біяграфія
Уладзімір Сычёв - расійскі акцёр, кар'ера якога складалася няпроста. Зорка гумарыстычнага часопіса «Ералаш» у сярэдзіне 90-х пайшла з акцёрскай прафесіі, а ў новым стагоддзі адбылося трыўмфальнае вяртанне. Сёння на рахунку артыста мноства бліскучых прац у рэйтынгавых праектах, якія зрабілі з яго зорку камедыйнага жанру.Дзяцінства і юнацтва
Уладзімір Сычёв нарадзіўся 6 чэрвеня 1971 гады ў Маскве. Хлопчык рос у небагатай савецкай сям'і. Ужо ў раннім узросце пачаў падпрацоўваць, а таксама гуляць з аднакласнікамі на грошы. Збольшага на несуцішны характар Валодзі і яго бурную фантазію паўплываў знак задыяку - блізняты. У дзяцінстве ён славіўся хуліганам і задзіра, шмат біўся, да таго ж сур'ёзна займаўся боксам.
У школе Уладзімір вучыўся адкрыта дрэнна. На яго вучобе адбіваліся частыя прагулы, падпрацоўка пасля школы, а таксама шчыльны графік здымак - хлопчык рана пачаў здымацца ў кіно. Ён любіў жартаваць над настаўнікамі, разам з аднакласнікамі раскладваў шпількі на крэслах, ўстаўляў іголкі ў ручкі і націраў школьную дошку воскам. З-за выхадак Валодзю і яго бацькоў нярэдка выклікалі да дырэктара, аднак хлопчыка ратавалі роднасныя з ёй адносіны - яна прыходзілася Сычёв цёткай.
Дакладныя навукі Уладзімір не любіў, аддаючы перавагу ім фізкультуру і французскую мову. Апошні трапіў у спіс любімых прадметаў толькі дзякуючы дамоўленасці з настаўніцай. Галіна Ягораўна аднойчы папрасіла вучня не парушаць дысцыпліну на яе ўроку, за што ён атрымаў права ціха займацца сваімі справамі падчас заняткаў, а на кантрольных яго перасаджвалі да выдатніцы, што дапамагала юнаку атрымаць добрую адзнаку.
Скончыўшы школу, Уладзімір стаў рыхтавацца да паступлення ў Дзяржаўны інстытут тэатральнага мастацтва. Яму параілі змаўчаць пра досвед здымак у кіно, а мясцовы ўчастковы, сябар сям'і, прапанаваў на сумоўі сказаць, што Станіслаўскі - гэта «Гарбачоў перабудовы тэатра».
Іспыты ў інстытут Уладзімір здаў лёгка, а ўжо на сумоўі паўтарыў фразу ўчастковага, чым увёў у некаторае замяшанне прыёмную камісію. Але, нягледзячы на гэты канфуз, яго ўзялі ў інстытут на курс рэжысёра Аляксея Барадзіна.
Падчас вучобы ў ГІТІСе студэнтам забаранялася здымацца ў кіно, і хлопец засяродзіўся на занятках. Уладзімір быў лепшым студэнтам па ўсіх дысцыплінах. Выключэннем стаў французскую мову, які ён абраў для вывучэння замест ангельскага. Яму сур'ёзна не хапала ведаў школьнай праграмы, з-за чаго так і не ўдалося атрымаць выдатна па французскай. Адзіная дрэнная адзнака пазбавіла яго чырвонага дыплома, які Сычёв мог бы атрымаць у 1993 годзе.
У кіно акцёр вярнуўся не адразу. Тады ў краіне быў крызіс, і фільмаў здымалі няшмат. Разам з былымі аднакурснікамі Уладзімір прыняў удзел у першым расійскім серыяле, а таксама уладкаваўся ў тэатр. У 1997 годзе Сычёв пайшоў з акцёрскай прафесіі і стаў зарабляць грошы, каб пракарміць сям'ю. Па словах знакамітасці, у маладосці ён займаўся рэкетам. Пра гэты перыяд біяграфіі артыст успамінае з неахвотай, але і выкрэсліваць яго з жыцця не збіраецца.
