Марына Дзянісава - фота, біяграфія, асабістае жыццё, навіны, фільмы 2021

Anonim

біяграфія

Марына Віктараўна Дзянісава - беларуская і расійская актрыса, якая палюбілася тэлегледачам за прамяністай усмешкай і гуллівы погляд васільковых вачэй. Аднак яркая артыстка можа пахваліцца не толькі сваёй прывабным абліччам; талент дазваляе ёй ўжывацца на экране ў гераінь з розным характарам.

Дзяцінства і юнацтва

Марына нарадзілася ў сакавіку 1983 года ў нямецкім горадзе Нойштрелиц. Тут на той час знаходзіўся папа дзяўчынкі. Віктар Дзянісаў быў кадравым ваенным і служыў у танкавых войсках. Па знаку задыяку дзяўчынка апынулася Авенам. Шмат у чым дзякуючы ўпартасьці, уласціваму людзям, народжаным пад гэтым сузор'ем, Марыне ўдалося пабудаваць паспяховую кар'еру.

Неўзабаве пасля нараджэння дачкі сям'я пераехала ў Беларусь. Дзянісава спыніліся ва ўтульным зялёным Барысаве. Тут і прайшло дзяцінства Марыны і старэйшага брата. Дзяўчынка пайшла ў школу і спачатку нічым не адрознівалася ад аднагодак.

У марах Марыны не было месца ні тэатру, ні кіно, але ўсё вырашыў выпадак. Аднойчы Марына Дзянісава за кампанію з сяброўкай наведала тэатральны гурток. Ўбачанае так спадабалася падлеткам, што дзяўчынкі вырашылі запісацца.

Праз кароткі перыяд часу Марына закахалася ў сцэну. Вольны час школьніца праводзіла на рэпетыцыях, развучваючы новыя маналогі. У старэйшых класах яна сур'ёзна задумалася аб будучыні. Іншага шляху, як звязаць далейшае жыццё са сцэнай, дзяўчына для сябе не бачыла.

Трэба сказаць, што хатнія ўспрынялі ідэю дачкі паступаць у тэатральную ВНУ больш чым скептычна. У родзе Дзянісавых ніхто не быў звязаны з светам мастацтва. Але Марына адказала, што, значыць, у яе такая місія - быць первопроходчицей.

У 2004 годзе Марына Дзянісава атрымала дыплом Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў. Настаўнікам пачаткоўкі актрысы быў прафесар Уладзімір Андрэевіч Мішчанчук. Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь славіўся падрыхтоўкай маладых кадраў, і Дзянісава стала адной з вучняў прафесара, якімі той ганарыўся.

Асабістае жыццё

Актрыса ніколі не ахвяравала дзеля мастацтва асабістым жыццём. Марына лічыць, што сям'я і дзеці ніяк не могуць быць перашкодай у кар'еры. Таму нараджэнне дзіцяці не планавалася, а проста здарылася, што стала вялікай радасцю для артысткі і яе першага мужа Аляксандра Бондарава.

Муж Марыны сам быў выпускніком тэатральнага ВНУ. Праўда, Аляксандр не працаваў у тэатры, ён стаў дызайнерам па інтэр'ерах. Калі сыну Раману споўнілася 6 гадоў, Дзянісава вырашылася на развод. Па словах актрысы, да гэтага часу рамантычныя пачуцці паміж ёй і мужам ужо даўно астылі.

Артыстка сустрэла іншага чалавека. Растанне з першым мужам было няпростым: Марына хвалявалася за дзіця. Але ў новай сям'і ўсё наладзілася: Рома прыняў другога мужа мамы. Кампанію хлопчыку склала дачка мужа ад першага шлюбу Каця. Дзяўчынка апынулася на 6 гадоў старэй Рамана. Зводныя брат і сястра пасябравалі. Кацярына таксама плануе стаць актрысай.

Імя новага выбранніка актрысы - Генадзь нямых. Марына часта дзеліцца з прыхільнікамі інфармацыяй аб сямейным адпачынку і выкладвае сумесныя фота ў «Инстаграме». Так, сям'я палюбіла выязджаць у Італію. На ўзбярэжжы Міжземнага мора акторка ужо асвоілася і навучылася разбірацца ў італьянскай кухні. А у 2019 году жонкі наведалі Грузію.

Па словах Марыны, толькі ў другіх адносінах яна навучылася любіць шопінг. Цяпер выканаўца часцей з'яўляецца ў гандлёвых цэнтрах, асабліва яе прыцягваюць крамы касметыкі.

