біяграфія
Уладзімір Турчінскій - спартсмен, трэнер, тэлевядучы, кінаакцёр. Усерасейскае папулярнасць набыў пасля пачатку супрацоўніцтва з тэлеканалам «ТНТ» ў перадачах «Забойная ліга», «Смех без правіл».
Уладзімір Турчінскій нарадзіўся ў Маскве, але да 6-ці гадоў пражываў ва Ульянаўску. Там у вайсковай частцы служыў бацька хлопчыка, Яўген Уладзіміравіч. Маці Ніна Мікалаеўна займалася мясной прамысловасцю і пасля вяртання ў Маскву даслужылася да пасады намесніка дырэктара Чаркізаўскага мясакамбіната. Пасля разводу бацькоў выхаваннем хлопчыка займаўся айчым Вячаслаў Сілаеў, афіцэр КДБ, якога Турчінскій ўспрымаў як бацькі.
Тое, што ў сям'і з'явіўся волат, бацькі маглі здагадацца з першага ж моманту: Уладзімір нарадзіўся з вагай больш за 5 кілаграм. Ужо ў малодшай школе пачаў сур'ёзна захапляцца спортам. У 5 класе хлапчук на першынстве Масквы па вольнай барацьбе заняў другое месца, а праз тры гады быў уключаны ў зборную Масквы па самба. У старэйшых класах юнак здаў нарматывы і атрымаў званне майстра спорту па самба і дзюдо, а ў вольнай і класічнай барацьбе «дайшоў» да кандыдата ў майстры спорту.
Пасля школы малады чалавек тры курсы вучыўся на праграміста ў Маскоўскім інстытуце інжынераў грамадзянскай авіяцыі, але затым у яго паўстала самастойнае непераадольнае жаданне спазнаць армейскае жыццё. Пасля дэмабілізацыі вяртацца ў родную ВНУ Уладзімір не стаў, а перавёўся ў Інстытут фізічнай культуры і атрымаў дыплом трэнера, што абумовіла далейшую біяграфію Турчынскага.
У канцы 80-х Уладзіміру Турчынскага прыйшлося папрацаваць і фатографам, і целаахоўнікам, у тым ліку ў спевака Дзмітрыя Малікава, і ў ахове завода, і ў кампутарнай сферы. Нават трохі перакладаў з англійскай мовы для айчыннай спартыўнай прэсы. Давялося спартсмену некаторы час займаць і пасаду настаўніка фізкультуры ў школе.
спорт
У прафесійны спорт Турчінскій Уладзімір трапіў праз зусім нетыповую для нашай краіны гульню - амерыканскі футбол. Юнак ўступіў у каманду «Маскоўскія мядзведзі», якая ў 1991 годзе атрымала перамогу ў першым і адзіным чэмпіянаце СССР. Пасля развалу Савецкага Саюза малады чалавек пераехаў у Амерыку, дзе гуляў у адной з ніжэйшых ліг у складзе футбольнай каманды «Маскоўскія гіганты». За дасягненні ў гэтым выглядзе спорту і за ўклад у сяброўства паміж Расеяй і ЗША быў названы ганаровым грамадзянінам горада Мальбара, штат Масачусэтс.
Захапіўшыся атлетызмам, Уладзімір Турчінскій і на гэтай ніве дасягнуў найвышэйшых вынікаў. Спартсмен трапіў у кнігу рэкордаў Гінеса як самы моцны расеец за тое, што ўсталяваў некалькі рэкордаў. Турчінскій ссунуў самалёт «Руслан», які важыць 260 тон, падняў сланіцу і аўтамабіль з 12-ю пасажырамі, адной рукой працягнуў 20-тонны двухпавярховы аўтобус на даўжыню 100 метраў.
Неаднаразова атлет прымаў удзел у спаборніцтвах сярод самых моцных людзей планеты «World's Strongest Man». Таксама апошнія 6 гадоў жыцця займаў пасаду прэзідэнта расейскай «Прафесійнай лігі сілавога экстрыму».
