біяграфія
У жылах актрысы няма ні кроплі рускай крыві, але Юлія Ауг называе сябе носьбітам рускай культуры. Так яна адчувае. Прыхільнікі і кінакрытыкі параўноўваюць артыстку з Наталляй Гундаревой і Ноннай Мордюковой. Ауг прызнаецца, што гэта ёй ліслівіць і ў амплуа «простай рускай жанчыны» адчувае сябе арганічна. Але яна натуральная і ў ролі імператрыц і княгінь. Яе майстэрству апладзіраваў Квенцін Таранціна, а ў Расіі за працу ў драме «Вучань» ўручылі прэстыжную «Ніку».Дзяцінства і юнацтва
Юлія Артураўна Ауг нарадзілася ў чэрвені 1970 года ў Ленінградзе. Неўзабаве пасля нараджэння дачкі сям'я пераехала ў Эстонію, дзе пасялілася ў горадзе Нарва. Там прайшлі дзіцячыя і юнацкія гады будучай актрысы. Прозвішча Ауг, па словах артысткі, татэмны і перакладаецца з эстонскага як «шчупак». У жылах Юліі змяшалася яўрэйская, польская, шведская і эстонская кроў.
Па заканчэнні школы Юлія Ауг вярнулася ў родны Ленінград і паступіла ў акадэмію тэатральнага мастацтва (ЛГИТМиК), дзе вучылася акцёрскаму майстэрству на курсе Андрэя Андрэева. Скончыўшы ВНУ, Юлія атрымала запрашэнне працаваць у гарадскім Тэатры юнага гледача імя А. Брянцева. Пасля 10 гадоў службы ў тэатры Ауг працягнула адукацыю ў Маскве.
У 2004 годзе яна становіцца студэнткай ГІТІСа, дзе вывучае рэжысуру. Другі ВНУ Юлія скончыла з адзнакай, але і на гэтым не спынілася: у 2007-м паступіла на рэжысёрскі факультэт Вышэйшых курсаў сцэнарыстаў і рэжысёраў, дзе вучылася ў Іраклія Квирикадзе і Андрэя Дабравольскага.
фільмы
Кінематаграфічная біяграфія Юліі Ауг адкрываецца фантастычнай карцінай Віктара Кобзева «Выкраданне чарадзея», дзе 19-гадовая актрыса знялася ў двайны ролі - аспіранткі Ганны, якая ператвараецца ў князёўну Магдалену. Знешнасць артысткі яшчэ не раз падштурхне рэжысёраў выбіраць менавіта яе, калі спатрэбіцца згуляць арыстакратак ХIХ стагоддзя. Прэм'ера карціны адбылася ў 1989 годзе. На здымачнай пляцоўцы фільма Юлія Ауг сустрэлася з мэтрамі сцэны Ромуальдас Раманаускасом, Сяргеем Варчук і Уладзімірам Гасцюхіным.
У наступным годзе Ауг даверылі вобраз Двойра ў фільме-фантазіі Уладзіміра Зяльдовіч, у аснове якога ляжаць апавяданні Ісаака Бабеля. У 1992-м гледачы ўбачылі Ауг ў ролі вялікай князёўны Марыі ў карціне «адкупленчай ахвяру». У наступным годзе Юлія зноў з'явілася ў касцюмаванай гістарычнай драме «Конь белы» і зноў згуляла вялікую князёўну.
З канца 1990-х да 2005 года Юлія Ауг здымалася мала: з'явілася ў эпізодах і ролях другога плана 5-6 фільмаў. З работ гэтага перыяду вылучаецца фільм-спектакль «напаўбога» Аляксандра Бялінскага па творы Купрына, які выйшаў у 1995 годзе.
Вярнуцца на экраны артыстцы дапамог Станіслаў Гаварухін, які прапанаваў ёй галоўную ролю ў меладраме «Не хлебам адзіным». Карціна - экранізацыя аднайменнага рамана Уладзіміра Дудзінцава, выйшла на экраны ў 2005 годзе.