Асабістае жыццё
Першы раз Сычёв ажаніўся рана - яму было 20 гадоў, а нявесце Арыне, з якой ён пазнаёміўся на адной з дыскатэк, - усяго 17. Маладая сям'я праіснавала нядоўга: неўзабаве рамантыка з адносін знікла, муж і жонка вырашылі развесціся.У канцы 90-х Уладзімір Сычёв пазнаёміўся з будучай жонкай Алесяй Великановой. На той момант і Уладзімір, і Алеся былі ў іншых адносінах, але гэта не перашкодзіла іх пачуццям перарасці ў раман. Дзяўчына працавала ў фондзе развіцця тэлебачання, а пазней занялася бізнесам, звязаным з нерухомасцю, а Сычёв на той момант быў беспрацоўным. Цяжкасці не перашкодзілі закаханым наладзіць асабістае жыццё.
Адзін час яны жылі разам, але зарэгістраваць адносіны вырашылі незадоўга да з'яўлення на свет першай дачкі Ганны ў 2010-м. Праз 2 гады ў пары нарадзілася другая дачка Марыя. Старэйшая дзяўчынка ўжо паспрабавала свае сілы на здымачнай пляцоўцы - з'явілася ў эпізодзе фільма «Хлапечнік», дзе здымаўся яе бацька. Па словах Ані, больш за ўсё ёй спадабаліся апладысменты, якія былі зробленыя пасля адзнятыя сцэны.
Разам з жонкай і дзецьмі Сычёв выязджае на прыроду. Акцёр любіць паляваць, рыбачыць, парыцца ў лазні. Дагэтуль Уладзімір застаецца вялікім прыхільнікам адзінаборстваў, нават зрушвае тэрміны здымак, калі яны супадаюць па днях з сур'ёзнымі спаборніцтвамі. Фота- і відэасправаздачы, прысвечаныя спаборніцтвам, артыст выкладвае на сваёй старонцы ў «Инстаграме».
Уладзімір неаднаразова станавіўся героем перадач, прысвечаных яго жыцця. У 2015 годзе ён пагутарыў з Таццянай Усцінавай ў праграме «Мой герой», а ў 2020-м выступіў перад публікай тэлешоў «Лёс чалавека». У адным з інтэрв'ю Сычёв пракаментаваў і ДТЗ з удзелам Міхаіла Яфрэмава. Па словах акцёра, яму па-чалавечы шкада калегу, але злачынства застаецца злачынствам.
Адзін час Сычёв займаўся развіццём дзіцячай акцёрскай школы. Пазней яе прыйшлося закрыць з-за вялікай занятасці артыста. Уладзімір не мог надаваць дастаткова часу сваім падапечным. Сёння ў яго ў прыярытэце прафесія.
Знакамітасць падтрымлівае фізічную форму заняткамі ў трэнажорнай зале. Асноўныя практыкаванні - праца на «жалезе», з грушай і расцяжкі.
фільмы
У кіно Уладзімір Сычёв трапіў у 12-гадовым узросце дзякуючы ўдаламу збегу абставінаў. Для перавыхавання хлопчыка адправілі ў дзіцячы піянерскі лагер, дзе яго зрабілі сцяганосцам. Там ён разам з дэлегацыяй быў запрошаны ў Палац піянераў як адзіны сцяганосец. На аглядзе яго заўважылі і запрасілі на першыя кінапробы.
Уладзімір спрабаваўся на ролю ў фільм «Даўжнік», але яго не ўзялі. Пазней хлопчыка запрасілі ў кіначасопіс «Ералаш», які і стаў стартавай пляцоўкай у кар'еры. Праект здымаўся для дзяцей, і галоўнымі ўдзельнікамі таксама былі дзеці, таму здымачны працэс для юнага акцёра праходзіў у камфортных умовах. Для першага эпізоду пад назвай «Бразільская сістэма» Уладзіміру прыйшлося вучыцца трапляць сапраўды ў вароты, але кадры з мячом у выніку былі зняты з дапамогай дублёра - хлопчыка з дзіцячага складу «Спартака».
Сычёв часта падарожнічаў для здымак «Ералаша». Адным з найлюбых месцаў была Ялта, дзе ён здымаўся і адпачываў. Увосень дзяцей, якія былі задзейнічаныя ў здымках, адпраўлялі ў мясцовую школу, якую юны акцёр нярэдка прагульваў. Апошнім выпускам «Ералаша» для Уладзіміра стаў эпізод «Металалом», які выйшаў на экраны ў 1987 годзе.
Юнака запрашалі на здымкі і іншых праектаў. У 1985 году свет убачыў карціну «шкоднай нядзеля», знятую ў незвычайным для савецкага гледача стылі камедыйнага фарсу. Там юны акцёр сыграў другарадную ролю Паўлуха.
