біяграфія
Дзмітрый Ульянаў яшчэ ў дзяцінстве зразумеў, што яго прозвішча вымаўляецца з прыдыханнем, а акцябрацкія значок ўспрымаў як малюнак сваяка. Стаўшы дарослымі, даведаўся, што ёсць яшчэ і народны артыст Міхаіл Ульянаў, велічыня, па словах Дзмітрыя, касмічная.У Вахтанговском тэатры думалі, што малады чалавек недасціпная жартуе, называючыся такім імем. Калі Міхась Аляксандравіч прымаў папаўненне ў трупу, пажадаў Дзмітрыю «працягваць справу Леніна». Ульянаў расцаніў гэтыя словы як адабрэнне ў адрас цёзкі і знак, што мэтру падабаецца тое, што робіць пачатковец акцёр.
Дзяцінства і юнацтва
Дзмітрый Барысавіч Ульянаў з'явіўся на свет 26 кастрычніка 1972 годзе ў Маскве. Дзяцінства будучага акцёра прайшло ў раёне Патрыярхавых сажалак, дзе ў той час жылі бацькі, прадстаўнікі савецкай інтэлігенцыі, далёкія ад свету мастацтва. Праз некаторы час сям'я Дзмітрыя Ульянава пераехала на поўдзень Масквы, у раён Арэхава-Барысаве. Барыс Ульянаў, бацька Дзмітрыя, працаваў авіяцыйным інжынерам, а маці зоркі кіно выкладала матэматыку ў медыцынскім вучылішчы. Праўда, у адным інтэрв'ю Дзмітрый Ульянаў згадвае, што ў бацькі быў дзядзька, саліст знакамітага Марыінскага тэатра, аднак сам акцёр з ім асабіста не знаёмы.
Школьныя гады, якія праходзілі на ўскраіне Масквы, успамінаюцца Дзмітрыем як барацьба за выжыванне. Асаблівых захапленняў у хлопчыка ў той час не было, цікавасці да вучобы будучы акцёр таксама асабліва не выяўляў, але моцна ад іншых дзяцей не адрозніваўся. Да старэйшым класам школы ў яго нават пачалі з'яўляцца «адзінкі» ў чвэрці, а пасля Дзмітрый і зусім закінуў навучальныя справы. Некаторы час юнак займаўся дзюдо, але пасля вымушаны быў пакінуць трэніроўкі з-за моцнага галаўнога болю.
Жаданне стаць акцёрам прыйшло да Дзмітрыя Ўльянаву ў раннім узросце. Па яго ўласных успамінах, гуляючы ў школьнай пастаноўцы байкі Крылова «Страказа і мурашка", упершыню адчуў задавальненне ад знаходжання на сцэне. Дзмітрыю падабалася адчуванне кантакту з аўдыторыяй, захапляла раскрыццё персанажа, яго матывацыі. У школе да такога выбару прафесіі паставіліся дзіўна. Военрук, пачуўшы пра намер Ульянава стаць акцёрам, нават прапанаваў зладзіць па знаёмстве мясніком у краму, каб у хлопца з'явілася «нармальная» праца.
Першы тур ўступных экзаменаў у «Шчупака» прайшоў добра, і будучы акцёр знаходзіўся ў поўнай упэўненасці, што ўжо ўдалося паступіць. Дзмітрый закінуў падрыхтоўку да творчага конкурсу. З-за гэтай памылкі яму не ўдалася першая спроба паступлення, на фінальным этапе абітурыент праваліўся.
Увесь наступны год юнак бярэ платныя ўрокі ў каледжы мастацтваў і ўзмоцнена рыхтуе уступную праграму. Гэтыя старанні ўвянчаліся поспехам, і Зміцер Ульянаў паступіў у Школу-студыю МХАТ на курс да Авангарду Мікалаевічу Лявонцьеву. Але скончыць яе так і не атрымалася. На 3-м курсе Ульянаў парушыў строгая забарона на здымкі, які існаваў у гэтай навучальнай установе. Пасля ўдзелу ў тэлепраграме «Будзільнік» непаслухмяны студэнт быў адлічаны.