Першы прыз за акцёрскую працу Юлія Ауг атрымала ў 2007 годзе, пасля выхаду стужкі Аляксея Настаўнікі і Марыі Можар «Ворагі». За лепшую жаночую ролю ў гэтай карціне артыстку адзначылі узнагародай кінафестывалю «Балтыйскія дэбюты». Сюжэт распавядае пра перыяд фашысцкай акупацыі Беларусі.
Слава і прызнанне прыйшлі да актрысы ў 2010 годзе: гледачы ўбачылі драму Аляксея Фядорчанка «Аўсянка», паказаную ў Расіі, а таксама ў 9 краінах Еўропы і ў Амерыцы. «Аўсянкі» прадставілі Расею ў конкурснай праграме 67-га Венецыянскага фестывалю, дзе атрымалі 5 прызоў.
Тады захапленне гульнёй Ауг выказаў Квенцін Таранціна, а кінакрытыкі напісалі пра карціну рэцэнзіі ў хвалебных танах. Аглядальнік Валер Кичин назваў фільм «паганскай паэмай велізарнай эмацыянальнай сілы, якая дзейнічае гіпнатычна», і правёў паралель паміж «Аўсянкі» і карцінай Андрэя Тарковского «Люстэрка».
У 2012 годзе Юлія Ауг парадавала прыхільнікаў з'яўленнем у этносказке «Нябесныя жонкі лугавых Мары». Гэта другі фільм рэжысёра Аляксея Фядорчанкі, які прынёс славу расійскаму кінематографу. Сусветная прэм'ера карціны адбылася зімой 2012 года ў Рыме. Этносказкой адкрыўся XXIV «Кінатаўр» у Сочы, на VII Міжнародным кінафестывалі «Зеркало» імя А. Тарковского фільм атрымаў прыз глядацкіх сімпатый і трапіў у 3 намінацыі «Нікі».
У наступным годзе выйшла эратычная драма «Інтымныя месцы» Наташы Мяркулавай і Аляксея ЧУПаў, дзе Юлія Ауг і Алеся Судзіловская згулялі галоўных гераінь. За працу ў гэтым фільме акторку ўзнагародзілі прызам за лепшую жаночую ролю на сочынскім кінафестывалі «Кінатаўр» і прэміяй «Белы слон» ад Гільдыі кінакрытыкаў.
У 2014 годзе выйшаў серыял «Кацярына. Ўзлёт », які імгненна заваяваў добразычлівасць гледачоў Расіі і краін постсавецкай прасторы. Юлія Ауг з'явілася ў вобразе імператрыцы Лізаветы Пятроўны. Яе фаварыта графа Разумоўскага згуляў Аляксандр Лазараў - малодшы. За майстэрства і бліскучае ўваходжанне ў выяву артыстка атрымала ўзнагароды ад Асацыяцыі прадзюсараў кіно і ТЭФІ. Ролю царыцы Лізаветы стала для Ауг пропускам да масавага гледача, бо папярэднія карціны - аўтарскае кіно.
У 2015 годзе Юлія Ауг атрымала ўзнагароду як тэатральны рэжысёр. У сакавіку яе вылучылі намінантам на прыз «Крыштальная маска» Краснаярскага фестывалю «Тэатральная вясна - 2015» за пастаноўку «Горкія слёзы Петры фон Кант».
Высокую ацэнку крытыкаў заслужыла дэбютная кінакамедыя Ауг «Варэнне з сакуры», у якой зняліся Пётр Красилов, Аляксей Панін, Рэнат Давлетьяров і Марыя Аронова. Юлія Ауг зняла мноства кліпаў для расійскай рэп-гурта «25/17».
