біяграфія
Вольга Тумайкіна - запатрабаваная акторка кіно і тэатра, у 2007 годзе удастоеная звання «Заслужаная артыстка РФ», што пацвердзіла высокі ўзровень яе прафесіяналізму. Зараз знакамітасць з лёгкасцю ўвасабляе любыя вобразы: ад сур'ёзных драматычных роляў, заснаваных на тонкай псіхалагічнай трагедыі, да вясёлых і камічных персанажаў.Дзяцінства і юнацтва
Вольга нарадзілася 2 красавіка 1972 годзе ў культурнай сталіцы Сібіры, горадзе Краснаярску. Яе сям'я была далёкая ад мастацтва: бацька працаваў у крымінальным вышуку, а маці прысвяціла жыццё сферы гандлю - займала пасаду дырэктара крамы. Калі дзяўчынцы споўнілася 6 гадоў, бацькі падалі на развод, Оля засталася з мамай. Неўзабаве ў яе з'явіўся айчым, а яшчэ праз час - малодшы зводны брат Васіль, які цяпер працуе эканамістам.
Каханне дзяўчынкі да тэатра выявілася не адразу. У юным узросце Оля захапілася мастацкай літаратурай, разам з героямі перажываючы ўсё драмы і радасці, і толькі пазней даведалася пра тэатр. Тумайкіна настолькі захапіў гэты свет, што яна вырашыла абавязкова стаць актрысай. Зрэшты, тэатральныя памкненні не знайшлі разумення ў сваякоў, бо маці ў будучыні хацела перадаць стырно кіравання бізнесам дачкі, аднак адгаворваць Олю ад выбару не стала.
Школьная жыццё Тумайкіна таксама была насычанай. Дзякуючы любові да літаратуры і немалога багажу ведаў юная артыстка вяла ўрокі для аднакласнікаў падчас хваробы настаўнікаў. Выкладчыцкі склад не мог нарадавацца на таленавітую вучаніцу і іншае ёй кар'еру ў адукацыйнай сферы. А для Вольгі гэта былі першыя крокі па пераўвасабленню ў ролю - яе першы вобраз, сыграны для публікі.
Калі прыйшоў час выбіраць вышэйшая навучальная ўстанова, Вольга не вагаючыся падала дакументы ў тэатральную вучэльню Масквы. Яе выбар упаў на Школу-студыю МХАТ, якая падарыла свету мноства таленавітых акцёраў. Але экзаменацыйная камісія на чале з Алегам Табаковым талент дзяўчаты не ацаніла, і Тумайкіна была вымушаная шукаць іншую навучальную ўстанову.
Пробы у Тэатральную вучэльню імя Б. Шчукіна апынуліся больш паспяховымі, і на 5 гадоў Вольга стала студэнткай гэтай ВНУ. Яна вучылася ў майстэрні Алы Аляксандраўны Казанскай, выхаванцамі якой раней лічыліся Сяргей Макавецкі, Юлія Рутберг, Аляксей Краўчанка і іншыя.
Асабістае жыццё
Асабістае жыццё Тумайкіна выявілася не такой вясёлкавай, як яе кар'ера. З будучым грамадзянскім мужам Андрэем Бондарам, беларусам па нацыянальнасці, артыстка пазнаёмілася ў маладосці, падчас вучобы ў вучылішчы. Малады чалавек таксама вучыўся на акцёра. Паміж імі завязаўся раман, і праз некаторы час закаханыя сталі жыць разам. Спачатку пачуцці мужа і жонкі былі агорнутыя рамантыкай: абодва адзін за аднаго перажывалі на іспытах, радаваліся поспехам у вучобе. У інтэрнаце жылося весела, да таго ж дапамагала мама Вольгі, якая высылала маладым грошы і пасылкі з прадуктамі.Аднак з часам сумесны побыт ператварыўся ў кашмар. Андрэй не здолеў рэалізавацца ў прафесіі, сышоў у бізнэс. У інтэрв'ю акторка з уздрыгам успамінае той перыяд: муж апынуўся жорсткім тыранам, які не баяўся пускаць у ход кулакі. У 1996 годзе ў пары нарадзілася дачка Паліна, але гэта не дапамагло палепшыць сямейную атмасферу. А ў 1998-м муж выканаўцы збанкрутаваў. Фінансавыя цяжкасці пагоршылі і без таго змрочную атмасферу, якая панавала ў доме.
