біяграфія
Пётр Красилов ў адным інтэрв'ю прызнаўся, што яму падабаецца гуляць зладзеяў-палюбоўнікаў. У такіх герояў складаны характар, гэта заўсёды цікава і патрабуе ад акцёра большай аддачы, каб у гледача паўстала сімпатыя да адмоўнага персанажа. А быць героем-палюбоўнікам мужчыну ўсё роўна даводзіцца на пэўным этапе жыцця.«Кожны ж марыць пакараць жанчын адным толькі поглядам".Дзяцінства і юнацтва
Пётр Красилов з'явіўся на свет летам 1977 года ў адным з радзільных дамоў сталіцы, хоць сям'я ў той час жыла ў падмаскоўнай Балашысе. Бацькі Красилова не мелі дачынення ні да тэатра і кіно, ні да іншага выгляду мастацтва. Хіба што мама Вольга Пятроўна працавала ў Маскоўскім цырку, сакратаром Юрыя Нікуліна. Ды і ў самога Пеці ў дзяцінстве не было жадання абавязкова стаць артыстам: хлопчык захапляўся спортам, асабліва вылучаючы некаторыя віды адзінаборстваў, а таксама наведваў заняткі фігурным катаннем.
Апошні від спорту не падабаўся юнаму Красилову, але Пеця спраўна хадзіў на каток 6 гадоў і не кідаў канькі, баючыся парушыць маму.
Першай артыстычныя схільнасці Пеці заўважыла настаўніца літаратуры, якая вяла ў школе творчы гурток. Яна запрасіла раскаванага пяцікласніка на невялікую ролю ў пастаноўку «Цмок», якая і стала вызначальнай у біяграфіі акцёра. Цяпер Красилов наведваў не толькі спартыўныя секцыі, але і заняткі тэатральнага гуртка.
Пасля 8-га класа падлетак перайшоў у іншую сталічную школу, дзе быў тэатральны клас. Але ў новай навучальнай установе правучыўся нядоўга: Пятру дрэнна даваліся агульнаадукацыйныя прадметы. Прыйшлося вярнуцца ў родную школу, дзе Красилов раней захапляўся біялёгіяй і хіміяй.
Здаецца, ківач кіўнуўся ў процілеглы ад лицедейства бок: Пеця задумаўся аб прафесіі фармацэўта. Але ўсё вярнулася на кругі свая, калі яго зноў запрасілі ў тэатральны гурток. Там-то таленавітага юнака і заўважыў вопытны выкладчык акцёрскага майстэрства Барыс Галубоўскі. Ён прыняў выпускніка адразу на 2-й курс тэатральнага каледжа РАЦІ.
Пасля заканчэння каледжа Пётр Красилов ўжо дакладна ведаў, якім шляхам пойдзе далей. Ён з першай спробы паступіў у тэатральнае вучылішча імя М. С. Шчэпкіна і ў 1999 годзе стаў дыпламаваным акцёрам.
Успамінаючы студэнцкія гады, акцёр кажа, што яны апынуліся для яго зусім не бясхмарнымі. На 2-м курсе хлопец зламаў нагу, ды так няўдала, што лекары прагназавалі будучаму артысту пажыццёвую кульгавасць. Вось тут Красилову і прадставілася магчымасць выпрабаваць сілу волі і ўменне змагацца з цяжкасцямі: ён прыклаў неймаверныя намаганні і пераадолеў усе наступствы траўмы.
тэатр
Першым месцам працы Пятра Красилова стаў Тэатр Савецкай Арміі, у якім малады акцёр адначасова праходзіў вайсковую службу. Адсюль артыст перабраўся на падмосткі тэатра «Сфера». Нейкі час Пётр служыў у «Ленкоме» Марка Захарава, але яму давяралі толькі выхады ў масоўцы.
У 2001 годзе творчая біяграфія Пятра Красилова зрабіла чарговы віток: маладога чалавека прынялі ў трупу Расійскага акадэмічнага моладзевага тэатра. На гэтых падмостках артыст упершыню адчуў смак славы: яму прапанавалі ключавую ролю ў спектаклі «Эраст Фандорин». За гэтую працу Пётр Красилов атрымаў першую прэстыжную ўзнагароду - прэмію «Чайка».