У 2016 годзе на экраны выйшла расійская драма Кірыла Сярэбранікава "Вучань». Карціна ганаравалася прыза незалежнай французскай прэсы імя Франсуа Шале. Правы на трансляцыю фільма купілі еўрапейскія краіны. За лепшую жаночую ролю другога плана Юлія Ауг атрымала прэмію «Ніка» і патрапіла ў намінацыю кінапрэміі "Залаты арол». Галоўнага героя Веньяміна Южина сыграў акцёр Пётр Скварцоў. Юліі Ауг дасталася роля яго маці Інгі Южиной.
У 2017 годзе прыхільнікі ўбачылі акторку ў стужках «Выдатніца», «Хіт», «Садовае кальцо» і міні-серыяле Валерыі Гай Германікі «Асабістае прастора». Цікавым праектам для Юліі стаў фільм жахаў «ваўкалака», у якім яна выканала другарадную ролю. Разам з Анатолем Белым і Ігарам Миркурбановым Ауг з'явілася ў меладраме «Дом фарфору», а ў акцёрскім ансамблі з Аляксеем Гуськова яна згуляла ў вострасюжэтнай драмы «Асоба не ўсталяваная».
Асабістае жыццё
У Юліі Ауг шматтысячная армія прыхільнікаў. Артыстку любяць за талент, акцёрскае майстэрства і прыгажосць. У Юліі блакітныя вочы, ад прыроды рудаватыя валасы і рост 1,76 см. Яна з той катэгорыі жанчын, якіх называюць раскошнымі. Жанчына ніколі не саромелася пышных формаў, лёгка распранаючыся перад камерай і на сцэне, здымаючыся ў эратычных сцэнах ў фільмах «Аўсянкі», «Інтымныя месцы» і «Жонкі лугавых Мары». Вага Юліі Ауг - 80 кг.Актрыса дзіўна арганічна пераўвасабляецца ў царскія асобы: здаецца, у яе жылах цячэ блакітная кроў. Пацверджанне таму прыхільнікі знаходзяць на старонцы ў «Инстаграме»: Юлія размяшчае свае фота, якія параўноўвае з выявай царскай шляхты. Аказалася, што ў выканаўцы амаль 100% падабенства з вялікай княгіняй Вольгай Канстаўцінаўнай.
У інтэрв'ю Юлія Ауг распавяла, што па лініі бацькі ў родзе былі дробнамаянтковыя шведскія дваране Клеттенберги. Бабуля Ауг вучыла ўнучку рабіць книксен, вышываць і прышчапіла любоў да музыкі.
Але прыгажосць і талент не прынеслі Юліі Ауг шчасця ў асабістым жыцці. Першы муж Сцяпан, у шлюбе з якім нарадзілася адзіная дачка Паліна, сышоў да лепшай сяброўцы актрысы. Жанчына навучылася выжываць самастойна, дзейнічаць і адказваць за жыцьцё сваё і дочкі. Гэтыя якасці дапамаглі Ауг стаць рэжысёрам.
Юлія Ауг не раз абпальвалася аб мужчынскую няслушнасць, хваравіта перажывала здрада і подласць. У нейкі момант яна вырашыла, што шчаслівае замужжа не для яе. У такі перыяд актрыса сустрэла другую палоўку - прадпрымальніка Андрэя скуловые. У інтэрв'ю Юлія распавяла, што Андрэй параўнаў яе з вялікім караблём, у якога няма ні гавані, ні прыстані. Неўзабаве скулы стаў той ціхай і надзейнай гаванню, да якой Ауг вярталася кожны дзень.
У сярэдзіне снежня 2015 году Андрэй скулы сканаў. Разам яны пражылі 15 гадоў, агульных дзяцей у іх не было. Як мяркуецца, прычынай смерці мужа актрысы стаў сардэчны прыступ. Здароўе Андрэя падарвалі няўдачы ў бізнэсе і велізарны крэдыт, закладам якога стаў дом Ауг і скуловые. Мужчына перажыў 2 мікраінсульта, лекары дыягнаставалі ішэміі галаўнога мозгу. Сэрца Андрэя скуловые спынілася ў сне.
