біяграфія
Татьяна Буланова - яркая і таленавітая выканаўца, якая запомнілася слухачам шлягерам «Не плач". Яе зорка ўзышла на парозе 90-х, пры гэтым яна не стала спявачкай-аднадзёнкі, а да гэтага часу радуе прыхільнікаў сваёй творчасцю. Не застаецца ў цені і яе асабістае жыццё, пра якую знакамітасць ахвотна распавядае на тэлевізійных перадачах.Дзяцінства і юнацтва
Таццяна Буланава з'явілася на свет 6 сакавіка 1969 года. Родным горадам знакамітасці стаў Санкт-Пецярбург (тады яшчэ Ленінград). З яе біяграфіі вядома, што бацька Іван Пятровіч Буланаў быў ваенным мараком, потым камандаваў ракетнай часткай падводнай лодкі, кіраваў лабараторыяй пры Ваенна-марской акадэміі. Маці Ніна Паўлаўна Буланава калісьці працавала фатографам, пасля прысвяціла сябе сям'і, у якой, акрамя дачкі, рос сын Валянцін.
У дзяцінстве Таня нічым не вылучалася сярод аднагодкаў - вучылася ў звычайнай школе, была хорошисткой. Будучы першакласніцай, хадзіла на заняткі па мастацкай гімнастыцы. Затым бацькі аддалі дачку ў музычную школу, і заняткі спортам прыйшлося пакінуць. Новую дысцыпліну дзяўчынка спасцігала неахвотна: Таццяну больш цікавіла сучасная музыка. Да 15 гадам старэйшы брат навучыў яе граць на гітары. Кумірамі падлетка ў той час былі Уладзімір Кузьмін і Віктар Салтыкоў.
Атрымаўшы школьны атэстат, па рэкамендацыі бацькоў Таццяна Буланава адправілася вучыцца ў Інстытут культуры на бібліятэкара. Адначасова з вучобай дзяўчына ўладкавалася ў бібліятэку Ваенна-марской акадэміі. Таццяне не падабалася гэтая прафесія, і, як толькі перад ёй адкрыліся іншыя перспектывы, яна кінула навучанне.
Восенню 1989 года Таня пайшла на аддзяленне вакалу школы-студыі пры пецярбургскім мюзік-холе. Літаральна праз пару месяцаў яна пазнаёмілася з стваральнікам групы «Летні сад» Мікалаем Тагриным, які ў той час шукаў салістку для свайго калектыву. Неўзабаве Буланава заняла вакантнае месца ў групе, так і пачалася пеўчая кар'ера, дзеля якой давялося пакінуць вучобу ў мюзік-холе.
«Летні сад»
З прыходам 90-х група здабыла вялікую папулярнасць не толькі ў Расіі, але і ў астатніх былых савецкіх рэспубліках. Калектыў перамагаў на многіх музычных конкурсах, а іх кампазіцыя «Не плач" імгненна заваявала сэрцы слухачоў, стаўшы сапраўдным хітом таго часу.Разам з «Летнім садам» Таццяна Буланава запісала сваю першую кампазіцыю «Дзяўчынка», з якой калектыў дэбютаваў у красавіку 1990 года. У 1991-м артыстка выпусціла і першы музычны кліп у сваёй творчай біяграфіі. Музычнае відэа было знята на загалоўную песню першага альбома «Не плач". Спявачка пачала радаваць ролікамі на рэгулярнай аснове. На сёння Буланава прэзентавала дзясяткі музычных відэа.
Услед за аднайменным альбомам група выпусціла пласцінкі "Старэйшая сястра», «Дзіўная сустрэча», «Здрада». Кампазіцыі «Калыханка" (1994) і «Скажы мне праўду, атаман" (1995) былі ўдастоены прэміі «Песня года». Менавіта ў гэты перыяд за Таццянай замацавалася званне самай «якая плача» спявачкі айчыннай эстрады. Артыстка пацвердзіла гэты статус, запісаўшы ў 1994 годзе песню з размаўлялым назовам «Плачу».
