біяграфія
Да палітычнаму аглядальніку і журналісту Дзмітрыю Кісялёва стаўленне неадназначнае і ў тэлегледачоў, і ў калег. Цяпер яго называюць «пуцінскім прапагандыстам», абвінавачваюць у супярэчнасці інфармацыі, пра якую тэлевядучы вяшчае з экранаў. Пры гэтым знаходзіцца і шмат прыхільнікаў яго дзейнасці.Дзяцінства і юнацтва
Дзмітрый Канстанцінавіч - карэнны масквіч. Ён нарадзіўся ў красавіку 1954 года ў інтэлігентнай музычнай сям'і. Кісялёў - сваяк вядомага кампазітара і дырыжора Юрыя Шапорина. Хлопчык таксама атрымаў музычную адукацыю па класе «класічная гітара».
Па заканчэнні школы Дзмітрый Кісялёў паступіў у адну з медыцынскіх вучылішчаў сталіцы. Але пасля яго заканчэння вырашыў не працягваць медыцынскую адукацыю, а стаў студэнтам універсітэта імя А. А. Жданава ў Ленінградзе, выбраўшы для сябе філалагічны факультэт, скандынаўскую філалогію. Скончыў універсітэт ў 1978-м.
тэлебачанне
Прафесійная біяграфія Дзмітрыя Кісялёва пачалася адразу ж пасля выпуску з унівэрсытэту. Першае працоўнае месца Кісялёва было ў Дзяржтэлерадыё СССР. Тут журналіст працаваў звыш 10 гадоў у адным з найбольш прэстыжных і важных сектараў, якія адказваюць за асвятленне жыцця краіны за мяжой. Высокая адказнасць, кантроль над кожным словам, інтанацыяй - з гэтымі патрабаваннямі малады журналіст Дзмітрый Кісялёў справіўся выдатна.У 1988 годзе Дзмітрый Кісялёў перайшоў у аддзел навін праграмы «Время», дзе стаў вядучым і вёў палітычныя агляду. У перыяд злому і кардынальных пераменаў у СССР Дзмітрыя Кісялёва звольнілі з Дзяржтэлерадыё. Ён адмовіўся чытаць афіцыйную заяву ўрада пра падзеі ў адной з рэспублік. Неўзабаве яго ўзялі ў праграму «Весткі», і мужчына апынуўся адным са стваральнікаў новага фармату тэлебачання і радыё, актыўна супрацоўнічаў з замежнымі калегамі.
У 1992 годзе Дзмітрый Кісялёў пачаў весці інфармацыйную праграму «Панарама». Пазней у якасці ўласнага карэспандэнта быў адпраўлены ў Хельсінкі, дзе працаваў на агенцтва «Астанкіна».
Пасля забойства Уладзіслава Лісцьева ў 1995-м дасведчанага тэлевядучага прызначылі на яго месца. Цяпер Кісялёў вёў праграму «Час пік» на Першым канале. У гэты ж час Зміцер стаў вядучым яшчэ адной перадачы пад назвай «Акно ў Еўропу», але праз год сышоў з праграмы.
У 1997-м журналіст праводзіў ток-шоў «Нацыянальны інтарэс». Спачатку перадача выходзіла толькі на тэлеканале РТР, а потым і на ўкраінскім ICTV. Кароткі час Дзмітрый Кісялёў вёў начны выпуск праграмы «Падзеі».
У лістападзе 2003 года ўкраінскія калегі выказалі недавер Кісялёва, абвінаваціўшы яго ў скажэнні інфармацыі. Неўзабаве журналіст быў адхілены ад працы. З 2003 па 2004 год Дзмітрый Кісялёў працаваў над новымі перадачамі «Ранішні размову» і «Аўтарытэт». А з 2005 па 2006 год вёў штодзённую інфармацыйна-аналітычную праграму «Весткі +» і «Весці. Падрабязнасці »на тэлеканале« Расія ».
