Ніна Дорошина - біяграфія, асабістае жыццё, прычына смерці, фільмаграфія, актрыса, фота, у маладосці

Anonim

біяграфія

Ніна Дорошина - народная артыстка Расійскай Федэрацыі, зорка савецкай камедыі «Каханне і галубы». Таксама актрыса здымалася ў папулярных карцінах «Па сямейных абставінах» і «Першы тралейбус». Кінаактрыса стала ўвасабленнем эпохі, паказаўшы на экране прастату людзей таго часу.

Дзяцінства і юнацтва

Будучая актрыса нарадзілася ў падмаскоўным мястэчку Лосиноостровске, c 1939 пераназваным у Бабулін. Сям'я Ніны Міхайлаўны Дорошиной жыла ў адной пакойчыку камунальнай кватэры.

Бацька Ніны быў ацэншчыкам мяхоў на Ростокинском камбінаце. Вясной 1941 года яго адправілі на некалькі месяцаў у камандзіроўку ў Іран. Мужчына павёз у далёкую краіну з сабой усю сям'ю і гэтым ўратаваў жонку і дачку ад жаху вайны. Да 12 гадоў Дорошина жыла на Блізкім Усходзе, дзе вольна авалодала персідскім мовай і горача палюбіла культуру персаў.

Вярнуўшыся ў Савецкі Саюз, Ніна стала вучыцца ў жаночай гімназіі, дзе і закахалася ў тэатральную сцэну. Дзяўчына запісалася ў драмгурток, у якім ёй аддавалі мужчынскія ролі - бо ў школе не было хлопчыкаў. У старэйшых класах дзяўчына знайшла больш прафесійную студыю пры Клубе чыгуначнікаў, якім кіравала акторка Камернага тэатра Марыя Львоўская. Гэтая жанчына канчаткова пераканала Ніну Дорошину у тым, што трэба «ісці ў артысткі».

Пасля школы таленавітая дзяўчына без працы паступае ў Тэатральнае вучылішча імя Барыса Шчукіна (курс Барыса Захавы і Веры Львовай). У гэтым адукацыйным установе разам з будучай актрысай вучыліся Аляксандр Шырвіндт і Леў Барысаў. Пасля ВНУ Дорошина дэбютавала ў тэатры «Сучаснік» у спектаклі «У пошуках радасці», у якім замяніла захварэла акторку. У выніку маладая артыстка зрабіла добрае ўражанне на арганізатараў пастаноўкі.

Ніна Міхайлаўна ўсёй душой прасякла атмасферай гэтага тэатра і да гэтага часу, без малога 60 гадоў, застаецца верная «Сучасніку». Гераіні актрысы - заўсёды гарачыя рокавыя жанчыны, ад спрадвечна рускіх простых дзяўчат да шэкспіраўскіх каралеў. Асабліва гледачы адзначаюць ролі ў спектаклях «Віндзорскія насмешніцы», «Дванаццатая ноч» і «Чатыры радкі для дэбютанткі".

У 1981 году Ніна Дорошина вярнулася ў сваю альма-матэр, пачаўшы выкладаць там курс акцёрскага майстэрства.

фільмы

Першыя кінакарціны з удзелам Ніны Дорошиной выйшлі на экран у 1955 году, калі пачаткоўка акторка лічылася яшчэ студэнткай ў ВНУ. І калі ў меладраме «Сын», дзе акторка згуляла прадаўшчыцу ў краме, яе імя нават не ўказалі ў тытрах, то ў фільме «Першы эшалон» ролю Нэлі Паніна запомнілася савецкаму гледачу.

На працягу наступных 15 гадоў Дорошина здымалася шмат і з'яўлялася ў рознапланавых карцінах, але ў нязменным амплуа энергічнай, гаманкой і яркай жанчыны. З гэтага перыяду вылучаюцца фільмы «Канец старой Бярозаўкі», «Артыст з Кохановки» і «Яны сустрэліся ў дарозе». Але з пачатку 70-х артыстка вырашыла засяродзіцца на тэатральнай працы. З наступных роляў адзначаюць самотную оперную спявачку з камедыі «Па сямейных абставінах".

