біяграфія
Будучы акцёр Дзяніс Юр'евіч Бераснеў з'явіўся на свет у жніўні 1985 гады ў сям'і вайскоўца. Гэта здарылася ў Чэхаславакіі, дзе на той момант праходзіў службу кіраўнік сям'і. Неўзабаве пасля нараджэння Дзяніса Бераснева пераехалі на Далёкі Ўсход. Тут прайшлі першыя дзіцячыя гады хлопчыка.
У дзіцячым садку ў Дзяніса ўпершыню выявіліся творчыя схільнасці: ён з задавальненнем прымаў удзел у дзіцсадкоўскія самадзейнасці. «Выступаў» і дома, перад тэлевізарам. Калі дарослыя садзіліся для прагляду кінастужкі ці канцэрты, Дзяніс браў у рукі цацачную гітару і, карыстаючыся тым, што аўдыторыя нарэшце сабралася, даваў свае «канцэрты». Пры гэтым, як сцвярджае яго мама, сына не занадта хвалявала, што публіка жадала бачыць іншых выканаўцаў.
У школу Дзяніс Бераснеў адправіўся ўжо ў Санкт-Пецярбургу, дзе на працягу 7 гадоў праходзіў службу бацька. Тут хлопчык працягнуў творча развівацца: паступіў у тэатральную школу. Але часу на ўсе пытанні, якія цікавяць заняткі ў Дзяніса катастрафічна не хапала. Ён займаўся баскетболам у школе алімпійскага рэзерву.
Затым ваенная служба бацькі зноў паклікала сям'ю ў дарогу. З вялікай неахвотай Дзяніс Бераснеў пераехаў у Ульянаўск. У Піцеры засталіся сябры і мноства захапленняў. Затое ў новым горадзе Дзяніс нарэшце пасталеў і стаў больш сур'ёзным. Ва ўсякім разе, так сцвярджае яго мама.
Калі ў Піцеры сын спрабаваў хуліганіць і бацькоў ужо пару разоў выклікалі ў школу, то ў Ульянаўску ён сур'ёзна ўзяўся за вучобу. На новым месцы ў Дзяніса Бераснева выявіліся здольнасці да музыкі і напісання вершаў. Ён нават здолеў сабраць сваю групу, у якім спяваў і песні ўласнага сачынення.
Па заканчэнні школы Бераснеў адправіўся атрымліваць вышэйшую адукацыю. Як ні дзіўна, яно не было звязана ні з музыкай, ні з захапленнем тэатрам. Дзяніс выбраў дзве спецыяльнасці - «псіхалогія» і «выдавецкая справа». Прайшоў у абодва ВНУ, але вырашыў спыніцца на выдавецкай справе. А ў вольны час студэнт займаўся тым, да чаго па-сапраўднаму яго вабіла: наведваў тэатральную студыю.
Пасля 2-га курса Дзяніс Бераснеў канчаткова зразумеў, што яму трэба. Ён паехаў у Маскву і падаў дакументы адразу ў 4 тэатральных ВНУ. Ўдача ўсміхнулася ў Вышэйшым тэатральным вучылішчы імя Міхаіла Шчэпкіна. Тут Бераснеў і правучыўся некалькі гадоў на курсе Віктара Коршунова.
тэатр
Творчая біяграфія Дзяніса Бераснева пачалася яшчэ ў студэнцкія гады ў «трэскі». Спачатку ён дэбютаваў у невялікіх ролях, якія яму давалі ў пастаноўках Малога тэатра. Ён адыграў у спектаклях «Дні Турбіных», «Севільскі цырульнік» і «Школа зласлоўя».
Але ў 2008-ым, пасля заканчэння ВНУ, малады акцёр быў прыняты ў трупу сталічнага Драматычнага тэатра «Сфера». Тут Бераснеў пачаў з'яўляцца ў больш сур'ёзных, а з часам і ключавых ролях. У 2010-ым тэатралы ўбачылі яго ў спектаклі «Вучань ліцэя», дзе ён сыграў Аляксандра Пушкіна.
У 2013 годзе Бераснеў гуляе яшчэ адну ключавую ролю - Пятра Трафімава ў «Вішнёвы сад». Крытыкі адзначылі расце майстэрства акцёра. Пацвердзіць гэта ён здолеў, згуляўшы галоўныя ролі ў «Звычайнай гісторыі» і «Раскасе», спектаклях, якія былі пастаўленыя на сцэне «Сферы» ў апошнія гады.
