біяграфія
Анастасія Мельнікава - тэлевядучая і актрыса тэатра і кіно, заслужаная артыстка Расіі. Вядомая па дэтэктыўным серыяле «Вуліцы разбітых ліхтароў».Дзяцінства і юнацтва
Анастасія Рюриковна нарадзілася ў Санкт-Пецярбургу ў інтэлігентнай сям'і патомных лекараў. У родзе актрысы былі і дваране, і ўдачлівыя купцы, але апошнія пакаленні Мельнікава займаліся выключна медыцынай. Бацька Рурык Аляксандравіч і маці Алена Алегаўна таксама лячылі людзей як хірургі-анколагі.
У сям'і было трое дзяцей. Старэйшы сын Алег пайшоў па слядах бацькоў, а вось Анастасія і яе другі брат Аляксандр, які стаў юрыстам, змянілі дынастыі.
Мельнікава яшчэ дошкольницей стала марыць аб сцэне. Праўда, тады дзяўчынка думала аб кар'еры балерыны і займалася ў танцавальнай студыі. Але, калі Насцю прагледзеў балетны педагог, ён вынес вердыкт, што з-за высокага росту і буйнога целаскладу гэты від мастацтва не для яе.
У выніку дзяўчына памяняла мару і пасля школы паступіла ў Ленінградскі інстытут тэатра, музыкі і культуры, дзе вучылася ў выкладчыка акцёрскага майстэрства Ігара Уладзімірава. У маладосці Мельнікава вырашыла скарыць Брадвей і адразу пасля ВНУ з'ехала ў ЗША. Паўгода маладая актрыса была часткай маштабных амерыканскіх мюзіклаў, але ў 1993-м вярнулася ў Расію і трапіла ў Тэатр імя Веры Камісаржэўскай.
А затым у творчай біяграфіі актрысы намеціўся шматгадовы перапынак, звязаны з асабістым жыццём. Толькі ў канцы 90-х Анастасія зноў выйшла на сцэну, пачала здымацца ў кіно і нават спрабавала сябе ў якасці тэлевядучай. Яна вяла такія праграмы, як «Ліхія 90-е», «Прыватны візіт Мельнікавай» і «Участак». Таксама артыстка ўдзельнічала ў 2-м сезоне шоу «Танцы з зоркамі» і танчыла разам з прафесіяналам Дзянісам Касперам.
У 21-м стагоддзі Мельнікава зацікавілася палітыкай. У 2011 годзе атрымала месца ў Заканадаўчым сходзе Санкт-Пецярбурга, дзе заняла пасаду намесніка старшыні пастаяннай камісіі па культуры, навуцы і адукацыі. У 2016 годзе Настасся Рюриковна была зноў пераабраная дэпутатам.
фільмы
Дэбют актрысы ў кіно адбыўся ў 1991 годзе. Анастасія з'явілася ў ваеннай драме «Афганскі залом» і крымінальнай трагікамедыі «Геній». Потым было яшчэ некалькі эпізадычных роляў, у тым ліку ў поўнаметражных фільмах «Год сабакі», «Рускі транзіт», «Манія Жызэлі».Затым рушыў услед перапынак у кар'еры аж да 1998 года. Але, калі на тэлеэкраны выйшаў дэтэктыўны серыял пра будні міліцыі «Вуліцы разбітых ліхтароў», акторка ўміг атрымала усерасейскае вядомасць.
Праект хутка захапіў цікавасць гледачоў, а Мельнікава разам з Аляксандрам Лыкава, Сяргеем Селіным і Аляксеем Нілаў стала ўлюбёнкай прыхільнікаў серыяла. Па першапачатковым сцэнары яна павінна была з'явіцца ў пары серый, але ў выніку роля якіх прадоўжылася на 5 гадоў.
Артыстка мужна перанесла здымкі ў карціне падчас цяжарнасці, але ніхто з здымачнай групы не здагадваўся пра яе цікавым становішчы: вага знакамітасць набрала яшчэ ў першым трыместры.
На апошнім тыдні па сюжэце гераіня Анастасіі Рюриковны павінна была атрымаць ад злачынца штурхель у жывот. Перад дублем Мельнікава выдала таямніцу, і здзіўленыя кінематаграфісты змянілі сцэну на іншую. Праз тыдзень яна з'ехала ў радзільню, але ненадоўга. На наступны дзень пасля родаў артыстка зноў была ў страі.