Потым былі бліскуча згуляныя ролі ў спектаклях «Вішнёвы сад», «Чырвонае і чорнае», «Інь і Ян», «Капітанская дачка» і «Запрашэнне на пакаранне смерцю», пастаўленыя на сцэне РАМТ. Папулярнасць артыста набірала абароты, і неўзабаве яго пачалі запрашаць рэжысёры іншых тэатраў.
Па запрашэнні мастацкага кіраўніка тэатра імя К. С. Станіслаўскага Пётр Красилов ўдзельнічаў у спектаклях «Шклянка вады» і «Майстар і Маргарыта». У пастаноўцы па творы Міхаіла Булгакава ён сыграў ролю паэта Бяздомнага.
Запамінальнымі тэатральнымі праектамі акцёра сталі ролі Яна ў «Рок-н-рол», Труффальдино ў «жаніхі з таго свету» і Макса ў «Жонцы на дваіх». Ўдзельнічае Пётр Красилов і ў якія карыстаюцца немалой папулярнасцю антрэпрызны спектаклях Незалежнага тэатральнага праекта «Боінг-Боінг», «Тэатр па правілах і без» і «Лютыя танцы».
На тэатральных падмостках Красилов рэалізуе мару гуляць сур'ёзныя ролі. Акцёр ўжо не выходзіць у вобразе Фандорина, лічыць, што мужчыну сярэдняга ўзросту не ўласцівыя ўчынкі маладых. У 2018-м Пётр ганараваўся прэміі «Зорка тэатрала» за лепшую ролю другога плана ў пастаноўцы «Дэмакратыя», у якой сыграў шпіёна «Штазі» (контрвыведкі ГДР). У тым ліку і гэтага персанажа мелі на ўвазе чыноўнікі Міністэрства культуры РФ, прадстаўляючы артыста да ўзнагароджання Ганаровай граматай Прэзідэнта Расіі.
У 2019 годзе Акадэмічны маладзёжны тэатр выпусціў спектакль па п'есе Тома Стопарда «Праблема». Героі пастаноўкі - навукоўцы Інстытута мозгу. Таму, як растлумачыў Пётр, пра адносіны мужчыны і жанчыны, пра адзіноту і праблеме выбару распавядаецца пасродкам навуковай тэрміналогіі. І трэба пастарацца, каб глядач за складанымі канструкцыямі зразумеў, што гаворка ідзе пра каханне.
фільмы
Кінематаграфічная кар'ера Пятра Красилова пачалася некалькі пазней, чым тэатральная: артыст дэбютаваў у кіно ў 2003 годзе. Стваральнікі гістарычнага серыяла «Бедная Насця» запрасілі Красилова адразу на галоўную ролю - князя Міхаіла Рапніна. Праект, у якім, акрамя Красилова, згулялі ключавых персанажаў Алена Корыкава, Данііл Страхаў, Вольга Остроумова і Кацярына Клімава, прынёс пачаткоўцу акцёру першае каханне тэлегледачоў.Слава, вялізная і ўсёабдымная, прыйшла да акцёра пасля выхаду на экраны камедыйна-меладраматычнага серыяла «Не нарадзіся прыгожай», які пасля апынуўся суперхітом. Ролі ў ім дасталіся Нэлі Уваравай, Юліі Такшиной, Рыгору Анціпенка, Вользе Ламаносава і іншым маладым калегам. Усе ўдзельнікі фільма пасля яго выхаду прачнуліся знакамітымі. Пётр Красилов сыграў аднаго з ключавых герояў - Рамана Маліноўскага.
У 2006 годзе Пётр Красилов, будучы зоркай тэлебачання, выканаў галоўную ролю ў сіткомаў «Усё змяшалася ў доме». А праз год ён упершыню зняўся ў вялікім кіно - гэта быў камедыйны дэтэктыў «Піражкі з бульбай».
У 2007-м прыхільнікі акцёра ўбачылі свайго фаварыта ў зусім новым і нечаканым амплуа камандзіра дыверсійнай групы дэсантнікаў у крымінальнай драме «Другое дыханне», знятай Міхаілам Туманишвили. Тады ж выйшлі камедыі «Палёт фантазіі» і «Адкуль бяруцца дзеці», ва ўсіх названых праектах Пётр Красилов сыграў галоўныя ролі.