А вось ў 1984 годзе выйшаў фільм Уладзіміра Меньшова «Каханне і галубы», які вярнуў Дорошиной папулярнасць у кінаглядачоў. Гэтая карціна стала народным хітом. Да акторцы прыйшла ўсесаюзная слава, стужку назвалі лепшай у кінематаграфічнай біяграфіі Ніны Міхайлаўны, а яе гераіню запомнілі мільёны гледачоў па ўсёй краіне.

Ніна Дорошина ў фільме «Каханне і галубы»

Больш за тое, роля экспрэсіўнай Надзеі Кузякін стала яе візітнай карткай. Цікава, што сваім з'яўленнем гэтая карціна абавязана менавіта Ніне Міхайлаўне: акторка гуляла ў аднайменным спектаклі на сцэне «Сучасніка», дзе Мяньшоў убачыў і быў узрушаны яе выкананнем. Седзячы ў глядзельнай зале, рэжысёр загарэўся зрабіць са спектакля паўнавартасны кінафільм і не пралічыўся - "Каханне і галубы» сапраўды стаў класікай савецкага кінематографа. Прычым ўзрушаюча згулялі ўсе акцёры - і Аляксандр Міхайлаў, і Наталля Тенякова, і Сяргей Юрскі, і Людміла Гурчанка. І, вядома, сама Ніна Дорошина.

Сёння эксперты свету кіно адзначаюць, што карціна выйшла няўдала па часе, бо фільм трапіў пад каток пачыналася барацьбы з п'янствам. Кінакрытыкі абвінавацілі рэжысёра ў памылковым уяўленні сялянскага побыту, адсутнасці правільнага разумення жыцця простых людзей. Але час усё расставіла па сваіх месцах, гледачы з усмешкай на твары ўспамінаюць любімых герояў, сцвярджаючы, што "Каханне і галубы» - шэдэўр савецкага кіно, адна з лепшых камедый эпохі.

Але, як ні дзіўна, пасля гэтага поспеху акторка ўсяго раз з'яўляецца на здымачнай пляцоўцы трагікамедыі «Вам што, наша ўлада не падабаецца ?!» і зноў вяртаецца ў тэатр. У «Сучасніку» жартавалі, што акторка здольная згуляць нават тэлефонную кнігу, а гульня на сцэне ў выкананні Дорошиной выглядала вельмі пераканаўча. Партнёры Ніны Міхайлаўны ў інтэрв'ю не раз казалі, што адкрыта не разумеюць - ці то ёй сапраўды дрэнна на сцэне і трэба выклікаць хуткую, ці то гэта сама яна так рэалістычна пакутуе па ролі. Падобныя водгукі калегаў па тэатральным цэху - пацвярджэнне прафесіяналізму Ніны Дорошиной.

Асабістае жыццё

Першым мужам Ніны Дорошиной стаў акцёр Алег Даль, з якім жанчына пазнаёмілася на здымках меладрамы «Першы тралейбус». Мужчына быў маладзейшы за Ніны на 7 гадоў, але гэта не перашкодзіла будучыняй адносінам. Паміж калегамі па тэатральным цэху успыхнуў бурны раман, неўзабаве скончыўся вяселлем, на якой гуляла ўся трупа «Сучасніка». Але сямейнае жыццё паказала, што Дорошина і Даль - занадта розныя людзі, таму маладыя муж і жонка хутка развяліся.

Тым больш у Ніны Міхайлаўны развіваўся раман з Алегам Яфрэмавым. Гэтыя адносіны шмат хто лічыць пакутлівымі. Лагічнага завяршэння адносін так і не было, але ў пазнейшых інтэрв'ю акторка неаднаразова намякала, што менавіта Яфрэмаў быў адзіным мужчынам, якога яна любіла па-сапраўднаму.

