біяграфія
Тэона Дольнікава знаёмая расійскім тэлегледачам па яркіх вобразаў у серыялах і фільмах. Аднак адмысловую папулярнасць яна набыла на сцэне, гуляючы розныя ролі ў мюзіклах і расчыніўшыся не толькі як актрыса, але і як таленавітая спявачка.Дзяцінства і юнацтва
Тэона Валянцінаўна Дольнікава - расійская актрыса тэатра і кіно, а таксама спявачка, нарадзілася 24 ліпеня 1984 г. сталіцы Расіі (знак задыяку - Рак). Тэона і яе сястра Кетеван раслі ў Маскве ў сям'і гуманітарыяў: мама - школьны выкладчык французскай мовы, бацька працаваў загадчыкам рэдакцыяй літаратуры народаў Расіі ў выдавецтве «Сучаснік».
Бацькі вялікую ўвагу надавалі развіццю дачок. Тэона пачала займацца балетам у 3 гады, а ў 5 гадоў ужо пайшла ў музычную школу. Актрыса адзначае, што такая насычаная праграма была асабістым выбарам дзіцяці, а маці і бацька толькі вынікалі жаданні дачкі.
Як адзін з самых светлых эпізодаў жыцця Тэона успамінае гісторыю з'яўлення першага ўласнага інструмента. У ноч перад днём нараджэння маці спытала, што дачка жадае атрымаць у падарунак. Дзяўчынка захацела скрыпку, якую і выявіла, прачнуўшыся ў святочнае раніцу.
У 12 гадоў Тэона паступіла ў Музычны каледж імя Гнесіных, сумяшчаючы вучобу са звычайнай школай. Там дзяўчынка гуляла на скрыпцы, фартэпіяна і спявала. Дольнікава з дзяцінства валодала добрымі вакальнымі дадзенымі, якія замацавала ў школьных пастаноўках.
Тэона марыла пра вялікую сцэну, таму палічыла, што праца з выкладчыкамі не апынецца лішняй. У каледжы яна правучылася 2 гады, а потым займалася ў джазавым вучылішча на яго базе. Па словах актрысы, там будучая знакамітасць атрымала веды, якія дазволілі максімальна раскрыць уласны талент.
Акрамя гэтага, Дольнікава вучылася ў Расійскай акадэміі тэатральнага мастацтва. Пераехаўшы ў Лос-Анджэлес у 2009 годзе, яна паступіла ў Lee Strasberg Theatre and Film Institute. Інстытут заснаваны рэжысёрам Лі Страсберга. Там дзяўчына правучылася некалькі гадоў. Пачаткоўцаў акторку нават запрашалі прыняць удзел у тэатральных пастаноўках. Менавіта з таго моманту і пачалася акцёрская біяграфія Тэона.
Асабістае жыццё
Доўгі час асабістае жыццё дзяўчыны была схаваная ад грамадскасці. У адным інтэрв'ю яна абмовілася пра былога мужа, але каго актрыса мела на ўвазе, невядома. Сама Дольнікава прызнавалася, што вельмі влюбчива, але ў зносінах з прэсай аддавала перавагу мяняць тэму.У 2012 годзе Тэона прыехала ў Санкт-Пецярбург, каб наведаць студыю гуказапісу. Там яна пазнаёмілася з акцёрам Мікітам Быченковым. Праз некаторы час маладыя людзі пачалі сустракацца, з'ехаліся і пражылі разам 2 гады.
Аб адносінах пары стала вядома ў самым канцы 2013-га, а ўжо ў чэрвені 2014 га акторку чакаў страшны ўдар: любасны памёр на гастролях тэатра Et Cétéra. Дольнікава, як яна сама прызнавалася, доўгі час не магла акрыяць ад таго, што здарылася, імкнучыся прыцішыць боль, сыдучы з галавой у працу.
Справіцца з горам дапамог калега Гоша Куценко. Артыст даўно спявае і увосень 2014 года прапанаваў новы альбом "Музыка". Песні для яго напісаў сам Гоша. Адну з кампазіцый - «Сэрца» - мужчына прысвяціў Тэона Дольнікава. Акцёр хацеў, каб праз гэтую песню артыстка выплюхнула назапашаную боль.
