біяграфія
Песні Віктара Пятлюры аднолькава любіць і з задавальненнем спявае як дарослая, так і маладая публіка. У іх ёсць усё: шчырая любоў і павага да жанчыны, разуменне сілы духу і мужнасці, весялосьць і непаўторны цыганскі каларыт.Толькі неадукаваны чалавек, упэўнены артыст, лічыць шансон нізкім жанрам, рамантызуюць жыццё ў турэмным зняволенні. Той, хто ўмее чытаць паміж радкоў, разумее, што такая лірыка вучыць быць мудрэй, прадбачлiвыя, шанаваць тое, што маеш.
На канцэртах Пятлюры - выключна жывы гук, непасрэдныя зносіны з залай і хатняя атмасфера. Спявак не баіцца эксперыментаў, таму ў кампазіцыях чуваць смелыя аранжыроўкі і нечаканыя ноткі самых розных стыляў і кірункаў.
Дзяцінства і юнацтва
Радзіма Віктара Уладзіміравіча Пятлюры - крымскі Сімферопаль, дата нараджэння - 30 кастрычніка 1975 года. У сям'і ніхто спяваў і не быў звязаны з светам музыкі, але Віктара з ранніх гадоў цягнула да музіцыравання. Ён самастойна навучыўся граць на гітары і ў 11 гадоў ужо цудоўна спраўляўся з гэтым прыладай. Сам пісаў лірычныя песні і сам іх выконваў.
Яго новыя аўтарскія кампазіцыі нязменна карысталіся папулярнасцю, і таленавітага падлетка хутка заўважылі. У 13 гадоў Віктар Пятлюра стварыў музычны калектыў, які праз год атрымаў запрашэнне выступіць у адным з Сімферопальскага завадскіх клубаў. Пасля выступу групе прапанавалі застацца працаваць у ДК. Такім чынам музыкі атрымалі магчымасць рэпеціраваць на добрай базе і рыхтавацца да наступных канцэртаў і гастроляў.
У гэты перыяд творчая біяграфія Віктара Пятлюры пайшла ўверх. Прафесіяналізм выканаўцы і яго калектыву паступова рос. Выразней пазначыліся стыль і кірунак спевака. У 1990 годзе ён скончыў музычную, а праз год і агульнаадукацыйную школы. Рашэнне звязаць далейшае жыццё з музыкай і творчасцю прыйшло адразу.
музыка
У 1991 годзе Віктар Пятлюра паступіў у Сімферопальскае музычную вучэльню, дзе ўжо вучыліся некаторыя з музыкаў яго ранейшай групы. У вучылішчы хлопец сабраў новую каманду, у якую ўвайшлі як старыя, так і новыя ўдзельнікі. Вольны ад вучобы час Віктар з аднадумцамі прысвячае рэпетыцыі. Калектыў грае на розных конкурсах і фестывалях. Таксама спявак паспявае даваць урокі па гульні на акустычнай гітары ў гарадскім клубе. Каб зарабіць на жыццё, Пятлюра выступае ў якасці вакаліста і гітарыста ў рэстаранах Сімферопаля.Жанр песень, выкананых Віктарам, - гэта рускі шансон ці дваровыя песьні. Тэлепраекты, што папулярызуюць такую музыку, накшталт «Трох акордаў», яго не прыцягваюць. У прыватнасці, у гэтай праграме няма глыбіні і разумення, атрымалася пародыя. Адзіныя, хто, на думку спевака, сапраўды ўпрыгожылі шоу, гэта Ірына Дубцова і Аляксандр Маршал.
У 1999 годзе Пятлюра запісвае ў кампаніі «Задыяк рэкардз» свой дэбютны дыск пад назвай «Блакітнавокая». Праз год выходзіць другі альбом «Цябе не вярнуць». Выконваць шансон у студыі, дзе пераважна працуюць рок-і поп-музыкі, даволі складана. Таму Пятлюра вырашае стварыць уласную гуказапісвальную студыю.
У гэты перыяд падбіраецца асноўны касцяк калектыву, з якім выканаўца працуе і сёння. Акрамя самога Віктара, тэксты выкананых ім песень піша Ілля Танч. Аранжыроўкай займаюцца Канстанцін Атаманаў і Ралан Мумджи. Ёсць у калектыве і дзве бэк-вакалісткі - Ірына Мелинцова і Кацярына Перетятько. Але вялікую частку працы выконвае сам Пятлюра.
Віктар Пятлюра працуе вельмі плённа. Практычна кожны год выходзяць новыя дыскі. А ў 2001-м артыст выпусціў адразу два альбомы - «Поўнач» і «Брат». У трэк-ліст першага ўвайшлі «Дембеля», «Жураўлі», «Іркуцкі тракт». Другі уключаў кампазіцыі «Белая бяроза», «Прысуд», «Белая нявеста». У 2002 годзе - ізноў 2 новыя пласцінкі: у пачатку года з'явіўся альбом, названы «Лёс», а ў канцы - зборнік «Сын пракурора».
У дыскаграфіі Пятлюры мноства альбомаў. Пасьля 2002-га выйшлі дыскі «Сівы», «Свиданка» і «Хлопец у кепцы». Пазней з'явіліся зборнікі «Чорны крумкач» і «Прысуд». У «Беразе» прагучалі «Навагодні снег» і «Дзяўчынка-гадзюка». Для кліпа «Галубы» аднайменная песня запісана дуэтам з Аняй Верабей. З апошніх кампазіцый, якія прадставіў спявак, прыхільнікі вылучаюць «Вечар», «Два полюса» і «Я стану ветрам».
