біяграфія
Зараз Віктар Гусеў - чалавек, вядомы не толькі фанатам спорту, яго голас пазнае любы, хто ўключае тэлевізар, па адной толькі фразе «Беражыце сябе». Былы ваенны перакладчык, бліскуча валодае ангельскай і французскай, супрацоўнік ТАСС, рэдактар футбольнага часопіса ўпершыню адкрыў дзверы тэлестудыі ў 38 гадоў. Ён браў інтэрв'ю ў Бобі Мура і Пеле, Марадоны і Льва Яшына.Дзяцінства і юнацтва
Віктар Гусеў з'явіўся на сьвет 27 кастрычніка 1955 года. Мама Галіна Мікалаеўна Болдырава была лекарам, а бацька Міхаіл Віктаравіч Гусеў, прафесар біялагічных навук, - выкладчыкам МДУ. Віктар вучыўся ў прэстыжнай сталічнай школе, у якой некаторыя прадметы вяліся толькі на замежнай мове.
Гусеў па сённяшні дзень жыве ў Внуково, дзе і спрабаваў каментаваць свае першыя дваровыя гульні ў футбол. Яшчэ з дзяцінства бацька браў яго на ўсе матчы клуба «Дынама». Дзіцем ён пазнаёміўся з асам спартыўнага тэлевізійнага вяшчання Мікалаем Озерова.
У маладосці, пасля заканчэння школы, Віктар працягнуў сваю адукацыю на перакладчыцкім факультэце Інстытута замежных моў імя Марыса Тарэза. Поспехі ў вучобе дазволілі юнаку трапіць па студэнцкім абмене ў амерыканскі горад Олбані. Там выкладчыкі і заўважылі яго журналісцкі талент. Пазней Віктар Міхайлавіч не забыўся дзейнасць перакладчыка і рэгулярна вёў сваю калонку ў англійскай часопісе «Сусветны футбол».
Пасля атрымання вышэйшай адукацыі маладога чалавека прызвалі ў войска, і ён стаў ваенным перакладчыкам. Будучы тэлевядучы не застаўся ў СССР, а трапіў на службу ў Эфіопію, якая на той перыяд ваявала з Самалі. На гэтай вайне Гусеў заслужыў свае першыя баявыя ўзнагароды. Са службы ён прывёз медаль «За баявыя заслугі» і афрыканскі ордэн «За мужнасць».
Кар'ера і тэлебачанне
Пасля 2-гадовай службы ў Афрыцы журналіста ўзялі ў ТАСС на пасаду рэдактара-перакладчыка інфармацыйнага аддзела для замежных гледачоў. Такая прафесійная дзейнасць была далёкая ад жадання маладога чалавека быць бліжэй да спартовых аглядам. Паралельна са сваёй асноўнай працай Віктар заўсёды быў у курсе заданняў для спартовай рэдакцыі.Гусеў трапіў у ТАСС у 1977 годзе і праслужыў на сваёй пасадзе 6 гадоў. Ён здзяйсняў дзелавыя паездкі не толькі ў ролі перакладчыка, але і карэспандэнта. У 1985-м Віктар прарабіў кругасветнае падарожжа, затым памяняў клімат цёплых краін на атмасферу Антарктыды, куды адправіўся на ледаколе «Уладзівасток». Віктар Міхайлавіч наведаў на ім паўднёвыя шыроты, дзе ў выратаванні мела патрэбу судна «Міхаіл Самоў». Навукоўцы патрапілі ў лядовы палон і чакалі дапамогі ад суайчыннікаў. Віктар Гусеў павінен быў асвятляць ўвесь ход выратавальнай аперацыі.
З борта «Уладзівастока» у непрыдатных для палёту умовах у неба ўзляцеў верталёт, на якім былі адпраўленыя прадукты харчавання і пошта ад родных. На борт патрапіў і Віктар Міхайлавіч. Так грамадзяне Савецкага Саюза даведаліся пра выратаванне навукоўцаў. З экспедыцыі Гусеў прывёз фатаграфіі, якія атрымалі прэмію «Интерпрессфото». Краіна заўважыла яго ўклад - у калекцыі з'явілася медаль «За працоўную доблесць».
Пасля камандзіроўкі ў Антарктыду малады чалавек патрапіў у спартыўную рэдакцыю інфармацыйнага агенцтва. У якасці карэспандэнта Віктар Гусеў стаў весці агляды водных відаў спорту. Ён прысутнічаў не толькі на спаборніцтвах ўнутры краіны, але і асвятляў чэмпіянаты Еўропы, свету, Алімпійскія гульні і Гульні добрай волі. У 1992 годзе спартыўны карэспандэнт атрымаў магчымасьць весьці сваю першую на тэлебачанні перадачу «Спорт ўік-энд».