Знакамітасць жартуе, што ўмее рыхтаваць лепш, чым гуляць у кіно. Ёй асабліва атрымоўваюцца тарты, а з гарачых страў - галубцы і пельмені. Любоў да кулінарыі паўплывала і на знешнія дадзеныя артысткі: яна набрала вагу, што негатыўна адбілася на кар'еры. Некалькі разоў Дзянісава атрымлівала адмову ў зняволенні кантракту па прычыне яе пышных формаў.

Адзін час Марына сядзела на дыеце, але не змагла надоўга ўтрымацца. Пазней Дзянісава набыла касцюм-сауну, які дапамагае ёй не набіраць лішнюю вагу. У вольны час яна стараецца шмат катацца на ровары, з роднымі любіць гуляць у бадмінтон.

тэатр

Дэбют Марыны Дзянісавай на тэатральнай сцэне ў якасці прафесійнай актрысы адбыўся на апошніх курсах ВНУ. У дыпломных пастаноўках «Фернанда крапам», «Джельсомино ў краіне лгуноў" і "Мы гуляем Астроўскага» ужо быў прыкметны патэнцыял артысткі.

Па заканчэнні ВНУ курс Марыны ў поўным складзе увайшоў у трупу Нацыянальнага акадэмічнага драмтэатра імя Максіма Горкага ў Мінску.

Творчая біяграфія Марыны Дзянісавай ўсяго за год працы ў тэатры ўзбагацілася некалькімі прыкметнымі ролямі. Тэатралы захапляліся яе Сарай ў спектаклі «Сунічная паляна», Анжалікай ў «Уяўны хворы» і Вольгай у «Сёстрах» па творы Антона Паўлавіча Чэхава.

Характэрна, што дыяпазон роляў, сыграных Дзянісавай, быў шырокі. Акторцы лёгка даваліся вобразы і казачных гераінь ў спектаклях «Царэўна-лягушка», «Сон на кургане», і глыбокія, з філасофскім падтэкстам ролі ў пастаноўках «Перад заходам сонца» і «Прыбытковае месца».

Праз год Марыне Дзянісавай прыйшлося ўладкавацца ў іншы тэатр - Беларускай арміі. Там малады акцёрскай сям'і (актрыса выйшла замуж на апошнім курсе ВНУ) прапанавалі жыллё.

На сцэне новага тэатра Дзянісавай аказалася гэтак жа камфортна, як і на папярэдняй. Пра гэта кажуць ўзнагароды, атрыманыя ёю ў хуткім часе.

У 2005 годзе за ролю Зіны Бацян ў пастаноўцы «Не пакідай мяне» Марына Дзянісава атрымала адразу дзве значныя нацыянальныя ўзнагароды - прыз ад Міжнароднага фестывалю "Лістапад" і «Крыштальная кветка». У 2015 годзе актрыса завяршыла тэатральную кар'еру.

фільмы

Здымацца ў кіно актрыса пачатку, калі вучылася ў тэатральнай акадэміі. Кінематаграфічная біяграфія Марыны Дзянісавай пачалася драматычнай стужкай «Бабін Яр». Гэта беларуска-нямецкі праект, створаны рэжысёрам Джэфам Кэнью, прысвечаны ахвярам Другой сусветнай вайны.

У наступны раз Марына з'явілася на экране праз 2 гады ў дэтэктыўным серыяле «Мужчыны не плачуць - 2» і меладраме «Я цябе люблю ...» у эпізадычных ролях. У другой палове 2000-х фільмаграфія актрысы папоўнілася працамі ў трылеры «Каханне і страхі Марыі», дэтэктыве «Ваша гонар», меладраме «Пантэра».

Марына Дзянісава і Андрэй Фралоў

У ваеннай кінастужцы «Спадары афіцэры. Выратаваць імператара »Марына Дзянісава пераўвасобіліся ў куртызанкі. Фільм, які распавядае пра групу белых афіцэраў, вырашаюцца на спробу вызвалення Мікалая II са зняволення, сабраў у пракаце $ 1,6 млн. Галоўных герояў згулялі Алег Фамін, Аляксандр Бухары, Анатоль Белы, Сяргей Баталов.

Першую значную ролю Марына атрымала ў драме 2009 года "Другое жыццё Фёдара Строгова». У фільме гаворка пайшла аб беглым заключаным Фёдара (Аляксандр Пашкоў), які з-за ранення застаецца ў тайговай заімках. Мясцовы ўчастковы Міхаіл (Дзмітрый Пусцільнік) пазнае ў Фёдара злачынца, але ў лесе з'яўляецца ўзброеная банда, супраць якой маладыя людзі вымушаныя аб'яднацца. Марына Дзянісава паўстае ў фільме ў ролі каханай Фёдара - егера Паліны.