Юлія Ауг хапалася за любую працу, прасіла ў доўг, каб пагасіць крэдыт. Выбрацца з пазыковага рабства жанчына змагла ў студзені 2017 года, пра што з палёгкай падзялілася на сваёй старонцы ў «Фэйсбуку». Ёй дапамаглі сябры і прыхільнікі.
Дачка Паліна пайшла па мамчыным слядах: паступіла ў Школу-студыю МХАТ, але неўзабаве перавялася ў ГІТІС, дзе адвучылася ў майстэрні Сяргея Голомазова. У 15 гадоў Паліна знялася з маці ў карціне «Нябесныя жонкі лугавых Мары».
Юлія Ауг зараз
Сёння Юлія Ауг ўваходзіць у лік самых запатрабаваных расійскіх актрыс. Здольнасць выканаўцы ўвасабляць на экране розныя характары па вартасці ацанілі многія рэжысёры, таму штогод яе фільмаграфія павялічваецца мінімум на 5 праектаў.
Акрамя здымак у серыялах «Амбасада», «Доктар Рыхтэр. Працяг »,« Кліч мяне мамай »(стужка таксама выходзіла пад назвай« Нянька »), у 2018 годзе Ауг трапляе ў акцёрскі склад біяграфічнай драмы Кірыла Сярэбранікава« Лета »і фільма-прыпавесці Рыгора Канстанцінопальскага« Рускі бес ». Галоўную ролю артыстка атрымлівае ў камедыі «Суседзі». Сюжэт серыяла пабудаваны вакол канфліктнай сітуацыі, якая склалася ў адной вёсцы. Удзельнікамі сваркі сталі 2 сямейныя пары. Гісторыю на экране разыгралі Яўген Сидихин, Алена Валюшкіна, Уладзімір Цімафееў і Юлія Ауг.
У пачатку 2019 года на Першым канале стартаваў паказ дэтэктыўнай драмы «Варажбітка», у якой зняліся Міхаіл Парэчанкаў і Кацярына Олькина. У фільме гаворка пайшла пра маладую дзяўчыну, якая валодае дарам прадбачання, якая пачынае супрацоўніцтва са следчым аддзелам. Юлія Ауг з'явілася ў стужцы ў вобразе гераіні Марты. Неўзабаве артыстка паўстала ў сваім упадабаным вобразе - гераіні касцюмаваны меладрамы. Яна выканала ролю жонкі памешчыка Чэрвінска (Станіслаў Боклан) у серыяле «Прыгонная».
У эфіры праграмы «Вячэрні Ургант», куды запрасілі акторку расказаць аб працы над новым праектам «Варажбітка», Юлія распавяла, што ў маладосці таксама аднойчы звярталася да эстонскаму астролага. Ауг не паверыла туманнае прадказанню аб тым, што неўзабаве ў яе жыцці адбудуцца вялікія змены. Але праз 2 гады яна выявіла, што эстонец меў рацыю.
Таксама ў скарбонцы Юліі ролі ў серыяле «Доктар Праабражэнскі» пра першыя крокі савецкай пластычнай хірургіі, гістарычнай драме «Зорге», новых частках якая выйшла годам раней камедыйнай меладрамы «Суседзі», а таксама драматычнай карціне «Доктар Ліза» пра лёс Лізаветы Глінкі.
фільмаграфія
- 1989 - «Выкраданне чарадзея»
- 2005 - «Майстар і Маргарыта»
- 2010 - «Аўсянкі»
- 2012 - «Нябесныя жонкі лугавых Мары»
- 2013 - «Фатальнае спадчыну»
- 2014 - «Кацярына»
- 2015 - «Метад»
- 2016 - «Садовае кальцо»
- 2016 - «Следчы Ціханаў»
- 2017 - «ваўкалака»
- 2017 - «Выдатніца»
- 2018 - «Лета»
- 2018 - «Суседзі»
- 2019 - «Варажбітка»