У наступныя гады тэлевядучы выязджаў на ўсе буйныя сусветныя спаборніцтвы. Так пачалася прафесійная дзейнасць Гусева ў ролі каментатара і аўтара спартыўных праграм. Тэлегледачы чулі яго агляды з ЗША, еўрапейскіх і ўсходніх дзяржаў. Вядучы цудоўна спраўляўся з перадачай інфармацыі аб алімпійскіх спаборніцтвах у Нагана, Солт-Лэйк-Сіці і Сіднэі.
13 красавіка 1994 года адбыўся першы дэбютны рэпартаж Гусева з адкрытага матчу па футболе паміж «Спартаком» і «Галатасараем». У 1997-м каментатар быў узяты ў штат ОРТ. З гэтага часу тэлегледачы ўбачылі яго ў спартыўных блоках праграмы «Время». На ОРТ, які стаў пазней Першым каналам, вядучы узначальваў дырэкцыю спартыўнага вяшчання, абзавёўся аўтарскім праектам «На футболе з Віктарам Гусевым».
Перадачу, па прызнанні стваральніка, зачынілі пасля падзення рэйтынгаў, абумоўленых нязручным часам выхаду ў эфір і з'яўленнем платных каналаў, якія падалі гледачам свабоду выбару. Гусеў не толькі распавядаў аб спартыўных навінах з тэлеэкранаў, але і быў рэдактарам каляровага выданьня "Матч», а таксама з'яўляўся прэс-аташэ хакейнай каманды ЦСКА і футбольнай зборнай Расіі.
Віктар Міхайлавіч выдатна спраўляецца са спартыўнымі аглядамі, прымае ўдзел у тэлепраектах, а яго прысутнасць у «Апошнім герою 3» дало яму заслужаны прыз глядацкіх сімпатый. Футбольныя і хакейныя заўзятары чуюць каментары і прагнозы Віктара Гусева амаль з усіх матчаў, якія асвятляюцца Першым каналам.
У 2013 годзе з'явіўся афіцыйны сайт Віктара Гусева, на якім сабрана інфармацыя аб каментатараў: біяграфія, фота, відэа і кантакты. Таксама тут з'яўляюцца свежыя навіны аб удзеле мужчыны ў мерапрыемствах, спартыўных падзеях і тэлеперадачах.
У верасні 2016 года тэлевядучы ўключыўся ў палітычнае жыццё краіны і апынуўся даверанай асобай партыі «Адзіная Расія» на выбарах у Дзяржаўную думу VII склікання. Вясной 2016 го Віктар Гусеў стаў каментатарам ў нязвыклай для сябе сферы - на Кубку Расіі па кіберспорце асвятляў ключавыя матчы ў дысцыпліне FIFA 17.
У прымеркаваным да гэтай падзеі інтэрв'ю Віктар Гусеў падзяліўся з журналістамі і прыхільнікамі уласным стаўленнем да новых тэхналогіях. Спартыўны каментатар не раздзяліў пагарды і зняважлівых адносін, якія шэраг спартсменаў і калегаў выказвалі кампутарным дысцыплінах.
Па словах Гусева, у кіберспорце прысутнічае спаборніцкі дух, што ўжо робіць такія дысцыпліны паўнавартасным спортам, а не мастацтвам або дзіцячай гульнёй. Як лічыў каментатар, варта проста прыняць яго з'яўленне як факт, які адбыўся і дапамагаць развівацца. Тым не менш Гусеў прызнаўся, што каментаванне киберфутбола стала для яго нязвыклым заняткам, а правілы гульні і чэмпіянату выклікалі некаторы здзіўленне.
Напрыклад, тое, што ў гранд-фінале Кубка Расіі прадстаўнікі абедзвюх каманд-фіналістаў - «Арэнбурга» і «Лакаматыва» - выбралі не родныя каманды, а замежныя, прычым адну і тую ж - «Рэал». Каментатар разумее, што гэта спецыфіка киберфутбола і што суддзі ацэньваюць дзеянні гульцоў, а не каманд, але яму дзіўна было назіраць за двума Крышціяну Раналду ў розных футболках на полі.
Віктар Міхайлавіч каментаваў практычна ўсе матчы зборных Расіі па хакеі і футболе, якія трансляваў Першы канал. Таму, на думку часткі заўзятараў, у выпадку пройгрышу расійскай каманды каментатар таксама апыняўся часткова вінаваты ў гэтай няўдачы. Заўзятары лічылі Гусева няўдачлівым, але сам ён не згаджаўся з гэтым меркаваннем.
У 2015-м у фінале чэмпіянату свету па хакеі зборная Расіі саступіла канадцам. Галоўны трэнер «кляновых лістоў» заўважыў, што ўзрадаваўся, калі пры выбары каментатара спыніліся на Гусева, палічыўшы гэта добрым знакам для перамогі канадскай каманды.