У камедыі «Райскі куток» акторка згуляла добразычлівага мэнэджэра гасцініцы Марыну. Праз год Дзянісава атрымала запрашэнне ад стваральнікаў містычнай меладрамы «Варажба пры свечках", галоўная гераіня якой, сучасная Папялушка, дзяўчына Ганна (Таццяна Казючыц), валодае экстрасэнсорных здольнасцямі.

У ваеннай драме 2011 года "Лета ваўкоў», дзе галоўныя ролі згулялі Аляксей Бардуков, Ігар Скляр, Юлія Пересильд, артыстка паўстала ў вобразе дзяўчыны з немаўляткам. Пазней рушылі ўслед працы ў меладрамах «Смутку-радасці Надзеі», «Сляпое шчасце», «Адзін адзіны і назаўжды».

2012 год аказаўся на рэдкасць удалым для актрысы: яна згуляла ў 10 карцінах, у чатырох з якіх з'явілася ў галоўнай ролі. У крымінальным фільме «ікорным барон» Марына Дзянісава паўстала ў вобразе Лізы, жонкі Збруева, у меладраме «Не сыходзь» - у ролі лекара Таццяны Сініцынай, сын якой пасля траўмы становіцца інвалідам.

У дэтэктыве «Смяротны танец» гераіня Дзянісавай Анастасія, танцорка па прафесіі, становіцца фігуранткай крымінальнага справы, якое вымушае яе пачаць уласнае расследаванне. У ваенным фільме «Снайпер - 2. тунгусаў» акторка пераўвасабляецца ў снайпера-дыверсантку, якая разам з групай выконвае заданне ў тыле ворага.

Вядомасць прыйшла да Марыны Дзянісавай пасля выхаду на экраны расійскага серыяла «Сіла Веры». Тут беларуская артыстка з'явілася ў вобразе галоўнай гераіні - настаўніцы Веры Івановай. У 2013 годзе яна падарыла прыхільнікам знакавую працу ў меладраме «Ілюзія шчасця", дзе сыграла разам з Алегам Алмазова.

Наступны год стаў багатым на меладрамы, гэта і «Пакліч, і я прыйду» з Анатолем Руденко, і «Сон як жыццё» з Андрэем Фраловым. Тым нечаканей публіцы было ўбачыць сімпатычную артыстку у паліцэйскай баявіку «ментовско вайны - 8».

З апошніх яркіх праектаў, якія атрымалі сімпатыі тэлегледачоў, можна адзначыць серыялы «Замак на пяску», «Сон як жыццё», «Дараваць за ўсё». У фільме «Дзяржаўная граніца» Марына пераўвасобіліся ў жонку галоўнага героя.

У канцы красавіка 2016 года на тэлеканале «Расія-1» стартаваў паказ серыяла «Слёзы на падушцы», галоўную гераіню якога, кіраўніцу кандытарскай фабрыкі Наташу, згуляла Дзянісава. Разам з даўнімі школьнымі сяброўкамі Валяй і Таняй (Наталля Салдатава і Алена Стеценко) дзяўчына вырашаецца на змены ў жыцці.

У 2017 годзе завяршыліся здымкі серыяла «Агонь, вада і іржавыя трубы», у якім Марына згуляла ролю Кацярыны Удальцовай, новай начальніцы ЖПК роднага мястэчка. А праз год Дзянісава ўжо бліскала ў меладраме «Гарызонты кахання» і ваеннай драме «А.Л.Ж.И.Р.».

Марына Дзянісава зараз

Штогод з удзелам Марыны Дзянісавай на экраны выходзяць па 5-6 карцін. Актрыса арганічней ўсё глядзіцца ў жанры меладрамы, але рэгулярна ўдзельнічае таксама ў дэтэктыўных праектах і крымінальных фільмах.

Мяркуючы па апошніх навінам, 2019 год падарыў прыхільнікам актрысы магчымасць назіраць за яе гульнёй у праектах «Клятва», «Пустыня», «Святая хлусня». На 2020 год запланавана прэм'ера дэтэктыва з удзелам выканаўцы «Курорт колеру хакі».

фільмаграфія

  • 2003 - «Бабін Яр»
  • 2007 - «Пантэра»
  • 2009 г. - «Другая жыццё Фёдара Строгова»
  • 2011 - «Лета ваўкоў»
  • 2012 - «Смяротны танец»
  • 2013 - «Чужы твар»
  • 2013 - «Сіла Веры»
  • 2014 - «Добрае імя»
  • 2016 - «Выкрадзенае шчасце»
  • 2016 - «Слёзы на падушцы»
  • 2017 - «Агонь, вада і іржавыя трубы»
  • 2018 - «Гарызонты кахання»
  • 2019 - «Клятва»
  • 2019 - «Пустыня»

Чытаць далей