творчая дзейнасць
У сярэдзіне 1990-х гадоў Уладзімір удзельнічаў у папулярным тэлешоў «Баі гладыятараў», дзе праславіўся як гладыятар па мянушцы «Дынаміт». У міжнародным праекце Турчінскій стаў уладальнікам першага рэйтынгу змагароў. Сутнасць перадачы заключалася ў спаборніцтве паміж прафесійнымі спартсменамі і падрыхтаванымі за час праграмы ўдзельнікамі. У тэлешоў ўдзельнічалі прадстаўнікі чатырох краін - ЗША, Вялікабрытаніі, Фінляндыі, Расіі. Разам з Уладзімірам Турчынскага ў расійскую каманду ўваходзілі гладыятары Астра, Рысь і Спартак.
У якасці вядучага Турчінскій выпрабаваў сябе ў 1999 годзе ў маладзёжнай праграме «Star-Старт», куды спартсмена запрасілі як госця, але затым даверылі мікрафон. Пазней атлет вёў цэлы шэраг тэлеперадач, першай з якіх стала «Мама, тата, я - спартыўная сям'я».
У 2003 годзе Уладзімір атрымаў месца тэлевядучага ў тэлегульні «Фактар страху», якая транслявалася па тэлеканале «НТВ». Здымкі першых двух сезонаў з удзелам Турчынскага праходзілі ў Аргентыне. Рэйтынгі перадачы былі высокімі, што паўплывала на папулярнасць Турчынскага сярод тэлегледачоў. У гульні патрабавалася прайсці тры экстрэмальных выпрабаванні, пасля якіх адсяваць два з шасці ўдзельнікаў. Пераможцу даставаўся прыз у $ 50 тыс.
У гэты ж час спартсмен засвяціўся на тэлеканале «Спорт» з тэлешоў «Самы моцны чалавек». У 2007 годзе пачаў супрацоўніцтва з каналам «ТНТ», дзе ўвайшоў у лік тэлевядучых праекта «Смех без правілаў». Сувядучага папулярнага гладыятара стаў рэзідэнт «Камедзі клаб» Павел Воля.
Перадача ўключала ў сябе 10 выпускаў, з якіх шэсць першых ўяўлялі сабой адборачныя туры. Пасля гэтага ішлі тры перадфінальныя выпуску і фінал, у якім з шасці пакінутых гумарыстаў выбіраўся пераможца. У журы тэлеконкурсу заўсёды ўваходзілі рэдактар КВЗ-праграм Міхаіл Марфін, удзельнік «Камедзі» і зорка шоў-бізнэсу. Трансляцыя тэлешоў завяршылася 17 снежня 2009 года, пасля выпуску апошняй праграмы з удзелам Уладзіміра Турчынскага.
Акрамя «Смеха без правілаў» Уладзімір Турчінскій вёў яшчэ адна гумарыстычная баттл на «ТНТ» пад назвай «Забойная ліга». У перадачы ўдзельнічалі самыя моцныя прадстаўнікі папярэдняй праграмы. Кожны выпуск прыносіў ўдзельнікам вызначаны выйгрыш, які трапляў у індывідуальны банк гульца.
Акрамя супрацоўніцтва з рэдакцыяй гумарыстычных перадач, Турчінскій выступаў у якасці вядучага дзіцячай пазнавальнай праграмы «Вуліца Сезам», музычнага шоу пра джаз і блюзе «Апошні з магікан».
Сам Уладзімір Турчінскій меў да музыкі непасрэднае дачыненне. У пачатку 2000-х гадоў спартсмен разам з сябрам, акцёрам Аляксеем Краўчанка стварыў рок-гурт «гуараны» і выступаў з вакальнымі партыямі.
фільмы
У кінакадры ўпершыню Уладзімір Турчінскій з'явіўся, зняўшыся ў кінастужцы «Дынаміт» ў 1999 годзе, але карціна не была завершана. Праз два гады папулярны вобраз гладыятара «дынамітам» выкарыстоўвалі стваральнікі фільма «FM і хлопцы». Гэта карціна пра 5 сябрах, якім прыходзіць у галаву ідэя адраджэння старой радыёстанцыі ў горадзе і ператварэння яе ў буйны медыя-цэнтр вобласці.