Дзяўчына прыняла падарунак Гошы. У дзень прэм'еры новага альбома імя Тэона значылася ў спісе гасцей, але Дольнікава так і не прыйшла. Проста не змагла.
У канцы 2016 года стала вядома пра раман Тэона і акцёра Максіма Шчогалева. Як распавялі журналістам знаёмыя пары, яны сустракаюцца каля года, доўгі час хавалі адносіны. У снежні СМІ паведамілі, што ў сакавіку 2017-га Тэона Дольнікава і Максім Шчогалеў рыхтуюцца стаць бацькамі. Калі для артысткі гэта была доўгачаканая першая цяжарнасць, то яе жаніх ужо выхоўваў траіх дзяцей ад папярэдніх выбранніц.
Насуперак чаканням лекараў, малы нарадзіўся ў лютым 2017-га. Тэона Дольнікава падарыла любаснаму сына. Па іншай інфармацыі, яна нарадзіла 16 студзеня. Пара назвала дзіцяці Лукой. Бацькі асцерагаліся за нованароджанага, але ён нарадзіўся здаровым і хутка набраў які адсутнічае вагу.
Дольнікава выдатна ладзіць з мамай Мікіты Быченкова. Жанчына радасна ўспрыняла навіну аб цяжарнасці і да Лукі паставілася як да ўнука.
Летам таго ж года Тэона і Максім хрысцілі сына ў Тбілісі. Шчогалеў паабяцаў, што стане для Лукі такім татам, якім быў для яго яго ўласны бацька. Аб тым, што здарылася з сакрамэнту паведаміў акцёр, апублікаваўшы адпаведнае фота ў «Инстаграме».
У верасні 2017 года артыстка выклала фатаграфію Мікіты ў «Инстаграме», такім чынам ушанаваўшы памяць які пайшоў з жыцця хлопца. Тэона паведаміла, што заўсёды будзе памятаць Быченкова. У тым жа пасце яна падзякавала новага каханага за разуменне.
Пасля нараджэння Лукі пара дала адкрытае інтэрв'ю. З яго стала зразумела, каго Тэона назвала былым мужам. Аказваецца, дзяўчына выйшла замуж за амерыканца, якога завуць Джош. Гэтыя адносіны засталіся ў мінулым, аднак афіцыйна шлюб не скасаваны да гэтага часу. Для здзяйснення гэтага працэсу трэба пераадолець шмат фармальнасцей.
Вяселле Джоша і Тэона адбылася ў Канзасе, гэты факт ўскладняе шлюбаразводны працэс. Артыстка прызналася, што ёй усё роўна, як і Максу. Але пры першай магчымасці жанчына афіцыйна развядзецца. Пры гэтым яна ў выдатных адносінах з былым мужам і бацькамі Джоша. А ў мужчыны даўно іншая выбранніца. Зараз артыстка жыве на два горада - у Маскве і Нью-Ёрку.
Мюзіклы і шоў
На вялікую сцэну Тэона трапіла дзякуючы збегу абставінаў і ўласнай адвагі. У 1999 годзе было вырашана паставіць на расійскай сцэне польскі мюзікл «Метро». Аўтары арыгінала імкнуліся не выкарыстоўваць вядомыя імёны, а даць шанец прабіцца новым талентам, вось чаму і ў расійскай версіі адбор у спектакль апынуўся адкрытым ўпершыню за ўсю гісторыю рускамоўных пастановак падобнага плану.
Пачуўшы па радыё, што ідзе кастынг на ролі ў новым мюзікле, Дольнікава не пабаялася прыйсці і спаборнічаць з некалькімі тысячамі іншых амбіцыйных маладых людзей. Тэона на той момант было 15 гадоў, і Кетеван адгаворвала малодшую сястру ўдзельнічаць у адборы, апелюючы да неабходнасці наяўнасці хоць бы мінімальнай папулярнасці або сувязяў, каб зацікавіць рэжысёра. Ды і прадзюсары, як пазней высветлілася, першапачаткова бачылі ў галоўнай ролі вядомую актрысу, каб мюзікл было прасцей раскруціць. Але атрымалася інакш.
