біяграфія
Мікіта Тарасаў - акцёр тэатра і кіно, папулярнасць якому прынеслі ролі кандытара Луі ў сіткомаў «Кухня» і старэйшага бортправадніка ў серыяле «Улетный экіпаж». Рэпертуар артыста не абмяжоўваецца толькі камедыйнымі ролямі, на яго рахунку працы ў ваенных драмах, поўным і кароткім метры, у праектах дэбютантаў. Сам Тарасаў сцвярджае, што ўсё жыццё знаходзіцца ў пошуку сваёй ролі, свайго рэжысёра.Дзяцінства і юнацтва
Будучы акцёр нарадзіўся ў Рызе, хоць яго продкі па мацярынскай лініі па нацыянальнасці рускія, былі родам з-пад Цверы. Яго маці Наталля Міхайлаўна працавала інжынерам-канструктарам ў бюро Латвійскага вагонабудаўнічага завода. Бацька Барыс Юр'евіч - прафесійны музыкант, на момант нараджэння сына гуляў у групе "Натуральны прадукт", а пазней быў удзельнікам такіх ансамбляў, як «Эолика», «Вясёлыя рабяты» і музычнага калектыву Мікалая Гнацюка.
З-за гастроляў бацькі і змен месцаў яго працы сям'я часта пераязджала, і Мікіта практычна вырас за кулісамі. Ужо ў 3 гады бацька падарыў хлопчыку невялікую гітару. З ёй Мікіта выйшаў на сцэну падчас сольнага канцэрту «Эолики», які праходзіў у Дзінтары. У 7 гадоў ён дэбютаваў на тэлебачанні, калі разам з Тарасавым-старэйшым зняўся ў адным з выпускаў папулярнай нядзельнай праграмы «Ранішняя пошта».
Хлопчык з дзяцінства вучыўся ігры на музычных інструментах, выдатна іграў на фартэпіяна, а ў 12 гадоў асвоіў сінтэзатар, стаў сам пісаць і аранжаваць музыку. Праз некалькі гадоў ён ужо вёў дыскатэкі ў начных клубах і ў якасці дыджэя працаваў на радыёстанцыі. Наогул да старэйшых класаў Мікіта бачыў сябе толькі ў якасці музыканта, прадаўжальніка справы бацькі.
Але ў 17 гадоў хлопцу ў школьным спектаклі дасталася роля Сяргея Ясеніна, і пераўвасобіцца ў іншых людзей Тарасаву настолькі спадабалася, што пасля атрымання атэстата ён падаў дакументы ў Школу-студыю МХАТ, куды здолеў паступіць з першага разу. Прычым яго настаўнікам стаў легендарны акцёр і рэжысёр Алег Табакоў. Бацькі падтрымалі выбар сына.
Яшчэ падчас вучобы пачатковец акцёр дэбютаваў на тэатральнай сцэне ў спектаклі «Амадэй». Пасля заканчэння ВНУ Тарасаў адзін сезон працаваў у Расійскім акадэмічным маладзёжным тэатры, а затым стаў удзельнікам трупы Маскоўскага драматычнага тэатра імя Станіслаўскага, дзе гуляў у шэкспіраўскай п'есе «Сон у летнюю ноч». Акцёр лічыць сваёй лепшай тэатральнай работай ролю Эпштэйна у студэнцкай пастаноўцы «Билокси-блюз».
У 2008 годзе Тарасаў стварыў уласны ансамбль з 7 музыкаў і 2 бэк-вакалістак. Хлопцы выступаюць з канцэртамі ў розных маскоўскіх клубах і на карпаратывах, прычым выконваюць толькі ўласныя песні, якія піша Мікіта. Свой стыль музыкі характарызуюць як спалучэнне джаза, фанка і рэпу.
Акрамя таго, прыгожы і добра пастаўлены голас Тарасава ўжо шмат гадоў можна пачуць у розных рэкламных роліках. Ён агучваў рэкламу батончыкаў «Марс» і «Пікнік», газаванай вады «Спрайт» і «Фанта», піва «Клінскага», а таксама мабільнага аператара «МТС».
фільмы
Творчая біяграфія акцёра пачалася ў 2001 годзе: Тарасаў з'явіўся ў дэтэктыўнай драме «Лэдзі Бос». У далейшым ён увесь час мяняў амплуа. Мікіта паўставаў перад гледачом у самых разнастайных вобразах: ад абаяльнага інтэлігента да бязлітаснага злыдня, ад кранальнага лекара да маньяка-забойцы, ад вампіра да трансвестыта. Як адзначае сам Тарасаў, працуючы над кінематаграфічным чынам, ён пазбягае ўдзелу ў трукавых сцэнах.
Усерасейскае папулярнасць акцёр заслужыў ў 2012 годзе, пасля ўдзелу ў камедыйным сіткомаў «Кухня», дзе ён гуляе французскага кандытара Луі, які працуе ў маскоўскіх рэстаранах «Клод Манэ» і «Віктар». Вобраз распешчанага і эпатажнага майстры тартоў і пірожных атрымаўся Мікіту Тарасаву пышна, а акрамя таго, раскрыў камедыйны патэнцыял акцёра.
