біяграфія
Надзею Кадышаву, салістку «Залатога кальца», ведаюць у Расіі і за мяжой. Песням артысткі падпяваюць, іх спяваюць у кампаніях, іх любяць, таму што яны блізкія народу. Але не заўсёды кар'ера спявачкі складвалася бясхмарна.
Надзея - трэцяя дачка, а ўсяго ў сям'і Кадышавых чатыры дачкі. Дзяўчынка нарадзілася 1 чэрвеня 1959 года ў просты савецкай сям'і. Бацька працаваў майстрам на чыгунцы, мама займалася выхаваннем дзяцей. Першы час Кадышава жылі ў Горках, а затым пераехалі ў Стары Маклуш. Грошай катастрафічна не хапала, але жылі Кадышава шчасліва. Дома Надзея з сёстрамі задавальняла тэатр, у якім адлюстроўвала балярыну або спявачку. На імправізаваныя прадстаўлення збіраліся сваякі.
Калі Надзі было 10 гадоў, не стала мамы. Праз паўгода бацька ажаніўся зноў - пачалася жыццё са строгай мачахай. Старэйшая сястра не вытрымала і паехала працаваць у горад, сярэдняя пераехала да сваякоў, а Надзя з малодшай Любы выхоўваліся ў інтэрнаце. Там і пачалася музычная біяграфія спявачкі. Дзяўчынка захапілася музыкай. Надзя выступала на ўсіх канцэртах і святах, удзельнічала ў самадзейнасці. Пасля заканчэння інтэрната Надзея пераехала ў Падмаскоўі, дзе жыла сястра, ўладкавалася на фабрыку, але самадзейнасць не кінула.
Неўзабаве Надзя вырашыла паступаць у музычную вучэльню, але з першага разу не атрымалася. Тады дзяўчына пайшла на падрыхтоўчае аддзяленне, каб на наступны год паступіць напэўна. Так і атрымалася. Затым Надзея вырашыла, што вучылішча недастаткова для спявачкі - трэба паступаць у інстытут імя Гнесіных. Сказана - зроблена.
музыка
Сольная кар'ера спявачкі пачалася ў 1988 годзе, шмат у чым дзякуючы мужу Аляксандру Касьцюку. Малады чалавек арганізаваў ансамбль рускай песні «Залатое кальцо», у якім павінна была спяваць Надзея Кадышава. Да гэтага дзяўчына ўжо выступала ў музычным калектыве «Россияночка». Аснову ансамбля склалі музыканты калектыву «Быліна», якім яшчэ ў студэнцкія гады кіраваў Аляксандр. Базай для новага ВІА стала Смаленская дзяржаўная філармонія. Касцюк адразу ж узяўся за аднаўленне аўтэнтычных інструментаў, гульню на якіх выкарыстаў у аранжыроўках песень.Па іроніі лёсу група часцей выступала і збірала поўныя залы за мяжой, а не ў Расеі. За мяжой "Залатое кальцо" запісвала і альбомы. Нацыянальная музыка карысталася на Захадзе вялікім поспехам і заробкі артыстаў былі вышэй, чым на радзіме. Музыкі наведалі дзесяткі замежных краін, у тым ліку ЗША, Германію, Бельгію, Швейцарыю, Італію, Балівію і Японію. У Азіі выступу калектыву карысталіся асаблівай любоўю гледачоў.
Так працягвалася пяць гадоў, але ў 1993 годзе студыя "Саюз" заключыла кантракт з «Залатым кольцам». У тым жа годзе пра Надзею Кадышавай даведаліся ў Расіі і краінах СНД. Першы альбом, які распаўсюджваўся на радзіме, насіў назву «Вінаватая Ці я». У зборнік ўвайшлі народныя і псевдонародные трэкі «Пад акном чаромха калышацца», «Пакуты», «Уральская рябинушка», «Чаго бяжыш, сцяжынка мілая».
Кампазіцыя «Цячэ ручай» маментальна стала народным хітом. Песня трапіла ў другой альбом, які выйшаў у 1995 годзе. Зборнік на працягу трох месяцаў ўваходзіў у топ-10 самых прадаваных дыскаў у Расіі. Затым народ падхапіў «Шырокая рака», «Уваходжу ў каханне», «Я не вядзьмарка», «Заблукалае шчасце». На папулярныя песні музыканты пачалі ствараць першыя кліпы, якія часта траплялі ў перадачы мясцовых тэлестанцый, прысвечаныя віншаванняў.
У 1999 годзе Надзеі Кадышавай было прысвоена званне народнай артысткі РФ. Спявачка таксама стала ўладальніцай прэстыжнай прэміі ад Уладзіміра Пуціна.
За песенную кар'еру Надзея Кадышава запісала 20 альбомаў і зборнікаў з канцэртаў. Некаторыя альбомы перавыдаваліся, таму што карысталіся вялікай папулярнасцю. Музыку да многіх кампазіцый напісаў муж Аляксандр Рыгоравіч, а арганізацыяй канцэртаў і рашэннем адміністрацыйных пытанняў тэатра бацькоў займаецца сын Рыгор.
У 2015 годзе Надзея Кадышава і ансамбль "Залатое кальцо" адсвяткавалі 30-годдзе творчай дзейнасці. Відэа юбілейнага канцэрта сабрала на хостынгу YouTube 3,8 мільёна праглядаў.