На час вучобы ў ГІТІСе Уладзімір спыніў здымацца. Пасля заканчэння інстытута яму, як і іншым акцёрам таго часу, аказалася складана вярнуцца ў прафесію. Крызіс паглынуў сферу кіно, і толькі нешматлікія студыі працягвалі здымаць. Сычёв разам з аднакурснікамі стаў удзельнікам здымак шматсерыйнага фільма «Дробязі жыцця», які выходзіў на экраны з 1992 па 1997 год. У 1994-м Уладзімір з'явіўся ў карціне «Серп і молат» рэжысёра Сяргея ліўневыя.
Пасля заканчэння здымак у «Дробязі жыцця» Сычёв на некаторы час знік з кіно, вярнуўшыся толькі праз 2 гады. У 1999-м акцёр стаў на ўлік у «Масфільме» і чакаў запрашэнняў на пробы. Хутка яго паклікалі на эпізадычную ролю ў камедыйным фільме «ДМБ» Рамана Качанава, дзе Уладзімір сыграў сцюарда.
З таго моманту артыста рэгулярна сталі здымаць у расійскіх серыялах, дзе яму даставаліся эпізадычныя ролі. Уладзіміра можна ўбачыць у папулярных серыялах «Дальнабойнікі», «Татавы дочкі», «Свой-чужы». Уваходным квітком у свет вялікага кіно стаў для артыста «Бумер», дзе, апроч яго, зняліся Уладзімір Удавічэнка, Сяргей Горобченко, Андрэй Мярзлікін. Спартыўная падрыхтоўка (пры росце 173 см вага Сычова складае 87 кг) дазваляла лёгка спраўляцца з ролямі бандытаў, простых хлопцаў або, наадварот, вартавых парадку.
Вялікі драматычнай роляй для акцёра стаў вобраз Канавы з фільма Станіслава Міціна «Любка», які выйшаў у 2009 годзе. Аднак найбольшую вядомасць Уладзіміру прынеслі здымкі ў 250-серыйным праекце «Дворык». Сітком, які выйшаў на расійскія тэлеэкраны ў 2010-м, карыстаўся поспехам у гледачоў дзякуючы прастаце і неверагоднай праўдападобнасці. Жыхары 3-павярховай «сталінкі» былі паказаны пэўна, а гісторыі іх жыцці нікога не пакінулі абыякавымі.
Адной з яркіх работ у рэпертуары артыста стала роля бандыта Семы у крымінальнай камедыі Канстанціна Бусловым «Бабло». Фільм быў прадстаўлены на расійскіх кінафестывалях, дзе яго цёпла прынялі крытыкі і публіка.
Наступным прыкметным праектам з удзелам Сычова стаў серыял «Фізрук», які распавядае аб выхадцах з 90-х, якія шукаюць сваё месца ў сучасным жыцці. Акцёра запрасілі на ролю Аляксея Аляксеевіча па мянушцы Псіх, лепшага сябра галоўнага героя камедыі Тамаша, якога сыграў таленавіты Дзмітрый Нагіеў.
З Дзмітрыем ва Уладзіміра адразу склаліся выдатныя адносіны. Аказалася, што тэлевядучы вырас на «Ералаш» і бачыў фільм «Бумер», у якім гуляў акцёр, гэта зблізіла артыстаў. Прэм'ера серыяла адбылася ў 2014 годзе на тэлеканале ТНТ. Поспех карціны дазволіў падоўжыць яе спачатку на 2-й сезон, а пасля і на 3-й, які паказалі па тэлевізары восенню 2015 года.
У сакавіку 2015 года адбылася прэм'ера серыяла «Закон каменных джунгляў», дзе Сычёв сыграў адну з галоўных роляў. Яму дастаўся персанаж па імі Валерый Віктаравіч Анціпенка, сябар бацькі Гошы, малодшага хлопца ў падлеткавым бандзе. Серыял апынуўся паспяховым і зацікавіў тэлегледачоў, таму яго працягнулі на 2-й сезон. Акцёр называе гэты праект адным з найбольш паспяховых у сваёй творчай біяграфіі.
Неўзабаве рушыла ўслед праца ў серыялах, заслужылі асаблівую папулярнасць у гледачоў, - дэтэктыўным фільме «Радзіма» і камедыі «Вы ўсё мяне бесите».
