біяграфія
Рэжысёры характарызуюць артыста Тэатра імя В. Ф. Камісаржэўскай Аляксандра Вонтова як прафесіянала, здольнага выратаваць любы спектакль. У фільмаграфіі Аляксандра Барысавіча, як і яго калегі Ігара Гузуна, нярэдкія стужкі, у якіх акцёр пераўвасабляецца ў Іосіфа Сталіна.Дзяцінства і юнацтва
Будучы артыст нарадзіўся ў Ленінградзе яшчэ пры жыцці правадыра ўсіх народаў - 7 снежня 1950 года. Аб дзяцінстве і юнацтве Вонтова звесткі практычна адсутнічаюць.
У 27 гадоў Аляксандр скончыў Ленінградскі дзяржаўны інстытут тэатра, музыкі і кінематаграфіі. Настаўнікамі хлопца ў кузні артыстычных кадраў на Мохава вуліцы былі Рубен Агамирзян і Уладзімір Пятроў. Адносна позні пачатак акцёрскай кар'еры тлумачыцца тым, што пачатковец акцёр паспеў адслужыць у Савецкай арміі.
Да моманту атрымання Вонтовым дыплома аб вышэйшай адукацыі Рубен Сяргеевіч ужо 11 гадоў кіраваў Ленінградскім драмтэатрам імя Веры Фёдараўны Камісаржэўскай і запрасіў таленавітага выпускніка ў сваю трупу.
Тэатр і фільмы
За гады працы ў тэатры, заснаваным у 1942 годзе ў блакадным Ленінградзе, Аляксандр Барысавіч сыграў больш за 8 дзесяткаў роляў у спектаклях па творах Аляксея Талстога і Міхаіла Булгакава, Жана-Батыста Мальера і Аляксандра Дзюма - сына, Міхаіла Шатрова і Віктара Шэндэровіча, Фёдара Дастаеўскага і Рыгора Чухрая.
Як і яго калегі па трупе Анастасія Мельнікава, Валянціна Паніна, Маргарыта Бычкова і Дзяніс п'яным, вонт шмат і паспяхова здымаецца ў поўнаметражных фільмах і серыялах. Теледебют Аляксандра адбыўся ў 29 гадоў у тэлефільме «Зязюля», які выйшаў у рамках праекта «Казка за казкай», - артыст сыграў Прынца.
У карцінах «Закаханы па ўласным жаданні» і «ТАСС ўпаўнаважаны заявіць ...» вонт не згаданы ў тытрах, аднак на микророль батаніка ў першай з іх рэжысёр Сяргей Мікаэляна сцвярджаў ураджэнца Ленінграда доўга і пакутліва. У раннеперестроечной стужцы «Будучае стагоддзю» акцёр стварыў вобраз члена абкама партыі Сямёна Празароўскага.
Як i многiя iншыя піцерскім артыстам, вонт засвяціўся ў серыяле па матывах твораў Андрэя Кивинова «Вуліцы разбітых ліхтароў». У другім, трэцім і пятым сезонах доўгаіграючай міліцэйскай-паліцэйскай сагі акцёр стварыў тры розных ладу.
З 2005 года Аляксандр Барысавіч пачаў гуляць гістарычных персанажаў. Першай ластаўкай стала роля Майсея Урыцкага ў серыяле Уладзіміра Хаціненка «Згуба імперыі», ганараваны прэміі «ТЭФІ» і «Залаты арол». У стужцы зняліся зоркі «Вуліц пабітых ліхтароў» Аляксандр Лыков, Аляксандр Полаўцаў і Міхаіл Трухин, а рэжысёр Хаціненка выступіў і як сааўтар сцэнарыя (разам з Леанідам Юзэфовічам), і як выканаўца ролі Якубава.
У 2006 годзе вонт пераўвасобіўся ў міністра асветы Сяргея Уварава ў драме Наталлі Бандарчук «Пушкін: апошняя дуэль» і ў генерал-губернатара Санкт-Пецярбурга фон Лаунинца ў серыяле Юрыя Кузіна па сцэнары Эдуарда Валадарскага «Сталыпін ... невыученных ўрокі». У 2015 годзе рэжысёр Міхаіл Колпахчиев ўбачыў у Аляксандры Барысавіча ідэальнага выканаўцы князя Яраслава ў серыяле «Дружына».
Вобраз Сталіна піцерскі акцёр ўпершыню стварыў у 2009 годзе ў дакументальным фільме «Чапай з намі». Вонт таксама сыграў Іосіфа Вісарыёнавіча у серыялах «Усё пачалося ў Харбіне» і «Алмазы Сталіна».
Адно з каронных телевоплощений акцёра «Комиссаржевки» - палкоўнік Віктар Фёдараў у сазе «Дарожны патруль». Гледачы ацанілі таксама вобразы высокапастаўленых супрацоўнікаў КДБ і ФСБ, створаныя Вонтовым у серыялах «Мельнік» і «Зоркі і лісы».
Асабістае жыццё
Аляксандр Барысавіч, рост якога 180 см, не імкнецца апублікаваць асабістае жыццё, што маўчыць прыватныя фота ў Сетка і сцвярджае, што яго сям'я - тэатр, а дзеці - спектаклі. Аднак вядома, што ў заслужанага артыста Расіі ёсць дачка Ганна Рэва, у 2007 годзе атрымала дыплом з адзнакай магістра-ўсходазнаўца, а зараз працуе рэпетытарам японскай мовы.Аляксандр вонт зараз
28 студзеня 2021 года ў кінатэатрах сеткі «Каро» адбылася прэм'ера фільма «Зоя», у якім Аляксандр Барысавіч зноў паўстаў у ролі Сталіна. Карціна распавядае пра першую грамадзянцы СССР, якая стала Героем Савецкага Саюза, - Зоі Касмадзям'янскай. За тыдзень да гэтага Тэатр імя В. Ф. Камісаржэўскай пазнаёміў жыхароў горада на Няве з новым чытаннем аповесці Антона Чэхава «Дуэль». Вонт ў спектаклі па чарзе з Георгіем Каральчук стварае вобраз Нікадзіма Аляксандравіча.
22 чэрвеня 2021 года стужку «Зоя», якая атрымала супярэчлівыя водгукі гледачоў і крытыкаў, упершыню паказалі па канале «Расія 1». Асабліва гарачыя дыскусіі выклікаў выбар акторак Анастасіі Мішынай і Дар'і Юргенс на галоўныя ролі (юнай партызанкі і яе маці), а таксама стратэгія апраўдання правадыра ў фільме.
У ліпені піцерскія тэатралы ўбачылі Аляксандра Барысавіча ў спектаклях «Комиссаржевки» «Доктар Жывага» і «Матренин двор». У першай пастаноўцы акцёр пераўвасобіўся ў Вакха, а ў другой выканаў 2 ролі: старшыні калгасу і Фадзея - адзінай любові Матроны, якая стала жонкай яго брата Яўхіма.
фільмаграфія
- 1985 - «Які будзе ісьці веку»
- 2006 - «Пушкін: апошняя дуэль»
- 2008-2009 - «Дарожны патруль»
- 2012 - «Шэф-2»
- 2013 - «Пасрэднік»
- 2013 - «Усё пачалося ў Харбіне»
- 2014 - «Зноў адзін на ўсіх»
- 2015 - «Дружына»
- 2016 - "Уцякай!"
- 2016 - «Алмазы Сталіна»
- 2017 - «Пяць хвілін цішыні»
- 2018 - «Адно жыццё на дваіх»
- 2018 - «Мельнік»
- 2019 - «Зоркі і лісы»
- 2021 - «Зоя»