Асабістае жыццё
Асабістае жыццё актрысы склалася шчасліва. З будучым мужам Аляксандрам Касцюк Надзея Никитична пазнаёмілася, калі вучылася ў музычнай вучэльні. Дзяўчына заўважыла сакурсніка ў студэнцкай сталовай і закахалася з першага погляду. Кадышава даведалася, што выбраннік вучыцца ў інстытуце ім. Гнесіных і вырашыла паступіць туды, каб часцей бачыць Аляксандра. Чатыры гады дзяўчына пакутавала моўчкі, гледзячы на прадмет ўласнай любові. Прызнацца ў пачуццях Надзея не вырашалася.
Бліжэй да выпускнога лёс студэнткі адважылася. Аляксандр Касцюк нечакана падышоў да Надзеі і зрабіў прапанову. Кадышава пагадзілася з радасцю, у 1983 годзе пара згуляла вяселле. Неўзабаве ў маладых нарадзіўся сын Рыгор.
Калі і існуюць шчаслівыя шлюбы ў творчым асяроддзі, то да іх дакладна можна аднесці тандэм Кадышава-Касцюк. Музыкі разам працуюць, разам гастралююць, разам адпачываюць і шчаслівыя таксама разам.
Муж і жонка дрыгатліва ставяцца да ўласнага жылля. Доўгі час маладыя жылі на здымнай кватэры і былі непатрабавальна ў побыце. Затым Гелена Великанова дапамагла музыкам атрымаць першую кватэру. Аляксандр і Надзея былі шчаслівыя, так як здолелі перавезці, нарэшце, уласнага сына Рыгора ад бабулі з дзядулем у Маскву.
Другую кватэру Кадышава і Касцюк атрымалі дзякуючы асаблівай любові Віктара Чарнамырдзіна да музыкі ансамбля. Доўгі час муж і жонка жылі на валізках, не звяртаючы ўвагі на якасць рамонту ў доме. Але прыйшоў час перамен. Праз 12 гадоў артысты ператварылі сямейнае жыллё ў царскія апартаменты. Дапамог ім у гэтым італьянскі дызайнер Анофры Юкулано.
У Надзеі ёсць два хобі: калекцыянаваць канцэртныя ўборы і карціны. Спявачка кажа, што ў яе звыш 100 касцюмаў, багатых і раскошных, таму што іншы стыль на сцэне спявачка не прызнае. У будучыні Надзея збіраецца адкрыць музей, у экспазіцыі якога будуць выстаўлены гэтыя ўборы. У жыцці Надзея Кадышава апранаецца проста, ды і ў побыце непатрабавальная. Зорная хвароба абмінула артыстку.
Надзея Кадышава цудам пазбегла смерці. У 30 гадоў у артысткі дыягнаставалі пухліну малочных залоз. Два гады спявачка жыла ў чаканні смерці, на шчасце, дыягназ не пацвердзіўся. У другі раз медыкі выратавалі спявачку, калі той было 49 гадоў. У артысткі здарыўся прыступ вострай тахікардыі. Зараз Надзея Никитична здаровая.
Надзея Кадышава зараз
Апошнія гады Надзея Кадышава нячаста з'яўляецца на тэлеэкране. Спявачка пагрузілася ў творчасць ўласнага калектыву, з якім рэгулярна выязджае на гастролі. З часам імідж Надзеі Кадышавай памяняўся, артыстка перафарбавалася ў бландзінку і для выступленняў робіць эфектныя прычоскі.
На пытанні журналістаў аб пластычнай хірургіі кажа, што ніколі не думала рабіць аперацыю, так як артысту важна цалкам кіраваць мімікай. Муж спявачкі цалкам на баку жонкі. Мяркуючы па фота, Надзеі Кадышавай дастаткова выкарыстання касметычных сродкаў па догляду за скурай, так як артыстка па-ранейшаму захоўвае квітнеючы выгляд.
У лістападзе 2017 года "Залатое кальцо» наведала Дні Масквы ў Пекіне. Музыкі выступілі з канцэртам у пешаходнай зоне Пекіна - вуліцы Ванфуцзін. У канцэрце ўдзельнічалі таксама артысты ансамбля «Падмаскоўныя вечары». За чатыры дні кітайцы паспелі наведаць лядовае шоу, паласавацца пернікамі, абаранкамі і абаранкамі, а таксама паспрабаваць сілы на майстар-класах па хахламскім роспісу. У рамках фестывалю праводзіліся круглыя сталы і сяброўскія сустрэчы прадстаўнікоў расійскай дэлегацыі з кітайскімі русістаў, студэнтамі і школьнікамі.
Дыскаграфія
- 1990 - «Калінка»
- 1991 г. - «Залатое кальцо»
- 1995 - «Вінаватая Ці я»
- 1995 - «Цячэ ручай»
- 1997 - «Ідзі, гора»
- 1998 года - «Мілая гай»
- 1999 - «Навошта гэтае лета ...»
- 2002 - «Падары, бярозка»
- 2003 - «Плача дожджык»
- 2004 г. - «Шырокая рака»
- 2006 - «Маё каханне»
- 2007 - "Прысвячэнне зямлі рускай»
- 2009 г. - «І зноў каханне ...»
- 2012 - «І льецца песня ...»
- 2013 - «Свецяць зоркі»
- 2014 - «Ты рядом»