На шчасце, Ульянаў змог адразу ж перайсці ў той самы Шчукінскае вучылішча, куды не ўдалося патрапіць з першага разу. Новым кіраўніком маладога акцёра стаў Яўген Уладзіміравіч Князеў. Па словах Дзмітрыя, у гэтым вучылішча прайшлі лепшыя гады студэнцтва. Пасля яго заканчэння ў 1998 годзе Дзмітрый Ульянаў паступае на працу ў тэатр імя Вахтангава.
За гады службы на сцэне гэтага тэатра малады акцёр сыграў ролю Грацыяно ў спектаклі «Атэла», Труффальдино ў «Караля-Алені», Барах ў «Прынцэсе Турандот» і інш. Праца на падмостках здавалася маладому чалавеку цяжкай. Ён не разумеў аб'ёмаў, а пазней акцёр і зусім прызнаецца, што ў трупе яго, мякка кажучы, не любілі. У выніку Ульянаў прыняў рашэнне сысці са сцэны.
фільмы
Пасля ўдзелу ў шматлікіх кінапробах, атрымаўшы некалькі эпізадычных роляў і велізарная колькасць адмоваў, Дзмітрый Ульянаў трапляе ў сур'ёзны праект да рэжысёра Кірылу Сярэбранікавым. Амплуа акцёра склалася не адразу. Першая роля Дзмітрыя, які адыграў чачэнцаў у серыяле «Растоў-тата», была станоўчай. Але пасля гэтага пачалі паступаць прапановы гуляць выключна адмоўных персанажаў. Некалькі гадоў артыст пераўвасабляецца ў разнастайных бандытаў у шматлікіх серыялах.
Потым настаў час, калі акцёр пачаў адмаўляцца ад роляў, якія яму больш не падабаліся. Новым этапам кар'еры стаў удзел у карціне Уладзіміра Хаціненка «72 метра», дзе Дзмітрый Ульянаў сыграў ролю капітан-лейтэнанта Івана Мураўёва, чалавека станоўчага і мужнага.
Кіно падабаецца Дзмітрыю Ўльянаву тым, што здымачны працэс загадзя распланаваны. Праца вымяраецца здымачнымі днямі, і акцёры не знаходзяцца ў гэтак цесным зносінах, да якога змушае тэатр.
Серыял «Даярка з Хацапетаўкі 2» з удзелам Марыі Куліковай стаў адным з асноўных у фільмаграфіі Дзмітрыя Ульянава. У гэтай карціне ён выканаў галоўную ролю Дзмітрыя Аляксандравіча Булычева.
У 2012 годзе на экраны выйшла прыгодніцкая драма «Востраў непатрэбных людзей». У галоўных ролях - Дзмітрый Ульянаў, Эльвіра Болгава, Аляксандр Панкратаў-Чорны, Аляксандр Робак і іншыя. Здымкі ў гэтай карціне сталі для Дзмітрыя найбольш працяглымі у прафесійнай кар'еры. Падчас падрыхтоўкі фільма акцёр год пражыў у Тайландзе.
Ульянаў выконвае ролю бізнэсоўца Андрэя Каморын, які мае намер пазбавіцца ад жонкі Лізы. Муж арганізоўвае турыстычную паездку ў далёкую азіяцкую краіну ў адзін канец, стварыўшы турагенцтва. Прадпрымальнік набірае яшчэ 11 такіх жа «непатрэбных» яму людзей і адпраўляе іх на курорт. У падарожжы на судне, дзе знаходзіліся турысты, здарыўся пажар. У выніку, пакінуўшы карабель, пасажыры адправіліся на бліжэйшы выспу.
13 чалавек цяпер спрабуюць выжыць, выкарыстоўваючы свае навыкі, каб заняць нішу ў новастворанай соцыуме. Шматсерыйная кінастужка стала папулярнай і ва Ўкраіне, бо там праходзіла значная частка здымак карціны.