Пасля першаснага адбору талентаў наступіў кастынг. Некалькі месяцаў акцёры вучылі прыдатныя партыі, каб на праслухоўванні рэжысёр вырашыў, ці хоча ён бачыць гэтага чалавека на сцэне, а калі хоча, то ў якой менавіта ролі. Пачуўшы, як Теона выконвае адну з самых складаных арый мюзікла, Януш Юзэфовіч настаяў на тым, каб ёй даверылі галоўную ролю.
Мюзікл «Метро» нечакана меў ашаламляльны поспех. Пастаноўку імкнуліся ўбачыць усё, ад абывацеляў да зорак шоу-бізнесу. Там жа трупа пазнаёмілася з Алай Барысаўнай Пугачовай, ухвальна адгукнуўся пра мюзікле. Асобна Прымадонна адзначыла талент Тэона, і ў будучыні, калі расійская зорка запрасіла акцёраў пастаноўкі ўдзельнічаць у праграме «Калядныя сустрэчы" ў 2001 годзе, з усёй трупы толькі Дольнікава выступіла з сольным нумарам. За ролю Ганны ў «Метро» яе вылучылі на атрыманне Дзяржаўнай прэміі РФ.
У 2002 годзе, зноў дзякуючы ўласнаму ўпартасьці, Тэона атрымала ролю Эсмеральды ў мюзікле «Нотр Дам дэ Пары», у якім гуляла аж да 2004-га. Каб гэта здарылася, дзяўчына запісала дыск з дэмаверсій песні «Жыць» з гэтай пастаноўкі і адправіла яго кампазітару Рычарду Кочанте. Мэтр быў узрушаны выкананнем кампазіцыі настолькі, што неадкладна запрасіў Дольнікава на кастынг, дзе таленавітай дзяўчыне не склала працы зачараваць астатніх кіраўнікоў праекту.
Пасля за ролю Эсмеральды Тэона атрымала маладзёжную тэатральную прэмію «Трыюмф», вышэйшую недзяржаўную ўзнагароду ў галіне мастацтваў, і прэмію «Залатая маска».
У 2004 годзе Дольнікава запрасілі ў пастаноўку «Воіны духу» і зацвердзілі на галоўную жаночую ролю. У гэтым мюзікле яна гуляла з Дзмітрый Дзюжаў і Паўлам Майкова, але зусім не згубілася на фоне знакамітых калегаў.
У наступныя гады дзяўчына згуляла яшчэ ў некалькіх мюзіклах - «Viva, парфюм», «Прарок», «Мата Хары», пасля чаго ў 2009-м паехала ў ЗША. У пастаноўцы «Прарок» Тэона ў дуэце з Аляксандрам Пасталенка выканала пачуццёвую песню «Страсць».
Пасля двух гадоў вучобы Дольнікава вярнулася ў Маскву, каб адыграць галоўную ролю ў расійскім мюзікле «Часы не выбіраюць». Пастаноўка сабрала мноства захопленых водгукаў як перформанс, які можа смела канкураваць са знакамітымі мюзікламі Брадвея.
У тым жа годзе артыстка згуляла ў іншы паспяховай пастаноўцы пад назвай «Граф Арлоў». У інтэрв'ю яна распавяла, што не на жарт захапілася гісторыяй таго часу, у якім разгортвалася дзеянне. Дольнікава стала лаўрэатам нацыянальнай прэміі «Музычнае сэрца тэатру» за ролю Лізаветы Тараканавай.
Яшчэ адна буйная праца ў сферы мюзіклаў - 3D-пастаноўка «Пола Нягрэй», якая ідзе ў Маскве і Санкт-Пецярбургу з 2013 года па сённяшні дзень. Тэона Дольнікава выконвае ў спектаклі галоўную ролю.
У 2015 годзе яна гуляла Джульету ў 3D-мюзікле «Рамэа і Джульета». Акрамя гэтага, артыстка задзейнічана ў ролі Сонечка Мармеладовой ў рок-оперы «Злачынства і пакаранне». З 2016 года яе можна ўбачыць у вобразе Кіці Щербацкой ў пастаноўцы Тэатра аперэты «Ганна Карэніна».
