю. Яго партнёрамі па фільме сталі Андрэй Міронаў, Мікалай Карачанцаў, Леў Дураў, Леанід Ярмольнік.
З яго ўдзелам выйшла на экраны вялікая колькасць дзіцячых фільмаў і киносказок. У «Мэры Попінс, да пабачэння» (1983) Табакоў пераўвасобіўся ў міс Эндру, у фільме «Пасля дождичка ў чацвер» акцёр сыграў самога Кашчэя Бяссмертнага. Пасля агучкі ката Матроскін ва ўжо які стаў культавым для многіх пакаленняў мультфільме «Прастаквашына» Табакоў проста не мог не агучыць і галівудскага ката Гарфілд ў аднайменным мультфільме.
Асабістае жыццё
У пачатку 1990-х асабістае жыццё Алега Табакова на доўгі час стала топ-тэмай таблоідаў. Пасля 35 гадоў сумеснага жыцця з першай жонкай - актрысай Людмілай Крылова - Табакоў сышоў з сям'і да актрысы Марыне Зудзінай. Розніца ва ўзросце паміж Табаковым і Зудзінай, якая падыходзіла акцёру ў дачкі, складае 30 гадоў. Дзеці Табакова, Антон і Аляксандра, падтрымалі маму і ў знак пратэсту нават сышлі з прафесіі. З часам наладзіліся адносіны з бацькам толькі ў Антона Табакова.
Алег Табакоў і Марына Зудзіна распісаліся ў 1995 годзе пасля 10-гадовага рамана. Свой сыход з сям'і Табакоў так і каментуе: «як ні банальна гэта гучыць, прыйшла любофф». Усе факты з сваёй асабістай жыцця і кар'еры і, вядома, сваю гісторыю кахання Табакоў апісаў у аўтабіяграфічнай кнізе «Мая сапраўдная жыццё».
Раман з Марынай Зудзінай быў не першым у жыцці акцёра, калі ён зацікавіўся маладой актрысай. Пагаворваюць пра палкі раман 34-гадовага на той момант Табакова і 16-гадовай Аленай Проклова, які завязаўся на здымках фільма «Гары, гары, мая зорка». Проклова не хавае, што Табакоў быў яе першай сапраўдным каханнем, а розныя плёткі вакол іх адносін і непаўнагоддзе актрысы толькі перашкодзілі іх далейшым адносінам.
Маладая жонка ў 1995 годзе падарыла Алегу Паўлавічу сына Паўла, а ў 2006 годзе - дачку Марыю.
Павел Табакоў паспеў вырасці і працягнуць справу таты. Скончыў школу-студыю Алега Табакова (кажуць, паступіў туды без усякай пратэкцыі) і гуляе ў спектаклях МХТ ім. Чэхава. На яго рахунку ўдзел у такіх вядомых карцінах, як «Зорка», «Дуэлянт», «Арлеан».
У акцёра ёсць тры ўнука: Мікіта, Аня і Паліна.
апошнія гады
Увосень 2016 гады адбылося доўгачаканае падзея. На Сухараўскай плошчы адбылося адкрыццё новай сцэны тэатра Алега Табакова. Уваходзіны «Табакеркі» наведаў мэр сталіцы Сяргей Сабянін. Ён, у прыватнасці, распавёў, наколькі скрупулезен і въедлив быў мастацкі кіраўнік тэатра, які не дазволіў спрасціць праект. Затое тэатр атрымаўся суперсучасным, з прадуманым да дробязяў абсталяваннем.Рэжысёр дамогся магчымасці кампутарызаваных ўсю тэхніку і дэкарацыі. Акрамя вялікай сцэны быў абсталяваны зала на 400 месцаў і дадатковы, малая зала. Прэм'ерным ў новым будынку тэатра стаў спектакль «Матроская цішыня» па творы А.Галича.
У 2017 годзе «Табакерка» адзначыла 30-гадовы юбілей. У першы дзень вясны на новай сцэне на Сухараўскай адбыўся фестываль пад назвай «Бенефіс трыццацігадовых», які збярэ ўсіх тых, хто стаяў ля вытокаў тэатра - Алега Табакова, Марыну Зудзіна, Андрэя Смалякова, Сяргея Бяляева і іншых. У рамках фестывалю адбыліся пастаноўкі спектакляў «Чайка», «ліцадзей», «Год, калі я не нарадзіўся», «У чаканні варвараў".
Акрамя таго, тэлеканал «Культура» паказаў тэлеверсіі лепшых спектакляў «Табакеркі» розных гадоў - «Пакой смеху», «На дне», «Апошнія», «Страсці па Бумбарашу», «Сублімацыя кахання», «Аповяд пра сем павешаных». Запланаваны творчыя вечары артыстаў тэатра, як вопытных, так і пачаткоўцаў.
смерць
У лістападзе 2017 года Алег Табакоў быў шпіталізаваны з падазрэннем на запаленне лёгкіх. У 82-гадовага артыста пазней знайшлі «сіндром глыбокага аглушэння» і сэпсіс. Яго падключылі да апарата штучнай вентыляцыі лёгкіх і правялі трахеостомию. У прэсе раз-пораз узнікалі навіны пра пагаршэнне стану народнага артыста, увядзенні яго ў штучную каму, але прыхільнікі да апошняга спадзяваліся на выздараўленне акцёра.
У лютым 2018 года ўрачы паведамілі, што з прычыны каласальных страт немаладога арганізма Алег Паўлавіч больш не прыйдзе ў былую форму, таму чакаць яго вяртання на сцэну не варта.
12 сакавіка 2018 года стала вядома, што Алег Табакоў памёр у Маскве на 83-ім годзе жыцця. Ён так і не паспеў выпісацца з бальніцы.
фільмаграфія
- Справа "пярэстых"
- Выпрабавальны тэрмін
- Выпадак з Полыниным
- Сямнаццаць імгненняў вясны
- 12 крэслаў
- Няскончаная п'еса для механічнага піяніна
- Д'Артаньян і тры мушкецёраў
- Некалькі дзён з жыцця Обломова
- азірніся
- Чалавек з бульвара Капуцынаў
- сірата казанская
- Прэзідэнт і яго ўнучка