Акрамя таго, летам 2008 года Дзмітрыя Кісялёва прызначылі намеснікам генеральнага дырэктара холдынгу ВГТРК, пасля чаго тэлевядучы пакінуў праграму «Весткі». Але ў верасні 2012-га журналіст зноў вярнуўся да вядзення папулярнай навінавай праграмы, якая цяпер насіла назву «Весткі тыдня». Яна выходзіла на цэнтральным канале «Расея», які са студзеня 2010 года называецца «Расія-1».
Паралельна на радыё «Весці ФМ» Кісялёў вёў інтэрв'ю з расійскімі грамадскімі дзеячамі. Так, з госцем праграмы, Дзмітрый Рагозін, журналіст абмеркаваў пытанні гонкі ўзбраеньняў, супрацоўніцтва з Еўропай у сферы ПРА і іншыя.
У снежні 2013-га на базе «РІА Навіны» паўстала Міжнароднае інфармацыйнае агенцтва «Расія сёння», генеральным дырэктарам якога быў прызначаны Дзмітрый Кісялёў. Прэзідэнцкім указам на новае агенцтва была ўскладзена адказная місія: асвятляць палітыку Расіі за межамі краіны. Сам журналіст сцвярджаў, што сваю задачу бачыў у тым, каб аднавіць адносіны да Расеі як да краіны з добрымі намерамі.
У 2014 годзе інфармагенцтва «Расія сёння» запусціла мультымедыйны праект Sputnik, які пачаў вяшчаць адразу ў трох дзясятках краін. У кожнай матэрыялы рыхтаваліся мясцовымі журналістамі з улікам спецыфікі і інтарэсаў аўдыторыі. Мэта «Спадарожніка» - прадставіць альтэрнатыўны погляд на падзеі і пазбавіць грамадства ад аднапалярнага, аднабокага падыходу, «які свеце парадкам поднадоел». У гэтым жа годзе журналіст трапіў пад еўрапейскія санкцыі пасля далучэння Крыма да Расіі.
У 2015 годзе ў тэлецэнтры «Астанкіна» прайшла штогадовая цырымонія ўручэння прэміі «ТЭФІ». Па рашэнні суддзяў інфармацыйная праграма Дзмітрыя Канстанцінавіча «Весткі тыдня» быў названы лепшай інфармацыйнай перадачай. У спісе намінантаў праект апярэдзіў «Нядзельная час» і «Галоўнае». А лепшымі тэлевядучымі сталі Марыя Ситтель і Андрэй Кандрашоў.
У 2017-м у эфір з'явіўся сюжэт пад назвай «Малохольные», у якім журналіст рэзка выказаўся аб дзейнасці прадстаўнікоў партыі «Адзіная Расія» Віталя Милонова і Яўгена Фёдарава. У тым жа годзе радыё «Эхо Москвы» прадставіла інфармацыю аб спрэчцы Кісялёва з прадстаўнікамі Нацыянальна-вызвольнага руху (Нод), пікетоўцамі будынак ВГТРК.
У 2018 годзе канал «Расія-1» зноў высунуў праект «Весткі тыдня» на нацыянальную тэлевізійную прэмію «ТЭФІ» у намінацыі «Інфармацыйна-аналітычная выніковая праграма», а Зьмітра Кісялёва - у прэтэндэнты на атрыманне прыза як лепшы вядучы такой праграмы. Аднак у абедзвюх катэгорыях статуэтку Эрнста Невядомага забраў канал «РЕН ТВ» і перадача «Сардэчна у эфіры».
У 2019-м тэлевядучы намерыўся правесці ў Крыме рэп-фэст, на які ўжо запрасіў зацікаўленых музыкаў. Мерапрыемства, як пісалі інфармацыйныя сайты, адбылося па завяршэнні фестывалю джазавай музыкі, які праходзіць у Крыме па ініцыятыве Дзмітрыя Кісялёва з 2003 года. Гасцей чакала нечаканае ператварэнне зоркі тэлеэфіру - Дзмітрый паабяцаў выступіць з рэчытатывам ўласнага сачынення.
