біяграфія
Папаўненнем сваёй фільмаграфіі Дзмітрый Мар'янам заняўся ў 14 гадоў, гадамі гуляў у тэатры ў адных і тых жа спектаклях і не перажываў з гэтай нагоды, таму што на сцэне зусім іншая канцэнтрацыя акцёрскай гульні.Артыст лічыў сябе шчасліўчыкаў, не скардзіўся на адсутнасць прапаноў, любіў выязныя экспедыцыі, паколькі там у здымачнай групе складваліся цёплыя адносіны, у адрозненне ад Масквы. І пры гэтым Дзмітрый сцвярджаў, што так і не разабраўся ў прафесіі, яму падабалася кожны дзень ўбіраць нешта новае.
Дзяцінства і юнацтва
Дзмітрый Мар'янам нарадзіўся ў снежні 1969 года. Яго бацька - майстар па гаражным абсталяванню Юрый Георгіевіч Мар'яну, маці была бухгалтарам. У сям'і Дзмітрыя Юр'евіча няма артыстаў, ды і ён сам не раз прызнаваўся, што ў юным узросце нават не думаў звязваць сваю біяграфію з тэатрам або кіно, а марыў стаць археолагам.
Мар'яну правучыўся 7 класаў у школе № 123 пры Тэатры на Чырвонай Прэсне ў Хлыновском тупіку. У гэтай установе асаблівая ўвага надавалася асновах сцэнічнага мастацтва. Таксама хлопчык актыўна займаўся спартыўнай гімнастыкай, самба, футболам, плаваннем, танцамі і акрабатыкай. Пазней акцёр часам самастойна выконваў складаныя трукі ў кіно.
Дзмітрый быў акцёрам эксцэнтрычнага студэнцкага тэатра «Вучоная малпа»: яго працы можна было ўбачыць у перадачы "Сам сабе рэжысёр».
Мар'яну скончыў Тэатральную вучэльню імя Шчукіна ў 1992 годзе. Таленавітага хлопца адразу ж прынялі ў трупу тэатра «Ленком», дзе артыст праслужыў да 2003 года. Ён сышоў ад Марка Захарава, калі той не адпусціў зняцца ў серыяле, спаслаўшыся на тое, што ў масоўцы не хапае танцораў. Акцёр у той час здымаў кватэру, грошай не хапала, а кінапраект абяцаў нядрэнны заробак.
фільмы
Дзмітрый упершыню з'явіўся на экране ў дзіцячым фільме «Вышэй вясёлкі» Георгія Юнгвальд-Хількевіча ў 1986 годзе. Карціна атрымалася нетыповай для таго часу: выдатная музыка і чароўны сюжэт - гэта ўсё стварала атмасферу радаснага свята.Гледачоў больш за ўсё прыцягваў галоўны герой - школьнік Алік, якога сыграў юны Мар'яну ва ўзросце 14 гадоў.
Дзіма зноў з'явіўся на экране праз 2 гады ў псіхалагічнай драме «Дарагая Алена Сяргееўна» Эльдара Разанава. Рэжысёр падышоў да карціны па п'есе Людмілы Разумоўскай вельмі дрыгатліва, пераклаўшы сваё стаўленне да герояў на зусім юных акцёраў-школьнікаў. Ўступная сцэна чэрвеньскага купання здымалася ў кастрычніку, таму далася Мар'янова і іншым артыстам нялёгка.
Шмат каму малады чалавек палюбіўся па ролі дэ Сен-Люка ў экранізацыі рамана Аляксандра Дзюма «Графіня дэ Монсоро». Серыял быў станоўча ацэнены крытыкамі і спадабаўся гледачам. Сугучча з арыгінальным творам, раскошныя гістарычныя касцюмы і гульня таленавітых акцёраў не засталіся незаўважанымі, стужка атрымала некалькі прэмій і намінацыю на «ТЭФІ-99».
2000-я гады адзначыліся бурным уздымам для расійскага кінематографа. Пачатак паклалі серыялы, услед за якімі ажыло вялікае кіно. Імя Дзмітрыя Мар'янова, які і так не пакутаваў ад няўвагі рэжысёраў, стала гучаць часцей.
У 2000 году акцёр зняўся ў меладраме «Прэзідэнт і яго ўнучка» Тыгран Кеосаяна, дзе сыграў сына прэзідэнта краіны. Высокі (рост акцёра - 179 см) моцнага целаскладу акцёр з суровым, але адначасова адкрытым тварам хутка замацаваў за сабой пэўны тыпаж. Як правіла, героі Мар'янова - людзі моцныя, і гэта не залежыць ад іх прафесіі.