Серыял «Святаяннік» таксама запомніўся расійскаму гледачу. Ульянаў атрымаў псіхалагічную ролю ў захапляльным баявіку з элементамі містыкі. Акрамя таго, для ўдзелу ў карціне рэжысёры падабралі зорны склад, у якім была таксама і вядомая актрыса Вольга Ламаносава.
У 2015 годзе ў творчай біяграфіі артыста ўсё ж такі знайшлося месца тэатру. Дзмітрый далучыўся да "LA'Театр", а таксама гуляе ў антрэпрызны спектаклях.
У драме «Суддзя» герой Ульянава аказваецца перад цяжкім выбарам паміж натуральным жаданнем забіць гвалтаўніка ўласнай жонкі або перадаць злачынца ў рукі правасуддзя. У працягу фільма вера ў людзей ператварае федэральнага суддзю ў супольніка падазраванага ў замаху на яго самога. Ён не верыць у вінаватасць кілера і хавае таго на сваёй дачы.
У 2016 годзе Ульянаў ўдзельнічаў у здымках фільмаў "Зводныя сёстры" і "Мачыха". У першым Дзмітрый з Наталляй Антонавай згулялі былых аднакласнікаў, якія захавалі палкія пачуцці. Аднак збліжэнню пярэчаць якія сталі дарослымі дзеці абодвух, што змушае закаханых расстацца. У другім герой акцёра - кіраўнік шчаснага сямейства, чыя спакойнае жыццё заканчваецца, калі на парозе з'яўляецца падлетак-сірата. Напышлівая дзяўчына заяўляе, што яна - пазашлюбная дачка мужчыны.
Падобны сюжэт у крымінальнай драмы «Каінава друк», у якой экраннай жонкай Ульянава стала Вольга будзінаў. Муж і жонка прытулілі юнака, які назваў сынам яе першага мужа. Калі ў горадзе адбываецца забойства, жанчына падазрае ў злачынстве немаведама адкуль які ўзяўся «пасынка».
Гістарычная драма Уладзіміра Хаціненка «Дэман рэвалюцыі» ахоплівае перыяд, які папярэднічаў падзеям кастрычніка 1917 года. У фільме Ульянаў сыграў паплечніка Ўладзіміра Леніна, «чалавека і ледакола», наркама знешняга гандлю і шляхоў зносін Леаніда Красіна.
Серыял «Спячыя» прыцягнуў Дзмітрыя Ульянава не «замесам» шпіёнскіх разборак, гібрыдных войнаў і лібералізму, а запалам, якое гарэла ў любоўным трыкутніку паміж яго героем і персанажамі Наталлі Рагожкін і Ігара Пятрэнка. Сцэнар да фільма на аснове рэальных падзей напісаў журналіст і тэлевядучы Сяргей Мінаеў, рэжысёрам выступіў ўладальнік 2 прэмій «Ніка» Юры Быкаў.
Карціна «Жаночы дэтэктыў», па словах выканаўцы галоўнай ролі, знятая яшчэ ў 2014 годзе, але па незразумелых прычынах да гэтага часу ляжыць на паліцы, як і яшчэ 3 неназваных фільма з удзелам Ульянава. У камедыйнай меладраме Дзмітрый ператвараецца ў жанчыну, каб праціснуць у выдавецтва напісаны ім раман.
Спадарожніцай акцёра у крымінальнай стужцы «Ідэальны вораг» стала Марыя Машкова. Па сюжэце другія палоўкі галоўных герояў гінуць пры нявысветленых абставінах, і ўсё выглядае так, быццам яны - палюбоўнікі.
Нягледзячы на ўзаемную непрыязнасць, персанажы Ульянава і Машкова хочуць дакапацца да праўды.
Акцёр зняўся ў працягу серыяла «Гаруноў». Свавольны капітан падлодкі ў выкананні Максіма Аверына паніжаны ў званні і сасланы на «іржавую пасудзіну", даўно якая стаіць у порце. Прэм'ера адбылася ў 2019 годзе.