Ўпадабаная гледачам ролю перавандравала ў аналагічныя тэлефільмы «Опера. Хронікі забойнага аддзела »,« Ліцейны »і« Глухарь ». У вобразе следчага пракуратуры Мельнікава з'явілася і ў крымінальным фільме «Сакрэтныя даручэнні».
Анастасія Рюриковна гуляла не толькі вартавых парадку. Актрыса прымерыла вобраз дамы з 19-га стагоддзя ў драме «Ідыёт», з'яўлялася ў медыцынскім серыяле «Казус Кукоцкого», пераўвасобіліся ў жонку махляра у крымінальнай стужцы «Рыэлтары».
У меладраме 2004 года "Заўсёды гавары" заўсёды "- 2» аб перыпетыях сямейнага жыцця артыстка паўстала ў вобразе Рыты. Цікавым праектам стаў для Мельнікавай крымінальны серыял «Сонька Залатая Ручка». У фільме яна ператварылася ў каторжанку Груню. Галоўная роля дасталася Анастасіі Рюриковне ў драме «Пакараць смерцю нельга памілаваць», заснаванай на рэальных падзеях, у якой гаворка пайшла аб працы камісіі па памілаваннях, вымушанай працаваць ва ўмовах захопу закладнікаў у калоніі.
У 2008 годзе з удзелам актрысы на экраны выйшла поўнаметражная крымінальная меладрама «Бес». Яна выканала ролю практыкуючага псіхолага, якога наймае ўплывовы бізнэсмэн Станіслаў (Сяргей Перегудов) для дапамогі свайму сябру - кампаньёну Мікіту (Яўген Сидихин). У гэтым жа годзе Мельнікава трапіла ў праект Аляксандра Кота «Старонні» аб хірургу Ремезове (Андрэй Филиппак), у якога цалкам знікла памяць. Анастасія Рюриковна пераўвасобіліся ў жонку галоўнага героя, якая дарэмна спрабуе аднавіць здароўе мужа.
У 2015 годзе актрыса падарыла прыхільнікам шэраг новых роляў. Анастасія Рюриковна згуляла Ірыну ў меладраме «Пад электрычнымі аблокамі», маму Лізы і Косціка ў сямейным казцы «12 месяцаў. Новая казка », вядомую артыстку ў меладраматычнага камедыі« Сережка Казановы ».
Затым Мельнікавай дасталася галоўная роля Вольгі ў меладраме «Іван» аб кіроўцу хуткай дапамогі, жыццё якога змяняецца пасля з'яўлення маленькай дзяўчынкі. У музычным вострасюжэтным фільме «Птушка» акторка пераўвасобіліся ў маці галоўнай гераіні Каці (Еўдакія Малеўскі).
У 2018 годзе з удзелам знакамітасці выйшла сацыяльная драма «Скрозь чорнае шкло», а ў 2019-м - ваенны фільм «Выратаваць Ленінград». Пасля гэтага артыстка ўвасобіла вобраз цётачкі Аляксея Пушкіна ў дэтэктыўным 4-серыйным фільме «Агата і вышук. Рулетка лёсу ».
Асабістае жыццё
Першы раз Мельнікава закахалася яшчэ ў падлеткавым узросце. Яе жаніх па імі Томазі Гвішыяні быў старэйшы на 22 гады і калі-то разам з яе маці вучыўся ў адной ВНУ. Калі дзяўчына дасягнула 18-годдзя, закаханыя вырашылі ажаніцца, але за 2 месяцы да вяселля Томазі раптам сканаў, што моцна адбілася на Анастасіі Рюриковне, якая да гэтага часу не можа забыцца першае каханне.
Пасля заканчэння тэатральнага інстытута Мельнікава выйшла замуж за прадзюсара Вячаслава Тельнова, які цяпер кіруе кінастудыяй «Ленфільм». Дзеля мужа яна пакінула Брадвей, а неўзабаве і зусім прыпыніла актыўныя выступы, абмежаваўшыся рэдкімі здымкамі ў кіно. Але сцэна артыстку цягнула як магніт, што і стала прычынай разрыву адносін з мужам пасля васьмі гадоў сумеснага жыцця.
Пазней у Анастасіі Рюриковны была яшчэ адна каханне, пра якую яна не хоча ўзгадваць. Мужчына быў мімалётным здарэннем у лёсе артысткі, але ад гэтай сувязі ў 2002 годзе нарадзілася дачка Марыя Мельнікава.