Ўжывацца ў вобраз маўклівага кантужаны пяхотніка ў серыяле «Баец», па словах артыста, было вельмі цяжка, ён практыкаваўся не перастаючы і ў паўсядзённым жыцці стараўся ні з кім не размаўляць. Значна прасцей справа ішла з бойкамі: фізічна падрыхтаваны, ён сам выконваў трукі і па-майстэрску прымаў ўдары.
Кансультантам у стужцы выступіў палкоўнік Ігар Желябин. Пасля супрацоўніцтва з Мар'янова ён характарызаваў яго як узрушаюча цікавага чалавека, вясёлага, заўсёды аптымістычна які глядзеў на жыццё, без «зорнасці», уласцівай некаторым вядомым акцёрам.
Да выканаўцу прыйшла папулярнасць, цяпер у большай частцы фільмаў, у якіх быў задзейнічаны Мар'яну, яму даставаліся галоўныя ролі.
У знятай паводле аднайменнай тэатральнай пастаноўкі камедыі «Дзень радыё» артысту дасталася роля дыджэя. Насуперак здагадках, фільм здымалі зусім не на сапраўднай радыёстанцыі, яе прафесійна ўзнавілі дэкаратары на студыі «Масфільм».
Дзмітрый Юр'евіч сыграў бацькі-бізнэсмэна ў меладраме «Дарослая дачка, або Тэст на ...". Яго дачка ўвасобіла на экране тады яшчэ студэнтка прадзюсарскага факультэта ВДІКа Вольга Ніколіч. У інтэрв'ю яна распавяла, што ніяк не магла праўдападобна разыграць сцэну сваркі з бацькам. Тады Мар'яну стаў лаяць яе і па-сапраўднаму раззлаваў. Пазней ён прызнаўся, што зрабіў гэта спецыяльна для пэўнасці.
У 2012 году акцёр прыступіў да працы над серыялам «Асабістае жыццё следчага Савельева», дзе адыграў пазначанага ў назве Савельева. Галоўныя ролі выканалі Нона Грышаева, Юрый Бяляеў, Любоў Толкалина, Ада Роговцева і Міхаіл Жыгалаў.
Артыст разам з Яўгенам Міронавым пераўвасобіўся ў цэнтральнага персанажа ў камедыі Алены Званцовой «Нарвегія». Калі з вуснаў намесніка яго героя ахарактарызавалі як нагловатого паліцэйскага-хабарніка, Мар'яну, абараняючыся, дадаў, што тым не менш ён яшчэ і вершы піша.
Апошнім фільмам, якія выйшлі на экраны з Дзмітрыем Юр'евічам, стала меладрама «Дарога з жоўтага цэглы». У карціне Мар'яну паўстаў у вобразе кіроўцы заможнай сям'і. Здымкі скончыліся 28 верасня 2017 года, а 15 кастрычніка стала вядома пра смерць зоркі.
Асабістае жыццё
Першае сур'ёзнае пачуццё ахапіла акцёра падчас вучобы ў «Шчуку», дзе Дзмітрый закахаўся ў аднакурсніцу Таццяну Скороходова. Ужо ў тыя гады дзяўчына была распешчана увагай кавалераў - для яе не існавалі юнакі-равеснікі, але Дзмітрый Мар'янам стаў выключэннем. Першы раз яны сустрэліся вачыма на ўроку па сцэнічнаму руху, але толькі праз паўгода пачаўся раман: юны Дзіма доўга даглядаў, няўмела і нязграбна.
Каханне ў Скороходова і Мар'янова доўжылася 3 гады. Скончыўшы вучылішча, Дзіма хацеў яшчэ пагуляць, а Таня хацела пэўнасці. Растанне пары прайшло без скандалаў.
Дзмітрый пазнаёміўся з былой манекеншчыцай Вольгай Аносаву ў 1994 годзе. Дзяўчына вярнулася з модных паказаў з Францыі, паступіла ў ВГIК, на рэжысёрскі факультэт. Закаханыя жылі разам, але бачыліся рэдка: вялікую частку часу Аносава праводзіла ў навучальных аўдыторыях і на здымках кліпаў, а Мар'яну займаўся пастаноўкамі «Ленкома».