Дэпутаты Дзярждумы ад КПРФ прапанавалі штрафаваць Віктара, які каментуе матчы зборнай з 1998 года, за кожны пройгрыш расійцаў. Генеральны прадзюсер Першага канала Канстанцін Эрнст распавядаў пра мяшках лістоў, якія накіроўвалі ў дырэкцыю абураныя гледачы пасля чэмпіянату Еўропы па футболе ў 2008-м. Хоць тады, у матчы з Іспаніяй, тэлевядучы, па ўласным прызнанні, толькі працытаваў словы пра пройгрыш, вымаўленыя Ігарам Акинфеевым.
Гэта не перашкодзіла спартыўным каментатару напісаць аўтабіяграфічную кнігу і выпусціць мемуары менавіта пад такой назвай - «Нефартовый». Гэтае слова прапанавалі выдаўцы, першапачаткова складанне называлася «Ад абзы лёду да абзы поля», але на вокладцы макета за доўгай фразай не было бачна твару аўтара.
Дачка ацаніла загаловак творы пра самога сябе як «сацыяльнае самагубства». У верасні 2017 гады Віктар Гусеў правёў шэраг сустрэч - прэзентацый новай кнігі, злучаных з аўтограф-сесіямі. Таксама аглядальнік атрымаў вядомасць як спецыяліст, які робіць прагнозы, у прыватнасці на сайце «Стаўка TV».
Расставацца з прафесіяй Віктар Гусеў не планаваў, нягледзячы на тое, што яго калега Уладзімір Гомельскі бачыў будучыню спартыўнага каментавання толькі на платных каналах. Калі настаў час буйных спартыўных падзей, патрабаваліся «шматстаночнікі», разбіраюцца адразу ў некалькіх відах спорту.
Для тых, хто марыць аб спартыўнай журналістыцы, Віктар знайшоў пажаданне:
«Трэба з дзяцінства цікавіцца спортам і не проста так, у лёгкую, а весці хоць бы статыстыку, як, напрыклад, было ў мяне. Неабходна спрабаваць неяк глыбей зразумець спорт, ужо ў такім юным узросце чытаць кнігі, вучыць мовы і, перш за ўсё, вучыць рускую мову ».Комментаторской мастацтву, па словах Гусева, спецыяльна не вучаць. Але ў прадстаўнікоў пішучай журналістыкі ёсць шанец. Так здарылася з ім самім. А тое, чым Віктар займаўся ў аглядных праектах, пачыналася ў тым ліку і з цікавасці як да футбола, так і да таго, што круціцца вакол гэтай гульні мільёнаў.
У 2018-м Гусеў каментаваў фінальную лёсаванне хатняга чэмпіянату свету па футболе і не пабаяўся вылучыць чарговы прагноз - зборная Расеі выйдзе з групы. У матчы з Саудаўскай Аравіяй каментатар прадказаў перамогу суайчыннікаў, з Егіптам і Уругваем - нічыю, а чэмпіёнства ў мундыялі аддаў зборнай Германіі.
Напярэдадні 2019 года тэлевядучы даў інтэрв'ю парталу Sport24, у якім выказаў упэўненасць, што хакей і футбол - гэта гульні, вакол якіх няма іншай гульні, маючы на ўвазе закулісныя інтрыгі.
Асабістае жыццё
Віктар Гусеў даўно жанаты. У шлюбе з Вольгай Домрачавай нарадзіліся дочкі Юлія і Ніна і сын Міхаіл, які любіць футбол, лёгкую атлетыку і хакей. У сям'і традыцыя - даваць хлопчыкам імёны Міхаіл і Віктар. Так павялося яшчэ з часоў прапрадзеда, а дзед тэлезоркі - Віктар Міхайлавіч, аўтар сцэнарыя да камедыі Івана Пырьева «Свінарка і пастух» з Марынай Ладынінай і Уладзімірам Зельдиным.
Тэлевядучы аддаваў перавагу праводзіць тыя нешматлікія вольныя гадзіны, якія выпадалі ў напружаным працоўным графіку, з жонкай і дзецьмі. Сам Гусеў хварэў за маскоўскае «Дынама» і за ангельскі «Манчэстэр Юнайтэд». Віктар мог ахвяраваць праглядам матчу на карысць музыкі. Як праўдзівы меламан, аглядальнік ня запампоўваў ўпадабаную кампазіцыю з Інтэрнэту, а купляў традыцыйныя дыскі і пласцінкі.
27 кастрычніка 2015 года каментатар стаў госцем тэлеперадачы «Сам-насам з усімі», дзе расказаў пра асабістае жыццё і пра тых частках біяграфіі, якія не звязаны са спортам і каментаваннем: аб навучанні замежных мовах, удзеле ў баявых дзеяннях, выратаванні маракоў у Антарктыдзе і іншых малавядомых падзеях.