Тады ж «Летні сад» лідзіраваў па колькасці распрададзеных касет. Знаходзячыся на піку папулярнасці, калектыў стаў распадацца: удзельнікі пакідалі групу ў надзеі на поспех у сольнай кар'еры. У 1996 годзе пайшла і Таццяна Буланава.
сольная кар'ера
Неўзабаве спявачка прадставіла слухачам свой першы альбом сольнага выканання «Маё рускае сэрца», самай раскручанай з якога стала песня «Ясны мой святло».
Доўгі перыяд у рэпертуары Буланавай былі ў асноўным сумныя пранікнёныя «жаночыя» песні, але зорка вырашыла адмовіцца ад гэтага амплуа. З гэтага моманту яна стала выконваць больш гарэзных і танцавальных кампазіцый. У 1997 годзе Таццяна атрымала «Залаты грамафон» за песню «Мой ненаглядны». У 2000-м новая песня «Мой сон», запісаная сумесна з DJ Цветкоff, апынуліся на першых радках ўсіх хіт-парадаў айчынных радыёстанцый.
У 2004 годзе Буланава прэзентаваў песню «Белая чаромха» і аднайменны альбом на студыі «АРС». У 2005-м выйшла пласцінка «Ляцела душа». Наступнымі ў дыскаграфіі сталі «Люблю і сумую» (2007) і «Рамансы» (2010).
У 2011 годзе Таццяна атрымала званне «Жанчына года», а ў наступным ўвайшла ў спіс «20 паспяховых людзей Санкт-Пецярбурга» у катэгорыі «Эстрадны выканаўца».
У 2013 годзе прыхільнікі і музычныя крытыкі зноў звярнулі ўвагу на кампазіцыю «Ясны мой святло». Яна прынесла Буланавай статус лаўрэата прэміі «Зорка Дарожнага радыё». У гэтым жа годзе спявачка прэзентавала песню «З гэтага дня», запісаную сумесна з Канстанцінам Костомаровым. На яе быў зняты кліп.
У 2014 годзе выпушчаны трэк «Ніколі не кажы" ніколі "» ў дуэце з Аляксандрам Ломинским. Затым Таццяна атрымала прэмію «Залаты грамафон» за гэтую песню і зноў стала «Зоркай Дарожнага радыё». Затым артыстка прадставіла два новых музычных творы, абодва сумесна з іншымі музыкамі: «Кружыцца снег» ў дуэце з Сяргеем Любавін і «Піцер» з Аляксеем Арабова.
Акрамя гэтага, Буланава прадставіла на суд слухачоў 15-й альбом сольнай дыскаграфіі «Гэта я». Праз год яна прэзентавала зборнік «Лепшая».
У 2016 годзе Таццяна атрымала прэмію «Шансон года» за кампазіцыі "Не адпускай мяне» і «Не бойцеся кахання» і выступіла на цырымоніі ўзнагароджання прэміі ў Крамлі. Таксама спявачка ў чарговы раз стала лаўрэатам прэміі «Зорка Дарожнага радыё». Прызнанне выканаўцы прынеслі трэкі «Не бойцеся кахання» і «Мой ненаглядны».
У красавіку 2017 года Таццяне ўручылі прэмію «Шансон года» за новыя песні «Красавік» і «Плач, любоў». Узнагароджанне прайшло ў БКЗ "Кастрычніцкі" ў Санкт-Пецярбургу. Сумесна з выканаўцам Афінах яна выпусціла трэк «Жаночая сяброўства».
Праз год адбылася прэм'ера кліпа на песню «З каханымі не раставайцеся», якую Таццяна праспявала ў дуэце з Аляксеем Черфасом. Артыстка таксама прэзентаваў новы трэк "Ідзі".
2019 год аказаўся прадуктыўным на творчасць: артыстка прадставіла кампазіцыі «Гуляю ў хованкі на лёс», «Вяселле», «Два берагі». У 2020-м яна выпусціла на суд слухачоў трэк «Я буду думаць аб добрым».