Нават цяжарнасць Олі ня падштурхнула Дзмітрыя да таго, каб ўзаконіць адносіны. Пасля нараджэння сына Данііла ўсе клопаты бацька паклаў на плечы грамадзянскай жонкі. У адзін момант Аносава не вытрымала і прагнала Мар'янова і з кватэры, і з асабістага жыцця.
Аб Даніілаў акцёр мала расказваў. Па чутках, рабіць з хлопца публічную персону Вольга забараніла. Маўляў, досыць і таго, што імя бацькі мільгае паўсюль. Аносава падтрымлівала з Дзмітрыем сяброўскія адносіны і не перашкаджала зносінам з дзіцем. А пасля таго, як Мар'яну пайшоў з жыцця, СМІ, публікуючы фота артыста ў маладосці, знаходзілі дзіўнае падабенства Данііла са знакамітым татам.
У 2007 годзе на шоу «Ледніковы перыяд» артыст сустрэўся з Ірынай Лабачова. Спартсменцы мелася навучыць Дзмітрыя фігурным катанні: яны суткамі знікалі на трэніроўках.
Старанні пары не прайшлі дарма - ім атрымалася выбіцца ў лідэры праекта. Вельмі хутка паміж Дзімам і Ірай успыхнуў раман. Пасля афіцыйнага разводу спартсменкі з Іллёй Авербух Мар'яну пераехаў да Лабачова, паладзіў з яе сынам.
Журналісты ўпарта казалі пра вяселле фігурысткі і акцёра, аднак закаханыя не каментавалі такія звесткі, ім проста было вельмі добра разам. За гэтыя гады Ірына нават паспела паспрабаваць сябе ў кіно - знялася ў стужцы «Мой нязносны дзед».
Паступова пара перастала выходзіць у свет. З'явіліся чуткі аб іх разрыве, якія атрымалі пацвярджэнне ў 2013 годзе, калі на дзень нараджэння акцёра Гошы Куценко Дзмітрый Юр'евіч прыйшоў з Ксеніяй БІК, назваўшы яе сваёй нявестай.
Просты псіхолаг з Харкава, маладзей на 17 гадоў, прымусіла артыста змяніць погляды - «вечны халасцяк» нарэшце-то задумаўся аб стварэнні сям'і. У інтэрв'ю Зміцер распавёў, што Ксенія не хацела знаёміцца з ёй, бо баялася яго публічнасці: яму давялося дамагацца дзяўчыны. У Ксеніі расла дачка Анфіса ад папярэдняга шлюбу.
Вяселле БІК і Мар'янова адбылася 2 верасня 2015 года. Пара распісалася ў адным са сталічных загсаў. Неўзабаве пасля гэтага муж і жонка шакавалі прэсу паведамленнем, што агульныя дзеці ў сям'і маюцца.
Як сцвярджала сама БІК, Анфіса хоць і нарадзілася задоўга да вяселля, але з'яўляецца роднай дзіцем Дзмітрыя. Мар'яну больш не хаваў бацькоўства, браў жонку і дачка на свецкія мерапрыемствы, арганізаваў сумесны выступ з імі на сцэне Тульскага кінафестывалю.
смерць
15 кастрычніка 2017 года СМІ паведамілі пра раптоўнай смерці Дзмітрыя Мар'янова. Пахаванне прайшлі праз 3 дні на Хімкінскім могілках.Аб прычынах смерці казалі шмат. Ірына Лабачова у шоў «Няхай гавораць» наўпрост абвінаваціла ў гібелі Мар'янова яго ўдаву, нібыта тая атруціла мужа. Прэса прыводзіла словы Любові Толкалиной пра тое, што Зміцер ведаў аб праблемах з крывяноснымі пасудзінамі і прымаў спецыяльныя лекі.
Абвінавачванні ў злоўжыванні алкаголем пазней былі прызнаныя незаможнымі, паколькі ў дзень смерці Дзмітрый знаходзіўся ў рэабілітацыйнай клініцы. Праўда, не ў той, у якой планаваў. Брат акцёра распавёў, што той збіраўся лячыцца ад алкагалізму ў дзяржаўнай установе, у вядомага прафесара - маці аднаго. Але ў выніку апынуўся ў прыватным рэабілітацыйным цэнтры "Фенікс".
Акцёр неаднаразова скардзіўся на дрэннае самаадчуванне і боль у назе як суседзям па палаце, так і персаналу клінікі, але на скаргі пацыента персанал не звярнуў увагі. Па паведамленні следства, дырэктар бальніцы забараніла выклікаць хуткую дапамогу, маючы намер працягнуць сацыяльную адаптацыю акцёра ў сценах цэнтра. Па дапамогу звярнуўся іншы пацыент «Фенікса».