Віктар - абаронца жывёл. У журналіста заўсёды жылі хатнія гадаванцы, з пародзістых - толькі адна Бернская аўчарка, падораная Вользе на дзень нараджэння. Іншых катоў і сабак даводзілася ратаваць ад голаду і холаду з вуліцы.
Аб тэлевядучага можна даведацца з инстаграм-акаўнта Віктара Гусева, дзе, зрэшты, часцей публікуюцца працоўныя фота, чым сямейныя. Зорка экрана - мужчына яркі ў прамым сэнсе: рост каментатара - 188 см. Дадзеных пра вагу няма, але Віктар распавядаў, што, беручы ўдзел у рэаліці на незаселенай выспе, за 3 тыдні схуднеў на 12 кг. Дарэчы, у падобных шоу Гусеў атрымліваў цяжкія траўмы. Нават бараду стаў насіць пасля таго, як разбіў падбародак, зваліўшыся са скалы, але цягі да вострых адчуванняў гэта не зменшыла.
Асабістага абаяння і харызмы Віктара Міхайлавіча хапае, каб выконваць у кіно камео. Партнёрамі Гусева-акцёра станавіліся Аляксей Краўчанка і Алег Тактараў у баявіку «Мужчынскі сезон: Аксамітная рэвалюцыя», Павел Дзеравянка і Святлана Ходчанкавай ў камедыі «Ржэўскі супраць Напалеона». Удзельнічаў ён і ў здымках папулярнага серыяла "маладзёжку", фільма «Чэмпіёны», «засвяціўся» ў першых сезонах сіткама «Вароніна».
Віктар Гусеў зараз
У 2020 годзе спартыўны каментатар працягнуў працу. Праўда, карэктывы ў яе занесла якая ахапіла свет пандэмія коронавирусной інфекцыі. У сакавіку ў запісе Віктара Міхайлавіча ў соцсеть з'явіліся паведамленні аб тым, што аглядальнік разам з сям'ёй самаізаляваўся ў доме. Гэтая мера была выкліканая прыездам сына Гусева з-за мяжы. Пасля таго як бацькі сустрэлі спадчынніка ў аэрапорце, то адразу адправіліся на «каранцінны» двухтыднёвы рэжым.Пазней прыхільнікі тэлевядучага занепакоіліся пытаннем, куды знік журналіст. У сувязі з гэтым з заявай выступіў калега Віктара Міхайлавіча Васіль Уткін. Ён паведаміў, што «зніклы» нікуды не знікаў з медыйнай прасторы. Уткін дадаў, што Гусеў знаходзіцца ў выдатнай форме, што развянчаць домыслы аб магчымай хваробы спартыўнага каментатара.
Васіль падкрэсліў, што цяпер аглядальнік не часта з'яўляецца на экране, затое рэгулярна мае зносіны з падпісантамі праз сацсеткі. Акрамя таго, Віктар Міхайлавіч прадэманстраваў новыя грані таленту - паспрабаваў сябе ў амплуа кампазітара. Створаныя кампазіцыі тэлевядучы выкладвае ў інтэрнэце.
Працягнуліся і аналітычныя агляды Гусева аб маючых адбыцца спартыўных спаборніцтвах. Коронавирус перашкодзіў правядзення Еўра-2020 па футболе - абмежавальныя меры не дазволілі арганізаваць гэтак маштабнае мерапрыемства з вялікай колькасцю людзей. Па планах чэмпіянат пройдзе ў 2021 годзе. У інтэрв'ю спартыўны аглядальнік паведаміў, што на бягучы момант ведае 3 краіны - Расею, Англію і Германію, - якія могуць прыняць спаборніцтвы на сваёй тэрыторыі.
Расія, на думку каментатара, заняла ў гэтай "барацьбе" лідзіруючае месца, так як у 2018 годзе тут адбыўся ЧС па футболе - гэта значыць, расійскія гарады здабылі неабходную інфраструктуру для такіх мерапрыемстваў. Таму спатрэбіцца ўсяго толькі месяц, каб пры экстранай неабходнасці правесці Еўра-2020 на расійскай тэрыторыі. У кастрычніку спартыўны журналіст павіншаваў з 5-гадовым юбілеем тэлеканал «Матч-ТВ», прызнаўшыся, што рэгулярна глядзіць яго.
праекты
- «На футболе з Віктарам Гусевым»
- «Гол»
- «Парыжскія таймы»
- «Партугальскія таймы»
- «Альпійскія таймы»
- «Вялікія гонкі»
- «Апошні герой»
- Спартыўныя выпускі праграм «Час» і «Навіны»
- Старшыня журы конкурсу «Я - каментатар» на Першым канале