У 2010 году акцёр з'явіўся ў трагікамедыі Юліі Ауг «Варэнне з сакуры» у вобразе дырэктара прадпрыемства, у якога не атрымліваецца наладзіць адносіны ў калектыве. На дапамогу прыходзіць саветнік з Японіі, але галоўны герой не ўспрымае нязвыклыя рускаму менталітэту метады працы.
У 2-серыйнай меладраме ўсё таго ж Міхаіла Туманишвили «Моцная слабая жанчына» Красилов трапляе ў любоўны чатырохкутнік з Карынай Андоленко, Кацярынай Клімавай і Аляксеем Макаравым.
У наступным годзе Красилова ўбачылі ў 2-м сезоне папулярнага прыгодніцкага серыяла «Запiскi экспедытара Апошняй канцылярыі», у якім ён пераўвасобіўся ў служачага сакрэтнага ведамства Сямёна Плахава. Гэта таксама адзін з ключавых персанажаў, разам з героямі Сяргея Чонишвили і Ганны Снаткиной.
У тым жа 2011-м Пётр Красилов з'явіўся ў дэтэктыўнай меладраме «Здзіві мяне», знятай Андрэем Шчарбініна. Па сюжэце ў героя Красилова раман з гераіняй Святланы Ходчанкавай. Акрамя іх, у карціне зняліся Барыс Галкін і Наталля Брага.
Высока ацанілі тэлегледачы і крытыкі працу Пятра Красилова ў 4-серыйнай меладраме «Матуля мая», дзе любімы акцёр сыграў манаха, прадэманстраваўшы сваё бліскучае майстэрства пераўвасаблення і здольнасць гуляць у самых нечаканых амплуа.
У меладраме «Вернешся - пагаворым» гледачы зноў убачылі Пятра ў зорнай ролі. У персанажаў Красилова і Андрэя Фединчика аднолькавыя імя і прозвішча, што і прыводзіць да блытаніне, калі самалёт, на якім ляцелі мужчыны, трывае крушэнне.
Пятру давялося згуляць брата маці Людмілы Гурчанка ў аднайменным біяграфічным серыяле. На ролю знакамітай актрысы і спявачкі адважылася Юлія Пересильд. Дзяўчына выканала ў фільме песні «Пяць хвілін», «Давай закурым». Фронтмэн гурта «Любэ» Мікалай Расторгуев ў вобразе аднаго Гурчанка Марка Бернеса праспяваў «Жураўлі» і «Маскоўскія вокны».
У 2016 годзе на экраны выйшлі два яркіх фільма-спектакля - «Запрашэнне на пакаранне смерцю» і «Подходцев і двое іншых». Абодва пастаўленыя на сцэне Расійскага акадэмічнага моладзевага тэатра, у якім служыць Пётр Красилов.
Акцёр паспявае не толькі здымацца ў новых кінафільмах, але і шмат працуе на сцэне. У 2017 годзе на падмостках якая стала яму роднай РАМТ тэатралы назіралі за гульнёй Красилова ў спектаклях «Ladies night. Толькі для жанчын »,« Чэхаў-GALA ».
Пятра нярэдка запрашаюць прыняць удзел у папулярных тэлепраектах. У 2006 годзе ён стаў удзельнікам любімага мільёнамі шоў «Танцы на лёдзе», дзе ў пары з Аксанай Грышчук дайшоў да лідэрскай пазіцыі.
Магчыма, той факт, што артыст прыстойна навучыўся трымацца на катку, стаў вырашальным пры выбары Пятра на галоўную ролю ў спартыўнай драме «Каралева лёду». Акцёр выканаў ролю амбіцыйнага маладога фігурыста, апошнюю надзею трэнера ў выкананні Таццяны Догілева. У кадры спартсмен і настаўнік каталіся на каньках, у якіх выступалі ў «Танцах на лёдзе».
А ў 2010 годзе артыст зноў папоўніў спіс удзельнікаў лядовага шоу, але цяпер гэта быў «Ледніковы перыяд». Пётр выступаў у пары з Маргарытай Дробязко. Асабліва гледачам запомніўся танец "Жорсткі раманс», які ўразіў сваёй запалам і яркімі эмоцыямі.
