біяграфія
Марына Арлова - расійская актрыса, спявачка, тэлевядучая і грамадскі дзеяч. Яна ўваходзіць у дзесятку самых вядомых і запатрабаваных маладых расійскіх артыстак. Прычым Марына з'яўлялася як у карцінах айчынных рэжысёраў, так і ў замежных праектах.Дзяцінства і юнацтва
Марына нарадзілася і правяла дзяцінства ў Пяцігорску. Бацька актрысы працаваў музыкам-акардэаністаў, а мама выкладала замежныя мовы ў школе. З-за таго, што сям'я была шматдзетнай, жылі Арловы сціпла.
У раннім узросце ў дзяўчынкі выявіўся талент да музыкі. Ужо ў 3 гады яна пачала пісаць песні, прычым выконвала кампазіцыі нізкім голасам, не ўласцівым такім маленькім дзецям. Пасля перамогі на вакальным конкурсе «Узыходзячая зорка» 9-гадовая Марына атрымала запрашэнне на працу ад арганізатараў Пяцігорскага клуба «Залаты палац». Яе ганарары сталі вялікім падмогай для сямейнага бюджэту.
Апроч музыкі, Арлова засвяцілася і ў гульнях КВЗ, дзе ўдастоілася звання «міс КВЗ» Стаўрапольскага краю. Яе настаўнікам у той час быў малады Сямён Слепакоў. Нягледзячы на захапленне музыкай, Марына па патрабаванні бацькоў пасля 9-га класа вучылася на швачку. Але ўжо праз год таемна з'ехала ў сталіцу, дзе паступіла ў Школу-студыю МХАТ.
На 2-м курсе па патрабаванні Уладзіміра Этуш, рэктара тэатральнага інстытута імя Барыса Шчукіна, Арлова перакладаецца ў гэтую навучальную ўстанову, якое і сканчае ў 2006 годзе з чырвоным дыпломам. Там жа Марына становіцца магістрам тэатральнага майстэрства, а значна пазней заканчвае акцёрскую школу Лі Страсберга ў ЗША, дзе выкладчыкам дзяўчыны стаў вялікі майстра Аль Пачына.
Тэатр і музыка
Пасля Шчукінскай вучэльні Марына Арлова была запрошана ў Тэатр імя Канстанціна Станіслаўскага, але прабыла там нядоўга, па словах актрысы, "не знайшоўшы там Станіслаўскага». Яна пачынае выступаць у антрэпрызах.Найбольш знакамітым спектаклем Арловай стаў «курсанцкай блюз», які трупа ў складзе акцёраў серыялаў «Кадетство» і «Крамлёўскія курсанты» паставіла па амерыканскай п'есе «Билокси-блюз».
За іншыя ролі акторка ганаравалася тэатральных прэмій «Твой Шанец», «Каханне Народная», «Садзейнічанне» і ўвайшла ў спіс лепшых расійскіх акторак за апошнія 100 гадоў. Ёсць у Арловай і міжнародная ўзнагарода Time, якую ёй прысудзілі ў Італіі як лепшай інтэрнацыянальнай акторцы года.
Не закінуў Марына і дзіцячае захапленне музыкай. На рахунку актрысы дзесяткі песень, якія гучаць у кінастужках, тэлесерыялах, а таксама ўваходзяць у рэпертуар зорак эстрады. Напрыклад, добра вядомая кампазіцыя «Я стану моцнай без цябе» у выкананні Анжалікі Агурбаш.
Спявае і сама Арлова. Да прыкладу, яе хіт «Нам, напэўна, не трэба» круцілі ўсе расійскія радыёстанцыі ў пачатку 2013 года. Знакамітай песняй Марыны стала кампазіцыя пад назвай «Мой геній».
фільмы
Кінематаграфічную біяграфію Арлова пачала ў 2004 годзе. Яна з'явілася ў меладраме «Самара-гарадок», а затым у тэлесерыялах «След» і «Громава».
Вядомасць да яе прыйшла пасля выхаду на экраны сямейнай сагі «Родныя людзі» і асабліва - моладзевага серыяла «Барвіха». Сярод наступных работ у фільмаграфіі артысткі вылучаюцца праекты «Маргоша», «Інтэрны», «Залатыя».
Пасля таго як Марына знялася ў ролі заможнай дзяўчыны, закаханай у хлопца з вёскі, у папулярным шматсерыйным фільме «Крамлёўскія курсанты», стала вядомая незвычайная інфармацыя. Аказваецца, Арлова з'яўляецца каханай акторкай маці былога прэзідэнта Расіі Дзмітрыя Мядзведзева.
Заваяваўшы славу ў роднай краіне, Марына адправілася пакараць Кітай, Францыю, Італію і ЗША. У гэтых краінах акторка здымалася ў карцінах мясцовых рэжысёраў. Найбольш знакамітымі сталі камедыя «Будан на дрэве» і драма «Не так малады».
У італьянскай кароткаметражцы «Добры дзень! Я прадзюсар Вудзі Алена »акторка выступіла яшчэ і як сцэнарыст, прадзюсер і кампазітар. Кінакрытыкі назвалі гэтую карціну аўтарскім дэбютам Марыны Арловай.
Прэм'ера кароткаметражнага фільма прайшла ў Канах, пазней кінастужка стала удзельнікам кінафестывалю ў Мілане, дзе атрымала Гран-пры, «залатую конь» Леанарда да Вінчы і прызнанне лепшым кароткаметражным фільмам года ў Італіі.