Калі прыехала хуткая, стан Мар'янова імкліва пагоршылася, артыста даставілі ў бальніцу, але было ўжо позна.
Экспертыза ўстанавіла, што сапраўднай прычынай смерці Мар'янова зьявіўся скразны разрыў задняй сценкі левага агульнай падуздышнай вены з адукацыяй масіўнай кровастраты.
У 2018 годзе Следчы камітэт пачаў крымінальную справу ў дачыненні да рэабілітацыйнага цэнтра, дзе лячыўся Дзмітрый Мар'янам. Дырэктару было прад'яўленае абвінавачванне ў прычыненні смерці па неасцярожнасці. Так як акцёру ўводзілі прэпараты, якія папярэдне не усталяваўшы супрацьпаказанняў і наяўнасці канкрэтных захворванняў. Акрамя таго, пры наяўных паказаньнях для тэрміновай шпіталізацыі своечасова гэта не было зроблена.
Прысуд Аксане Багданавай суд вынес вясной 2021, жанчына атрымала 3 гады ўмоўна і павінна была выплаціць штраф у памеры 50 тыс. Руб. і 1 млн руб. для пагашэння маральнай шкоды.
Пасля трагедыі, якая здарылася на ўдаву Мар'янова пасыпаўся град абвінавачванняў, але яна адмаўляла сваю датычнасьць да гібелі мужа. У Сеткі з'явіліся паведамленні, што Ксенія не наведвала мужа ў бальніцы і пасля яго смерці паспяшалася атрымаць від на жыхарства ў Расіі, каб аформіць спадчыну. І помнік на магіле ўлюбёнца публікі ўдава не ўстанавіла.
Гэтым займалася сям'я знакамітасці. Аднак выбар сваякоў збянтэжыў яго калег. Актрыса Алена Ксенофонтова ў сацсетцы выказала сваё меркаванне пра тое, што недапушчальна ўсталёўваць на месцы пахавання камень з вясёлкавым крыжам.
Ўдава артыста, у сваю чаргу, распавяла, што 90% людзей, якіх яна лічыла сябрамі, адвярнуліся ад сям'і. Ксенія вырашыла, што нічога не стане каментаваць, бо любыя словы і ўчынкі ўспрымуць не так, і лепш пайсці сваім шляхам. БІК, кандыдат псіхалагічных навук, ўладкавалася на працу ў цэнтр дапамогі жанчынам, якія трапілі ў цяжкую сітуацыю.
Бацькаўскія правы на дачку БІК, Анфісу, у студыі праграмы Андрэя Малахава «Прамы эфір» прад'явіў ўкраінскі бізнэсмэн Сяргей Каваленка - першы муж ўдавы Дзмітрыя Юр'евіча. Аднак ён адмовіўся ад тэсту ДНК, таму пытанне бацькоўства застаўся нявырашаным.
Пытанне спадчыны памерлага таксама доўга быў незавершаным. Артыст не пакінуў завяшчання, на яго дзве кватэры, дачны дом і банкаўскія рахункі прэтэндавалі бацька Дзмітрыя Юр'евіча, старэйшы сын і ўдава.
Ксенія не змагла заплаціць сваякам нябожчыка кампенсацыю доляй у 3-пакаёвай кватэры, таму па рашэнні суда аддала яе бацьку і сыну акцёра. Ёй дасталася 1-пакаёвая кватэра, частка сумы з рахункаў артыста, матацыкл і машына. Бацька акцёра і Данііл атрымалі дом, грошы і другі матацыкл.
фільмаграфія
- 1988 г. - «Дарагая Алена Сяргееўна»
- 1991 г. - «Каханне»
- 1999 - «Прэзідэнт і яго ўнучка»
- 2005 - «Студэнты-1»
- 2006 - «Слухаючы цішыню»
- 2007 - «Сорак»
- 2008 - «Міраж»
- 2009 г. - «Апантаны»
- 2010 - «Айцы»
- 2011 - «Нябесны суд»
- 2012 - «Асабістае жыццё следчага Савельева»
- 2014 - «Захоп»
- 2015 - «Культ»
- 2016 - «Выкідала»
- 2017 - «Узлом»
- 2018 - «Дарога з жоўтага цэглы»