Асабістае жыццё
Будучы студэнтам Шчэпкінскага вучылішча, Пётр Красилов сустракаўся з аднакурсніцай і цяпер вядомай актрысай Кацярынай Клімавай, але студэнцкі раман апынуўся кароткім.
З першай жонкай Наталляй Селіванава акцёр пазнаёміўся, калі працаваў у тэатры Савецкай арміі. Наталля ўжо пабывала ў шлюбе з калегам Міхаілам Безобразовым і зусім не спяшалася зноў пайсці пад вянец. Але пасля знаёмства з Красиловым дзяўчына змяніла стаўленне да шлюбу і прыняла прапанову Пятра.
Маладыя людзі сімпатызавалі адзін аднаму з першай сустрэчы. У грамадзянскім шлюбе з'явіўся сын Іван, але дзіця не ўмацаваў адносіны пары - неўзабаве акцёры рассталіся, пражыўшы разам у агульнай складанасці каля двух гадоў.
У 2005 годзе асабістае жыццё Пятра Красилова зноў зайграла яркімі фарбамі: ён ажаніўся на акторцы Ірыне Шабека. Праз год у мужоў нарадзілася дачка Саша. Сям'я старалася як мага больш часу праводзіць у поўным складзе, але, як стала вядома, гэта не так проста.
У 2017 годзе з'явілася інфармацыя, што Ірына адправілася вучыцца на фатографа ў Лос-Анджэлес, прыхапіўшы з сабой дачка Аляксандру. У Амерыцы сям'я набыла кватэру, Саша ходзіць у школу і вучыцца музыцы. Таму артыст бачыўся з роднымі, калі наступалі школьныя канікулы.
Чуткі аб разладзе ў сям'і артыста часта ўзнікалі ў СМІ. У інтэрв'ю Пётр прызнаўся: ён быў упэўнены, што адносіны на адлегласці не стануць прычынай астуджэння. Але менавіта так і здарылася. З-за таго, што бацькі Аляксандры рэдка бачыліся, гэта прывяло да паступовага згасанню пачуццяў. Пасля разводу Шабека палічыў за лепшае застацца ў Амерыцы. Красилов ж наладзіў адносіны з першай сям'ёй, у якой у яго расце сын. Да гэтага акцёр не меў зносіны з Ванем, па чутках, па патрабаванні Ірыны.
У сацыяльных сетках «Инстаграм», «Твітэр» і «Фэйсбук» прыхільнікі Красилова завялі фанацкія старонкі, дзе публікуюць фота любімца, кадры з фільмаў і тэатральных праектаў. Асабістых акаўнтаў у Пятра няма.
У пачатку 2000-х высокі (рост 180 см) і сімпатычны акцёр зняўся ў рэкламным роліку, пра што пазней успамінаў як пра спосаб зарабіць хуткія грошы. Праславяць пасля ролі ў «Беднай Насці», Красилов адзначыў, што наўрад ці яшчэ раз прыме падобныя прапановы.
Пётр Красилов зараз
Акцёрская прафесія залежная, і ня артыст вырашае, здымацца ці не здымацца. Так Пётр Красилов тлумачыць, чаму перастаў з'яўляцца на кінаэкране і папаўняць фільмаграфію. Цяпер яго больш вабіць тэатральная сцэна.Увесну 2021 году разам з Аленай Біруковай і Марыяй Парошынай артыст прадставіў спектакль «Калі анёлы жартуюць». Дарэчы, гэтая пастаноўка стала лепшы антрэпрызай XVIII фестывалю «Амурская восень».
фільмаграфія
- 2004 г. - «Бедная Насця»
- 2006 - «Не нарадзіся прыгожай»
- 2007 - «Эксперты»
- 2008 - «Другое дыханне»
- 2009 г. - «Лапушка»
- 2010 - «Варэнне з сакуры»
- 2011 - «Запiскi экспедытара таямніцай канцылярыі»
- 2012 - «Ідэальны шлюб»
- 2015 - «Вернешся-пагаворым»
- 2015 - «Людміла Гурчанка»