Адны з яркіх кінапраектаў Марыны на радзіме стала камедыя «Аднойчы ў Амерыцы, ці Чыста руская казка», якая была створана па сцэнары Міхаіла Задорнава. У пракат фільм трапіў у 2018-м. У гэтым жа годзе ў ЗША адбылася прэм'ера Хорар «Смяротная гульня», дзе таксама з'явілася Арлова.
Асабістае жыццё
Прэсу і прыхільнікаў пастаянна цікавіць пытанне пра мужа актрысы. А яна не перастае падаграваць цікавасць да ўласнай персоны: у 2012 годзе Марына стала ўдзельніцай папулярнага праекта «Давай пажэнімся». Тады ж яе фотасесія з'явілася ў часопісе «Максім»: рост (170 см) і вага (52 кг) Арловай лічацца цалкам мадэльнымі. Выканаўца таксама рэгулярна дадае фота ў свой рахунак на «Инстаграме», нярэдка разводзячы здымкі ў элегантных уборах фатаграфіямі ў купальніку.З 2013 года Марына Арлова пачала з'яўляцца ў святле разам са знакамітым сатырыкам Міхаілам Задорнава. Як сцвярджала акторка ў інтэрв'ю (пазней яе словы пацвердзіў сам мужчына), іх звязвалі творчыя, дзелавыя і сяброўскія адносіны.
Журналісты празвалі Марыну Арлову «апошняй музай» Задорнава, бо яна сапраўды падтрымлівала гумарыста да самай смерці.
Менавіта сяброўская сувязь Арловай і Задорнава стала прычынай, па якой ўдавой артыста Аленай Бомбиной дзяўчыне было адмоўлена ва ўдзеле ў канцэрце памяці сатырыка у 2018-м.
Цікавасць да асабістага жыцця актрысы зноў разгарэўся ў сярэдзіне 2019 года. У эфіры праграмы «На самой справе», якую тады вёў Дзмітрый Шэпелеў, з'явілася маладая асоба - мадэль Крысціна Строителева. Яна абвінаваціла акторку ў тым, што тая спрабуе адбіць у яе жаніха.
У студыі тэлешоў з'явілася і Марына Арлова, якая патлумачыла, што сустракаецца з маладым чалавекам Георгіем Кирьяновым і ўпершыню чуе пра яго сувязь з іншай жанчынай. Дэтэктар хлусні паказаў, што абедзве госці кажуць праўду.
Пасля з'яўлення ў студыі прадмета спрэчкі абедзвюх дам выявілася праўда: хлопец сапраўды вядзе несумленную гульню з абедзвюма дзяўчатамі, а на перадачу даслаў свайго брата-блізнюка па імі Аркадзь. Але прафесіяналы разгадалі падвох.
Зрэшты, гэта не адзінае непаразуменне, тое, што здарылася ў гэтай пары. Крыху пазней Марына зноў выклікала каханага на перадачу «На самой справе". У дзяўчыны было відэа, на якім Кір'янаў цалаваўся з іншай жанчынай. І зноў экспертам удалося даведацца праўду - ролік быў пастановачным, а руку да яго стварэння прыклаў блізнюк Георгія Аркадзь.
Спадарожнік артысткі, нягледзячы на ўсе абставіны і падкопы, зрабіў ёй прапанову рукі і сэрца. У інтэрв'ю Арлова распавяла, што гэта здарылася на паветраным шары. А помолвочное кольца было дакладнай копіяй ўпрыгажэнні Грэйс Келі. У планы на вяселле ўмяшаліся абмежавальныя меры, звязаныя з пандэміяй коронавирусной інфекцыі. Маладыя вырашылі перанесці імпрэзу на лета-восень 2021 года.
Марына Арлова зараз
Марына згуляла Юлію Началава ў дакументальным фільме пра памерлай артыстцы. У інтэрв'ю ураджэнка Пяцігорска падзялілася, што ніколі не была знаёмая з спявачкай, аднак пасля працы ў праекце адчула вельмі моцную сувязь. А яшчэ сабака Началава, па яе словах, пераблытала акторку са якая памерла гаспадыняй. Пры гэтым Арлова не стала крывіць душой і пацвердзіла: гэтая роля была самай складанай у яе кар'еры.
Яшчэ цяжэй было Марыне расказаць аб сваім трагічным мінулым у рамках перадачы «Прамы эфір». Гераіняй выпуску ад 31 мая 2021 года стала Алена Проклова, сутыкнулася з Хейт пасля адкрыцьця аб сэксуальным дамаганні ў юнацтве. Арлова вырашыла падтрымаць калегу і па відэаканферэнцыі падзялілася сваёй гісторыяй.
Аказалася, што ва ўзросце 16 гадоў Марына прыйшла ў кватэру да мэтра кінамастацтва (імя акторка называць адмовілася). Той, па яе словах, спрабаваў схіліць маладую дзяўчыну да інтымнай сувязі. На шчасце, ёй удалося аказаць супраціў. Тыя моманты яна доўга захоўвала ў памяці, баючыся адкрыцца блізкім і грамадству. І вырашылася толькі пасля таго, як у свеце ўсё часцей стала падымацца тэма харассмента.
фільмаграфія
- 2007 - «ахламон»
- 2008 - «Родныя людзі»
- 2009 г. - «Барвіха»
- 2010 - «Крамлёўскія курсанты»
- 2011 - «Залатыя. Барвіха - 2 »
- 2011 - «Верабей»
- 2012 - «Пад прыкрыццём»
- 2013 - «Не так малады»
- 2014 - «Будан на дрэве»
- 2016 - «Добры дзень! Я прадзюсар Вудзі Алена »
- 2018 - «Аднойчы ў Амерыцы, ці Чыста руская казка»
- 2018 - «Смяротная гульня»
- 2021 - «Сапраўдная гісторыя Юліі Началава»