Віктар выконвае і некаторыя песні з рэпертуару Юрыя Барабаш, выхадца з «Ласкавага траўня», які выступаў пад творчым псеўданімам Пятлюра. Артысты - някрэўныя, аб'ядноўваюць іх хіба што вытокі (абодва нарадзіліся на поўдні Расіі) і адданасць шансону. Да таго ж Віктар, па ўласным прызнанні, Пятлюра па пашпарце.
Праца спевака узнагароджаны прызнаннем у прафесійных колах. Дома на паліцы ў Віктара захоўваюцца ўзнагарода фестывалю «Песні кіно», які праводзіўся ў рамках «Кінатаўра», SMG AWARDS ў намінацыі "Шансон года", «Рэальная прэмія» канала MUSIC BOX у намінацыі "Лепшы шансон".
Асабістае жыццё
Асабістае жыццё Віктара Пятлюры ахутана таямніцай і легендамі. Яго прыхільнікі распавядаюць сумную истoрию, перажытае Віктарам ў маладосці. Нібыта была ў спевака любімая дзяўчына Алёна. Маладыя людзі не толькі збіраліся пажаніцца, але і планавалі сумесная творчасць. Незадоўга да шлюбу Алёна трагічна загінула ад шальной кулі падчас бандыцкіх разборак на вачах у Віктара. У той момант пара сядзела за столікам у кафэ. Трагічная смерць каханай надоўга зрынула Петлюру у дэпрэсію, выйсці з якой дапамагло творчасць.
Быль гэта ці казка, створаная, каб ахінуць імя выканаўцы нейкім рамантычным арэолам, дакладна не вядома. Зараз Віктар Пятлюра шчаслівы ў другім шлюбе. Цяперашнюю жонку, як і першую, клічуць Наталляй. Першая жонка падарыла музыканту сына Яўгена. Хлопец вучыцца на повара. У другой расце сын Мікіта. Бацькі бачаць маладога чалавека дыпламатам, а пакуль ён складае ў стылі R & B. Абодва хлопчыка зладзілі паміж сабой, бо яны равеснікі. Сумесных дзяцей у Віктара і Наталлі няма.
Выбранніца Пятлюры - фінансіст па адукацыі і працуе канцэртным дырэктарам мужа. Яна выдатна размаўляе на французскай мове, бо атрымала яшчэ адзін дыплом у інстытуце замежных моў.
Віктар Пятлюра зараз
Альбом «Самая любімая ў свеце жанчына» стаў паваротнай вяхой у творчасці Пятлюры. Музыкант вырашыў змяніць сцэнічнае імя і надалей па прапанове прадзюсара Сяргея Гараднянскага звацца Віктарам Дорын. На такі крок вымусіў той факт, што ў Інтэрнэце побач з фатаграфіяй Барабаш часцяком сустракаецца артыкул пра Віктара, складаюцца ўсякія небыліцы аж да таго, што мужчыны - браты.«Ці змянілася маё светаадчуванне. Я ўжо вырас з так званай дваровай лірыкі, зараз мне хочацца выконваць нешта больш зразумелае дарослай аўдыторыі. Хоць у канцэртнай праграме, напэўна, усё ж застануцца самыя любімыя песні з майго творчага мінулага. Таму што і мне цікава іх спяваць, і гледачы чакаюць », - так спявак патлумачыў будучыя змены.
Стыль, які атрымліваецца ў выніку рэбрэндынгу, сам Пятлюра адносіць да эстрады. У кампазіцыях прасочваюцца элементы джаза і рок-н-ролу, блюзу і поп-музыкі. Віктару падабаюцца песні шырокага дыяпазону, пачынаючы ад Аляксандра Розенбаума і заканчваючы Bon Jovi і Guns N 'Roses. Элементы такога гучання артыст хацеў бы неўзабаве перадаваць са сцэны.
Па прызнанні Сяргея Гараднянскага, у перспектыве - супрацоўніцтва з Ігарам Крутым. Са знакамітым кампазітарам каманду звяла агульная знаёмая, якая працуе прадзюсарам «Новай хвалі», «Песні года» і іншых праектаў мэтра. Круты ацаніў творчасць Віктара, паколькі ўбачыў нешта блізкае яму самoму.
У 2018-м Дорын прадставіў слухачам кліпы «заляціць», «Салодкая» і аднайменны альбом з 12 трэкаў, сінгл «Я выберу цябе», які у 2019 годзе заняў лідзіруючыя пазіцыі ў хіт-парадзе радыё «Шансон». У аранжыроўках ўжо прасочваецца некаторая папсовы. Гэтыя і іншыя песні гучаць у новую канцэртную праграму выканаўцы «Усё яшчэ збудзецца». Віктар спадзяецца стварыць шоу, якое па маляўнічасці не саступала б тым, што прыдумалі Філіп Кіркораў і Ані Лорак:
«Гэта геніяльна, гэта тое, што ў ідэале павінен рабіць кожны артыст».Дыскаграфія
- 1999 - «Блакітнавокая»
- 2000 - «Цябе не вярнуць»
- 2001 года - «Брат»
- 2001 года - «Поўнач»
- 2002 - «Лёс»
- 2002 - «Сын пракурора» (зборнік)
- 2003 - «Сівы»
- 2004 г. - «Свиданка»
- 2004 г. - «Хлопец у кепцы» (зборнік)
- 2005 - «Чорны крумкач»
- 2007 - «Прысуд»
- 2008 - «Бераг»
- 2013 - «Два полюса»
- 2014 - «Самая любімая ў свеце жанчына»
- 2018 - «Я выберу цябе»