біяграфія
Сяргей Макараў - савецкі хакеіст, правы крайні нападнік, які выступаў за клубы «Трактар» і «ЦСКА», а таксама пагуляў на лядовых пляцоўках ЗША, Канады і Швейцарыі. Да гэтага часу з'яўляецца рэкардсменам па забітых шайбах сярод савецкіх і расійскіх хакеістаў. На рахунку Макарава - 714 шайбаў.
Сяргей нарадзіўся і вырас у Чэлябінску. Бацька хлопчыка Міхаіл Андрэевіч пераехаў на Урал з Беларусі, бацькі маці Еўдакіі Іванаўны беглі ў Чэлябінск пасля рэвалюцыі з Санкт-Пецярбурга. Два старэйшых брата Юры і Мікалай першымі захапіліся хакеем, за імі пацягнуўся і Сярожа.
У дзіцячай камандзе Макараў гуляў абаронцы, а ў нападніка перакваліфікаваўся значна пазней. Тое, што ў групе ўсе гульцы былі старэйшыя Сяргея, станоўча адбілася на развіцці спартыўнай хваткі Макарава, ды і тэхнічныя навыкі хлопчык імкнуўся ўдасканальваць, каб не адставаць ад калектыву.
Пасля школы Макараў паступіў у Чэлябінскі інстытут фізкультуры, які скончыў у 1981 годзе. Як раз падчас вучобы ў ВНУ хакеіста запрасілі ў дарослае каманду «Трактар» з Чэлябінска. Клуб узначаліў маскоўскі трэнер Анатоль Каструкоў і стаў наводзіць вельмi жорсткую дысцыпліну.
У першым сезоне Сяргей гуляў трохі і ўсё яшчэ на пазіцыі абаронцы. А вось з другога года трэнер перавёў Макарава ў напад, і малады хакеіст апраўдаў надзеі, забіваючы ў кожнай другой гульні. Яшчэ праз год тры брата адначасова трапілі ў зборную СССР.
спорт
У 1978 году Сяргея Макарава прызвалі ў узброеныя сілы. Але для спартсменаў, тым больш высокага ўзроўню, служба ў арміі звычайна праходзіла ў выглядзе гульні за вайсковую каманду. Так здарылася і з чалябінскім хакеістам - Сяргея «заклікаў» маскоўскі ЦСКА, у якім Макараў затрымаўся да 1989 года. Спартсмен апраўдаў трэнерскія чакання: ў 1979 годзе на першынстве свету стаў лепшым нападаючым турніру. Фота маладога хакеіста сталі трапляць на першыя старонкі спартыўных выданняў, у тым ліку і замежных.
На працягу 80-х гадоў Сяргей выступаў у складзе пяцёркі Ігара Ларыёнава, куды ўваходзілі таксама Уладзімір Крутаў (нападаючы), Вячаслаў Фяцісаў і Аляксей Касатонаў (абаронцы). Сабраў разам гульцоў трэнер Віктар Ціханаў. Хакеісты працягнулі традыцыю, якая зарадзілася ў СССР яшчэ ў 50-я гады. Дэбют пяцёркі адбыўся ў 1981 годзе на Кубку Канады, вынік у 22 ачкі, набраных за сем гульняў, дазволіў СССР стаць лідэрам турніру. Савецкая каманда выйграла ў канадскай з лікам 8: 1.
Папярэднімі лідэрамі хакейнай зборнай былі Барыс Міхайлаў, Валерый Харламаў і Уладзімір Пятроў, пасля пяцёркі эстафету перанялі Магільны - Фёдараў - Буры. На працягу трох гадоў запар Макараў прызнаваўся лепшым бамбардзірам зборнай, што да гэтага атрымоўвалася толькі Анатолю Фірсава. У 1986 годзе ўся пяцёрка трапіла каманду All Stars. У другой палове 80-х Макараў займаў пасаду капітана ЦСКА і зборнай СССР.
У 1989 годзе Сяргей перабраўся ў Канаду, дзе пачаў гуляць за клуб НХЛ «Калгары Флэймз». Пачаўся новы этап у спартыўнай кар'еры Макарава, не менш зорны, чым савецкі. Пасля чатырох гадоў удалых выступленняў Сяргей перайшоў у амерыканскі «Сан-Хасэ Шаркс». Сканчаў кар'еру хакеіст у «Далас Старз», перад гэтым нядоўга пагуляўшы за швейцарскі клуб «Фрыбура-Готтерон». На паўночнаамерыканскіх пляцоўках Макараў правёў 450 матчаў, у якіх забіў 150 галоў.
