біяграфія
Прафесія Святлане Рабавай быў наканаваны - яна нарадзілася ў Міжнародны дзень тэатра, 27 сакавіка. Цяпер для актрысы здымачная пляцоўка фільма і сцэнічныя падмосткі аднолькава важныя. Кожная роля - дзіця, народжаны ў пакутах. Але тэатр бярэ жывым зносінамі, магчымасцю «паразважаць разам з залай, абмяняцца энергіяй».Дзяцінства і юнацтва
Святлана вырасла ў Мінску і з дзяцінства ведала, што стане актрысай. Мама гуляла ў самадзейным тэатры, куды дачка звярталася пасля заняткаў у музычнай школе. З атэстатам аб сярэдняй адукацыі Рабава адправілася ў Маскву, у Шчукінскае вучылішча, але правалілася на прыёмных іспытах.
Вярнуўшыся ў родны горад, дзяўчына паступіла ў мясцовы тэатральны інстытут, а праз год ізноў штурмавала «Шчупака» і на ўсялякі выпадак Школу-студыю МХАТ. Прынялі ee абодва ВНУ, Святлана засталася вернай вучылішчу.
Па заканчэнні вучобы маладая актрыса трапіла ў трупу Тэатра сатыры. Пакуль храмам мастацтва кіраваў Валянцін Плучек, у рэпертуары Святланы пераважалі класічныя спектаклі «Школа зласлоўя», «Утаймаванне свавольнай», «Рэвізор», «Трехгрошовая опера». Аляксандр Шырвіндт ўбачыў Рабаву ў вобразах сучасніц.
фільмы
У кадры Святлана ўпершыню з'явілася ў тэлефільме «Бацькі і дзеці» ў другараднай ролі, але затое ў асяроддзі Уладзіміра Конкін, Барыса Химичева, Таццяна Догiлева.У 80-я ee фільмаграфія папаўнялася кожны год. Вытворчая драма «Дзікі хмель», мюзікл «Не хадзіце, дзеўкі, замуж», меладрама «Двое на востраве слёз», камедыі «Мой муж - іншапланецянін» і «Рабро Адама" - ва ўсіх гэтых праектах знайшлася праца для Святланы.
Тады ж склалася кінематаграфічнае амплуа Рабавай. Гераіні актрысы - рамантычныя і валявыя, гэта жанчыны ў пошуках кахання, якія гатовыя змагацца за ўласныя пачуцці.
Найбольш паспяховым у кар'еры быў перыяд пачатку 90-х. Святлана згуляла заможную бізнэсвумэн, які прыляцеў з ЗША да персанажа Аляксандра Збруева, у знакамітай стужцы Дзмітрыя Астрахана «Ты ў мяне адна». Галоўныя ролі ў Рабавай у баявіку «Зараджаныя смерцю» аб сумесных аперацыях армій СССР і ЗША, пачуццёвай карціне «Жаданне кахання» аб гувернанткі, у якую ўлюбляецца гаспадар, меладраме «Твая воля, Госпадзе!» пра няпростыя адносіны журналіста і лекара. Два апошнія фільма прынеслі акторцы прэмію "Залаты яблык - залаты лісток».
Папулярнай апынулася гумарыстычная стужка «Не хачу жаніцца!», У якой Рабава змянілася ў міліцыянта. Прыз кінафестывалю «Балтыйская жамчужына» за лепшую жаночую ролю другога плана Святлане ўручылі за фільм «Летнія людзі». З рэжысёрам Сяргеем Урсуляка яна сустрэлася і на здымках шпіёнскага серыяла «Ісаеў», у якім вызначыўся Данііл Страхаў.
Пазней гледачы назіралі за любімай артысткай у крымінальнай драме «Закон», музычным серыяле «Рускі вадэвіль», ваенным фільме «Увага, кажа Масква!».
У «Праве на Надзею» гераіня Рабавай жыве з нялюбым мужам і толькі праз шмат гадоў сустракае роднасную душу. Але за шчасце даводзіцца пазмагацца. У меладраме «Карова» усё адбываецца наадварот - кінутай застаецца галоўная гераіня ў выкананні Святланы.
Асабістае жыццё
Пасля прыезду ў Маскву Святлана пастаянна была акружаная мужчынскім увагай. Але яна вельмі сур'ёзна ставілася да рамантычным адносінам, пазбягала блізкіх знаёмстваў, калі не бачыла, што з гэтага можа вырасці нешта большае, чым лёгкі флірт.