У гэтых праектах акцёр паўстаў ва другарадных ролях, але героі Сычова, як заўсёды, атрымаліся яркімі і запамінальнымі. Упадабаны жанр Уладзіміра - камедыі. У 2016 годзе ён з'явіўся ў камедыйнай кінастужцы «сэлф # Selfie», дзе таксама згулялі Канстанцін Крукаў, Алена Подкаминская, Павел Дзеравянка.
Праз год у пракат выйшла кінастужка «Хлапечнік», дзе Сычёв пераўвасобіўся ў незвычайнага персанажа - фантому дайвера. Таксама ён прыняў удзел у праектах «Невядомы», «Форс-мажор», «Не смей, Мацільда».
Артыст працягвае супрацоўніцтва з кампаніяй МТС, для якой здымаецца ў серыі рэкламных ролікаў разам з калегам па серыяле «Фізрук» Дзмітрыем Нагіевым. У 2018 годзе з'явілася відэа, прысвечанае тарыфным плане «Тарифище», у якой адна роля дасталася гераіні праграмы «Добрай ночы, маляняты!» Каркушей. Новыя відэаролікі рэкламы МТС атрымалі назву «Птушка» і «Піяніна».
Зараз кінакар'ера акцёра знаходзіцца на ўздыме. Толькі за 2018 год фільмаграфія Сычова папоўнілася трыма кінастужкамі. У камедыйным серыяле «Гранд», працягу сіткама «Гатэль" Элеон "», Уладзімір сыграў «блатнога» прыяцеля галоўнага героя Льва Глябовіча (Аляксандр Лыков), саўладальніка гатэля Grand Lion.
Іншым шматсерыйнага праектам у рэпертуары артыста стаў фільм «Улетный экіпаж», дзе ён выканаў ролю начальніка авіякампаніі «Захапленне Авія".
Свой уклад Сычёв ўнёс і ў стварэнне крымінальнай камедыі «Клубаре», дзе ў галоўнай ролі паўстаў рэпер Баста. У 2019 году Ўладзімір з'явіўся ў акцёрскім складзе двух фільмаў - «Дарагі тата" і "Каманда мары».
Уладзімір Сычёв зараз
У сакавіку 2020 года на тэлеэкранах стартаваў паказ чарговага праекта з удзелам Сычова - камедыйнага серыяла пра каханне да радзімы «Патрыёт». На восень быў анансаваны моладзевы трылер «Спайс бойз», у якім Уладзімір згуляў аднаго з галоўных герояў.Крыху раней у Краснаярску стартавалі здымкі спартыўнай драмы «Пачаць спачатку». У фільме артыст пераўвасобіўся ў трэнера зборнай па рэгбі, які пасля 20-гадовай кар'еры ў сталіцы вяртаецца на малую радзіму.
Першай прэм'ерай 2021-га ў фільмаграфіі акцёра стала карціна «Ратуйце Колю!» Дзмітрыя Губарава. Разам з Ноннай Грышаеву, калегам па здымак у гэтай камедыі, Сычоў пабываў у студыі Івана Урганта на шоў «Вячэрні Ургант». Артысты распавялі пра працу над фільмам.
фільмаграфія
- 1985 - «шкоднай нядзеля»
- 1992-1997 - «Дробязі жыцця»
- 2003 - «Бумер»
- 2007-2011 - «Татавы дочкі»
- 2008 - «Небяспечная сувязь»
- 2010 - «Дворык»
- 2012 - «Аднойчы ў Растове»
- 2014-2016 - «Фізрук»
- 2014 - «Выпускны»
- 2015 - «Закон Каменных Джунгляў»
- 2015 - «Радзіма»
- 2016 - «Хлапечнік»
- 2017 - «Вы ўсё мяне бесите!»
- 2018 - «Улетный экіпаж»
- 2018 - «Клубаре»
- 2018 - «Фізрук ратуе Расею»
- 2018 - «Гранд»
- 2019 - «Дарагі тата»
- 2019 - «Каманда мары»
- 2019 - «Мамчын сынок»
- 2020 працэнта - «# вмackeшoу»
- 2020 працэнта - «Карані»
- 2020 працэнта - «Патрыёт»
- 2020 працэнта - «Спайс бойз»
- 2020 працэнта - «Цень зоркі»
- 2020 працэнта - «Драпежнікі»