тэлебачанне
З сярэдзіны 90-х Таццяна з'яўлялася ў вядомых тэлеперадачах, такіх як «Поле цудаў» і «Адгадай мелодыю». У 2007 годзе ў пары з Міхаілам Швыдкой ўдзельнічала ў праекце «Дзве зоркі», а ў 2008-м - у шоў «Ты суперстар», у якім ўвайшла ў пяцёрку лепшых. У гэтым жа годзе яна вырашыла паспрабаваць сябе ў ролі тэлевядучай - на экраны выйшла аўтарская перадача «Калекцыя уражанняў з Таццянай Буланавай», але неўзабаве праект быў зачынены. Праз 2 гады яна стала тэлевядучай праграмы "Не мужчынская гэта справа».Кінакар'еру артыстка пачала з выканання песень. Голас знакамітасці гучаў за кадрам ў такіх папулярных на той час шматсерыйных фільмах, як «Бандыцкі Пецярбург» і «Вуліцы разбітых ліхтароў». У гэтых жа серыялах спявачцы давялося згуляць свае першыя невялікія ролі. Акрамя таго, Таццяна ўдзельнічала ў 2-й і 3-й частках «Старых песень пра галоўнае", а таксама знялася ў серыяле «Татавы дочкі», дзе паўстала ў якасці камео.
Паўнавартасны дэбют Буланавай ў кіно адбыўся ў 2008 годзе. Тады яна знялася ў галоўнай ролі меладрамы «Каханне яшчэ быць можа».
У 2011 годзе спявачка перамагла ў шоў «Танцы з зоркамі». З траўня 2012-га яна стала весці рэаліці-шоў на Першым канале пад назвай «Паміж намі, дзяўчынкамі». У кастрычніку-снежні 2013-га артыстка стала настаўнікам харавога калектыву ў рамках перадачы «Бітва хораў». Затым, у 2014-м, яна ў якасці канкурсанткі прыняла ўдзел у праекце «Цюцелька ў рыхт». Гэты год апынуўся асаблівым для спявачкі - Таццяна адсвяткавала юбілей (45 гадоў) вялікімі сольнымі канцэртамі і выпускам новага кліпа гурта "Ніколі не кажы" ніколі "».
У 2016 годзе атрымала развіццё і кінематаграфічная кар'ера выканаўцы. Буланова выканала камео ў фільме «Аб чым маўчаць французы?». Пасля гэтага артыстка згуляла ў кароткаметражнай карціне «Ёф».
У сярэдзіне 2017 году Тацяна, раней паспяхова якія праявілі сябе на музычным шоу пародый «Цюцелька ў рыхт», стала ўдзельніцай забаўляльнай праграмы «Тры акорда». Зорка патрапіла ў 2-й сезон, дзе ёй удалося пасупернічаць з Глебам Мацвейчуком, Славай, Стасам Костюшкиным, Аляксея Глызін і інш. Пераможцай стала Алена Варабей, а Буланавай дасталіся спецпрыз ад радыёстанцыі «Шансон» і ганаровае 2-е месца.
Спявачка на працягу конкурсу выканала песні «Яшчэ не позна» Любові Успенскай, «Па дзікім стэпам Забайкалля» Надзеі Плевицкой, «Мама» Міхаіла Шуфутінскій і іншыя. Гледачам асабліва запомніўся нумар са Стасам Пьехой. Яны праспявалі дуэтам «Я буду вельмі па табе сумаваць».
Буланава з цікавасцю ставіцца да рознага роду эксперыментаў. У жніўні 2018 года яна паўдзельнічала ў здымках кліпа малады калегі Монеточки на хіт «90». У роліку знялася яшчэ адна сучасная выканаўца Грэчка. Відэа было створана ў стылі фільма Аляксея Балабанава «Брат».