Першы муж Рабавай - калега Андрэй Барыла. Розніца ва ўзросце (Святлана старэй на 12 гадоў) не перашкодзіла мужам пражыць некалькі гадоў у шчаслівым шлюбе. У сям'і нарадзіліся дочкі Аляксандра і Кацярына. З дзяцей толькі Саша зацікавілася кіно - скончыла рэжысёрскі факультэт ВГІКа. Кацю прыцягваюць жывапіс і спевы.
Пасля разводу ў Барыла завязаліся адносіны з актрысай Аляксандрай Солянкиной. Рабава таксама задаволіла асабістае жыццё. Новы выбраннік, па інфармацыі СМІ, мае ўласны бізнэс. Імя жонка Святлана Леанідаўна трымае ў строгім сакрэце, фатаграфіі пары нідзе не з'яўляюцца.
У маладосці артыстка мела праблемы з лішнім вагой. Вучачыся ў Шчукінскае, яна здзяйсняла штодзённыя прабежкі, сядзела на жорсткай дыеце і ела стравы, на якія цяпер ні за што не вырашыцца. З гадамі Рабава распаўнела. Адны гледачы, якія ўбачылі яе ў тэлеперадачы сярэдзіны 2010-х, пашкадавалі, што Святлана перастала быць прыгажуняй з карціны «Ты ў мяне адна». Іншыя, наадварот, падтрымалі жанчыну і выказалі захапленне тым, што яна старэе натуральна і не звяртаецца да паслуг пластычных хірургаў.
Святлана Рабава зараз
У кінематаграфічнай біяграфіі актрысы зараз працяглы перапынак. Пакуль апошняй карцінай Рабавай застаецца меладрама «Незабудкі».Затое ў Тэатры сатыры яна па-ранейшаму зорка. 2019-ы - год для трупы юбілейны, тэатру споўнілася 95 гадоў. Спецыяльна да гэтай даты выпушчаная прэм'ера - «іранічнае пястота» па матывах мальераўскі «Мяшчаніна у шляхецтве» з Фёдарам Дабранрававым у галоўнай ролі.
У гэты тэатр ходзяць не атрымаць асалоду ад рэпертуарам, а паглядзець на канкрэтных асобаў - такую канцэнтрацыю знакамітасцяў яшчэ пашукаць. 70 гадоў адной сцэне верная Вера Васільева. Тут служаць Максім Аверын, Алена Подкаминская, Ігар Лагуціна, Наталля Селязнёва і яшчэ дзясяткі артыстаў, знаёмых па розных праектах.
Святлана гуляе ў спектаклі «ОПЕРАНИЩИХ», минималистическом прадстаўленні, дзе дэкарацыі абмяжоўваюцца белым фонам і тратуарнай пліткай. Сюжэтная лінія яе гераіні пачынаецца і заканчваецца трагедыяй.
Журналісты адзначаюць, што гэта нетыповы вобраз для Рабавай, якой ўласцівыя гратэск і камедыйнымі, i ў захапленнi адгукаюцца як аб гульні актрысы, так і аб смеласці рэжысёра.
Своеасаблівы бенефіс атрымаўся з пастаноўкі «Брависсимо», дзе Святлана ператвараецца ў оперную спявачку на пенсіі, чыя доля - выступаць у доме састарэлых.
У п'есе Юрыя Палякова «чамаданчык» Рабава паўстае ў вобразе актрысы-няўдачніцы ў класічнай сітуацыі: муж вярнуўся з камандзіроўкі, а жонка - з палюбоўнікам. Іншы твор драматурга «Хомо эректусы» ахрысцілі «адкрыта злы сатырай на норавы ўладных людзей, на душэўны цынізм і страту маральных арыенціраў». У спектаклі Святлана і Андрэй Зенін гуляюць на першы погляд інтэлігентную шлюбную пару (яна культуролаг, ён журналіст), забаўляць свінгерства.
фільмаграфія
- 1984 - «Растанне»
- 1985 - «Дзікі хмель»
- 1986 - «Двое на востраве слёз»
- 1987 - «Мацней ўсіх іншых казанне»
- 1988 г. - «Варажба на барановай лапатцы»
- 1989 - «Мой муж - іншапланецянін»
- 1993 - «Не хачу жаніцца!»
- 1993 - «Ты ў мяне адна»
- 1993 - «Твая воля, божа!»
- 1999 - «Д. Д. Д. Дасье дэтэктыва Дуброўскага »
- 2002 - «Закон»
- 2006 - «Увага, кажа Масква!»
- 2008 - «Права на Надзею»
- 2011 - «Справа гастранома № 1»
- 2013 - «Незабудкі»