біяграфія
Барбара Брыльска - польская акторка, якая праславілася ў Расіі пасля здымак у камедыі "Іронія лёсу, або З лёгкай парай!". Але ў сябе на радзіме яна была зоркай яшчэ да ўдзелу ў гэтай карціне, бо падарыла публіцы нямала яркіх вобразаў.Дзяцінства і юнацтва
Будучая актрыса нарадзілася ў 1941 годзе ў мястэчку даглядчык каля горада Лодзь. Бацькі артысткі былі працоўнымі людзьмі: маці падзарабляла швачкай, а бацька працаваў слесарам. Яны выхоўвалі дачок Басю, як ласкава называлі Барбару, і яе малодшую сястру Ядвігу ў строгасці, з-за чаго дзяўчынка расла ціхай і сціплай. Яна пакутавала ад комплексаў з-за знешнасці, але яе меркаванне пра сябе змянілі настаўнікі, якія лічылі, што вучаніца вырасце сапраўднай прыгажуняй.
Здольнасці да творчасці выявіліся ў Брыльскі яшчэ ў раннія гады біяграфіі, але спачатку яна нада да малявання. Бацькі вырашылі развіваць здольнасці дачкі і аддалі яе ў мастацкі ліцэй. Аднойчы туды зазірнуў асістэнт рэжысёра, які шукаў прыдатную акторку на ролю ў фільме «Галёшы шчасця». Так у 15 гадоў Барбара ўпершыню апынулася на здымачнай пляцоўцы.
Працэс працы доўжыўся 3 дні і вырабіў на школьніцу незабыўнае ўражанне. Дзяўчынка была ўпэўненая, што пасля гэтага пасыплюцца прапановы, і яна стане знакамітай артысткай. Але калі сцэны з яе ўдзелам былі зняты, яна атрымала ганарар і зноў вярнулася за парту.
Брыльска адчувала расчараванне, але акцёрскае мастацтва ўсё роўна не пакінула, наведвала тэатральны гурток. А аднойчы, убачыўшы яе гульню ў спектаклі «Маці» па Максіму Горкаму, дырэктарка параіла выбраць прафесію актрысы.
На экзамен у кінашколу будучая знакамітасць прыйшла пасля аперацыі па выдаленні апендыцыту, таму не змагла выканаць пластычны эцюд, што ледзь не каштавала ёй паступлення. Але пасля гэтага адзін студэнт прапанаваў пазаймацца з ёй, і артыстцы ўсё-ткі ўдалося паступіць у Лодзінскае вышэйшую тэатральную школу. Вучобу ў ёй яна так і не завяршыла, а пазней атрымала дыплом Варшаўскай вышэйшай школы тэатра, кіно і тэлебачання.
Пачатак кар'еры
Ужо ў маладосці Брыльска актыўна здымалася, гуляючы ў польскім кіно. Папулярнасць прыйшла да актрысы ў 1966 годзе, пасля таго як на экраны выйшла драма «Фараон» рэжысёра Ежы Кавалеровича. У гэтым фільме ёй дасталася невялікая, але прыкметная роля Камы - жрыцы і наложніцы Рамзеса.У некаторых сцэнах Барбары давялося здымацца аголенай. Яна хвалявалася з гэтай нагоды, але была гатовая на ўсё, толькі б паўдзельнічаць у стварэнні карціны. Усе вакол толькі і сцвярджалі, што здымкі ў «Фараон» - яе шанец стаць зоркай. Так і здарылася, на дзяўчыну хутка пасыпаліся прапановы.
У той жа год выканаўца ўпершыню паўстала перад гледачамі ў галоўнай ролі. У карціне «Бумеранг» яна згуляла польку Эву Лихосик, у якую закахаўся немец, які прыехаў у польскі горад Вроцлаў.
Рушылі ўслед запрашэнні на пробы і ад замежных рэжысёраў. Артыстку чакалі ў Югаславіі і ГДР, дзе ёй прапаноўвалі вялікія ганарары. 1968-ы адзначыўся выхадам вестэрна «След сокала», дзе Брыльска ўвасобіла прыгажуню Кэтрын Эмерсан, якая стала ўзорам для пераймання для многіх жанчын. У гэтай жа ролі яна з'явілася ў «Белых волках». На пляцоўцы яе партнёрамі сталі Гойка Міціч і Слабадан Димитриевич.
Запомнілі гледачы і пераканаўчую гульню артысткі ў драме Ежы Гоффмана «Пан Володыевский». У ёй яна паўстала ў вобразе Крысціны Дрохоювской. У наступныя гады фільмаграфія зоркі працягвала папаўняцца новымі праектамі, у якіх яна выконвала пераважна галоўныя ролі.