Акрамя гэтага, Тэона заваявала некалькі музычных узнагарод. У 2001 годзе дзяўчына ўдзельнічала ў фестывалі «Славянскі базар», дзе выконвала «лебядзіная песня». Гэтая кампазіцыя прынесла ёй Гран-пры, які ўручыла асабіста Ала Пугачова. Прымадона адзначыла, што класічную кампазіцыю Тэона выканала свежа і цікава.
Другую вакальную ўзнагароду Дольнікава атрымала ўжо ў Лос-Анджэлесе, гэта быў Гран-пры конкурсу маладых выканаўцаў Golden Voices ў 2010 годзе.
Дыскаграфія Дольнікава задаволеная шырокая. Адным з самых папулярных сольных сінглаў артысткі з'яўляецца «Боль ... Гучыць гітарная струна». У спявачкі таксама ёсць некалькі кліпаў: «Няпраўда», «Заплюшчы вочы», «Толькі ты» і іншыя.
У 2014 годзе Тэона выпусціла песню «Калыханка» і прысвяціла яе ўсім цяжарным жанчынам. Неўзабаве з'явілася кампазіцыя «На осколках зарапады», а ўслед за ёй «Малітва», якая гучала ў мюзікле «Метро».
У гэтым жа спектаклі дуэтам са Святланай Светиковой актрыса выканала песню «Не важна». Некаторыя фанаты ўпэўненыя, што знакамітасці падобныя вонкава. Часам Святлану і Тэона нават абвінавачваюць у перайманні адзін аднаму.
Серыял «Асуджаная стаць зоркай» суправаджаецца песнямі Дольнікава «Розныя птушкі», «Усе шляхі анёлаў» і «Восені не будзе ніколі». Сумесна з акцёрам Армандс Нейландс-Яунземсом яна выканала кампазіцыю «Сіняя птушка», якую таксама можна пачуць у папулярным праекце.
У складзе групы «СЛОТ» артыстка ўдзельнічала ў стварэнні саўндтрэку да фільма «Бумер». Акрамя таго, яна выканала песні да карцін «Чацвёртае жаданне», «C днём нараджэння, Лола», «Казус Кукоцкого», «хірамантыі».
У 2014-м знакамітасць з'явілася ў шоў «Адзін у адзін» на тэлеканале «Расія». Актрыса ўмела выступіла ў вобразе брытанскай спявачкі Эмі Уайнхаўс. Акрамя таго, Дольнікава пераўвасаблялася ў Рыгора Лепса, каб праспяваць вядомы хіт «Чарка гарэлкі на стале».
Перамагчы Тэона, на жаль, не ўдалося, але яе пераўвасаблення выклікалі шмат захопленых каментароў суддзяў і адназначна запомніліся гледачам.
У тым жа годзе актрыса прыняла ўдзел у адным з выпускаў праграмы «Бітва экстрасэнсаў». Праз некаторы час Тэона запрасілі ў праект «Забойная ліга» на ТНТ, дзе яна выступіла ў якасці суддзі.
Пасля нараджэння дзіцяці Тэона не выпала з працоўнага працэсу. Ужо 25 лютага 2017-га яна выступіла на канцэрце, прысвечаным 15-годдзю гурта «СЛОТ».
фільмы
Акрамя мюзіклаў, з пачатку нулявых Тэона актыўна задзейнічана ў кіно, хоць у асноўным альбо ў агучванні, альбо ў другарадных ролях. Тым не менш фільмаграфія Дольнікава пастаянна папаўняецца.У 2003-2004 гадах акторка гуляла ролю цыганкі Рады ў папулярным тэлесерыяле «Бедная Насця». У тым жа 2003-м ўдзельнічала ў праграме «Форт Боярд». У камандзе зорак мюзікла «Нотр Дам дэ Пары» выйграла 72 210 рублёў. Яшчэ артыстка з'явілася як камео ў серыяле «Клуб».