Рэп, па словах журналіста, стаў з'явай, якое нельга ігнараваць, больш за тое, на ім хайпят, і ён проста не мог заставацца ў баку. Згоду уладаў паўвострава ўжо было атрымана, Міністэрства турызму ўбачыла ў музычным падзеі дадатковы спосаб прыцягнення турыстаў і, адпаведна, фінансавых уліванняў.
Кісялёў пракаментаваў і якая ўзнялася восенню 2018 го хвалю канфліктаў рэпераў з уладай, якія выявіліся ў паўсюднай адмене канцэртаў выканаўцаў. Па словах Дзмітрыя Канстанцінавіча, без мірнага дыялогу не абысціся, банальныя забароны - гэта прамы шлях да канфлікту, а ці патрэбныя дзяржаве ворагі ў асобе уласных грамадзян, якія проста думаюць па-іншаму.
Восенню 2019 года ў ходзе форуму Саюза журналістаў тэлевядучы падзяліўся ўражаннямі ад паўтарачасовага інтэрв'ю, якое ў яго ўзяў папулярны блогер Юрый Дудь. Па прызнанні Дзмітрыя Канстанцінавіча, гутарка выклікала ў яго «прафесійнае расчараванне». Інтэрв'юер задаваў Кісялёва паверхневыя пытанні, мала звязаныя з тэмай журналістыкі.
Акрамя таго, журналіст палічыў, што Дудь дрэнна валодаў матэрыялам з-за непадрыхтаванасці, здзяйсняў у працэсе зносін фактычныя памылкі, а сцвярджэнні блогера насілі характар фэйкавых навін. Нягледзячы на масу недахопаў, якія Дзмітрый Канстанцінавіч знайшоў у працы Юрыя, некарэктныя заўвагі аб дачы ў Кактэбелі і даходах, тэлевядучы адзначыў, што малады чалавек таленавіты, здолеў знайсці сваю нішу ў інтэрнэце.
Прыхільнікі блогера, якія глядзелі эфір, засталіся незадаволеныя выпускам. На думку карыстальнікаў Сеткі, Дудь, раней які адрозніваўся ў сваіх праграмах вострым мовай, уменнем «раскалоць» суразмоўцы, застаўся «прайграе". Нават калі Кісялёў паказваў «слабыя» месцы, Юры, па незразумелых для аўдыторыі прычынах, не карыстаўся гэтым, не «дабіваў» госця.
Крытыка і скандалы
Выданне «Суразмоўца» прывяло словы радыёвядучага і калумніста Дзмітрыя Губін пра тое, што ў маладосці Кісялёў «вучыў ня прагінацца, а сам не проста прагнуўся - склаўся, як складаны ножык». І ў той жа час ён адзначыў, што тэлевядучы аддаваўся прафесіі цалкам, для яго не існавала бязвыхадных сітуацый.
Сам Кісялёў ў даўнім інтэрв'ю растлумачыў, што прапаганда - гэта «распаўсюд ідэй, інфармацыі, светапогляднай пазіцыі, а" Весткі тыдня "прапагандуюць здаровыя каштоўнасці, здаровы патрыятызм». Сусветныя інфармагенцтвы, напрыклад, Associated Press або Reuters, рабілі тое ж самае - інтэрпрэтавалі падзеі, фармавалі погляды і сістэму каштоўнасцяў, але Расея не была абавязаная з імі пагаджацца.
Пасля прызначэння Дзмітрыя Канстанцінавіча кіраўніком інфармагенцтва «Расія сёння» у шэрагу вядучых заходніх сродкаў масавай інфармацыі выйшлі артыкулы, у якіх Кісялёва назвалі «пракрамлёўскіх тэлевядучым-гомофобом», а стварэнне «Расеі сёння» - спробай Уладзіміра Пуціна ўсталяваць кантроль над СМІ.