У канчатковым выніку артыстка набралася смеласці і пайшла ад мужа-дэспата, але неўзабаве яе чакала іншая трагедыя: Андрэй хітрасцю адабраў у знакамітасці дачка і забараніў ёй мець зносіны з маці. Ён хаваў Паліну, за 1,5 гады дзяўчынка змяніла 6 школ.
Разам з дачкой Бондар пасяліўся у Нагінску, дзе адкрыў уласную сетку гульнявых аўтаматаў. Рашэннем суда дзяўчынку пакінулі жыць з бацькам, і толькі праз некалькі гадоў Тумайкіна дамаглася права мець зносіны з уласным дзіцем. Атрымаўшы сярэднюю адукацыю, Паліна вырашыла працягнуць сямейную традыцыю і паступіла ў Шчукінскае вучылішча, дзе калісьці вучыліся яе бацькі.
У 2008 годзе Тумайкіна нарадзіла другую дачку Марусю, але пра спадарожнік яна выбірае маўчанне. У інтэрв'ю згадала, што адчувае пачуццё падзякі да бацькі малодшай дачкі, бо ён падарыў ёй шчасце зноў стаць маці. Сваім дзецям акторка надае ўвесь вольны час, з Марусяй рэгулярна выязджае на адпачынак. Фота з вандровак трапляюць на персанальную старонку знакамітасці ў «Инстаграме».
Неўзабаве акторка зноў закахалася. Першы час Вольга называла выбранніка выключна на вы, бо найперш цаніла яго як аднаго. Аб розных перыядах асабістым жыцці, пра дзяцей і цяперашнім любасны артыстка распавяла ў эфіры перадачы Барыса Корчевникова «Лёс чалавека».
тэатр
Вольга марыла пра кар'еру тэатральнай актрысы, і калі пасля заканчэння вучылішча ў 1995 годзе яе запрасілі ў трупу знакамітага Тэатра імя Я. Вахтангава, яна была шчаслівая. Першай роляй стала прынцэса Татарская Адельма з пастаноўкі «Прынцэса Турандот». Тэатральная супольнасць вельмі добразычліва паставілася да маладой акторцы: падчас рэпетыцый старэйшыя калегі кожны раз імкнуліся падбадзёрыць артыстку і дапамагчы ёй асвойтацца.
Неўзабаве нават з'явілася традыцыя, звязаная з Вольгай: выканаўца пазнавала навіны адной з апошніх у тэатры. Калегі, імкнучыся паджартаваць над ёй, прыходзілі ў грымёрку, расказвалі пра падзею двухдзённай даўніны і назіралі за рэакцыяй артысткі. Гэтыя мілыя жарты не толькі весялілі тэатральную трупу, але і падабаліся самой Тумайкіна.
Вольга хутка дамаглася славы і папулярнасці, заняўшы месца ў ліку вядучых акторак тэатра. На сцэне яна сыграла шэраг характэрных роляў, сярод якіх былі Паліна Андрэеўна з пастаноўкі «Чайка», Проні Пракопаўны з камедыі «За двума зайцамі» і мноства іншых яркіх і запамінальных вобразаў.
Як і многія калегі, Тумайкіна марыла згуляць у рэжысёра Римуса Туминаса, аб работах якога хадзілі легенды. Ёй практычна гэта атрымалася: мастацкі кіраўнік вырашыў задзейнічаць акторку ў сваёй пастаноўцы «Троил і Крессида», але Вользе давялося адмовіцца з-за цяжарнасці.
Не менш яркая лёс апынулася ў пастаноўкі «Дзядзькаў сон», дзе выканаўцу паставілі на ролю Марыі Маскалёва, першай дамы горада. Тады Тумайкіна здалося, што вобраз занадта складаны для яе, і артыстка аддала перавагу больш камедыйную Соф'ю Фарпухину, якая паўстае перад гледачамі ў нецвярозым выглядзе. Выканаўца настолькі бліскуча справілася з роляй, што пару разоў да яе ў грымёрку заходзілі работнікі праверыць, ці не п'яная ці актрыса на самай справе. А вось Маскалёва Вольга ўсё ж згуляла, але ўжо ў пастаноўцы Тэатра імя М.Н. Ярмолавай.