Аж да 2008 года Тэона здымаецца выключна ў эпізодах, пасля чаго выконвае адну з галоўных роляў у серыяле «Цыганачка з выхадам". У 2009-м дзяўчына агучвае Покахонтас ў рускім дубляжы аднайменнага мультфільма.
Далейшаму развіццю расійскай кінакар'еры актрысы перашкаджаў ад'езд у Амерыку. У 2012-2014 гадах Тэона згуляла яшчэ ў трох серыялах, аддаючы перавагу больш увагі надаваць тэатральных пастановак.
У ролі Людочка з'явілася Дольнікава ў серыяле «Таемны горад» і ў працягу гэтай шматсерыйнай фэнтэзійнай стужкі. Калегамі артысткі на пляцоўцы сталі Павел Прилучный, Ігар Жижикин, Алена Ташаева і іншыя.
У 2019 годзе знакамітасць знялася адразу ў двух амерыканскіх фільмах - «Джон Уік» і «Яе пах». Таксама, жывучы ў штатах, актрыса паспела выступіць у якасці кампазітара ў кінокартіне «Мяне клічуць А». У тым жа годзе на тэлеэкраны выходзіць мультфільм «Шахеразада. Нерасказаная гісторыі », дзе Тэона выканала загалоўную песню.
Затым у кар'ернай біяграфіі Дольнікава з'явіўся праект пад назвай «Майстэрня». Па сюжэце праз 5 гадоў пасля выхаду з сцен акцёрскай акадэміі выпускнікі арганізоўваюць сустрэчу. У ходзе падзеі усплываюць невядомыя выпадкі, якія адбыліся падчас вучобы. Але, нягледзячы на драматычныя перыпетыі, у жыцці рабят прысутнічае тое, што аб'ядноўвае артыстаў - любоў да мастацтва.
Рэжысёрам карціны выступіў Уладзімір Алеников. Цікава, што фільм зняты адным кадрам. У траўні 2018 года Тэона паведаміла прыхільнікам праз соцсеть «Инстаграм», што атрымала ў Нью-Ёрку ролю птушкі.
Тэона Дольнікава зараз
Зараз знакамітасць працягвае акцёрскую і музычную дзейнасць. Навіны з жыцця Дольнікава можна ўбачыць на старонках у «Инстаграме» і «Фэйсбуку». У снежні 2019 гады выйшаў навагодні выпуск праграмы «Кватэрнік у Маргуліса», дзе артыстка разам са спявачкай Лусинэ Геваркян (Louna) выканала кампазіцыю Last Christmas.
У сакавіку 2020 года акторка разам з сынам паўдзельнічала ў фотасесіі для часопіса «Маці і дзіця». У чэрвені таго ж года Тэона прэзентавала новую песню «Я больш не баюся». Прыхільнікі Дольнікава адзначаюць, што ў яе неверагодна моцны і прыгожы голас.
мюзіклы
- 1999 - «Метро»
- 2002-2004 - «Нотр-Дам дэ Пары»
- 2004 г. - «Воіны духу»
- 2007 - «Viva, парфюм»
- 2008 - «Прарок»
- 2009 г. - «Мата храпы»
- 2012 - «Часы не выбіраюць»
- 2012 - «Граф Арлоў»
- 2013 - «Пола Нягрэй»
- 2019 - «Майстар і Маргарыта»
фільмаграфія
- 2003-2004 - «Бедная Насця»
- 2006 - «Хто ў хаце гаспадар?»
- 2006 - «Сярэднявечча заказвалі?»
- 2006-2009 - «Клуб»
- 2008 - «Цыганачка з выхадам»
- 2010 - «Меч без імя»
- 2011 - «Страйкер»
- 2013 - «Рытм Канзас-Сіці»
- 2014 - «Пошукі доказаў»
- 2014 - «Таемны горад»
- 2014 - «Таемны горад - 2»
- 2014-2015 - «Апошні янычараў»
- 2015 - «Ўцячы, дагнаць, закахацца»
- 2019 - «Яе пах»
- 2018 - «Джон Уік - 3»
- 2019 - «Я падару табе перамогу»