Выданне The Guardian напісала, што Дзмітрый Кісялёў атрымаў вядомасць дзякуючы «антигейским, антыамэрыканскім і антыапазіцыйнай поглядам». Журналіста нават ўнеслі ў другую частку санкцыйных спісу ЕС, дзе ён апынуўся сярод расійскіх палітыкаў і дзяржаўных дзеячаў, да якіх уведзены візавыя абмежаванні.
«Крамлёўскім прапагандыстам» Дзмітрыя Кісялёва называлі і ва Ўкраіне, абвінавачваючы ў скажэнні праўдзівай інфармацыі. Яўген Кісялёў, калега Дзмітрыя, які працаваў ва Ўкраіне і праславіўся рэзкай крытыкай палітыкі Уладзіміра Пуціна і Расіі, назваў мужчыну «нават не цёзкай». На справе журналісты - толькі цёзкі, у іх няма роднасных сувязяў.
Улетку 2014 года Служба бяспекі Украіны ў дачыненні да Дзмітрыя Кісялёва ўзбудзіла крымінальную справу па артыкуле «фінансаванне тэрарызму, садзейнічанне тэрарыстычнай дзейнасці». Расійскага тэлевядучага і узначалены ім "Міжнародны інстытут прэсы» падазравалі ў фінансаванні «сепаратысцкіх арганізацый» ва Украіне. У адказ на гэта Дзмітрый Кісялёў ахарактарызаваў абвінавачанне як «працяг фантазій, у якіх жывуць нацыка ва ўладзе ў Кіеве».
Увесну 2016 гады хакеры абвясцілі аб тым, што ім атрымалася ўзламаць змесціва двух паштовых скрынь і перапіскі Дзмітрыя Кісялёва ў WhatsApp. Нібыта выкрадзены аб'ём інфармацыі ў 11 Гбайт, на якім ахоплены перыяд з 2009 па 2016 год. У выкрадзенай інфармацыі, па словах хакераў, аказалася нямала кампрамату, у тым ліку аб фінансах і актывах журналіста, куплі элітнай кватэры на Каляровым бульвары, аспрэчванне уведзеных ЕС персанальных санкцый, а таксама купля гатовай дыпломнай працы для жонкі. Але ніякага пацверджання факт «крадзяжу» так і не атрымаў.
У траўні 2016 года здарыўся непрыемны інцыдэнт паміж Кісялёвым і галоўным рэдактарам «Маскоўскага камсамольца» Паўлам Гусевым. Апошні, як і Дзмітрый Канстанцінавіч, унесены ў «санкцыйных спіс Пятра Парашэнкі» і выказаў сваё здзіўленне гэтай акалічнасці, назваўшы сябе сябрам Украіны.
На гэта тэлевядучы ў выпуску «Вестак тыдня» ад 29 мая 2016 года іранічна заўважыў, што з усіх якія трапілі ў спіс «толькі Павел Гусеў абурыўся, маўляў, як жа так, я ж свой, буржуйскай!» Пасля выхаду перадачы Павел назваў калегу «сексотам і нягоднікам» і параіў ўстрымацца ад сустрэч з ім.
Тым не менш Дзмітрый Кісялёў застаўся адным з самых папулярных тэлевядучых у Расіі і за яе межамі. Гэта чалавек з энцыклапедычным адукацыяй, які валодае 4 замежнымі мовамі, ён разбіраецца ў музыцы, літаратуры, мастацтве. Даць інтэрв'ю папулярнаму тэлевядучага лічаць за гонар расійскія і замежныя дзяржаўныя дзеячы.