Ніна Дорошина і Алег Яфрэмаў (фільм «Побач з намі»)

Пазней акторка ў родным тэатры сустрэла Уладзіміра Тышкова, які там служыў асвятляльнікам. Разам з другім мужам, які, як і першы муж, быў маладзейшы за яе, Ніна Міхайлаўна пражыла аж да смерці Уладзіміра ў 2004 годзе. Гэты шлюб стаў для актрысы ціхай гаванню, у якой жанчына знайшла цеплыню і разуменне. Праўда, дзяцей у Дорошиной так і не было, таму апошнія гады акторка пражывала ў маскоўскай кватэры ў кампаніі каханай коткі.

смерць

У жніўні 2017 года ў расійскай прэсе з'явілася інфармацыя пра тое, што Ніна Дорошина цяжка хворая, у актрысы адняліся ногі, а сама яна знаходзіцца ў поўнай адзіноце, так як за савецкай кіназоркай няма каму даглядаць. Прыхільнікі занепакоіліся пра здароўе куміра, пачуўшы такія навіны. Шмат хто пачаў прапаноўваць дапамогу славутай кінаактрысай.

Неўзабаве высветлілася, што чуткі аб адняць нагах знакамітасці, бяссіллі, а таксама сваяках, якія кінулі акторку на волю лёсу, перабольшаныя. Суседзі кіназоркі распавялі прадстаўнікам прэсы, што артыстку апошнім часам часта наведваў медыкі. Інфармацыю пра хваробу актрысы суседзі абверглі, заявіўшы, што сваякі і сябры часта заходзілі да Ніны Міхайлаўне.

Па інфармацыі некаторых інтэрнэт-выданняў, даглядала за кінаактрыса Алеся, яе пляменніца.

«Даваць інтэрв'ю трэба з прычоскай і грымам, знаходзячыся ў выдатным стане, а яна не ў форме. У чалавека адпачынак. З-за паведамленняў у прэсе ў чалавека падняўся ціск. Таму яна не хоча нікога бачыць, акрамя лекараў, якіх ведае », - дадала Алеся Дорошина.

Нягледзячы на ​​праблемы са здароўем, легенда савецкага кіно выкладала ў «Шчуку» акцёрскае майстэрства і працягвала выступаць у «Сучасніку». У знакамітым адукацыйным установе з нецярпеннем чакалі вяртання любімага выкладчыка. Аднак гэтаму спраўдзіцца было не наканавана.

Раніцай 21 красавіка 2018 года Ніна Дорошина памерла ў Маскве. Сусед артысткі прыйшоў на дапамогу, пачуўшы крыкі з яе кватэры. Па словах мужчыны, Ніна Міхайлаўна трымалася за сэрца. Нягледзячы на ​​тое, што "хуткая" прыехала хутка, дапамагчы народнай артыстцы лекары не паспелі.

Суседзі паведамілі, што напярэдадні смерці Ніна Дорошина ўжо выклікала "хуткую дапамогу" з-за праблем з сэрцам, аднак ад шпіталізацыі адмовілася. Ёй было 83 гады.

фільмаграфія

  • 1955 - Першы эшалон
  • 1957 - Непаўторная вясна
  • 1957 - Яны сустрэліся ў шляху
  • 1957 - Побач з намі
  • 1959 - Людзі на мосце
  • 1960 - Канец старой Бярозаўкі
  • 1961 - любачка
  • 1961 - Артыст з Кохановки
  • 1963 - Першы тралейбус
  • 1964 - Лушка
  • 1965 - Будуецца мост
  • 1966 - Алешкіна паляванне
  • 1977 - Па сямейных абставінах
  • 1984 - Каханне і галубы
  • 1988 г. - Вам што, наша ўлада не падабаецца ?!

Чытаць далей