Упершыню Барбара пабывала на здымачнай пляцоўцы ў Расіі, калі працавала над міні-серыялам «Вызваленне». Затым яна зноў прыехала ў Маскву, на «Масфільм», каб зняцца ў карціне «Гарады і гады». У гэты перыяд актрыса была цяжарная, пра што даведалася, ужо калі была на 5-м месяцы. Рэжысёр быў у жаху, паколькі працэс працы ледзь не сарваўся. У выніку прыйшлося здымаць усе сцэны з выканаўцай буйным планам.
Новая хваля папулярнасці прыйшла да Брыльскі з выхадам меладрамы «Анатомія кахання». У стужцы нямала адкрытых сцэн, з-за якіх пазней асуджалі зорку. У СССР яе паказвалі ў адрэдагаванае варыянце, але нават гэтага хапіла гледачам, каб запомніць яе гераіню Еву. Звярнуў увагу на польскую акторку і Эльдар Разанаў.
«Іронія лёсу»
Рэжысёр карціны выдаткаваў нямала часу, праглядаючы кандыдатак на ролю Ніны Шевелева. Былі ў іх ліку і прызнаныя прыгажуні Савецкага Саюза, але ні адна не падыходзіла. Тады Разанаў успомніў пра Барбары і знайшоў яе нумар, каб патэлефанаваць і запрасіць на пробы.
Па прызнанні Брыльскі, званок стаў для яе прыемнай нечаканасцю, бо звычайна рэжысёры не тэлефануюць акцёрам асабіста. Пасля гэтага яна азнаёмілася са сцэнарам і адправілася на праслухоўванне, дзе яе хутка зацвердзілі.
Па ўспамінах партнёраў, на пляцоўцы актрыса была строгай і патрабавальнай. Яна заўсёды прыязджала на здымкі загадзя і надавала нямала часу Развучванне кожнай сцэны, таму патрабавала ад іншых таго ж. Па гэтай прычыне ў зоркі нават здарыўся канфлікт з выканаўцам галоўнай ролі Андрэем Мягковым, але пазней яны пасябравалі.
Карціна выйшла на экраны ў 1976-м і на цэлыя дзесяцігоддзі стала для расейцаў сімвалам Новага года. Барбару нават ўзнагародзілі Дзяржаўнай прэміяй СССР, але менавіта гэта стала прычынай, па якой ад яе адвярнуліся на радзіме. Там фільм паказалі толькі некалькі разоў, і ён не выклікаў ажыятажу.
Праз гады выканаўца дала згоду і на здымкі ў працягу, за стварэнне якога ўзяўся Цімур Бекмамбетаў. У меладраме яна згуляла маму галоўнай гераіні ў выкананні Лізаветы Баярскай. З-за таго што па сюжэце яе таксама звалі Надзя, спачатку ўзнікла блытаніна. Пасля атрымання сцэнара Брыльска пачала вучыць словы калегі і жахнулася ад таго, колькі трэба будзе адолець. Даведаўшыся пра памылку, яна выдыхнула з палёгкай.
Хоць працяг «Іроніі лёсу» выклікала нямала спрэчак, фільм усё роўна быў паспяховы ў пракаце і стаў самым касавым ў 2008 годзе.
фільмы
Пасля «Іроніі лёсу» зорка працягвала актыўна здымацца, але галоўныя ролі ёй прапаноўвалі ўсё радзей. Атрымлівала яна запрашэнне і ад рэжысёраў з СССР. У 1991 годзе выйшаў фільм «Ау! Рабаванне цягніка », у якім Барбара згуляла Ядвігу.Калі Савецкі Саюз распаўся, гледачы ўбачылі артыстку і ва ўкраінскіх праектах. Так, яна знялася ў меладраме «Дзіўнае Каляды» паводле п'есы Джона Патрыка «Дзіўная місіс Сэвідж». У Расіі Брыльска пабывала на здымачнай пляцоўцы серыяла «Адмиралъ», дзе згуляла няню. Там з ёй здарыўся непрыемны інцыдэнт: па сюжэце яна павінна была ўпасці, і падчас падзення страціла прытомнасць на некалькі секунд. Рэжысёру выканаўца пра гэта не сказала.