У 2001 годзе Турчынскага прапанавалі эпізадычную ролю ў двух сезонах вострасюжэтнага серыяла «Кобра» і «Кобра. Антытэрор », але калі Ўладзімір пачаў здымацца, сцэнар перапісалі і зрабілі персанажа спартсмена ключавым. Пасля дэбюту фільмаграфія спартсмена папоўнілася яшчэ 30-цю карцінамі. Вядома, часцей за ўсё акцёру давалі ролю здаравяка-вайскоўцаў: «Спецназ», «Радзіма чакае», «Навальнічныя вароты», «Салдаты. Новы прызыў ».
Але Уладзімір удзельнічаў і ў камедыйных серыялах «Татавы дочкі», «Шчаслівыя разам», «Сваты». Таксама на рахунку артыста ролі зачараванага прынца ў казцы «Папялушка 4 × 4. Усё пачынаецца з жаданняў »і саўладальніка спартыўнага гей-клуба ў камедыі« Стерва для чэмпіёна ». Апошні фільм з удзелам акцёра «Неба ў агні» выйшаў у 2010 годзе, ужо пасля смерці спартсмена.
Асабістае жыццё
Уладзімір Турчінскій быў жанаты тройчы. Муж і жонка мелі дачыненне да свету спорту. Першая жонка Ірына - шматразовая чэмпіёнка свету па армрэстлінгу. Ад гэтага шлюбу ў атлета застаўся сын Ілля 1986 года нараджэння. Пазней Турчінскій-малодшы пайшоў па слядах бацькоў і стаў пераможцам Маскоўскага Чэмпіянату па барацьбе на руках. Ілля скончыў Акадэмію МУС і заняўся адміністраваннем ахоўных сістэм.
Другая жонка Ларыса Нікіціна вядомая лёгкаатлетка, якая іміграваць у Аўстралію, выступаючы там на спаборніцтвах.
З трэцяй жонкай акцёр пражыў да канца сваіх дзён. Ірына Аляксандраўна, поўная цёзка першай жонкі Турчынскага, - генеральны дырэктар клуба «Міс Фітнес» і трэнер у тэлешоў «Узважаныя людзі». У гэтай сям'і ў 1999 годзе нарадзілася дачка Ксенія. На сумесных сямейных фота пара Уладзіміра і Ірыны заўсёды выглядала шчасліва.
смерць
Напярэдадні смерці Уладзімір Турчінскій здымаўся ў перадачы «Добры вечар, Масква!» і паспеў даць інтэрв'ю праграме «У гадзіну пік». У 5-й раніцы Уладзімір прачнуўся ад таго, што стала дрэнна. Устаўшы з ложка, Уладзімір Яўгенавіч страціў прытомнасць і ўпаў на падлогу. Жонка Ірына Аляксандраўна выклікала брыгаду хуткай дапамогі, але якая прыбыла неатложка магла толькі канстатаваць смерць у выніку інфаркту.
Удава Турчынскага падавала скаргу ў следчыя органы, так як машына хуткай дапамогі прыбыла на месца амаль праз паўтары гадзіны пасля выкліку. Але пракуратура, разгледзеўшы справу, не знайшла прычын для распачынання крымінальнай працэсу. Акцёра і спартсмена пахавалі на могілках у падмаскоўным сяле Васкрасенскім, побач з магілай айчыма.
праекты
- 1999 - «Star-Старт»
- 2001 года - «Тата, мама, я - спартыўная сям'я»
- 2002 - «Палігон»
- 2003 - «Фактар страху»
- 2004 г. - «Каманда 1611»
- 2002 - «Самы моцны чалавек»
- 2006 - «Шоу расійскіх рэкордаў»
- 2006 - «Жалезны свет»
- 2007 - «Смех без правілаў»
- 2007 - «Забойная ліга»
- 2008 - «Нашы рэкорды»
- 2009 г. - «Таксі»