2017-ы прынёс знакамітасці чарговую яркую працу ў тэатральнай пастаноўцы па п'есе Уільяма Шэкспіра «Рычард III». Вольга бліскуча прадставіла на сцэне вобраз герцагіні Йоркскай, за што праз год была намінаваная на прэмію «Зорка тэатрала» як лепшая выканаўца жаночай ролі другога плана.
Фільмы і тэлепраекты
Не менш паспяхова развівалася і кінакар'ера артысткі. Яе дэбют адбыўся ў 2000 годзе ў фільме «Новы год у лістападзе», дзе зорка згуляла эпізадычную ролю. Першую папулярнасць Тумайкіна прынесла камедыя «Яды, ці Сусветная гісторыя атручванняў». У гэтай карціне Карэна Шахназарава акторка ўвасобіла на экране вобраз Зоі Філімонавай, майстры спорту па веславанні і па сумяшчальніцтве палюбоўніцы галоўнага героя.
Затым рушылі ўслед невялікія працы ў дэтэктыўных і сацыяльных серыялах, такіх як «ментовско вайны - 2», дзе Вольга згуляла буфетніцу, «крымінальнага вышуку. Простыя хлопцы - 1 », дзе з'явілася ў ролі экскурсавода, і іншых. Нягледзячы на жанравую спецыфіку гэтых тэлепраектаў, артыстка здолела надаць сваім персанажам камічныя рысы. Пазней у інтэрв'ю Тумайкіна прызналася, што ў ёй ёсць нейкая іскра, дзякуючы якой нават самая драматычная мініяцюра ў яе выкананні абрастае ноткамі гумару.
У 2008 годзе знакамітасць знялася ў серыі «Генеалагічнае дрэва» папулярнага сіткама «Мая выдатная няня». Тут Тумайкіна прымерыла на сябе вобраз графіні Вольгі Тарноўскай, якая прыехала з Парыжа ў дом Максіма Шаталін, свайго першага каханага. У 2010-м публіка ўбачыла комедиантку ў навагоднім фільме «Ёлкі», дзе разам з актрысай зняліся Марыя Парошына, Сяргей Светлакоў, Іван Ургант і іншыя выканаўцы.
З вядучым праграмы «Вячэрні Ургант» Тумайкіна сустрэлася праз год на здымках карціны «выкрутасы». Тут знакамітасць згуляла невялікую, але яркую ролю дырэктара школы Алы Андрэеўны.
Яркай работай Тумайкіна ў кіно стаў тэлепраект пра жыццё савецкай актрысы Людмілы Гурчанка. Серыял раскрывае перыяд юнацтва і сталення знакамітасці і сабраў сапраўды зорны склад выканаўцаў. Вольга паўстала перад тэлегледачамі ў вобразе Кіры Георгіеўны, свякрухі Гурчанка. Прэм'ера адбылася ў 2015-м. У тым жа годзе выйшаў фільм «У сузор'і Стральца», дзе Тумайкіна пераўвасобіліся ў легендарную Кацярыну Фурцевой.
У 2018 годзе з удзелам выканаўцы прайшла прэм'ера серыяла «Дыназаўр». Тэлефільм пра які выйшаў з турмы злодзею Бабуліны (Андрэй Смірноў), які нечакана для сябе здабыў на волі сям'ю, атрымаў высокія рэйтынгі, таму быў паказаны двойчы. У бліскучым акцёрскім складзе адзначыліся Андрэй Смірноў, Аляксандр Панкратаў-Чорны, Яўген Мілер. Артыстка Вахтанговского тэатра з'явілася ў вобразе гераіні Веры.
У містычнай меладраме «Беловодье. Таямніца закінутай краіны »зорка паўстала ў вобразе буфетчыцы. Знялася Тумайкіна і ў карцінах «Мама Лора», «Вяселля і разводы», «Я жывы». Разам з мэтрам савецкага кіно Уладзімірам Этуш Вольга паўстала ў кароткаметражцы «Стары ваяка». Гэта фільм пра ацалелым падчас вайны сямействе - бацьку, дачцэ і унуку, якія спрабуюць будаваць жыццё нанова.
