біяграфія
Сяргей Яўгенавіч супоня - савецкі і расійскі тэлежурналіст, кіраўнік рэдакцыі дзіцячых перадач цэнтральнага тэлебачання. Ён стварыў дзіцячае і юнацкае расійскае тэлебачанне і стаў яго тварам. Пасля сыходу Сяргея з жыцця многія праграмы былі зачыненыя - ніхто не здолеў замяніць Супанева на месцы тэлевядучага. Сябры і калегі называлі яго «вечным рухавіком»: ён фантанаваў новымі ідэямі і выпраменьваў пазітыўную энергію, здавалася, усе 24 гадзіны ў суткі.Дзяцінства і юнацтва
Тэлевядучы нарадзіўся 28 студзеня 1963 г. ў невялікім пасёлку Хацькова Маскоўскай вобласці ў творчай сям'і. Айцец Яўген супоня працаваў у Тэатры сатыры, маці Галіна Уладзіміраўна там жа служыла піяністкай і канцэртмайстра. Бацькі пражылі разам нядоўга: імпульсіўны Яўген быў супрацьлегласцю сваёй жонкі - педантычна і строгай жанчыны, у родзе якой былі немцы.
Сярожа рос энергічным хлопчыкам, гэтая энергія біла ключом ўсё жыццё. Ужо ў школе супоня ведаў, што будзе працаваць журналістам на тэлебачанні. У 4-м класе Сяргей параіў бацьку ажаніцца на Вользе Краёвай, якая працавала каментатарам на радыёстанцыі «Маяк». Пазней ён успамінаў, што жанчына не толькі стала для яго другой маці, але і канчаткова дапамагла выбраць прафесію, што абумовіла творчую біяграфію Сяргея.
Да паступлення на факультэт журналістыкі МДУ Сяргей пазаштатнай падпрацоўваў на «Юнацтва». Для першага рэпартажу супоня абраў тэму аб ханыгах, якія займалі чэргі па піва, якое потым перапрадавалі. Затым было яшчэ некалькі публікацый і радыёрэпартажаў - багаж, дастатковы для паступлення ва ўніверсітэт.
У МДУ супоня паступіў з першай спробы, але, правучыўшыся год, сышоў служыць у войска. Маладому чалавеку ўдалося атрымаць месца ў ваенным аркестры вайсковай часткі пасёлка мулінэ, недалёка ад Дзяржынска Горкаўскай вобласці. У 1983 годзе, пасля дэмабілізацыі, юнак працягнуў навучанне і атрымаў дыплом журналіста.
тэлебачанне
Спачатку журналіст рыхтаваў сюжэты для папулярнай у той час перадачы «Да 16 і старэй», пазней стаў малодшым рэдактарам. Праграма асвятляла актуальныя пытанні маладзёжнай аўдыторыі: праблему бездагляднасці, наркаманіі, сучасных маладзёжных плыняў, узаемаадносін прызыўнікоў у войску, а таксама адносіны паміж юнакамі і дзяўчынамі.У студзені 1988-га ў эфір выйшла праграма "Марафон 15», аўтарам і вядучым якой стаў Сяргей. У аснову сюжэту перадачы ляглі 15 кароткіх актуальных рэпартажаў з жыцця маладога пакалення. Сувядучага Супанева сталі Георгій Галустьян і Леся Башава. Засвяціўся ў праекце і пачатковец журналіст і кінарэжысёр Сяргей Бодров - малодшы.
У 1993 годзе Улад Лісця запрасіў тэлежурналіста працаваць у дзіцячую перадачу «Зорны час». На наступны год мужчына заснаваў уласную тэлекампанію «Класс!», Якая выпускала перадачы для дзіцячай і юнацкай аўдыторыі. Сярод праектаў, якімі займалася тэлекампанія, лічыліся праграмы «Добрай ночы, маляняты!», «З раніцы крыху раней», «Пакуль усё хаты", "Разумнікі і разумніцы».
Паралельна супоня вёў праграму «Кліч джунгляў». Яго бацька ўспамінаў, што ідэя перадачы прыснілася Сяргею. Журналіст ўмеў знаходзіць агульную мову з дзецьмі, таму не сумняваўся ў поспеху праекта. За праграму «Кліч джунгляў» аўтар атрымаў прэмію «ТЭФІ». Цікава, што супоня стаў адзіным тэлевядучым, які выходзіў у эфір на шортах. Каб выглядаць у кадры эстэтычна, журналіст, валодаючы вагой вышэй за сярэдні, ўжываў медыцынскія прэпараты, якія рэгулююць водны абмен.
Сяргей Яўгенавіч быў усебакова развітым чалавекам, кожнае другое дзіця таго часу марыў ўдзельнічаць у праектах тэлежурналіста. Цікава, што ў 1997 годзе на праграме «Зорны час» пабывала будучая зорка канала ТНТ Юлія Ахмедова. Грамату і кубак яна захоўвае да гэтага часу.
Апроч працы на тэлебачанні, Сяргей супоня засвяціўся ў кінематографе. Тэлевядучы зняўся ў праекце Ігара Апасяна «Віно з дзьмухаўцоў», створаным паводле аднайменнага твору Рэя Брэдберы ў 1997 годзе.