Асабістае жыццё
За асабістым жыццём зоркі заўсёды пільна назіралі журналісты і прыхільнікі. У першы раз Таццяна Буланава выйшла замуж яшчэ ў гады супрацоўніцтва з калектывам «Летні сад». Тады выбраннікам спявачкі стаў кіраўнік групы Мікалай Тагрин. З музыкам яна пражыла 13 гадоў. У 1993 годзе Таццяна падарыла мужу сына, хлопчыка назвалі Аляксандрам.
Першы шлюб захаваць не ўдалося з-за з'яўлення ў жыцці знакамітасці новага мужчыны Уладзіслава Радимова, былога члена расійскай футбольнай зборнай. Мікалай так і не здолеў утрымаць побач з сабой жонку, таму адпусціў. Пры гэтым ён застаўся яе прадзюсарам і гукарэжысёрам.
У 2005 годзе Таццяна Буланава стала жонкай футбаліста. Артыстка на 6 гадоў старэй другога мужа, але гэта не перашкодзіла ім стварыць моцны саюз. У 2007-м у пары з'явіўся сын Мікіта. Цяпер у сям'і выхоўваліся ўжо двое дзяцей.
Сын Буланавай Аляксандр хутка знайшоў агульную мову з айчымам, але пры гэтым страціў сувязь з родным бацькам. Пра гэта зорка распавяла ў праграме «Сакрэт на мільён», якую на НТВ вядзе Лера Кудраўцава. Мікалай Тагрин папросту не змог дараваць свайму дзіцяці таго, што той хутка знайшоў яму замену ў выглядзе Уладзіслава Радимова. Сяброўства з айчымам ён палічыў сапраўдным здрадай, таму на 7 гадоў спыніў зносіны. Але ў апошні час лёд паміж бацькам і сынам памякчэў.
У 2016 годзе Буланава развялася з футбалістам. Па чутках, прычынай растання стала няслушнасць мужчыны. Ужо праз год Уладзіслаў паспяшаўся абвергнуць інфармацыю пра разрыў сямейных адносін. Аднак спявачка працягвала настойваць на тым, што развод адбыўся афіцыйна, хоць экс-муж і жонка і жилипод адным дахам. Выканаўцу і яе былога мужа гэта задаволіла, так як Мікіта Радзім мог бесперашкодна мець зносіны з бацькам. У праграме «Лёс чалавека» яна і зусім заявіла, што гатовая зноў выйсці замуж за Радимова.
У 2018 годзе Буланава купіла Аляксандру Тагрину кватэру ў іпатэку. Па словах спявачкі, набыццё нерухомасці для старэйшага сына - гэта апошняя воля яе маці Ніны Паўлаўны, якая памерла ў 2017-м. Жанчына займалася выхаваннем ўнука, пакуль дачка актыўна гастралявала. Старэйшы спадчыннік з'яўляецца выпускніком гандлёва-эканамічнага універсітэта, працуе баристой.
У 2019 годзе спявачка пазнаёмілася з новым мужчынам. Да таго часу Радзім з'ехаў, дазволіўшы былой жонцы будаваць асабістае жыццё. Голасна артыстка заявіла пра змены ў лёсе толькі праз 2 гады, распавёўшы грамадскасці, што яе выбраннік - прадпрымальнік. Спадарожнік спявачкі ганараваўся эпітэта «мужык-мужык» ад яе. А старэйшы сын Буланавай, які ўжо пазнаёміўся з новым айчымам, ухваліў выбар маці.
Нягледзячы на спробы Таццяны схаваць імя свайго выбранніка, у СМІ з'явіліся звесткі, што ім стаў былы тэнісіст, а цяпер паспяховы прадпрымальнік Валерый Руднеў.
Таццяна ставіцца да тых артыстам, якія не захапляюцца спортам. Але нават без рэгулярных трэніровак спявачцы атрымоўваецца выглядаць молада, што бачна па яе апошнім фота: пры росце 160 см вага не перавышае 50 кг. Сакрэт выканаўцы ў тым, што яна ўжывае ў жыцці дадзеныя месяцовага календара. Напрыклад, стрыжкі Таццяна робіць толькі на якая расце месяц. З касметалагічных працэдур артыстка звярталася толькі да дапамогі уколаў ботокса.