фільмы
Дэбют у кіно Дзяніса Бераснева адбыўся, калі ён вучыўся ў Шчукінскае вучылішча. Менавіта тады яму прапанавалі прайсці пробы на аднаго з герояў серыяла «крамлёўскія курсанты» Дзмітрыя Красільнікавай.
У вобраз Дзмітрыя Дзянісу было ўжывацца вельмі лёгка. Бо ён вырас у сям'і афіцэра і добра памятаў свае дзіцячыя і юнацкія гады, праведзеныя ў гарнізонах. Яго пастаянна атачалі людзі з вайсковай выпраўкай і ў форме. Курсант Красільнікаў ў выкананні Бераснева апынуўся вельмі харызматычным. Прыгожы, інтэлектуальна развіты юнак, з добрымі манерамі, выдатнік і карэнны масквіч.
Армія прыхільніц маладога артыста пасля выхаду серыяла на экраны вырасла ў некалькі разоў. Герой Бераснева Красільнікаў мала чым па сваёй папулярнасці герою, якога гуляў Аляксандр Галавін. З выхадам кожнай наступнай серыі гэтая папулярнасць толькі расла.
Вакол артистов- «курсантаў» пачыналася сапраўдная істэрыя, калі яны з'яўляліся на публіцы. Вось калі Дзяніс Бераснеў зразумеў, што такое цяжар славы: прыхільніцы дзяжурылі каля пад'езду дома, засыпалі кветкамі і прызнаннямі ў каханні, не давалі праходу ўсюды, дзе б ён ні з'яўляўся.
Але зорнай хваробы ў Дзяніса не здарылася. Ён разумеў, што хваля схлыне. Таму паспеў зняцца ў перапынках паміж працай у «крамлёўскім курсантах» у карціне «Дзеці белай багіні». Як скончыліся здымкі ў нашумелым серыяле, Бераснеў з'явіўся ў іншы шматсерыйнай стужцы - «Таварышы паліцыянты». Гэта фільм пра супрацоўнікаў МУРа. Вобраз Валерыя Зіміна, створаны акцёрам, быў даволі яркім.
Дзяніс Бераснеў зняўся яшчэ ў некалькіх праектах, але ні адзін з іх і не падыходзіў па сваёй папулярнасці да серыяла «крамлёўскія курсанты». Не так даўно акцёр ўспомніў пра другі сваім захапленні - музыцы, і аднавіў выступы ў рок-групе, створанай у гады жыцця ва Ульянаўску. Калектыў называецца «Фаўст».
Асабістае жыццё
Сям'я і адносіны ў ёй для маладога акцёра і музыканта маюць вялікае значэнне. Да выбару спадарожніцы Дзяніс падыходзіць з усёй сур'ёзнасцю. Перад яго вачыма заўсёды застаюцца ўзаемаадносіны бацькоў, іх павагу адзін да аднаго і паразуменне. Таму асабістае жыццё Дзяніса Бераснева развіваецца паступова. Перамогі дзеля перамог яго не цікавяць.
Сам артыст вельмі неахвотна кажа пра асабістае. Не так даўно ён расстаўся з дзяўчынай, так што яго сэрца пакуль свабодна.
Дзяніс Бераснеў старанна пазбягае публічных мерапрыемстваў і тусовак. Ён аддае перавагу праводзіць час у крэсле з добрай кнігай, чым круціцца ў святле сафітаў і фотавыбліскаў на чарговым фестывалі. Зрэдку, з'яўляючыся на такіх мерапрыемствах, ён адкрыта сумуе і адчувае сябе «не ў сваёй талерцы». Бераснеў сцвярджае, што з'яўляецца чалавекам закрытым, а з публічнасцю яму даводзіцца мірыцца толькі ў сілу спецыфікі сваёй прафесіі.
фільмаграфія
- 2009-2010 - «крамлёўскія курсанты»
- 2009 г. - «Дзеці белай багіні»
- 2011 - «Таварышы паліцыянты»
- 2012 - «Зменлівасці кахання»
- 2013 - «Петля часу»
- 2014 - «Маскоўская хорт»
- 2015 - «Побач з намі»