Каб дадаць рэалістычнасці свайму персанажу, ён перад пачаткам здымак з'ездзіў у Праванс, дзе адмыслова спрабаваў французскія дэсерты і нават заходзіў на кухні рэстаранаў і кандытарскіх з мэтай убачыць працу сапраўдных кухароў. Партнёрамі Мікіты па фільме сталі Дзмітрый Назараў, Марк Багатыроў, Алена Подкаминская, Дзмітрый Нагіеў, Сяргей Лавыгин, Міхаіл Тарабукін, Сяргей Епишев і іншыя.
У перапынках паміж здымкамі ў серыяле Мікіта зняўся ў шэрагу іншых праектаў. Сярод іх меладрама «Знайсці мужа ў вялікім горадзе», дэтэктыў «Цэзар», шматсерыйны фільм «Вер мне». Галоўнага героя артыст прадставіў у псіхалагічнай драме «Астрожскі запаведнік». Яго напарніцай па фільме стала Марыя Фядосава.
У 2015 годзе Тарасаў зняўся ў украінска-расейскай вайсковай біяграфічнай драме «Бітва за Севастопаль», якая распавядае пра савецкі Снайперы Людміле Паўлічэнка. Мікіта згуляў ваеннага лекара Барыса Чопака і разам са здымачнай брыгадай пабываў у самых гераічных месцах Севастопаля, Адэсы, Кіева, Камянец-Падольскага. Карціна атрымала высокія ацэнкі журы фестываляў у Канах, Берліне, Таронта і Адэсе.
Расійскія кінакрытыкі называюць гэтую працу лепшым за апошнюю чвэрць стагоддзя фільмам пра Вялікую Айчынную, а гульню Тарасава - шчырай, пераканаўчай і ідэальна адпаведнай прынцыпам інтэлігента сярэдзіны 20-га стагоддзя.
У 2017 годзе Тарасаў вярнуўся да ролі кандытара з Францыі ў 2-м сезоне серыяла «Гатэль" Элеон "», спін-оф і працягу кулінарнага сіткама «Кухня». Таксама ў ролі Луі Бенуа Тарасаў зняўся ў паўнаметражным фінале серыяла «Кухня» - карціне «Кухня. Апошняя бітва ». Крыху раней адбылася прэм'ера расійскага фантастычнага фільма «Прыцягненне», у якім Тарасаў сыграў другарадную ролю дэпутата Міхаіла Полескина.
13 чэрвеня на фэсце «Кінатаўр» прайшла прэм'ера яшчэ адной карціны з удзелам Мікіты Тарасава - камедыі "Рок". У 2018 годзе адбыўся паказ гумарыстычнага серыяла «Святла з таго святла» пра дзяўчыну-інваліда, якая вымушана прыкідвацца празорлівай, каб зарабіць на лячэнне. У фільме Тарасаў пераўвасобіўся ў другараднага персанажа - коучера.
У гэтым жа годзе з удзелам Мікіты на экранах з'явілася рэйтынгавая камедыя «Хатні арышт», у якой акцёр увасобіў вобраз піяршчыка, які дапамагае былому мэру выйграць выбары. Старэйшага бортправадніка Тарасаў згуляў у 2 сезонах камедыі «Улетный экіпаж», якая транслявалася на тэлеканале СТС. У фільме таксама зняліся Аляксей Чадов, Наталля Брага, Дар'я Сагалова, Юлія Топольницкая.
Мікіта Тарасаў выканаў другарадныя ролі ў постапокалиптической камедыі «Толькі не яны» пра тое, як выратаванне свету аказалася залежных ад групы маладых тусоўшчыкаў. У гэтым жа годзе акцёр з'явіўся ў фантастычным міні-серыяле «Чарнавік», экранізацыі аднайменнага рамана расійскага пісьменніка Сяргея Лук'яненка.
Асабістае жыццё
Тыпаж акцёра дазваляе Тарасаву гуляць падкрэслена бяскрыўдных, вытанчаных і інтэлігентных персанажаў, таму прыхільнікі бываюць здзіўлены, што здаваўся мініяцюрным на экране Мікіта раптам аказваецца значна вышэй (рост 192 см пры вазе 85-89 кг, як сцвярджаюць СМІ). Цікава, што Мікіта Тарасаў ведае імя свайго двайніка. Ім аказаўся Джавані Джакамеці, мастак, які жыў у Швейцарыі на мяжы XIX і XX стагоддзяў.
Мікіта Тарасаў у інтэрв'ю не раз згадваў пра тое, што доўгі час яму не ўдавалася сустрэць блізкага чалавека. Дзяўчыны, якія былі сімпатычныя самому акцёру, заставаліся абыякавымі да яго заляцанні, а тыя, каму падабаўся Мікіта, не прыцягвалі яго ўвагу. Аднойчы артыст нават спрабаваў пабудаваць асабістае шчасце, пазнаёміўшыся з дзяўчынай праз Інтэрнэт, але і з гэтага нічога не выйшла.