Цяпер спявачка прыкладае ўсе намаганні, каб ісці ў нагу з часам, і актыўна вядзе рахунак на «Инстаграме». На сваёй старонцы яна не саромеецца дзяліцца падрабязнасцямі з жыцця. Так, у адным з пастоў Таццяна паскардзілася на тое, што з-за пандэміі коронавирусной інфекцыі адчувае фінансавыя цяжкасці. Артыстцы прыйшлося адмяніць канцэрты, тады як па рахунках за дом і крэдытах ўсё роўна даводзіцца плаціць.
Сваю старонку ў «Инстаграме» зорка выкарыстоўвае і ў дабрачынных мэтах. Яна выкладвае пасты з просьбай аб дапамозе хворым дзецям. Сумеснымі з падпісантамі намаганнямі Таццяне ўдалося сабраць сродкі на лячэнне шматлікім якія жывуць у нястачы.
стан здароўя
11 красавіка 2020 года Буланава была экстрана шпіталізавана ў Інстытут кардыялогіі ў Санкт-Пецярбургу з падазрэннем на інсульт. Незадоўга да гэтага артыстка скардзілася на тое, што ў яе нямее рука. Яна зрабіла МРТ. Вынікі даследавання былі несуцяшальнымі, і Таццяну паклалі ў рэанімацыю. Праз час знакамітасць адчула сябе лепш і змагла вярнуцца да працы. Па словах артысткі, хвароба справакавалі напружаны графік і пастаянныя стрэсы, ды і ўзрост ужо немалады.
Пасля выпіскі Буланава ўшчыльную занялася сваім здароўем. Яна перагледзела харчаванне, адмовілася ад цыгарэт і алкагольных напояў. Правільны лад жыцця дапамог ёй не толькі аднавіцца пасля хваробы, але і пазбавіцца ад лішніх кілаграмаў, набраных на бальнічным ложку.
Таццяна Буланава зараз
Улетку 2021 года спявачка стала гераіняй перадачы «Прывітанне, Андрэй!», На якой падзялілася з гледачамі шчаслівымі пераменамі ў асабістым жыцці. А крыху раней артыстка пабывала на шоў «Вячэрні Ургант». Вядучы нагадаў гледачам пра канцэрт Буланавай ў Разані, дзе падчас выканання ёю песні «Не плач» у зале здарылася жаночая бойка.Акрамя ўдзелу ў тэлевізійных праграмах, актрыса знялася ў фільме «Сіндром адкладзенага шчасця». Спявачка згуляла саму сябе, прасьпяваўшы са сцэны 2 песні з рэпертуару. Дэбютная карціна рэжысёра Таццяны Колганова ў кінематаграфічнай скарбонцы Буланавай стала другім поўнаметражным фільмам у акцёрскай біяграфіі.
Дыскаграфія
- 1990 - «25 гваздзікоў»
- 1991 г. - «Не плач»
- 1992 - «Старэйшая сястра»
- 1994 - «Здрада»
- 1997 - «Сцерпіцца - злюбіцца»
- 1999 - «Стая»
- 2000 - «Мой сон»
- 2002 - «Гэта гульня»
- 2004 г. - «Белая чаромха»
- 2007 - «Люблю і сумую»
- 2010 - «Рамансы»
- 2017 - «Гэта Я»
фільмаграфія
- 1997 - «Старыя песні пра галоўнае-2»
- 1998 года - «Старыя песні пра галоўнае - 3»
- 1998 года - «Вуліцы разбітых ліхтароў-2»
- 2000 - «Бандыцкі Пецярбург. Фільм 1. Барон »
- 2001 года - «Старыя песні пра галоўнае. пастскрыптум »
- 2008 - "Каханне яшчэ быць можа»
- 2009 г. - «Татавы дочкі»
- 2011 - «Навіны»
- 2016 - «Школьны стралок»
- 2016 - «Аб чым маўчаць французы?»
- 2017 - «ЁФ»
- 2021 - «Сіндром адкладзенага шчасця»