Знакамітасць адкрыта для размовы з журналістамі і часта дае інтэрв'ю, якія ілюструюць фота з асабістага архіва, але ўласны рахунак на «Инстаграме" не завяла. Творчасці Мельнікавай прысвечана група на «Укантакце».
Доўгі час асабістае жыццё артысткі была падпарадкавана выхаванню дачкі. У 2017 годзе з'явіліся паведамленні пра тое, што Мельнікава ўпотай ад грамадскасці выйшла замуж за выбранніка па імі Сяргей. Вяселле, на якой прысутнічалі толькі родныя маладых, закаханыя згулялі пасля паўгоду знаёмствы. Новага члена сям'і прыняла і дачка актрысы Марыя. Зрэшты, сама Анастасія Рюриковна абвергла гэтую інфармацыю.
У 2018 годзе артыстка ў якасці госця з'явілася на праграме «Жонка. Гісторыя кахання », дзе ў інтэрв'ю Кіры Прошутинской расказала пра сваё асабістае жыццё і творчую кар'еры. У кіно Мельнікаву лічаць закладніцай адной ролі - 18 гадоў яна гуляла следчага Абдулаву. Але ўсё серыялы у фільмаграфіі актрысы былі паспяховымі, у тым ліку і ў камерцыйным плане. Анастасія Рюриковна не толькі забяспечвала сябе і дачку, але і купіла кватэру.
У маладосці яна адрознівалася складнасцю і не саромелася паказаць фігуру ў купальніку. Больш за тое, у фільме «Бандыцкі Пецярбург: Барон» яна і зусім знялася аголенай. Але, як прызнаецца Мельнікава, спадчынная схільнасць да лішняй вагі з узростам дае аб сабе знаць. Артыстка перасягнула 50-гадовую мяжу і паправілася - зараз пры росце 172 см яе вага складае 76 кг.
Анастасія Мельнікава зараз
Зараз у вытворчасці знаходзяцца драмы «30 дзён, 30 начэй» і «Паверх» і ваенны фільм «Вучоны плён», у якіх артыстцы дасталіся ролі другога плана.У цэнтры сюжэту драмы Аляксея Германа - малодшага «30 дзён, 30 начэй» знаходзіцца выкладчык ВНУ ў невялікім горадзе. Ён пачынае барацьбу за свае ідэалы, справядлівасць і сумленнае імя. У акцёрскі склад увайшлі Мельнікава, Ганна Міхалкова, Мераб Нинидзе, Ружа Хайрулін і інш.
Падзеі ваеннай драмы «Вучоны плён» разгортваюцца ў 1944 годзе на Пушкінскі гарах ў захопленым фашыстамі сяле Міхайлаўскім. З-за набліжэння фронту нямецкае камандаванне хоча вывезці з Музея А. С. Пушкіна ўсе гістарычныя каштоўнасці, а мясцовыя партызаны маюць намер зрабіць усё, каб спадчына засталося на радзіме. Калегамі Мельнікавай па здымачнай пляцоўцы сталі Сяргей Бязрукаў, Настасся Кербенген, Фёдар Бандарчук і інш.
У студзені 2021 года Анастасія Рюриковна заразілася коронавирусной інфекцыяй і сышла на самаізаляцыю.
фільмаграфія
- 1990 - «Афганскі залом»
- 1994 - «Рускі транзіт»
- 1995 - «Манія Жызэлі»
- 1998-2003 - «Вуліцы разбітых ліхтароў»
- 2003 - «Ідыёт»
- 2004 г. - «Опера. Хронікі забойнага аддзела »
- 2005 - «Казус Кукоцкого»
- 2007 - «Пакараць смерцю нельга памілаваць»
- 2007 - «Старонні»
- 2008 - «Бес»
- 2008 - 2014 - «Ліцейны»
- 2009 г. - «Глухарь. Прыходзь, Новы год! »
- 2015 - «12 месяцаў. Новая казка »
- 2015 - «Пад электрычнымі аблокамі»
- 2016 - «Іван»
- 2016 - «Птушка»
- 2018 - «Скрозь чорнае шкло»
- 2019 - «Выратаваць Ленінград»
- 2020 працэнта - «Агата і вышук. Рулетка лёсу »