Сяргей стаў уладальнікам пакуль не пабітага рэкорды: з ліку савецкіх і расійскіх хакеістаў за кар'еру Макараў забіў найбольшую колькасць галоў - цэлых 714 раз шайба пасля ўдару Макарава апыналася ў сетцы варот. Акрамя таго, хакеіст ўваходзіць у сімвалічную зборную 20-га стагоддзя на думку Міжнароднай федэрацыі хакея, дзе, акрамя Сяргея, пяць зорак сусветнага хакея, тры з якіх - рускія.
Асабістае жыццё
Першы раз Сяргей Макараў ажаніўся ў 18 гадоў. Выбранніцай спартсмена стала дзяўчына па імі Вера, з якой Макараў сустракаўся з юнацтва. Праз год у мужоў нарадзіўся сын Арцём. Але пазней ў хакеіста адбыўся раман з іншай жанчынай па імені Алена. Макараў аформіў развод, а неўзабаве з'ехаў гуляць у ЗША.
Там Сяргей ажаніўся на Мэры, якая працавала билетершей на стадыёне ў Калгары. У мужоў нарадзіліся сын Нікалас і дачка Кэтрын. Але і гэты шлюб не апынуўся доўгім.
Пасля заканчэння кар'еры спартсмен даведаўся, што Алена ў Расіі яшчэ ў канцы 80-х нарадзіла сына. Хакеіст вярнуўся ў Расію, ажаніўся з маці другога дзіцяці і з тых часоў жыве з Аленай ў Маскве.
Сяргей Макараў дапамагае развіццю дзіцячага спорту ў родным Чэлябінску, дзе разам са старэйшым братам у 2005 годзе арганізаваў хакейную школу для адораных хлопчыкаў. Таксама Макараў ўзначальвае Агенцтва фізкультурна-спартыўных мерапрыемстваў пры Дзяржкамспорту Расіі, у якім займаецца арганізацыяй спаборніцтваў расійскіх спартсменаў за мяжой.
У 2015 годзе Сяргей Макараў звярнуўся ў медыцынскую арганізацыю па дапамогу - спартсмен адчуў моцныя болі ў назе. На абследаванні ў вене быў знойдзены флотирующий тромб, які ў любы момант мог прывесці да закаркаванні крывяносных сасудаў, а таксама да прыпынку сэрца. Спартсмена паклалі ў рэанімацыю. Пасля атрымання неабходных медыцынскіх працэдур Макараў вярнуўся дадому.
Сяргей Макараў зараз
У 2016 годзе імя Сяргея Макарава было ўнесена ў Залу Славы гульцоў НХЛ, які знаходзіцца ў сталіцы Канады. Макараў стаў сёмым расіянінам, удастоеным такой гонару, пасля Уладзіслава Траццяка, Валерыя Харламава, Вячаслава Фяцісава, Ігара Ларыёнава, Паўла Бурэ і Сяргея Фёдарава.
Цяпер Сяргей Макараў у рамках падтрымкі юнацкага спорту наведаў хатні матч Азіяцкай хакейнай лігі, які праходзіў на востраве Сахалін. Макараў па вартасці ацаніў гульню расійскай астраўной каманды, якая не саступала па майстэрству японскім апанентам.
Ўзнагароды і дасягненні
- 1984 і 1988 г. - Чэмпіён Алімпійскіх гульняў
- 1980 - Уладальнік срэбных медалёў Алімпійскіх гульняў
- 1978, 1979, 1981, 1982, 1983, 1986, 1989 і 1990 - Чэмпіён свету
- 1977-89 - Чэмпіён СССР
- 1979 і 1988 - Уладальнік Кубка СССР
- 1979 г. - Уладальнік Кубка Выкліку
- 1981 - Уладальнік Кубка Канады
- 1990 - Колдер Мемарыял Трофі
- 1978 - Медаль «За працоўную доблесць»
- 1981 - Ордэн Дружбы народаў
- 1984, 1988 г. - два Ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга
- 2011 - Ордэн Пашаны