У 2014 годзе скарбонка работ зоркі папоўнілася сямейнай карцінай «Таямніца чатырох прынцэс». Там яна паўстала ў вобразе феі. Кампанію на пляцоўцы акторцы склалі Сяргей Жыгуноў, Крысціна Арбакайтэ і Аляксандр Стрыжэнаў. Пасля гэтага Барбара вырашыла ўзяць перапынак у кар'еры, каб прысвяціць сябе сям'і.
Асабістае жыццё
Зорка неаднаразова была замужам, але ні адзін саюз не зрабіў яе шчаслівай. Першым мужам актрысы стаў польскі матэматык Ян Боровец. Яны пазнаёміліся ў цягніку, на той момант Барбары ледзь споўнілася 17 гадоў, а розніца ва ўзросце з умілаваным склала 6 гадоў. Пасля развітання хлопец адшукаў дзяўчыну, а затым яна стала яго жонкай.
Бацькі выбранніка былі супраць акцёрскай кар'еры Брыльскі, таму ёй давялося адмовіцца ад вучобы і здымак. Яна вяла жыццё хатнія гаспадыні, але хутка засумавала, і муж дазволіў вярнуцца на пляцоўку. Дзяцей у шлюбе не было.
Неўзабаве пачуцці астылі, і ў зоркі здарыўся раман з Ежы Зельником. Яны разам вучыліся, і Барбара прапанавала разгледзець яго кандыдатуру на галоўную ролю ў «фараона». Акцёрам нават не прыйшлося гуляць захопленасць адзін адным на пляцоўцы, бо ўсё было па-сапраўднаму. Але гэтая інтрыжка не была доўгай.
Сапраўднае каханне Брыльска сустрэла на здымках «Белых ваўкоў». Яе выбраннікам стаў Слабадан Димитриевич, які здаваўся ідэалам мужчыны. Дзеля яго артыстка развялася з мужам. Яны будавалі сумесныя планы на будучыню, але родныя мужчыны былі супраць шлюбу. Адносіны скончыліся расчараваннем.
Пасля гэтага аднакурснік пазнаёміў Барбару з адным, лекарам-гінеколагам Людвігам Космалем. Яны пажаніліся і сталі бацькамі дваіх дзяцей, якіх назвалі ў гонар адзін аднаго. Але сямейнае жыццё не была шчаслівай: муж выпіваў і змяняў артыстцы. У выніку яна не вытрымала і развялася з ім.
Дачка Брыльскі была такой жа прыгажуняй, як і яна. Дзяўчына здымалася ў кіно і была запатрабаванай мадэллю. Але ў 1993 годзе яна загінула ў аўтакатастрофе, што стала для зоркі трагедыяй. Яна запала ў дэпрэсію і знайшла ў сабе сілы жыць далей толькі дзеля сына.
Барбара больш не рабіла спроб наладзіць асабістае жыццё. Яна прысвяціла сябе выхаванню ўнукаў - Шымона і Якуба.
стан здароўя
У 2017 годзе лекары выявілі на твары актрысы пухліна, якую прынялі за анкалогію. Але вынік аналізу паказаў, што наватвор дабраякаснае. Зорка шчасна перанесла аперацыю, пасля чаго хутка аднавіла фізічную форму. Фота зіхатлівай Барбары размясціў на старонцы «Инстаграма» расійскі акцёр Ігар Вернік.Праз 3 гады ў Сеткі зноў з'явіліся чуткі, што выканаўца хворая на рак. Некалькі крыніц напісалі пра тое, што яна просіць падтрымкі ў прыхільнікаў. Але Брыльска абвергла здагадкі ў інтэрв'ю для канала «Зорка».
Барбара Брыльска зараз
Зараз знакамітасць рэдка мае зносіны з журналістамі. У 2021 годзе яна адрэагавала на смерць Андрэя Мягкова, выказаўшы сваё шкадаванне.
Пракаментавала выканаўца і здымкі галівудскай версіі «Іроніі лёсу». Яна не верыць, што фільм будзе гэтак жа паспяховы, як расейскі.
фільмаграфія
- 1958 - «Галёшы шчасця»
- 1966 - «Фараон»
- 1966-1968 - «Стаўка больш, чым жыццё»
- 1968 - «След Сокала»
- 1969 - «Белыя ваўкі»
- 1969 - «Вызваленне»
- 1972 - «Анатомія кахання»
- 1973 - «Гарады і гады»
- 1975 - «Іронія лёсу, або З лёгкай парай!»
- 2001 года - «Даун Хаўс»
- 2003 - «Казус Белі»
- 2007 - «Іронія лёсу. працяг »
- 2008 - «Адмиралъ»
- 2014 - «Таямніца чатырох прынцэс»