З-за ролі ў «Кухні» ў асабістым жыцці Мікіты Тарасова здарылася драма. Акцёр сустрэў дзяўчыну Вольгу, якую быў гатовы назваць будучай жонкай. Розніца ва ўзросце паміж закаханымі склала 16 гадоў, але ні Мікіту, ні Вольгу гэта не спыняла. Праблемы паўсталі, калі акцёр захацеў пазнаёміцца з бацькамі выбранніцы.
Сваякі Вольгі заявілі, што Тарасаў гуляе няправільныя ролі і што раз мужчына з'яўляецца на экранах у вобразе француза-гея, то і сам падзяляе нетрадыцыйную арыентацыю. Пасля гэтага Вользе забаранілі мець зносіны з Мікітам - на гэтым і скончыўся раман. Пазней артысту прыпісвалі адносіны з калегам Соф'яй Сініцынай, якая на 15 гадоў маладзейшы за яго. Сам артыст не каменціраваў гэтую інфармацыю.
Свой лёс Мікіта сустрэў выпадкова. Тарасаў планаваў зрабіць персанальную фотасесію, для чаго сустрэўся з фатографам Марынай Гаврюшиной. Дзяўчына апынулася творчай асобай, акрамя фатаграфіі, яна захапляецца жывапісам і стварае карціны на заказ. Дзелавое знаёмства перарасло ў раман. Ужо ў 2017 годзе акцёр намякаў рэпарцёрам на тое, што сэрца яго не вольна і, цалкам магчыма, яго чакае змена сямейнага статусу.
Першы выхад у свет закаханых адбыўся на адным са свецкіх мерапрыемстваў Міжнароднага маскоўскага кінафестывалю. А ўжо ў жніўні пара згуляла вяселле. На ўрачыстасці прысутнічалі толькі самыя блізкія маладых, у тым ліку і бацька Мікіты Барыс Тарасаў. Фота закаханых з'явілася ў запісе артыста ў «Инстаграме».
Падзеі ў асабістым жыцці таленавітага выканаўцы развіваліся хутка - ужо ў снежні Тарасаў стаў бацькам. Жонка падарыла яму дачка, якую назвалі Таісіяй. Цікава, што нараджэнне дзяўчынкі супала са здымкамі сцэны родаў партнёркі Тарасова па камедыі «Улетный экіпаж» Яны Крайнова. З рабочай пляцоўкі акцёр наўпрост накіраваўся ў радзільню да жонкі.
Мікіта Тарасаў зараз
Акцёр з'явіўся ў ролі памочніка Аліева ў біяграфічнай карціне "Іду ратаваць людзей». У антыўтопіі «ІКАР» пра жыццё ў 2027 годзе, калі абяцанне масавага неўміручасці ператвараецца ў смяротную тэлегульні, Тарасаў ператварылася ў галоўнага нейрахірурга.Акрамя таго, ён паўстаў у ролі мэнэджэра банка ў кароткаметражнай карціне «Сцэнар». У 2019 годзе з яго ўдзелам адбыліся прэм'еры руска-кітайскага прыгодніцкага фільма «Таямніца Друку дракона» і прыгодніцкага фэнтэзі «Эбигейл», у якім Мікіта сыграў ролю Ітана.
Таксама акцёр папоўніў фільмаграфію новым праектам - ваеннай драмай «Сто дзён свабоды», у якой увасобіў на экране вобраз оберштурмбаннфюрера СС, а першай прэм'ерай 2020 га стаў серыял "Заступнікі", дзе партнёрамі Тарасова па здымках сталі Мары варажыла, Кірыл Грабеншчыкоў, Вікторыя Верберг .
У лістападзе прыхільнікаў чакала чарговая прэм'ера з удзелам акцёра - працяг серыяла "Метад" аб Радзівонаў Меглине, геніяльным следчым з паталагічнымі схільнасцямі. Партнёрамі Тарасова па здымачнай пляцоўцы сталі Канстанцін Хабенскі, Паўліна Андрэева, Аляксандр Пятроў.
фільмаграфія
- 2001 года - «Рускі вадэвіль. Адчайнага бабуля »
- 2004 г. - «Чалавек, які маўчаў"
- 2008 - «Шырокая рака»
- 2008 - «Цяжкі пясок»
- 2011 - «Жыццё і прыгоды Мішкі Япончыка»
- 2012 - «Кухня»
- 2013 - «Чыстая праўда»
- 2013 - «Цэзар»
- 2013 - «Інтымныя месцы»
- 2014 - «Кухня ў Парыжы»
- 2015 - «Бітва за Севастопаль»
- 2016 - «Манах і ліха»
- 2017 - «Гатэль« Элеон »
- 2018 - «Улетный экіпаж»
- 2018 - «Хатні арышт»
- 2019 - «нядзеля»