Разам з Аленай Коренева і Эльвірай Болгава Зміцер працаваў над дэтэктывам «Першыя сустрэчныя». Персанаж Ульянава - былы супрацоўнік паліцыі, які марыць вярнуцца да нармальнага жыцця. У пошуках новага месца ён звяртаецца ў цэнтр занятасці і разумее, што дапамагала яму жанчына нешта хавае.
З Ігарам Пятрэнка кінематаграфічная лёс зноў звёў Дзмітрыя ў серыяле "Чарнобыль". Фільм - новы погляд на падзеі, якія здарыліся ў 1986 годзе ў Прыпяці. Існуе гіпотэза, што за выбухам на станцыі каштуюць агенты варожых спецслужбаў.
Пятрэнка гуляе афіцэра савецкай разведкі, Ульянаў - яго антаганіста, амерыканскага шпіёна-дыверсанта. Здымкі карціны праходзяць у Беларусі, дзе яшчэ захаваўся савецкі антураж. Аб небяспецы ядзернага выбуху выканаўцы галоўных роляў ведаюць не па чутках. Бацька Ігара - ліквідатар наступстваў аварыі на ЧАЭС, сваякі Дзмітрыя служылі на Сяміпалацінскам палігоне, і акцёр бачыў, як «маладыя і здаровыя афіцэры рассыпаліся за 3 гады».
Асабістае жыццё
З жонкай Юліяй Баршевской Дзмітрый Ульянаў пазнаёміўся на Патрыярхавых сажалках у Маскве. Успамінаючы той дзень, акцёр любіць праводзіць некаторыя паралелі з творам Булгакава «Майстар і Маргарыта».Дарэчы, той урывак з рамана, дзе Майстар сустракае Маргарыту на Патрыярхавых сажалках, Дзмітрый Ульянаў чытаў на ўступных іспытах у тэатральны.
Юля па прафесіі дызайнер інтэр'ераў, новую кватэру на Каляровым бульвары яна абставіла сама.
На момант знаёмства з будучай жонкай Дзмітрыю ўжо было 30 гадоў, і да таго асабістае жыццё акцёра працякала без сур'ёзных адносін. Але, сустрэўшы Юлію, Ульянаў адчуў, што гэта тая самая жанчына. У 2004-м у пары нарадзіўся сын, якога назвалі Барысам. Хлопец усур'ёз захапляецца фатаграфіяй, кампутарамі і плаваннем, ужо зарабіў дарослы разрад.
У 2018 годзе Дзмітрый Ульянаў здаўся на міласць сучасных тэхналогій і завёў рахунак на «Инстаграме», вось толькі колькасцю фота акцёр прыхільнікаў не песціць.
Дзмітрый Ульянаў зараз
У 2020-м стартаваў паказ новага дэтэктыўнага серыяла «Чужая зграя», у якім партнёрамі Ульянава па здымках сталі Сяргей Векслер, Таццяна Казючыц, Кацярына Олькина і іншыя акцёры. А ў 2021-м Дзмітрый ізноў сустрэўся з Олькиной на здымачнай пляцоўцы. Акцёры згулялі галоўныя ролі ў меладраме «Свае чужыя родныя».
фільмаграфія
- 2002 - «Дзённік забойцы»
- 2004 г. - «72 метра»
- 2004 г. - «Маскоўская сага»
- 2005 - «Згуба імперыі»
- 2007 - «Год залатой рыбкі»
- 2008 - «Святаяннік»
- 2009 г. - «Даярка з Хацапетаўкі. Выклік лёсу »
- 2010 - «Апошняя сустрэча»
- 2011 - «Востраў непатрэбных людзей»
- 2013 - «Гаруноў»
- 2013 - «Кветкі зла»
- 2014 - «Суддзя»
- 2015 - «Вялікая»
- 2016 - «Мачыха»
- 2017 - «Ідэальны вораг»
- 2018 - «Спячыя»
- 2019 - «Першыя сустрэчныя»
- 2020 працэнта - «Чужая зграя»
- 2021 - «Свае чужыя родныя»