Асабістае жыццё
Асабістае жыццё ў біяграфіі Кісялёва заўсёды заставалася вельмі насычанай. У ёй было шмат жанчын, афіцыйных і неафіцыйных шлюбаў. Першай жонкай тэлевядучага стала аднакурсніца Алёна, з якой 17-гадовы Дзіма вучыўся ў медвучылішча. Маладыя людзі афіцыйна пажаніліся, але рассталіся, ня пражыўшы і года.Наступныя 2 афіцыйных шлюбу здарыліся ў Дзмітрыя Канстанцінавіча таксама ў маладосці, калі ён вучыўся ў Ленінградскім універсітэце. Жонак клікалі Наталля і Таццяна. Чацвёрты шлюб тэлевядучага быў зарэгістраваны, калі ён працаваў на Дзяржтэлерадыё. Жонку звалі Алена Барысава. У гэтым саюзе з'явіўся першынец Дзмітрыя - сын Глеб.
Калі хлопчыку споўніўся год, сям'я распалася. Саюз з пятай жонкай, Наталляй, таксама апынуўся быстротечно. Пасля гэтай дамы ў асабістае жыццё журналіста ў 1998 годзе ўвайшла ангельская бізнэсвумэн Кэлі Ричдейл. І зноў - хуткі развод.
На джазавым фэсце ў Кактэбелі Дзмітрый Канстанцінавіч сустрэў сваю цяперашнюю жонку Марыю. Яна ўжо пабывала замужам і самастойна гадавала сына Фёдара. Зараз у Дзмітрыя і Марыі ўжо двое сумесных дзяцей - сын Канстанцін і дачка Варвара Кісялёва. Сямейства жыве ў «скандынаўскім» хаце, пабудаваным па праекце Кісялёва ў Падмаскоўі.
У 2016 годзе ў шэрагу СМІ прыпісалі пляменніку Дзмітрыя Канстанцінавіча, Сяргею, сыну яго старэйшага брата, наяўнасць грамадзянства Германіі. Нібыта нямецкі пашпарт не перашкодзіў маладому чалавеку паехаць ва Ўкраіну, у зону баявых дзеянняў пад Горлаўка, і ваяваць на баку апалчэння Данбаса. Кісялёў не вядзе блог у «Инстаграме», аднак у гэтай сацсетцы часта з'яўляюцца фота і відэа з ім.
Дзмітрый Кісялёў зараз
У 2020 годзе журналіст працягнуў працу на тэлебачанні. Па-ранейшаму тэлевядучы знаёміў аўдыторыю з галоўнымі падзеямі, якія адбываюцца ў свеце. Нядзельны выпуск ахопліваў вынікі тыдня. Вядучы разбіраў кожную навіна, аналізаваў інфармацыю. Увосень ён даў інтэрв'ю амерыканскаму каналу CNN, у якім назваў Расею адзінай у свеце краінай, здольнай «ператварыць Амерыку ў попел».
Дзмітрый Канстанцінавіч не застаўся ўбаку ў сітуацыі з атручваннем апазіцыянера Аляксея Навальнага. У жніўні грамадскі дзеяч, які ляцеў у самалёце з Томска ў Маскву, адчуў сябе дрэнна. Самалёт здзейсніў экстраную пасадку ў Омску, дзе палітык правёў некалькі дзён у коме, а затым спецрэйсам адправіўся ў Германію. У Берліне медыкі знайшлі ў арганізме Аляксея атрутныя рэчывы групы «Навічок».
Кісялёў усумніўся ў пэўнасці дадзеных, прадстаўленых нямецкімі лекарамі. Каб даказаць памылковасць сітуацыі з хваробай апазіцыянера журналіст адправіўся ў Томск, дзе зняў уласны рэпартаж. Ён пасяліўся ў нумары гасцініцы Xander, дзе, як сцвярджалі СМІ, і быў атручаны Навальны. Правёўшы там ноч, тэлевядучы пагаліўся на камеру і адзначыў, што калі б тут заставаліся сляды «Пачаткоўца», то ён ужо не змог бы запісаць гэты сюжэт.