Адным з самых паспяховых праектаў у творчай біяграфіі Тумайкіна стала гумарыстычнае скетч-шоў «Жаночая ліга». У ім артыстка не толькі пастаянна смяшыла тэлегледачоў бліскуча жартамі і сітуацыямі, але і адначасова гуляла некалькі роляў. Шоу доўжылася з 2006 па 2010 год і нярэдка абвінавачвалася публікай у нізкагатунковых гумары.
Сама ж актрыса лічыла жарты годнымі і ганарылася працай. Не меншую славу набыў праект «Нерэальныя гісторыі», які апавядае аб далёкім мінулым нашай цывілізацыі. Карціна была знята ў 2011 годзе ў гумарыстычным стылі, а партнёрам знакамітасці па здымачнай пляцоўцы стаў былы кавэзэшнік Аслан Біжо.
Акрамя скетч-шоу, выканаўца паспела стаць госцем многіх тэлепраграм. Так, у 2010 годзе прыхільнікі ўбачылі Тумайкіна ў перадачы «Кулінарны паядынак». Супернікам актрысы ў майстэрстве прыгатавання страў апынуўся калега па творчым цэху Ігар Вернікам. У 2017-м комедиантка стала госцяй шоу Юліі Меньшова «Сам-насам з усімі».
У студыі выканаўца падзялілася з вядучай і публікай фактамі з творчай біяграфіі, распавяла пра цікавыя момантах на здымках. А у 2019 годзе разам з Вольгай Чудакова актрыса ўдзельнічала ў праекце «Хто хоча стаць мільянерам». Дамам атрымалася адказаць на 10 пытанняў, дабраўшыся да сумы 100 тыс. Руб., Аднак на наступным этапе артысткі далі няправільны адказ.
Вольга Тумайкіна зараз
У 2020 годзе знакамітасць працягнула кар'еру ў тэатры і кіно. Так, разам з Ноннай Грышаеву Тумайкіна згуляла ў спектаклі «Суд над ліцадзеямі, або Канцэрт для баяна і канкана». У аснову гэтай камедыйнай пастаноўкі ляглі сюжэты з твораў Антона Чэхава, Венядзікта Ерофеева, Патрыка Зюскінда і іншых аўтараў. А з Жаннай Эпле Вольга з'явілася ў трагікамедыі «Лёгкае паводзіны».Папоўнілася і фільмаграфія выканаўцы. На экраны выйшаў працяг іранічнага дэтэктыва «Мама Лора». Тут партнёрамі па здымачнай пляцоўцы для Тумайкіна сталі Алена Панова, Максім Лагашкин, Канстанцін Юшкевіч і іншыя. Таксама зорка адыграла адну з галоўных роляў у меладраме «Кліч мяне мамай». У вобразе Марфы Мешчаракова, маці юнай Таццяны, яна здолела раскрыцца як драматычная акторка.
фільмаграфія
- 1998 года - «Самазванцы»
- 2001 года - «Яды, ці Сусветная гісторыя атручванняў»
- 2005-2006 - «Люба, дзеці і завод ...»
- 2006 - 2010 - «Жаночая ліга»
- 2009 г. - «Крем»
- 2010 - «Ёлкі»
- 2011-2013 - «Святлафор»
- 2011 - «Нерэальная гісторыя»
- 2011 - «Мосгорсмех»
- 2012 - «Каханьне ў СССР»
- 2013 - «Аб чым маўчаць дзяўчыны»
- 2015 - «Людміла Гурчанка»
- 2015 - «30 спатканняў»
- 2017 - «Дзеткі напракат»
- 2018 - «Дыназаўр»
- 2018 - «Вяселля і разводы»
- 2019-2020 - «Лёд-2»
- 2020 працэнта - «Гудбай, Амерыка!»
- 2020 працэнта - «Кліч мяне мамай»
- 2020 працэнта - «Спаская»
- 2020 працэнта - «Цень зоркі»