Журналісту пашчасціла папрацаваць на адной сцэнічнай пляцоўцы разам з зоркамі савецкага і расійскага кіно - Верай Васільевай, Уладзімірам Зельдиным, Ліяй Ахеджаковой, Інакенціем Смактуноўскім, які ў апошні раз з'явіўся на экране. У фільме Сяргей супоня паўстаў перад гледачамі ў ролі бацькі галоўнага героя - хлопчыка Дугласа.
Асабістае жыццё
Прыроднае абаянне і камунікабельнасць Сяргея дапамагалі ў зносінах з жанчынамі. Тэлевядучы быў жанаты двойчы. Як ён казаў у інтэрв'ю, абодва разы ўступаў у шлюб па каханні. Першая жонка Супанева, Валерыя, працавала на тэлебачанні на пасадзе шэф-рэдактара некалькіх папулярных праектаў Першага канала. Там маладыя людзі і пазнаёміліся. Неўзабаве ў мужа і жонкі нарадзіўся першынец Кірыл.
Пасля разводу Сяргей падтрымліваў адносіны з сынам, які рос разумным і вясёлым хлопцам, скончыў МДІМА, гуляў на ўдарных інструментах у музычным гурце «Рамэа павінен памерці». Аднак у верасні 2013 года юнак скончыў жыццё самагубствам. Родныя лічаць, што юнак не справіўся з дэпрэсіяй, хаця перад трагічнай падзеяй юнак не выяўляў ніякіх прыкмет дрэннага настрою або расчараванняў ў асабістым жыцці. Смерць маладога чалавека стала не менш загадкавай, чым гібель бацькі.
Другая жонка Сяргея Супанева, актрыса Вольга Мотина, упершыню ўбачыла тэлевядучага па тэлевізары, калі ёй было 13 гадоў. А затым будучыя муж і жонка сустрэліся, пакахалі адзін аднаго, пажаніліся. У Супанева нарадзілася дачка Паліна. Хросным дзяўчынкі стаў Леанід Якубовіч. Дачка вырасла дапытлівай: на яе рахунку мноства перамог у алімпіядах па розных прадметах.
Шмат хто ведае, што папулярная спявачка і актрыса Лена Пярова - сястра Сяргея Супанева па маці. Сваякі шмат размаўлялі, яны былі вельмі блізкія. Пасля смерці брата Алена стала ўдзельніцай ў праекце, які Сяргей не паспеў сам выпусціць у эфір - шоў «Апошні герой».
Менавіта супоня прыдумаў для расійскага тэлебачання назва праекта, які ўжо быў паспяхова запушчаны ў Еўропе. Сястра тэлевядучага тады дайшла да фіналу і саступіла прыз толькі Уладзіміру Пресняковых.
смерць
Апошнія гады, па ўспамінах родных, Сяргей захапляўся экстрэмальнымі відамі спорту. Ён спрабаваў сябе ў дайвінгу, вадзіў яхту, хадзіў на паляванне. За паўгода да гібелі тэлевядучы ледзь не пайшоў пад ваду на ўласным ветразніку, не справіўшыся з кіраваннем.У той дзень яго выратаваў толькі цуд: паспеўшы вынырнуць з вады і размясціцца на дно яхты, супоня здолеў пратрымацца 4 гадзіны, пакуль яго не выявілі выратавальнікі.
Сяргей любіў матацыклы, снегоходы, маторныя лодкі і вар'ятку хуткасць. 8 снежня 2001 года супоня з'ехаў на дачу ў Цвярскую вобласьць, каб пакатацца на снегоходе. Увечары таго ж дня мясцовыя жыхары знайшлі журналіста - прыкмет жыцця супоня не падаваў. Следства не сумнявалася ў тым, што смерць тэлевядучага - няшчасны выпадак.
Мужчына ехаў на снегоходе па замерзлай Волзе ў раёне вёскі Едимоново на вялікай хуткасці і ў цяжкі час не справіўся з кіраваннем - снегаход урэзаўся ў прычал. Удар быў такой сілы, што Сяргея Супанева выкінула з-за руля і адкінула на некалькі метраў.
Атрыманыя траўмы галавы сталі прычынай смерці тэлевядучага. Ён памёр імгненна. Яго гібель стаў трагедыяй не толькі для сям'і, але і для сотняў тысяч прыхільнікаў творчасці Супанева.
Сваякі потым доўга здзіўляліся - чаму, валодаючы вялікім стажам ваджэння гэтага транспартнага сродку, Сяргей усё ж такі разбіўся на снегоходе. Але адказ так і не быў знойдзены. Пасля смерці тэлевядучага было выпушчана некалькі дакументальных фільмаў, сярод якіх: «Серёжа ...», «Сяргей супоня. Год пасля жыцця »,« Эх, Сярога! Жыць бы ды жыць ... »і іншыя.
Магіла Сяргея Яўгенавіча знаходзіцца на Траякураўскіх могілках. Пазней, 27 верасня 2013 года, побач з бацькам быў пахаваны і сын Кірыл. На агульным надмагілле высечаныя два партрэтных фота Супанева.
праекты
- 1986 - «Да 16 і старэй»
- 1989 - «Марафон 15»
- 1993 - «Зорны час»
- 1993 - «Зов джунгляў»
- 1994-1995 - «Дэндзі - Новая рэальнасць»
- 1998 года - «Дысней-клуб»
- 2001 года - «Апошні герой»